استئوآرتروز زانو - علل ، علائم ، تظاهرات اول ، وسایل و روش های درمانی
مطالب
پاهای انسان می تواند در برابر بارهای عظیم مقاومت کند و به همین دلیل اغلب در معرض بیماری های مختلف قرار می گیرد.آرتروز بسیار شایع زانو - بیماری که منجر به از بین رفتن غضروف و بدون درمان می شود منجر به از بین رفتن تحرک می شود.شرایط دردی شدید است.این در زندگی عادی دخالت می کند ، بنابراین باید علل و روش های درمان این بیماری را بدانید.
استئوآرتریت زانو چیست
این بیماری به عنوان دژنراسیون طبقه بندی می شود.مفصل به تدریج در نتیجه التهاب از بین می رود ، عملکرد آن متوقف می شود.این بیماری اولیه (مستقل) و ثانویه است (در زمینه بیماری های دیگر رخ می دهد).ابتدا بافت غضروفی که سطوح مفصلی را می گذارد آسیب دیده است.این باعث اختلال در تغذیه می شود و این باعث می شود نازک تر شود.به تدریج ، روند التهابی بر غلاف رباط ها ، منیسک ها و قسمت های تحتانی قرار می گیرد.وقتی غضروف کاملاً پاک شود ، زانو از دست می رودتحرک
علل پوکی استخوان
این بیماری بسیار شایع است و به گفته منابع مختلف ، 20 تا 30 درصد از جمعیت این سیاره از آن رنج می برند.زنان بیشتر از آقایان بیمار هستند.دلایل بیماری می تواند موارد زیر باشد:
- اضافه وزن.
- بیماری های سیستم عروقی (واریس و فشار خون بالا).
- صدمات پا.
- اختلالات متابولیسم هورمون استروژن.مشکل مشخصه زنان یائسه است.
- نارسایی غدد درون ریز.اختلال در سیستم منجر به کند شدن فرآیندهای متابولیکی در رگهای اندامها می شود.در نتیجه ، غضروف نازک تر می شود.
- آسیب شناسی مادرزادی زانو.سندرم دیسپلازی بافت همبند ، دررفتگی مفصل ران.
- سن.هرچه فرد مسن تر باشد ، توانایی بهبود غضروف کمتر می شود.
- وراثت.
- کلاس های دو و میدانی.
- کار مرتبط با چمباتمه زدن ، وزنه برداری ، زانو زدن.
تحریک عوامل
حتی اگر شما عوامل ذکر شده در بالا را پیدا نکرده اید ، تعدادی از شرایط وجود دارد که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد:
- عمل جراحی برداشتن اخیر منیسک.
- دیابت؛
- شکستگی؛
- عفونت ، التهاب مزمن؛
- سبک زندگی بی تحرک.
علائم استئوآرتریت زانو
سه مرحله از ابتلا به این بیماری وجود دارد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند.تعدادی از علائم شایع وجود دارد که نشان می دهد بیماری فرد در حال پیشرفت است:
- درد زانو ، جاری شدن به باسن ، پاهای پایینی ، پس از تشدیدفعالیت بدنی؛
- هنگام حرکت کلیک یا خرد می کند.
- تورم زانوها ، افزایش اندازه و تغییر شکل آنها.
- سختی در حرکت ، به خصوص پس از استراحت طولانی مدت.
پوکی استخوان از درجه 1 زانو
در این مرحله ، هیچ تغییر ساختاری جدی در بافت استخوانی صورت نمی گیرد.عملکرد زانو یکسان است.تشخیص بیماری بسیار دشوار است.به عنوان یک قاعده ، این بیماری زمانی تشخیص داده می شود که بیمار برای هر آسیب شناسی دیگری مورد بررسی قرار گیرد.در اینجا علائم استئوآرتریت درجه یک آورده شده است:
- بطور دوره ای (بخصوص پس از پیاده روی طولانی) درد جزئی وجود دارد ، اما به ندرت اتفاق می افتد و سریع می گذرد.
- قسمت داخلی زانو احساس محکم می کند.این خصوصاً در صورتی قابل توجه است که فرد مدت طولانی دروغ گفته یا نشسته باشد.غم و اندوه به محض شروع انحراف بیمار از بین می رود.
- ایستادن طولانی بر روی پاهای شما می تواند باعث ناراحتی و احساس سنگینی شود.
مفصل زانو درجه دو DOA
در این مرحله ، این بیماری هنوز هم نسبتاً خوب درمان می شود.غضروف بسیار نازک است ، اما هنوز کاملاً از بین نرفته است ، و شکاف مفصل بطور قابل توجهی تنگ می شود.اشعه ایکس تغییر شکل بسیار قابل توجهی خواهد داشت.استئوآرتروز درجه 2 مفصل زانو با علائم زیر مشخص می شود:
- درد شدید ، در نتیجه فعالیت حرکتی محدود است.
- خرد و زانو زدن.
- جاذبه؛
- تشنج ممکن است رخ دهد.
- کند کردن راه رفتن؛
- تورم در اطرافزانوها ، اما بدون قرمزی.
- احساس استخوان.
استئوآرتریت دژنراتیو مفصل زانو درجه 3
مرحله بیماری آغاز شده است ، که حتی می تواند به عدم تحرک و ناتوانی کامل منجر شود و تقریباً هیچ درمانی ندارد.مفصل دیگر به هیچ وجه نیست ، بافت ها به شدت تغییر شکل یافته اند.در اینجا علائم آرتروز درجه 3 وجود دارد:
- مفصل زانو در تمام مدت ، حتی در حالت استراحت ، درد می کند.
- اسکلروز ناحیه لوزالمعده شروع می شود.
- نمک در اطراف مفصل آسیب دیده واریز می شود.
- با تغییر هوا ، درد تشدید می شود.
- مایع در حفره مفصل جمع می شود.
- زانو تا حد زیادی بزرگ شده است.
- مفصل تقریباً با هر حرکتی خرد می شود.
تشخیص بیماری پوکی استخوان
مجموعه ای کامل از مطالعات برای شناسایی این بیماری استفاده می شود که می تواند به دو گروه بزرگ و آزمایشگاهی و دیفرانسیل تقسیم شود.اولین لازم برای روشن شدن علت استئوآرتریت ، تعیین اثربخشی درمان است.تشخیص افتراقی توسط یک متخصص ارتوپدی به طور مستقیم برای تشخیص ، شدت انجام می شود.
آزمایشگاه
استئوآرتروز زانو یک بیماری مزمن است که در آن ترمیم مجددها با تشدید می شود.در حالت دوم علائم سندرم مسمومیت التهابی ظاهر می شود.با انجام آزمایشات آزمایشگاهی زیر قابل تشخیص است:
- آزمایش خون عمومی.انجام شده برای ارزیابی شدت التهاب.
- تجزیه و تحلیل کلی ادرار.انجام می شود بهضایعات دستگاه ادراری و کلیه را که می تواند باعث التهاب شود ، از بین نبرید.
- تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی خون.تعدادی نشانگر برای آرتروز زانو افزایش می یابد.
دیفرانسیل
برای تشخیص استئوآرتریت مفاصل ، پزشکان مطالعات زیر را انجام می دهند:
- رادیوگرافی ساده در دو بینی: قدامی و خلفی.برای مقایسه ، از دو مفصل زانو عکاسی کنید: بیمار و سالم.علائم مستقیم باریک شدن شکاف مفصلی ، میکروسیست های زیر شکم و اسکلروز آن ، پوکی استخوان ، قابل مشاهده بر روی اشعه X است.بطور غیرمستقیم ، این بیماری ممکن است نشان دهنده فرسایش یا جابجایی ، تغییر در بافت غشای سینوویال ، استخراج غضروف باشد.
- آرتروسکوپی.معاینه آندوسکوپی تهاجمی.در سمت زانو ، یک هادی با LED از طریق یک سوراخ کوچک وارد حفره مشترک می شود.داده ها روی صفحه نمایش داده می شوند.این روش مزایای بسیاری دارد.این کار نه تنها به شما امکان می دهد تا بیماری آرتروز را تشخیص دهید بلکه برخی از دستکاری های پزشکی را نیز انجام دهید.با این حال ، مضرات آرتروسکوپی این است که حفره مفصل مهر و موم شده است ، بنابراین باکتری ها می توانند وارد آن شوند.
- سونوگرافی.اخیراً از اولتراسوند برای تشخیص آرتروز استفاده شده است.برخلاف اشعه ایکس ، معاینه می تواند بارها انجام شود.سونوگرافی به طور واضح قابل مشاهده است که بافت نرم مفصل زانو ، رگهای خونی وجود دارد.انتظار می رود بزودی این روش تحقیق کاملاً جایگزین اشعه ایکس شود.
- توموگرافی کامپیوتری.در پیش بینی های مختلف تصاویر زیادی وجود دارد.در رایانه ، آنها در یک تصویر سه بعدی ترکیب می شوند.توموگرافی کوچکترین ضایعه بافت را تشخیص می دهد.این روش به ندرت در حضور روشهای تحقیق دیگر ارزان تر مورد استفاده قرار می گیرد.
- تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی.به روشنی بافت های نرم را تجسم می کند.
- مصنوعی.یک نوع معاینه رادیولوژییک ماده حاجب در بدن بیمار وارد می شود.پس از آن ، تمام بدن اسکن می شود.غلظت بالای ماده حاجب در هر یک از مفاصل زانو نشان دهنده تومور غضروف است.
- ترموگرافی.تشعشع حرارتی از سطح بدن ثبت می شود.در جائی که مرتفع شود احتمالاً التهاب و سرطان وجود دارد.
درمان آرتروز زانو
این بیماری مزمن است ، بنابراین خلاص شدن از شر آن غیرممکن است.با این حال ، طیف گسترده ای از روش های درمانی وجود دارد که به منظور کاهش علائم بیماری طراحی شده اند.به لطف دارو ، فیزیوتراپی یا درمان جراحی ، پزشکان قادرند وضعیت بیمار ، عملکرد حرکتی را به طور قابل توجهی تسهیل کنند.چندین درمان مؤثر وجود دارد.
دارو درمانی
درمان دارویی با هدف کاهش سرعت آرتروز ، بهبود فرایندهای متابولیک انجام می شود.متخصصان استفاده از داروهای زیر را تجویز می كنند:
- داروهای ضد التهابی.پذیرش آنها درد ، تورم ، تورم را تسکین می دهد (Nimesulid ، Diclofenac ،ملوکسیکام).
- ماسوره محافظ.اقدام آنها با هدف ترمیم غضروف انجام می شود.این داروها به ویژه در مرحله اول مؤثر هستند و نه تنها تظاهرات دردناک بلکه علت را از بین می برند.
- معنی انبساط عروقی است.به آنها توصیه می شود برای از بین بردن اسپاسم عروق کوچک ، ترمیم گردش خون (Teonikol ، Nikoshpan ، Trental) استفاده شود.
درمان بسیار مؤثر تزریق داخل مفصلی.استفاده مشترک از داروهای زیر:
- هورمونهای کورتیکواستروئید.التهاب را برطرف کنید ، تورم و تورم را از بین ببرید (هیدروکورتیزون ، فلوسستون ، کنالوگ).
- تزریق این گروه فقط در مراحل اولیه آرتروز استفاده می شود.
- اسید هیالورونیک.روانکاری طبیعی مفصل زانو را جایگزین می کند.تزریق اسید هیالورونیک اصطکاک سطوح تغییر شکل را کاهش می دهد.در نتیجه تحرک مفصل زانو افزایش می یابد.
درمان زیر با عوامل محلی (پماد ، کرم) تجویز می شود:
- Dimexide؛
- کندروکسید.
درمان فیزیولوژیکی مفصل زانو ODA
این نوع درمانی با هدف تسهیل وضعیت عمومی بیمار ، بهبود گردش خون موضعی انجام می شود.درمان ها به کاهش درد ، تسکین التهاب کمک می کنند.تکنیک های فیزیوتراپی زیر استفاده می شود:
- الکتروفورز.
- مغناطیس درمانی؛
- لیزر درمانی؛
- ماساژ؛
- برای اطمینان از موقعیت مفصل ، لبه های زانو پوشیده است.
- حمام درمانی؛
- سونوگرافی درمانی؛
- درمان گل؛
- جریانات
درمان جراحی
اگر استئوآرتریت به شدت مورد غفلت واقع شود و درمان های محافظه کارانه نتیجه ای حاصل نکنند ، پزشکان جایگزینی کامل یا جزئی از مفصل زانو را انجام می دهند..حتی در آخرین مرحله بیماری ، جراحی به بازگرداندن تحرک کمک می کند.ضرر جراحی این است که توانبخشی پس از مدت زمان طولانی طول می کشد.
نحوه درمان آرتروز زانو
درمان باید جامع باشد.نباید انتظار داشت که بیمار فقط از آرتروز محروم شود.باید توجه ویژه ای به آموزش فیزیکی پزشکی پزشکی (مجتمع های ورزش درمانی) شود.لازم است از عادت های بد خودداری کنید و تغذیه را عادی کنید ، زیرا هر کیلوگرم اضافی بار اضافی را روی پاها ایجاد می کند ، که این باعث درد می شود.داروی جایگزین (کمپرس ، ابزار ، جوشانده) نیز مؤثر خواهد بود.
داروهای مردمی برای استئوآرتریت زانو
برخی از دستور العمل های عامیانه اثبات شده وجود دارد:
- 1 عدد زرده تخم مرغ را با 1 قاشق غذاخوری مخلوط کنید.لسرکه و 1 قاشق غذاخوری.ترپتینترکیب حاصل را روی زانو درد بمالید ، با فویل و یک پارچه گرم بپیچید.کمپرس را یک شبه بگذارید.هفته ای دو بار عمل را تکرار کنید.
- یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را با 3 قاشق غذاخوری مخلوط کنید.لسرکه سیب.زانوهای آسیب دیده را درمان کنید.برگ کلم را در بالا بچسبانید.با یک فیلم ، روسری بپوشید.کمپرس را یک شبه بگذارید.این کار را هر شب به مدت یک ماه انجام دهید.
- آبی یا قرمز بخریدخشتبا خامه ترش را به خامه رقیق کنید.یک لایه ضخیم از خاک رس را روی یک تکه پارچه نخی بمالید.کمپرس را روی زانو درد بمالید.بانداژ ، با روسری گرم بپیچید.3-4 سال بگذارید.هر روز به مدت یک ماه تکرار کنید.
عوارض و پیشگیری
اگر درمان را شروع نکنید ، بیماری توسعه می یابد و می تواند به مشکلات جدی منجر شود.اینها شامل عوارض زیر است:
- ناهنجاری زانو.
- شکستگی های مکرر.
- آرتروز؛
- پوکی استخوان؛
- اختلال در عملکرد مشترک؛
- تخریب بافت.
برای جلوگیری از آرتروز ، توصیه های زیر باید دنبال شود:
- استقامت و کشش عضلات را انجام دهید.
- کفش راحتی و پاشنه بلند بپوشید.
- از صدمه دوری کنید.
- اطمینان حاصل کنید که وزن اضافی وجود ندارد ، رژیم غذایی را دنبال کنید.
- از بلند کردن وزنه ها خودداری کنید.
- سعی کنید مدت طولانی در همان حالت نمانید.
