خیار در حال رشد در بشکه: فناوری عکس و فیلم

باغداران مدرن برای رشد سبزیجات از تکنیک های مختلف آکروتکنیکی استفاده می کنند.صاحبان توطئه های کوچک شروع به کاشت گیاهان در ظروف کردند.کاشت خیار در بشکه به روشی امیدوارکننده و محبوب تبدیل شده است.با این روش می توانید برداشت زودهنگام دریافت کرده و رژیم غذایی خانواده را با میوه های تازه متنوع کنید.از آنجا که خاک مخزن بهتر از روی تختها گرم می شود و مواد مغذی به طور مؤثرتری به هدف می رسند ، برداشت فراوان است.

نحوه رشد خیار در بشکه

قبل از بررسی ویژگی های فن آوری رشد گیاهان در وان ، لازم است مشخص کنید که آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر.با وزن دادن به همه جوانب مثبت و منفی تصمیم گیری آسانتر است.مزایای استفاده از روش کشت بشکه شامل جوانب زیر است:

• صرفه جویی در فضا (این مربوط به بیشتر باغبانان و ساکنان تابستان است)؛
• روشنایی یکنواخت گیاهان؛
• سهولت مراقبت (روش کشت بشکه برای افراد مبتلا به کمردرد ایده آل است)؛
• رسیدن میوه چند هفته قبل از رشد سبزیجات در زمین باز (از اثر گلخانه استفاده می شود ، اما نمی توان از یخ زدگی های سطح زمین می ترسید)؛
• جذابیت زیبایی شناسی (خزنده اکتسابی زیبایی به نظر خواهد رسید)چمن ، تخت گل ، در باغ)؛
• حفظ نفوذپذیری هوا از خاک در طول فصل ، صرف نظر از میزان بارندگی (به دلیل وجود آن گیاهان دارای یک سیستم ریشه قوی).
• کود ذخیره می شود (مقدار کمی از مواد مغذی برای بشکه مورد نیاز است ، زیرا همه آنها به طور هدفمند به ریشه می رسند و در زمین باز پخش نمی شوند)؛
• فقدان پوسیدگی ، خلوص میوه ها در همه آب و هوا (بشکه در هنگام هوای بد می تواند با یک فیلم پوشانده شود).
• خطر ابتلا به قارچ را به حداقل می رساند.

درمورد این روش از رشد سبزیجات هیچ گونه ضرری وجود ندارد.کار اصلی در این مورد انتخاب ، آماده سازی بشکه و مخلوط خاک است.مضرات نسبی روش بشکه عبارتند از:

• آبیاری مکرر از بسترهای باز؛
• آگاهانه از انتخاب مواد کاشت.

به لطف این روش کاشت خیار در طول فصل می توان حدود 30 کیلوگرم از یک بوته جمع کرد.فناوری کشت بشکه شامل پیروی دقیق از دنباله اقدامات است:

• انتخاب صحیح انواع (انواع سبزیجات برای این کار مناسب نیستند).
• آماده سازی ظرفیت فرود (تشکیل حفره های زهکشی)؛
• آماده سازی خاک؛
• تهیه و کاشت بذر یا نهال؛
• مراقبت بیشتر از بوته (آب دادن ، تغذیه ، پله زدن و غیره).

انتخاب انواع

در هنگام انتخاب مواد کاشت ، لازم است به شرایط آب و هوایی منطقه ، زمان رسیدن محصول توجه کنید.علاوه بر این ، عوامل مهم مطلوب هستندبازده و گزینه های کاشت محصول - در گلخانه یا در یک منطقه باز.برای کشت بشکه ، انواع خیارهای مربوطه زود رس می شوند و بازده بالایی دارند.

بسیاری از گردشگران برای تركیب بیشتر دوره های باروری را ترجیح می دهند انواع خود گرده افشانی را انتخاب كنند كه بیشترین تعداد گل ماده را داشته باشد.همچنین به گرده افشانی و عملکرد بهتر کمک خواهد کرد.فن آوری بشکه به شما امکان می دهد خیارهای سالاد ، نمکی و سایر اهداف را از یک بشکه جمع کنید.بهترین انواع برای کشت بشکه به شرح زیر است:

1. Muromsky 36. دارای عملکرد عالی ، می تواند در سایه جزئی رشد کند ، برای نمک و مصرف تازه مناسب است.Muromsky 36 برای زمین باز طراحی شده است ، به مدت 35-45 روز رسیده است ، در برابر سرما مقاوم است.میوه های سبز بیضی شکل تا 10 سانتی متر طول دارند.همانطور که خیارها به سرعت زرد می شوند ، باید به موقع جمع شوند.
2. دما.ترکیبی پر محصول پارتنوکارپیک با میوه های استوانه ای کوچک (8-10 سانتی متر) که می تواند در گلخانه یا زمین باز پرورش یابد.گیاهان سبز پوشیده از تپه متوسط ​​و بلوغ متوسط ​​، دارای یک هدف جهانی هستند.آنها با عدم تمایل به رشد ، ظهور تلخی مشخص می شوند.سرعت سرما ، گرما و باران را تحمل می کند و در برابر بسیاری از آسیب شناسی ها مقاوم است.
​​
3. کونی.میوه ها برای مدت طولانی ، به یک محصول غنی می پردازند.سبزیجات از خصوصیات طعم بالایی برخوردار هستند ، بدون تلخی ، رشد نمی کنند.سبزها به طول (7-9 سانتی متر ، پوشش داده شده) می رسندغده های مکرر سفید و بلوغ.رسیده 47-50 روز.اسبها را می توان نه تنها در گلخانه ها بلکه در زمین باز نیز پرورش داد.
4. اتللو.گلهای پرمحتوا ، زودرس و پرتحرک ، که برای کاشت در باغ یا گلخانه های فیلم در نظر گرفته شده است.سبزها از رنگ سبز غنی برخوردار هستند که نوارهای سبک به وسط خیار می رسند.طول میوه - 12 سانتی متر مناسب برای حفظ ، مصرف تازه.گوشت اوتلو نرم ، ترد و بدون حفره است.
5. ققنوس.هدف جهانی دیر رسیدن ، گرده افشانی توسط زنبورها ، بنابراین می توان آن را منحصراً در منطقه باز کاشت.ققنوس تا زمان یخبندان قادر به تولید میوه است.خیارها دارای نوارهای طولی سبک و لوله‌های بزرگ روی سطح پوست هستند.این رقم توسط یک خمیر ترد ضخیم و بدون تلخی مشخص می شود.اولین سبزیجات به مدت 55-65 روز پس از جوانه زدن رسیده می شوند.

انتخاب و تهیه بشکه

هر ظرفیت 200-250 لیتر برای رشد سبزیجات مناسب است.بسته بندی می تواند از جنس آهن ، پلاستیک ، مینای دندان ، فلزی یا چوبی باشد.مطلوب است که مخزن بی انتها یا نشتی باشد.برخی از باغداران قسمت زیرین را از قبل برداشته و چند سوراخ در دیوارها ایجاد می کنند تا زهکشی مایعات اضافی و قابلیت تنفس بهتر فراهم شود.در ظروف پلاستیکی ، این کار با استفاده از میله داغ ، چوبی و فلزی انجام می شود - آنها سوراخ ها را با یک مته سوراخ می کنند.

علاوه بر این ، آموزش ظرفیت مشابه فراهم می کندتوانایی نفوذ به کرم های خاکی و میکروارگانیسم های مفید که در رشد گیاه تأثیر مثبت دارد.برای رشد خیار در هر بشکه ، لازم است فعالیت های خاصی را انجام دهید که از اوایل بهار آغاز می شود.ظروف فلزی خالی پر از زباله های مواد غذایی سبزیجات (خام) ، چمن سال گذشته ، لایه های متناوب با زمین ، کود دامی.

علاوه بر این ، بستر را می توان با داروهای با میکروارگانیسم های مؤثر برای تسریع تخمیر و از بین بردن فلور بیماری زا درمان کرد.خاک با آب گرم و با یک فیلم پوشانده می شود ، به مدت یک هفته می ماند.پس از آن ، این توده فقط ½ ظرف را تسخیر می کند ، لازم است مجدداً مخلوطی از مواد آلی گیاهی را با کود اضافه کنید و تا ابتدای ماه مه نگه دارید.بعد از ریختن روی مخلوط زباله های گیاهی ، یک لایه از خاک 10 سانتی متر و بذرها را در خاک بکارید ، آخرین آب جوش تند را از قبل خرد کرده و با محلول پرمنگنات پتاسیم سیراب کنید.

کاشت خیار در بشکه

کاشت فرهنگ به این روش آسان است - نیازی نیست که تکیه دهید و از وسایل مخصوص استفاده کنید.پس از تعطیلات ماه مه ، بذرها در خاک کاشته می شوند (6-8 قطعه در هر ظرف) ، قبل از کاشت آنها نیازی به جوانه زنی ندارند.با این وجود توصیه می شود مواد کاشت را تهیه کنید.برای این منظور ، دانه ها در محلول نمکی (50 گرم در هر لیتر آب) قرار می گیرند تا ذرات توخالی را غربال کنند.

برای افزایش مقاومت در برابر سرما ، مواد کاشت را در یک پارچه مرطوب در یخچال نگهداری می شود.دانه ها به مدت 2 روز و در دمای 0 تا -2 درجه و بلافاصله متورم می شوندکاشته می شوندآنها در فاصله 15 سانتی متر از یکدیگر و تا عمق 2 سانتی متر کاشته می شوند.برای ظرفیت 200 لیتر ، مقدار بهینه 5 گیاه خواهد بود.برای گرم نگه داشتن ، خیار موجود در بشکه با سلفون یا فیلم سیاه پوشانده شده است تا خورشید بهتر زمین را گرم کند.در روزهای آفتابی و گرم ، مواد پوشش برداشته می شود.

نهال ها اگر به وسیله یك ظرف كوچك مملو از آب پر شده و در مركز بشكه نصب شوند ، به سرعت رشد می یابند.می توانید از یک سطل یا شیشه لیتری استفاده کنید که در صورت نیاز به آن آب اضافه شود.هنگامی که یک نهال با سه برگ روی هر بوته تشکیل می شود ، لازم است یک قاب از قوس های فلزی تهیه کنید و آن را به بشکه وصل کنید.گیاهان خیار در آینده میله های آهن را می پیچند.

حذف فیلم در اواسط ژوئن امکان پذیر است.زمین که تمام وقت در آن نشسته است ، تا این زمان هنوز در انبار خواهد بود ، و شلاق ها به قوس می رسند.پس از آن ، انگورهای خیار فراتر از لبه ظرف قرار می گیرند و رباط های خیار در خارج باقی می مانند.پین کردن چنین گیاه ضروری نیست.برای تولید یک محصول غنی و با کیفیت بالا ، تنها تهیه آب مرتب و سنگین سبزیجات ، با افزودن دوره ای تزریق کمپوست ، فقط مهم است.

خیار در حال رشد در بشکه

وقت آن است که قبل از کاشت روی تخت ، کشت را به روش بشکه کاشت ، زیرا خاک مخزن بسیار سریعتر گرم می شود.با این حال ، کاشت بذر یا نهال خیلی زود توصیه نمی شود - بهتر است منتظر آب و هوا به طور مداوم گرم باشید.زمان دقیقی برای شروع رشد خیار در بشکه وجود ندارد: در همهدر منطقه این لحظه بسته به شرایط آب و هوایی فرا می رسد.

از آنجا که خیار گیاهی سبک است ، ظرف باید از هر طرف روشن شود.بهترین گزینه برای انتخاب محل بشکه از سمت جنوب یا جنوب غربی باغ است که از باد محافظت می شود.برای رشد و تولید فعال سبزیجات شرایط آسایش لازم است که شامل خاک حاصلخیز ، سرشار از مواد آلی و مواد مغذی است.علل عمده مشکلات مربوط به کشت فرهنگ به روش بشکه عبارتند از:

1. زردی برگها.این ناشی از اشتباهات در مهندسی کشاورزی است.به عنوان مثال ، زرد شدن جوانه ممکن است به دلیل کمبود نور ، آب ، تغذیه ، آلوده شدن بوته ها به آفات یا بیماری باشد.راه حل این مشکل جابجایی بشکه در یک مکان روشن تر ، کاربرد کود ، مالچ خاک ، تصفیه حشره کش گیاهان و آبیاری مکرر است.
2. شکل گیری تعداد کافی از پیوندها.دلایل آن اغلب بذرهای بی کیفیت ، کمبود فسفر ، اشباع ازت ، شرایط آب و هوایی منفی است.برای حل مشکل ، لازم است که کودهای ازت را از بین ببرید /محدود کنید ، کشت گونه های آلوده کننده یا هیبریدهای خود آلوده ، بیشتر برای معرفی مجتمع های فسفر و استفاده از ماده کاشت تولید کنندگان اثبات شده.

ویژگی های مراقبت

فرهنگ بشکه برخی از ویژگی های مراقبت را نشان می دهد.روند رشد چنین خیارها بسیار آسانتر از زمان کاشت در زمین باز است.مراقبت شامل مراحل زیر است:

1. آبیاری.با کمبود رطوبت ، سبزیجات تلخ می شوند ، بنابراین بوته ها را آب کنیداغلب مورد نیاز استآب بسته بسته خیلی سریع تبخیر می شود - در نظر گرفتن آن نیز مهم است.آب دهی هر 2-3 روز یکبار توصیه می شود ، از هر لیتر 3 لیتر آب حل شده استفاده شود.برای حفظ رطوبت مطلوب ، کشتی با آب (یک شیشه ، یک لیوان بزرگ و غیره) که توسط زمین در مرکز حفر شده است ، در فاصله مساوی از همه بوته ها قرار می گیرد.برای کاهش تبخیر رطوبت حاصل از مالچ کردن خاک لایه بالایی خاک با ذغال سنگ نارس یا کاه.
2. تغذیه.در طول فصل رشد ، بوته ها برای تغذیه کاملاً ضروری هستند زیرا در برابر اختلال در تعادل عناصر کمیاب و مواد معدنی بسیار حساس هستند و این باعث تغییر شکل میوه می شود.برای اینکه گیاه نیرومند باشد ، باید از رشد سریع برگها قبل از گل اطمینان حاصل کرد.برای این منظور ، نیتروژن وارد می شود (1 قاشق چایخوری اوره در یک سطل آب رقیق می شود و با این محلول سبزیجات سیراب می شود.بعد از شروع میوه دهی 1-2 بار در هفته ، توصیه می شود کودهای ریشه ای پیچیده ای تهیه کنند. ازت ، فسفر ، پتاسیم به صورت آلی یا معدنی معرفی می شوند واولین پانسمان بالا nitrofoska است (10 لیتر 1 قاشق غذاخوری) ، با هر لیتر مایع بوش داخل. محلول 2 هفته بعد از برداشتن مواد پوشانده شده استفاده می شود.کیلوگرم چربی مرغ (جایگزین - kسبزیجات برای استفاده از مواد مغذی سبز ارگانیک توصیه می شوند ، آنها از چمن زباله تهیه می شوند ، که با آب گرم آب می شود و به مدت 10-12 روز تزریق می شود.مایع موجود در مواد مغذی نسبت به مواد شیمیایی پایین تر از هوموس نیست و کمترین میزان آن است.
3. شل شدن.هر 2-3 هفته یکبار خاک داخل مخزن به صورت کم عمق حفر می شود و با آبشارها سطح می شود تا لایه برداری که بعد از آبیاری ایجاد می شود را از بین ببرد و از ریشه ها اکسیژن عاری شود.
4. گارتر.این روش نه تنها راحتی را برای مراقبت فراهم می کند بلکه از پیشرفت بیماری های منتقل شده از طریق زمین باز نیز جلوگیری می کند.آسانترین راه برای گارتر قرار دادن یک قطب چوبی (فلزی) دو متری در مرکز بشکه با یک crosspiece 4-8 پرتوهای در قسمت بالا است.ریسمان در چنین تیرکمان بچه گانه ثابت است.چکمه های خیار ابتدا روی طناب پیچیده می شوند و با رسیدن به صلیب ، آن را می پیچند و نوعی چتر را تشکیل می دهد.ساخت تکیه گاههای بالاتر ضروری نیست زیرا رسیدن به میوه دشوار خواهد بود.توصیه می شود بعد از ظاهر شدن 4-5 برگ در بوته ها ، یک گارتر درست کنید.

سازند بوته

برداشت تا حد زیادی به شکل گیری صحیح گیاهان (پیچ خوردن یا مخلوط کردن) بستگی دارد.برای این کار دو روش بهینه وجود دارد:

1. یک ساقه.این روش برای هیبریدهایی که نیازی به گرده افشانی ندارند ایده آل است.در گره هایی که در طول 5 برگ اول تشکیل شده است ، تمام نوه های نوه را بچسبانید ، و گل ها کاملاً برداشته شوند.فقط شاخه های جانبی در 5 گره بعدی حذف می شوند.فقط پس از رسیدن ساقه به ارتفاع 1 متر ، شروع به پشت سر گذاشتن چند پسر بزرگ.
2. به روش بوش.این گزینه برای گیاهان زنبور عسل گرده زده مناسب است.