بطلان و نافرمانی کودکان: علل ، استراتژی رفتار والدین
علل بطلان ، نافرمانی فرزندان ، راهکارهای احتمالی رفتار والدین
نافرمانی كودكان مشكلی است كه همواره برای مادران و پدران مهم خواهد بود.به نظر می رسد اخیراً یک کودک نوپا هنوز نتوانسته به تنهایی حرکت کند ، اما زمان گذشته است و او هم اکنون در حال آپارتمان کردن در اطراف آپارتمان است و هر کاری را که می خواهد انجام می دهد.و چگونه جلوی آن را بگیریم؟
بیشتر والدین اقدامات بسیار سختی انجام می دهند.نتیجه این رویکرد برای حل مسئله - تصویر والدین - ظالمان کودک را با چیز منفی پیوند می دهند.طبیعتاً در چنین حالتی نیازی به صحبت در مورد اعتماد نیست.
اما پس چگونه؟چگونه ویرانی بیش از حد فرزندتان را بدون آسیب رساندن به روابط خانوادگی محدود کنید؟در ابتدا ، روانشناسان توصیه می كنند كه چگونه دقیق تر دلایل چنین رفتاری را تعیین كنند.
علل نافرمانی
بی حوصلگی کودکی همیشه نتیجه برخی از دلایل است.کودک معمولاً می خواهد با رفتار بد خود به چیزی برسد یا چیزی بگوید.چهار علت احتمالی این نافرمانی توسط روانشناسان وجود دارد:
- عدم توجه
ریتم فعلی زندگی گاهی اوقات بیش از حد شدید است و همیشه والدین ممکن نیست که به اندازه کافی به کودک خود توجه کافی نشان دهند.برای او مقدار.سپس او به چنین "ترفندهایی" مانند بیابان متوسل می شود.
به هر حال ، برای انصاف باید گفت كه نوزادان همیشه این كار را آگاهانه انجام نمی دهند.بنابراین ، اگر به طور ناگهانی متوجه نافرمانی شدید از جانب فرزندتان شد ، فکر کنید: شاید این کار شما باشد؟
ممکن است شما به تازگی علاقه مند به ترمیم یا آماده شدن برای یک رویداد مهم باشید که اخیراً صحبت کردن با کودک را فراموش کرده اید.در این حالت ، تصمیم صحیح توجه به کودک خواهد بود.
- خود تأیید
والدینی وجود دارند که دائماً سعی در جلوگیری از هر قدم کودک دارند.آنها ، به طور معمول ، به طور مداوم به او می گویند چه کاری انجام دهند ، به کجا بروند ، چه کاری انجام دهند.کودک در سنین مشخص ، معمولاً از سه سالگی ، میل شدید دارد که به نوعی بتواند اوضاع پیرامون خود را کنترل کند.
بنابراین ، در پاسخ به دستورالعمل های مداوم والدینش ، او مایل به ابراز اراده خود است.تنها ابزاری برای دستیابی به چنین هدفی برای کودک ، نافرمانی وی است.
بدین ترتیب ، کودک استقلال خود را نشان می دهد و تمایل خود را برای تصمیم گیری بدون راهنمایی بزرگسالان می گیرد.راهی برای جلوگیری از زباله ، کاهش جزئی کنترل کودک است.
- انتقام جویی
بعضی اوقات والدین کودک را مرتکب اعمال سوءاستفاده می کنند که باعث انتقام جویی کودک می شود.تمایل به انتقام غالباً به وجود می آید اگر مادر یا پدر وعده خود را حفظ نكرده ، چیزی را مخفی نگه نداشته باشند ، به طور ناعادلانه مجازات می شوند.
بعضی اوقات حتی بزرگسالان به چنین اعمال توجهی نمی کنند ، آنقدر کودکان دردناک.برای یک کودک ، نافرمانی در دسترس ترین راه برای نشان دادن اعتراض شما است.در این حالت ، به احتمال زیاد تمرکز توجه والدین بر ایجاد یک رابطه واقعاً قابل اعتماد با کودک شما کمک می کند.
- کاهش عزت نفس
این معمولاً به این دلیل است کهکودک در معرض انتقاد مداوم و غیرقابل توجیه از اعضای خانواده بزرگسال قرار دارد.و هنگامی که به او دائماً گفته می شود که او بد ، احمق ، بی سواد است ، هیچ کاری برای کودک باقی نمانده است بلکه باید مطابق این تصویر باشد.او از پیروی از دستورالعمل های والدین خود ، بازیگوش و غیرقابل کنترل می شود.
متأسفانه ، اغلب والدین بسیار آگاهانه از انتقاد به عنوان ابزاری برای تربیت برای انگیزه دادن به فرزند خود برای تلاش برای تعالی استفاده می كنند.با این حال ، شایان ذکر است که چنین انگیزه های "منفی" دوام چندانی ندارد.سپس ، به طور معمول ، کودک شروع به تشکیل نوعی از عقده های فرومایه می کند ، زیرا مهم نیست که چطور سعی می کند مادر یا پدرش را راضی کند ، او ناکام می ماند.این تأثیر بسیار منفی بر رشد روانی - عاطفی کودک دارد و ممکن است در آینده باعث ناکامی های زندگی وی شود.
مطمئناً ، انتقاد سالم باید در روند پرورش انجام شود ، اما تشویق را نیز نمی توان فراموش کرد ، زیرا انگیزه مثبت می تواند تأثیر بسیار بیشتری داشته باشد.
بله ، برای تعیین علل پوکی کودک ، والدین ابتدا باید رفتار خود را با دقت تحلیل کنند.از این گذشته ، به طور معمول ، منبع واقعی مشکل نافرمانی کودکان است.
راهبردهای ممکن برای رفتار والدین
تجزیه و تحلیل و "خنثی سازی" دلایل واقعی خلای کودکی ، به مرور زمان ، والدین را در حل این مسئله کمک می کند.با این حال ، این بلافاصله اتفاق نمی افتد.
در همین حال ، در حالی که والدین در مورد این مشکل فکر می کنند و راه های ممکن برای حل آن را پیدا می کنند ، کودکهمچنان به دور از چیزهای بد است.چگونه می توانید در این شرایط یک فرد بزرگسال باشید؟روانشناسان سه راهکار ممکن برای رفتار ارائه داده اند.آنها را در نظر بگیرید.
- نادیده گرفتن
این تاکتیک مطمئناً مزایای خود را دارد و به شرح زیر عمل می کند.صرف نظر از علل نافرمانی و پوچی ، کودک همیشه انتظار برخی از واکنش والدین را دارد.اگر می بیند که رفتار بد او نتیجه مطلوب را به همراه نیاورد ، به احتمال زیاد چنین الگوی رفتاری ناکارآمد تلقی می شود.و این بدان معنی است که اغلب او بعداً به آن روی نمی آورد.
تحول دیگری امکان پذیر است.با دیدن واکنش های بزرگسالان در بیابان ، کودک تصمیم نمی گیرد که تلاش کمی انجام می شود و حتی رفتارهای غیرقابل کنترل دیگری نیز خواهد داشت.بنابراین والدین باید بدانند که تاکتیک های نادیده گرفتن در همه موارد مؤثر نیست: خیلی به شرایط خاص و همچنین به خلق و خوی و طبیعت کودک بستگی دارد.
در استفاده از این استراتژی ، بسیار مهم است که محدودیت هایی را که در آن جایز است ، نادیده گرفتن رفتار کودک احساس کنید.در غیر این صورت ممکن است به روان کودک آسیب برساند.
- حواس پرتی
این استراتژی برای بهترین جوانها مناسب است ، زیرا مجازات کردن آنها غیرممکن است: یک کودک نو پا هنوز قادر به مقایسه رفتار بد و مجازات خود نیست.از این گذشته ، چنین خرده نرها گاهی اوقات در رسیدن به اهداف خطرناکی بسیار مناسب هستند ، به عنوان مثال ، برای صعود در جایی ، سعی در لمس آهن داغ ...
در چنین شرایطی ، حواس پرتی تنها ممکن است.استراتژیبا بچه های بزرگتر ، به هر حال ، او نیز کار می کند و "ظریف ترین" است.فقط برای منحرف کردن کودک بزرگتر ، باید خوب تلاش کنید.
- مجازات
محبوب ترین استراتژی در بین خانواده های دارای فرزندان نافذ.چرا؟واقعیت این است که اغلب فقط چنین تاکتیک های رفتاری می توانند به کودک القاء کنند که احساس مسئولیت رفتار او را القا می کند.و به طور کلی ، تصور روند آموزشی بدون مجازات دشوار است.یعنی می توان آنها را اعمال کرد ، و حتی مورد نیاز است.نکته اصلی این است که به درستی انجام دهید و از "سوءاستفاده" آنها استفاده نکنید تا صدمه روحی به کودک وارد نشود.
علاوه بر این ، انواع مختلف مجازات نیز وجود دارد:
- جسمی ،
- کلامی ،
- کار ،
- مجازات با انزوا ،
- و محرومیت از لذت.
این سه نفر کمترین خطرناک برای کودک و موثرترین در مبارزه با نافرمانی کودکان به حساب می آیند.
اشکال جسمی و کلامی بیشتر جلوه ای از عدم تعادل عاطفی والدین است که برای اهداف آموزشی بسیار ناکارآمد است.نکته مهم دیگر در این تاکتیک آگاهی صحیح از کودک در مورد مجازات شدن است:
- کودک همیشه باید بداند برای چه عملی مجازات می شود ، در غیر این صورت عملکرد آموزشی چنین اقداماتی باطل می شود و فقط نتیجه خواهد گرفت.شکل گیری مجتمع ها و مشکلات روانی؛
- کودک باید بداند که مجازات می شود نه برای خود ، نه برای خودش.
مطمئناً استراتژی های گفته شده در بالا ، والدین را در مقابله با صداهای کودک در موقعیت های خاص یاری خواهد کرد.با این حالشایان ذکر است که نافرمانی کودک در درجه اول و بیشتر از همه "علامت" رفتار نادرست والدین است.بنابراین ، والدین ابتدا باید با اشتباهات خود کنار بیایند.
