کاهش شنوایی عصبی - علائم ، علائم ، تشخیص و جایگزینی شنوایی

براساس آمار رسمی پزشکی ، 2٪ از جمعیت جهان با مشکلات شنوایی روبرو هستند و عمدتا درX مردم کم شنوایی حسی عصبی یا حسی عصبی تشخیص داده میشود.این بیماری به ویژه در افراد بالای 65 سال بسیار رایج است ، اما حتی از کودکان خردسال نیز دور نمی شود زیرا می تواند خاص باشد.چگونه این بیماری خطرناک و قابل درمان است؟

ناشنوایی چیست عصبیت

اختلال در عملکرد شنوایی درجات مختلف (از مشکلات تشخیص صدا آرام تا ناشنوایی) در طب رسمی "ناشنوا" نامیده شده است.پیشوند "عصب حساسیت" (در برخی منابع ، "حسی" یا "ادراکی") وقتی صدمه ای به دستگاه صدا وارد می شود اضافه می شود.پروسه آسیب شناسی را می توان در سایت های مختلف قرار داد:

• رسانای عصبی (آسیب به عصب شنوایی وجود دارد).
• ساقه مغز یا قشر؛
• سلول حلزون گوش داخلی؛
• بخشهای مرکزی آنالایزر شنوایی(شنوایی خوب است ، اما صداها غیر قابل شنیدن هستند).

علاوه بر نوع عصبی در طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-10) ، مخلوط و رسانا ذکر شده است.حالت دوم نوعی ناشنوایی است که باعث هدایت و تقویت موج صوتی به گوش داخلی در وسط (استخوان شنوایی) و بیرونی می شود.ویژگی های مختلط هر دو نوع را شامل می شوند ، بنابراین تصویر بالینی نقص حسی عصبی که در زیر بحث شده است در مورد آن صدق می کند.

طبقه بندی

معیارهای مختلفی برای در نظر گرفتن انواع صدا خفه کن عصبی یک شخصیت وجود دارد.براساس منشأ آن ، متولد خواهد شد یا اکتساب می شود: دومی بسیار رایج است.معیارهای اصلی برای طبقه بندی این نوع کم شنوایی عبارتند از:

• محل آسیب شناسی.
• میزان پیشرفت بیماری؛
• ناشنوایی.

با توجه به اینکه نقص عصبی شنوایی فقط در اثر آسیب به تنه عصبی ایجاد می شود و مغز نیز تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، به طور عمده آسیب شناسی یک طرفه (راست - یا چپ) است.کاهش شنوایی عصبی دو طرفه بسیار کمتر تشخیص داده می شود و به تقسیم تقسیم می شوند:

• متقارن - هنگامی که مشکلات شنوایی یکسان در هر دو طرف مشاهده می شود.
• نامتقارن - هنگامی که تفاوت در اختلالات صدا (گوش 1 شنیده بهتر از 2 است).

آخرین و مهمترین چیز ، ملاک میزان پیشرفت بیماری است که سرعت مورد نظر پاتولوژیک خود را مشخص می کند و مدت زمان ماندگاری علائم اصلی را در نظر می گیرد.درطب رسمی اشکال زیر از دست دادن شنوایی را از نظر نوع فشار عصبی تشخیص می دهد:

• ناگهان - علائم به سرعت رشد می کند (عمدتا 12 ساعت) ، برای چند هفته (حداکثر 3) ادامه دارد.
• حاد - علائم بیماری شروع می شود و به مدت 3 روز شدت می یابد ، به مدت یک ماه ادامه می یابد.
• Subacute - ایجاد علائم در طی 1-3 هفته رخ می دهد ، از یک ماه تا 3 مشکل را برطرف می کند.
• مزمن - میزان رشد به همان اندازه در شکل زیر حاد است ، اما این بیماری برای چندین ماه (بیش از 3) بروز می کند و می تواند اختلالات برگشت ناپذیری (از جمله آتروفی عصب شنوایی) را برانگیزد.

درجه

رایج ترین طبقه بندی بیماری تقسیم آن به 5 مرحله است ، جایی که دومی آناکوزیا یا ناشنوایی مطلق است ، که در آن آستانه شنوایی 90 است.دسی بل یا بیشترتغییرات دیگر را می توان در جدول مشاهده کرد:

دلایل

پیش نیازهای لازم برای ایجاد مشکلات شنوایی عصبی ممکن است به دست آمده یا مادرزادی باشد: osارزان کمتر رایج است.هنگامی که آنها ژنتیکی در آن هستندناشنوایی به ارث می رسد ، 2 نسخه از توسعه آن امکان پذیر است:

• اگر هر یک از والدین دارای یک ژن غالب اتوزومال باشند که باعث ناشنوایی می شود ، کودک با 50٪ احتمال آن را دریافت می کند.
• اگر پدر و مادر هر دو ژن مغلوب داشته باشند که این بیماری را ایجاد می کند ، کودک فقط با دریافت همزمان ژن های پدر و مادر دریافت می کند.

توسعه ناشنوایی مادرزادی از این نوع همچنین ممکن است با اختلال در رشد جنین جنین که در زمینه وابستگی به الکل مادر اتفاق افتاده است (64٪ از همه موارد) یا اگر یک زن در دوران بارداری دچار سیفلیس شود ، تسهیل شود.عواملی که در ایجاد کم شنوایی مادرزادی نقش دارند:

• تولد زودرس؛
• عفونت داخل رحمی با ویروس سرخچه؛
• کودک را در طی زایمان به کلامیدیا آلوده کند.
• هایپرپلازی اپیتلیوم تخت گوش میانی (تومور تهاجمی که ساختارهای گوش میانی را از بین می برد).
• آپلازی حلزون گوش میانی؛
• نقص کروموزوم.

دلایل منجر به ایجاد مخاط عصبی به دست آمده بسیار بیشتر است ، اما مکانیسم شکست فقط 2 است: اختلال در میکروسیرکولاسیون گیرنده شنوایی یا فشرده سازی عصب توسط بافتهایی که آن را احاطه کرده اند.گروههای اصلی عوامل خطرزا عبارتند از:

• عفونتهای منتقل شده معمولاً ویروسی هستند (برخی از عوامل بیماری زا قادر به تأثیر بر بافت عصبی هستند) ، باکتریایی.این موارد شامل آنفلوانزا ، پاراآنفلوآنزا ، ویروس تبخال سیمپلکس ، سفلیس ، سرخک ، اوریون ، سرخچه ، تب سرخک ، ایدز ، فرآیندهای التهابی در مننژیت است.(التهاب مننژها) ، اوتیت مدیا ، لابیرنت های چرکی (التهاب گوش میانی) و حتی آدنوئیدها.
• بیماری های مزمن عروقی - دیابت ، فشار خون بالا از زمان اخیر ، آترواسکلروز.
• بیماری های ستون فقرات - اسپوندیلوز ، اسپوندیلولیستزیس ، آرتروز غیر vertebral مهره های گردنی 1-4.
• صدمات صوتی است (طولانی مدت قرار گرفتن در معرض سر و صدای بلند - بیش از 90 دسی بل در فرکانس از 4000 هرتز) ، باروتروماس (افت فشار) ، مکانیکی.حالت دوم شامل شکستگی ها و حتی شکستگی های کوچک استخوان تمپورال ، آسیب به عصب جمجمه هشتم (از طریق برش) ، آسیب دیدگی مغزی است که در آن مراکز شنوایی مغز مختل می شوند.
• پرتودرمانی - در طی رادیوتراپی برای تومورهای بدخیم ، در برابر تماس طولانی مدت با یک جسم رادیواکتیو.
• صدمات شیمیایی - دارویی (تجویز آمینوگلیکوزیدها ، به ویژه با دیورتیک ها ، سیتوستاتیک ، ضد مالاریا ، ویکودین) ، سمی (مسمومیت با جیوه ، آنیلین و غیره) ، خانگی (الکل ، نیکوتین).
• بیماری های خود ایمنی ، واکنش های آلرژیک (رینیت آلرژیک مداوم منجر به ایجاد اوتیت آلرژیک مزمن می شود).
• Otosclerosis یک آسیب شناسی رشد استخوان در گوش میانی است که در برابر اختلالات متابولیک ایجاد می شود.
• تغییرات مربوط به سن - در برابر پس زمینه آتروفی عمومی دستگاه گیرنده های عصبی.

علائم

تصویر بالینی کاهش شنوایی در نوع عصبی ، طبق گفته پزشکان تقریباً مستقل از دلایل بیماری است ، بنابراین در اکثر بیمارانعلائم مشابه هستندتنها استثناء افراد مبتلا به مننژیت مغزی است.ویژگی اصلی بیماری کم شنوایی است که از یک طرف یا هر دو فوراً نگران می شوند و لزوماً یکسان نیستند.به عنوان نمونه ، گوش چپ تقریباً می تواند عملکرد خود را از دست بدهد ، و گوش راست فقط نمی تواند زمزمه کند.بیشتر توسعه این مشکل به شرح زیر است:

1. فرد شروع به تجربه مشکلات در زمینه شنیداری از صداهای کم می کند.
2. ادراک فرکانس های بالا از ابتلا به این بیماری رنج می برد.

اختلال شنوایی عصبی به تدریج (یا خیلی سریع - به ماهیت بیماری بستگی دارد) علائم دیگری را به دست می آورد ، از جمله آنها وزوز گوش شایع ترین است: وزوز گوش ، در 92٪ بیماران تشخیص داده می شوند.این می تواند با زنگ ، لرزش لحن از پایین به بالاترین ، احساس تداخل رادیویی ، یک توده صاف نشان داده شود.وزوز گوش نیز به طور همزمان 1 گوش و 2 را تحت تأثیر قرار می دهد.اگر ناشنوایی حسی در پس زمینه تروما ایجاد شود ، ممکن است در گوش آسیب دیده درد ایجاد شود.علاوه بر این ، مشکلات زیر نیز از این امر مستثنا نیستند:

• سرگیجه ، به خصوص در هنگام پیاده روی شدید.
• حالت تهوع دائمی ، استفراغ (در زمینه سندرم kohleovestibulyarny - از دست دادن تعادل)؛
• ناپایداری راه رفتن ، نوسان در هنگام راه رفتن ، خطر افتادن به نوبه خود.
• اختلال در هماهنگی در انجام کارهای داخلی.

ناشنوایی حاد

شروع ناگهانی علائم ، عمدتا در تاریکی ، همان چیزی است که به ویژه با کم شنوایی حاد عصبی حساس است.برایفاصله زمانی بین 3 تا 12 ساعت در فردی که قبلاً نکات بدتری در مورد وخامت درک صدا دریافت نکرده است ، خود را از علائم اصلی این بیماری آگاه می کند: کاهش شنوایی ، سر و صدا در گوش.شکل حاد اغلب در پس زمینه بیماری عفونی ، استرس بروز می کند.تصویر کلینیکی کامل طی 3 روز ظاهر می شود و برای چند هفته (تا یک ماه) باقی می ماند.واضح ترین علائم عبارتند از:

• کاهش شنوایی.
• افزایش وزوز گوش (فشار دادن ، زنگ زدن).
• سرگیجه ثابت همراه با حالت تهوع.
• اختلالات خواب.

مزمن

با توجه به طولانی شدن دوره بیماری ، که در آن از دست دادن شنوایی آشکارتر می شود ، تا زمانی که ناتوانی بیمار در درک حتی گفتار با صدای بلند در کنار او ، کاهش شنوایی حسی حسی همراه است با اختلالات روانی - عاطفی.در میان بدیهی ترین:

• نوسانات روحی ثابت.
• از بین رفتن مخاطبین اجتماعی.
• ناتوانی.

علائم فوق (اختلالات هماهنگی ، سرگیجه ، مشکلات راه رفتن) تشدید و بدتر می شوند - فقط شنوایی و وزوز گوش دائمی هستند.در افراد مسن ، اگر فردی ناشنوائی جزئی داشته باشد ، و ناشنوایی نوع عصبی همراه با مشکلات عروقی تأثیرگذار بر مغز باشد ، این وضعیت پیچیده است:

• ظهور توهم.
• اختلال در حافظه (با پیشرفت ، افزایش می یابد).
• مشکلات تفکر.

عوارض

خطر اصلی در این مورد بوجود می آیدعدم درمان مناسب ، نادیده گرفتن علائم یا اقدامات درمانی نامناسب ، ناشنوایی کامل است.اختلال شنوایی عصبی برگشت پذیر فقط در مرحله اولیه (عمدتا این شکل حاد) در نظر گرفته می شود ، و بعد از اینکه پزشک فقط قادر به کند کردن روند پاتولوژیک و ترجمه به حالت لاغر باشد - الیاف عصبی هلاک شده بازسازی نمی شوند.

تشخیص

یک متخصص گوش و حلق و بینی که بیمار از شنیدن ، وزوز گوش عجیب و غریب شکایت می کند ، برای تأیید یا رد تشخیص "کاهش شنوایی حرکتی" نباید فقط کاملاً بالینی باشدتصویر بر اساس علائم شرح داده شده.چندین مطالعه در مورد حدت شنوایی نقش مهمی ایفا می کنند ، از جمله این موارد شنوایی سنجی به ویژه مؤثر است:

• Tonal Threshold - تکنیکی با استفاده از دستگاه مخصوصی به نام شنوایی سنج برای کمک به تعیین آستانه شنوایی (واحد تغییر (dB) ، هدایت هوا و استخوان.در صورت وجود اختلال شنوایی عصبی ، خط روی نمودار کج می شود (معمولاً افقی).
• شنوایی شنوایی - درک بیمار از نجوا عمدتاً ارزیابی می شود ، در حالیکه پزشک برای هر گوش از او 6 متر خارج می شود و جداگانه بررسی می شود.این تحقیق با تلفظ کلمات با صداهای کم (باید از فاصله مشخصی درک شود) و زیاد (به طور معمول در فاصله با منبع صوتی 20 متر ضبط می شود) انجام می شود.
• چنگال های تنظیم (مطالعات چنگال تنظیم در وبر ، فدرشی یا رین) - به عنوان یک عنصرادیومتری تن.از چنگال های تنظیم فرکانس پایین و بالا که در تست های شنوایی میانی استفاده می شود ، در ماستوئید ، در کانال شنوایی (به تکنیک انتخاب شده بستگی دارد) استفاده می شود.در طرفداری از ضعف شنوایی عصبی (روند ارتباط فرآیندهای مختلف با یک نیمکره خاص از مغز) صدا توسط آزمایش وبر در گوش سالم تری رخ می دهد و با انجام تست اولیه هوای اولیه استخوان بهتری خواهد داشت.

نتیجه چنین تحقیق ، شنوایی سنجی است ، گرافی که منعکس کننده حدت شنوایی است.این بنا به طور جداگانه برای هر گوش ساخته شده است ، مطابق با قوانین بین المللی در سمت چپ به رنگ آبی و در سمت راست - قرمز استفاده می شود.شنوایی شنوایی برای کاهش شنوایی عصبی همیشه یک خط تمایل به نظر می رسد ، در ظاهر پزشک شدت بیماری را تعیین می کند.برنامه های تلفن همراه برای شنوایی سنجش خود تصویر مشابهی ارائه می دهند ، اما آنها جایگزین معاینه پزشک نمی شوند.علاوه بر این ، موارد زیر ممکن است تجویز شود:

• آزمایشات وستیبولومتری - انجام آزمایشاتی با تحریک گیرنده های وستیبولار: با چرخش بیمار ، تزریق مایعات به داخل شنوایی خارجی ، تغییر فشار هوا در آن.
• الکتروکروکلروگرافی - مطالعه ای که با کمک میکروالکترود قرار داده شده در پرده گوش تحت بیهوشی انجام شده است.این عمل 1 تا 5 ساعت انجام می شود.

برای روشن شدن علت بیماری ، ممکن است لازم باشد به یک متخصص قلب ، یک متخصص مغز و اعصاب ، یک متخصص غدد مراجعه کنید.چشم پزشکدر صورت سوء ظن به مشکلات ستون فقرات ، تروما ، بیماری های سیستم عصبی ممکن است MRI (به ندرت - توموگرافی رایانه ای) از سر ، گردن ، انسفالوگرام اختصاص یابد.علاوه بر این ، تشخیص افتراقی برای جدا کردن اختلال شنوایی عصبی از:

• رسانه اوتیت مزمن انجام می شود.
• اسکلروز متعدد؛
• بیماری منیر؛
• لابیرنتیتیت؛
• نورون عصبی شنوایی؛
• بیماری مغزی.

درمان کم شنوایی عصبی

هدف کلیه اقدامات درمانی انجام شده توسط متخصصان متوقف کردن پیشرفت بیماری ، حفظ حدت شنوایی در سطح فعلی و از بین بردن علائم اساسی است.مجموعه درمانیاین به مداخله پزشکی و فیزیوتراپی اشاره دارد.روشها با توجه به ماهیت بیماری ، میزان ناشنوایی انتخاب می شوند:

• به استثنای صداهای بلند (مربوط به مکالمات ، موسیقی ، سر و صدای داخلی) - برای کلیه موارد کم شنوایی.در صورت بروز نوريتيت ناگهاني گوش ، گلوكوكورتيكواستروئيدها داخل وريدي
• .
• تجویز آنتی اکسیدان ها و تزریق ها باعث بهبود جریان خون داروها به مرحله حاد بیماری می شود.
• درمان عوارض جانبی (مربوط به عوامل خطر) در مرحله مزمن کاهش شنوایی.
• پیروی از یک رژیم درمانی حمایتی هر شش ماه (یا بیشتر) برای جلوگیری از عود در بیماران با شکل تحت حاد یا مزمن.

در صورت بروز حاد شنوائی حسی حاد بستری شدن در بیمارستان نشان داده شده استدر بخش مغز و اعصاب (به ندرت - otolaryngology) و درمان های بعدی در بیمارستان.در چنین شرایطی احتمال بهبودی شنوایی در کاهش شنوایی عصبی در ماه اول درمان 93٪ است.بعد از ترخیص ، ممکن است بیمار همان داروهایی را که در بیمارستان استفاده می شود اما به صورت خوراکی تجویز کند.شکل مزمن می تواند تحت تأثیر سرپایی (در خانه) باشد.

درمان دارویی

در مرحله اولیه بیماری ، اثربخشی داروها نسبت به زمانی که در معرض کم شنوایی قرار دارند ، به میزان قابل توجهی بیشتر است.انتخاب داروها فقط با نظر پزشك و با توجه به شكلی كه این بیماری در نظر گرفته است ، انجام می شود.ترجیحا ، داروهای زیر تجویز می شوند:

• کورتیکواستروئیدها (دگزامتازون) - موثرترین در ظهور ناگهانی اختلال شنوایی توسعه عصبی هنگام استفاده در روز اول.مدت زمان درمان - تا یک هفته ، دوز زیاد ، مصرف داخل وریدی.
• آنتی ویروس ها (Remantadine ، Interferon) - برای کنترل اختلالات شنوایی در پس زمینه بیماری های ویروسی.
​​
• Histominomimetics (Betaserc) - با سرگیجه شدید تجویز می شود.
• ضد اسپاسموديكس (Papaverine ، Dibazole) - به عنوان يك عامل علامت آور.
• عوامل متابولیک (کوکاروکسیلاز) - برای تحریک فرآیندهای متابولیکی.
• داروهای ضد باکتریایی - در صورت مشاهده یک عفونت باکتریایی (متصل یا ناشی از بیماری زمینه ای).

علاوه بر این ممکن است در صورت بیمار داروهای روانگردان تجویز شوداختلالات روانی مشاهده شده) ، فشار خون بالا (برای فشار خون بالا).آنها همچنین در تقویت میکروسیرکولاسیون خون (کاوینتون) و ویتامین های مبتنی بر ویتامین B (نوروروبین) برای تحریک ترمیم بافت عصبی مفید خواهند بود.داروهای زیر در گروههای مختلف مورد توجه ویژه قرار می گیرند:

• Trental - آنژیوپروتکتورها ، که بر وضعیت خون تأثیر می گذارد ، ویسکوزیته آن را کاهش می دهد ، میکروسیرکولاسیون را در مناطقی که گردش خون مختل دارند ، افزایش می دهد ، قابلیت ارتجاعی گلبول های قرمز را بهبود می بخشد.روی پنتوکسیفیلین کار می کند.برای مشکلات گردش خون مغزی ، اتواسکلروز منصوب شده است.در گرایش به خونریزی ، انفارکتوس میوکارد ، سکته مغزی ممنوع است.استفاده داخل وریدی یا عضلانی است ، دوز توسط پزشک انتخاب می شود.ترنتال می تواند تعداد زیادی از عوارض جانبی را برانگیزد ، بنابراین از آن برای خوددرمانی استفاده نمی شود.
• نوروویتان - یک مجموعه نسبتاً بی خطر از ویتامین های B ، برای بیماری های سیستم عصبی تجویز می شود.برای زخم معده ، ترومبوآمبولی ، اریترمی ممنوع است.ممکن است باعث ضعف ، تاکی کاردی ، تب ، نوسانات فشار ، حالت تهوع شود.در طول ماه در مقدار حداکثر 4 قرص در روز استفاده می شود.در کودکان بزرگتر از 8 سال ، حداکثر دوز روزانه 3 قرص است.
• Betahistine - دارویی که بر میکروسیرکولاسیون لابیرنت تأثیر بگذارد ، برای بیماران با آسیب شناسی دستگاه دهلیزی تجویز می شود.این ماده بر روی ماده ای به همین نام کار می کند ، یک آنالوگ مصنوعی هیستامین ، آگونیست گیرنده های گیرنده های گوش داخلی و وستیبولارهسته های سیستم عصبی مرکزی.به رفع سرگیجه ، حالت تهوع ، وزوز گوش کمک می کند.در دوران بارداری ، عدم تحمل لاکتوز ، برای افراد زیر 18 سال تجویز نمی شود.مقدار مصرف - 1 قرص تا 3 گرم در روز.واکنشهای منفی طبیعتاً آلرژیک: بثورات ، کهیر.

فیزیوتراپی

مرحله اولیه کم شنوایی عصبی با فیزیوتراپی درمان می شود که روند پاتولوژیک را متوقف کرده و به مقابله با سرگیجه ، حالت تهوع ، مشکلات تعادل ، اختلالات عصبی و روانی کمک می کند.فیزیوتراپی با دارو درمانی ترکیب می شود زیرا به خودی خود مؤثر نیست.متخصص گوش و حلق و بینی غالباً روشهای زیر را تجویز می کند:

• طب سوزنی طب سوزنی ، تأثیر سوزن های ریز روی نقاط خاص که مسئول وضعیت اندام ها و سیستم های داخلی هستند.روش شناسي مبدا شرقي ، اين دوره شامل 10 جلسه است.
• اکسیژن رسانی بیش از حد در طول عمل ، بیمار هوا را که اکسیژن فعال و تحت فشار زیاد استنشاق می کند ، و این باعث بهبود خونرسانی به سلول های گوش داخلی می شود.دوره درمان نیز شامل 10 جلسه است.
• مغناطیس درمانی یک اثر موضعی از میدان مغناطیسی استاتیک با فرکانس های متغیر یا ثابت است که تأثیر مثبتی بر وضعیت رگ های خونی ، سیستم عصبی دارد ، درد و التهاب را از بین می برد.
• Phonoelectrophoresis - سریعترین میزان تحویل دارو به ناحیه آسیب دیده گوش داخلی را فراهم می کند ، فرآیندهای متابولیکی را بهبود می بخشد.این روش با استفاده از واشر انجام می شودالکترود (با ماده درمانی) روی پوست.

پروتز کاهش شنوایی عصبی

اگر بیمار از تمایز قاطع بین زبان متوقف شود و مشکل دائما در حال پیشرفت باشد ، متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است پیشنهاد کند که سمعک را انتخاب کند: وسیله ای که در گوش و گوش ثابت باشد.این روش برای افرادی که 2 یا 3 درجه شنوایی حساسیت دارند ، مناسب است.موارد شدیدتر نیاز به قرار دادن جراحی کاشت ایمپلنت ها دارد:

• گوش میانی - براساس اصل عمل ، دستگاه شبیه سمعک است ، اما تهاجمی است ، وارد گوش میانی می شود.هنگامی که استفاده از یک دستگاه خارجی غیرممکن است ، عملیاتی انجام می شود.
• حلزون - با ضایعات دو طرفه ، عدم سمعک ، آخرین مرحله از بیماری.به لطف این کاشت ، سیگنال صوتی از طریق الکترودهای تحریک کننده عصب به مراکز مغز منتقل می شود.

پیشگیری

از بین بردن عوامل خطر از قبل توضیح داده شده تنها روش قابل اعتماد برای محافظت از خود در برابر اختلال شنوایی عصبی است.برای یک زن باردار مهم است که از عفونت دوری کند ، بیماری های ویروسی (آنفولانزا ، پاراژنفلوکس و غیره) را به موقع درمان کند.برای افراد در سنین و سنین مختلف بسیار مهم است:

• از تماس با مواد سمی و داروها خودداری کنید.
• از سوء استفاده از الكل؛
• از تماس با منابع پر سر و صدا جلوگیری کنید (گوش دادن به موسیقی با صدای بلند ، افزایش مکرر کنسرت های آکوستیک).
• تهیه کنیدمحافظت از اندام های شنوایی در فعالیت های حرفه ای مربوط به بارهای صوتی (سر و صدا ، لرزش).

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.