بهترین اختلاف سنی بین فرزندان چیست؟.بسیاری از آنها جرات ندارند فرزند دوم داشته باشند در حالی که فرزند اول هنوز کوچک است.در مقابل ، دیگران برعکس ، به دنبال ایجاد اختلاف سن بین کودکان هستند.
چگونه تفاوت ایجاد کنیم ، تفاوت چیست؟
پزشکان دارای روانشناس هنگامی که 3-4 سال بین بارداری ها می گذرد بهترین گزینه را در نظر می گیرند.با این حال ، این چندان مشخص نیست.در هر برنامه ای هم جوانب مثبت و هم منفی وجود دارد.
روابط بین کودکان با اختلاف سن یک سال و نیم چگونه است؟
چنین اختلاف حداقلی کودکان را در رقابت سخت با یکدیگر قرار می دهد.با این حال ، اگر با والدین خود به درستی رفتار شوند ، ممکن است در آینده دوست نزدیک شوند.این کودکان تمایل زیادی به مشترک دارند:
- - اسباب بازی ،
- - حالت روز ،
- - لباس ،
- - کالسکه ،
- - تغذیه.
این وضعیت ممکن است برای والدین دشوار باشد ، زیرا در حالی که کودکان کم سن هستند اما به مراقبت زیادی احتیاج دارند که این امر مشکلات زیادی را ایجاد می کند.اما می توان با استخدام پرستار بچه یا با دعوت از کمک مادربزرگها ، آن را حل کرد.
تفاوت بین کودکان از یک سال به سه سال نیز از نظر حسادت از نظر کمتری در نظر گرفته می شود.بزرگتر هنوز به مادرش بسیار احتیاج دارد ، می داند که تنها مرکز توجه چیست.ظاهر یک تکه جیغ کوچک ، که سهم شیر از توجه والدین را به خود جلب می کند ، می تواند باشدبرای تولد یک آزمایش واقعی است.برای اینکه کودک بزرگتر احساس محرومیت نکند ، می توان تدریجاً او را برای تغییراتی که به زودی با ظهور خواهر و برادر اتفاق می افتد ، آماده کرد.
فراموش نکنید که او نیز بسیار کوچک است و شما باید در طول روز بازی کنید ، درگیر شوید ، بغل کنید ، دویدید و احمق شوید.اکنون می توان کوچکترین کودک را با یکی از بزرگسالان رها کرد و یا در حالی که کودک در حال خواب است ، چنین درسهایی را برای آن ساعت ها اختصاص داد.
وقتی بین تولد فرزند اول و دوم از 3 تا 5 سال بگذرد ، حسادت معمولاً کمتر بیان می شود.ارشد در حال حاضر مستقل شده است ، مهارتهای اولیه مراقبت از خود را به دست آورد.برخی از کودکان در آن سن شروع به درخواست خواهر و برادر می کنند تا آنها را به دنیا آورد.
سالمندان ممکن است نگرانی محترمانه و لمس کننده برای اعضای جدید خانواده داشته باشد.جوان تر مسایل قدیمی را در همه چیز کپی می کند ، که این یک پیش نیاز برای پیشرفت قبلی او خواهد بود.با چنین تفاوت سن ، والدین همیشه باید به همان اندازه توجه فرزندان خود را داشته باشند.
سالمندان را نمی توان بیش از حد با مسئولیت های جدید بارگیری کرد.لازم نیست دائماً به او بگوییم که باید کودک کوچکتر را قبول کند ، زیرا او در حال حاضر بزرگ است.از آنجا که کودک دیگر جوانتر است ، او را به صورت مقدماتی بی گناه نمی کند.بهتر است که کودکان بتوانند درگیری های خودشان را برطرف کنند.در بعضی از مراحل ممکن است کودکان نزدیکتر شوند و علایق مشترکی پیدا کنند ، اما البته والدین باید به آنها کمک کنند.
اما اگر در بین شما باشد