بیماری پیلونفریت در کودکان - علائم التهاب حاد ، مادرزادی و مزمن ، دارو درمانی
مطالب
پیرونفریت مزمن و حاد التهاب کلیه است ، همراه با تغییر رنگ ادرار ، درد شکم ، تب و ضعف عمومی.این مشکل در کودکانی که به بیماری عفونی مبتلا شده اند ، شایع است.بیماری پیلونفریت می تواند منجر به اثرات جدی در سلامتی شود ، بنابراین مهم است که به موقع آن را شناسایی کرده و شروع به درمان کنید.
پیلونفریت در کودکان چیست؟
بیماری عفونی کلیه ، که با یک روند التهابی همراه است ، پیونونفریت نامیده می شود.وی در معرض نوزادان ، نوزادان ، کودکان و نوجوانان قرار دارد.در بین بیماری های نفرولوژیکی یکی از شایع ترین آسیب شناسی ها است.التهاب در پس زمینه بیماریهای شایع ظاهر می شود: SARS ، ARI ، آنفلوانزا و گلو درد.یک شکل حاد و مزمن وجود دارد.
علائم
کودکان نمی توانند در مورد مشکلات بهداشتی صحبت کنند ، بنابراین باید از نزدیک مورد بررسی قرار گیرند.علائم عمومی بیماری پیلونفریت در کودک شامل موارد زیر است:
- اختلال خواب؛
- اشتهای ضعیف یا فقدان آن؛
- اسهال و حالت تهوع؛
- کاهش وزن یا کمبود وزن؛
- تب در غیاب سرفه و آبریزش بینی؛
- پریشانی ادرار به دلیل درد ، سوزش؛
- تغییر رنگ ادرار؛
- ویژگیهای دیسروتیک (تکرر ادرار ، اما حجم ادرار اندک).
فرم حاد
علائم پیلونفریت حاد کودک بسته به شدت روند التهاب ، سن کودک و بیماری های مرتبط با آن متفاوت است.علائم اصلی التهاب حاد کلیه عبارتند از:
- تب و دمای 38 درجه؛
- مسمومیت (بی حالی ، ضعف عمومی ، حالت تهوع ، استفراغ ، خواب آلودگی ، اشتهای ضعیف ، کبودی زیر چشم ، پوست کم رنگ)؛
- درد شکم و کمر ، که با جابجایی و فرونشستن هنگام گرم شدن ، تشدید می شود.
- تغییر در ادرار (رنگ ، بافت ، بو).
در نوزادان
پیلونفریت در نوزادان در علائم مسمومیت نشان داده می شود:
- درجه حرارت بالا تا 40 درجه ؛
- به ندرت تشنج تب دارد.
- استفراغ و استفراغ مکرر.
- بدون افزایش وزن و کاهش.
- رد شیر مادر یا مخلوط ، مکش لاغر؛
- کم آبی ، سستی و خشکی پوست؛
- پوست کمرنگ با آبی اطراف دهان ، چشم ها.
- اختلال در مدفوع ، اسهال؛
- پریشانی ادراری؛
- قرمزی صورت قبل از ادرار؛
- پیلونفریت در نوزادان بدون هیچ دلیل واضحی باعث گریه مداوم می شود.
فرم مزمن
عوامل تظاهر پیلونفریت درفرم مزمن با مرحله حاد بیماری فرقی ندارد ، اما متناوب با یک دوره بهبودی کامل.در این زمان ، حتی آزمایشات ادرار نیز تغییراتی را نشان نمی دهد ، بنابراین نتیجه تشخیص فقط با تشدید آسیب شناسی حاصل می شود.در دوره مزمن طولانی مدت بیماری بدون درمان ، سندرم های زیر ممکن است ظاهر شود:
- تحریک پذیری ، پرخاشگری.
- کاهش عملکرد مدرسه؛
- تاخیر در پیشرفت جسمی ، روانی - حرکتی.
- خستگی سریع.
علل بروز پیلونفریت در کودکان
نفوذ به سیستم ادراری زایی میکروارگانیسم ها (باکتری ها ، ویروس ها ، قارچ ها) باعث التهاب می شود.پاتوژن های اصلی Escherichia coli ، Pseudomonas aeruginosa ، Chlamydia ، Proteus ، مایکوپلاسما و استافیلوکوکوس اورئوس هستند.التهاب کمتر شایع به دلیل آدنو ویروس ، آنفولانزا ، Coxsackie ، ناهنجاری در ساختار کلیه ها و مجاری ادراری آغاز می شود.در شکل مزمن بیماری اغلب در بدن چندین میکروارگانیسم وجود دارد.روش های مختلفی از نفوذ عفونت به بدن وجود دارد:
- هماتوژن.در بیماری های چرکی (SARS ، گلودرد ، ذات الریه ، پوسیدگی) ، عفونت از طریق خون وارد کلیه ها می شود.در صورت ابتلا به بیماری عفونی ، می توان نوزاد را از مادر در دوران بارداری آلوده کرد.
- طلوع.عفونت با پیلونفریت کلیه ها از طریق دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) ، دستگاه ادراریاین روش توضیح می دهد که چرا دختران در پی عدم رعایت قوانین بهداشتی ، بیشتر از پسران از پیلونفریت رنج می برند.
- لنفوژنیک.عفونت به کلیه می روداز طریق لنفاوی
طبقه بندی
نفرولوژیست ها در روسیه 2 نوع پیرونفریت کودکان را از هم تفکیک می کنند.طبقه بندی زیر:
- گونه های اولیه و فرعی.نوع اول با عدم وجود علائم مثانه و سایر ارگان های دستگاه ادراری مشخص می شود.پیلونفریت ثانویه زمانی که اختلالات قابل توجهی در ادرار و اختلالات دیس متابولیک وجود داشته باشد ، فرایندی نامیده می شود.
- حاد و مزمن.در صورت حاد التهاب ، در صورت شروع به موقع درمان ، بهبودی در 3-4 هفته اتفاق می افتد.در این شکل دوره های فعال و توسعه معکوس از ویژگی ها در بهبودی بالینی و آزمایشگاهی وجود دارد.بیماری مزمن بیش از شش ماه طول می کشد.در این مدت عودهای مختلف و تشدید وجود دارد.اگر تشدید واضح باشد ، این فرم مكرر نامیده می شود ، و اگر علائم بدون توجه بمانند و فقط آزمایشات نشان دهنده ی مشكل است - نهفته است.
تشخیص
ممکن است پیرونفریت اطفال توسط یک متخصص اطفال مشورت شود.در این حالت ، یک نفرولوژیست یا متخصص اورولوژی باید برای معاینه بیشتر به وی مراجعه کند.تشخیص بیماری باید به روش جامع و با استفاده از روشهای ابزاری و پرتودرمانی انجام شود.آزمایشات آزمایشگاهی اجباری برای تشخیص روند التهابی عبارتند از:
- آزمایش خون بالینی؛
- تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی خون؛
- تجزیه و تحلیل کلی ادرار.
- مورفولوژی تجزیه و تحلیل ادرار.
- آزمایش ادرار برای Nechiporenko ، Addis-Kokovsky ، Amburg؛
- کاشت ادرار بر روی فلور؛
- ادرار آنتی بیوتیک؛
- تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی ادرار.
برای ارزیابی عملکرد کلیه ها و دستگاه های لوله ای ، مطالعات آزمایشگاهی زیر مورد نیاز است:
- اوره خون ، کراتینین؛
- دادگاه Zymnitsky؛
- تجزیه و تحلیل برای اسیدیته pH ، اسیدیته تیتراسیون ، دفع آمونیاک.
- کنترل دیورز؛
- مطالعه ریتم و حجم ادرار.
بیماری پیلونفریت در یک کودک نه تنها از طریق آزمایشات آزمایشگاهی بلکه از طریق مطالعات ابزاری نیز تشخیص داده می شود:
- اندازه گیری فشار خون.
- توموگرافی کامپیوتری؛
- سونوگرافی (سونوگرافی) دستگاه ادراری؛
- سیستوگرافی؛
- سیستروتروسکوپی؛
- سیستومتری؛
- رزونانس مغناطیسی هسته ای؛
- الکتروانسفالوگرافی؛
- اوروگرافی ترشحی؛
- مداحی؛
- uroflowmetry؛
- پروفیلومتری؛
- سنگ نگاری؛
- سونوگرافی سونوگرافی داپلر.
ادرار در پیلونفریت
تجزیه و تحلیل ادرار در هر فرآیند پاتولوژیک به تشخیص بیماری کمک می کند ، زیرا با آن می توانید چندین شاخص مهم را یاد بگیرید: تعداد لکوسیت ها ، اسیدیته ، چگالی و رنگ ادرار، وجود پروتئین ها ، عوامل (میکروارگانیسم ها).رنگ ادرار همراه با پیلونفریت تیره تر می شود یا لکه ای از رنگ قرمز دارد ، کدورت مایع وجود دارد ، ممکن است ناخالصی های آتیپیک (رگه ها یا پوسته های نادر) ظاهر شود.بوی ادرار در حال گرفتن استبد بو ، در روند ادرار مشاهده می شود.
درمان بیماری پیلونفریت در کودکان
در معالجه بیماری پیلونفریت ، به نوزادان مبتلا به تب ، استراحت در رختخواب تجویز می شود.اگر تب وجود نداشته باشد ، کمی سرگردان در اطراف بخش کاملاً امکان پذیر است.کودکان به رژیم عمومی پایبند هستند: پیاده روی در فضای باز در بیمارستان.به کودک رژیم غذایی پوسنر تجویز می شود و با آنتی بیوتیک معالجه می شود.هر 3-4 هفته ، داروهای ضد باکتری درمانی حتی بعد از ترخیص از بیمارستان به دیگران تغییر می کنند.
پس از درمان اولیه و از بین بردن التهاب ، کودک باید دوره را ادامه دهد و از داروهای ادرارآورنده ، ادرارآورها ، آنتی اکسیدان ها ، ضد اسپاسم در سندرم های درد ، داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی ، NVPS (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) ، آنتی هیستامین استفاده کند.طول مدت درمان به عوامل زیادی بستگی دارد ، اما به طور متوسط درمان از یک تا سه ماه به طول می انجامد.
آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها اصلی ترین درمان بیماری پیلونفریت هستند.سفالوسپورینها از اسید 7-آمیلوسفالوسپورینین تشکیل شده اند.داروهای مدرن شامل Cefanorm ، Ladef ، Cefepim ، Cefomax ، Tsepim هستند که به عنوان یک راه حل برای تزریق در دسترس هستند.کارآیی بالا در آنتی بیوتیک ها-کارباپنم: جن ، Meropenem ، Doriprex ، Invasin.عمل ضد باکتریایی به از بین بردن بیشتر میکروارگانیسم ها کمک می کند.درمان این بیماری با آنتی بیوتیک ها همچنین شامل آمینوگلیکوزیدها است: جنتامایسین ، آمیکاسین.
رژیم غذایی برای کلیه
از اهمیت زیادی در درمان پیلونفریت در کودک به رژیم غذایی داده می شود.جوهر آن مصرف زیادی از غذاهای لبنیاتی و گیاهی است.محصولات لبنی ادرار را عادی می کنند ، حاوی کلسیم ، پروتئین ، فسفر هستند.کفیر و ترب کوهی به بهبود میکروبیای روده کمک می کند ، که ترکیب آن پس از دریافت داروهای تهاجمی بدتر می شود.تخم مرغ و پنیر حاوی اسیدهای آمینه مهم برای بدن هستند.یک هفته بعد ، گوشت و ماهی معرفی می شوند ، اما فقط جوشانده یا خورش می شوند.
غذاهای کنسرو شده ، پیاز ، سیر ، کرفس ، گل کلم ، اسفناج ، مایع گوشتی ، محصولات دودی ، ترشی ، ترب کوهی ، ادویه جات ترشی جات ، کاکائو ، خردل ، غذاهای تند ، سرخ شده ، چرب مستثنی هستند.این محصولات حاوی تعداد زیادی نمک دفع شده هستند که استفاده از آنها نیاز به کنترل دارد.توصیه می کنیم آب زیادی بنوشید (1.5 برابر نیاز روزانه) ، کمپوت ، آب معدنی کم قلیایی ، آب میوه ها ، نوشیدنی های میوه ای.
تشدید
هنگام تشدید بیماری پیلونفریت در کودک ، باید به بیمارستان بروید ، زیرا بستری شدن در این دوره توصیه می شود.پس از عادی سازی دمای بدن ، کمردرد ، نیاز به استراحت در رختخواب از بین می رود و کودک می تواند همچنان در خانه تحت درمان قرار گیرد.رژیم غذایی ناهار خوری توسط پوزنر تعیین شده است.برای کاشت میکروارگانیسم ، که عامل التهاب است ، کودک تحت درمان با اتیوتروپیک قرار می گیرد.
عواقب
پیلونفریت یک بیماری جدی است ، بنابراین بدون درمان صحیح بدون درمان نمی رود.اثرات التهاب کلیه عبارتند از:
- پنومونی؛
- آنوری
- آسیب مغزی هیپوکسیک؛
- دیسبیوز روده؛
- رشد ضعیف اندام های داخلی یا عدم وجود آن.
- کما کلیه؛
- نارسایی کلیه تا نارسایی کلیه.
- راکت؛
- کم خونی فقر آهن؛
پیش آگهی و پیشگیری
در 80٪ بیمارانی که شروع به درمان زودرس کرده اند ، التهاب کلیوی به پایان می رسد.مطلوببهبودی بالینی یک ماه پس از شروع درمان رخ می دهد.در آینده برای جلوگیری از بازگشت بیماری ، پیشگیری از بیماری پیلونفریت در کودکان ضروری است:
- درمان به موقع بیماریهای عفونی.آنژین ، پوسیدگی ، ذات الریه ، SARS (عفونت حاد تنفسی تنفسی) می تواند باعث التهاب کلیه شود.
- از یک روزانه آب استفاده کنید.بار آبی که برای "بیرون ریختن" باکتریهای ایجاد شده با ادرار استفاده می شود.
- وقتی می خواهید به توالت بروید تحمل نکنید.به موقع مثانه خود را خالی کنید.
- ادرار و غذا را در ویتامین C بنامید ، که اسید ادرار را اسیدی می کند و باکتری ها را خنثی می کند.
- با مراقبت روزانه از دستگاه تناسلی ، قوانین بهداشت شخصی را رعایت کنید.
- خنک نشو.سرماخوردگی در ایجاد بیماریهای التهابی نقش دارد.
- مرتباً بررسی کنید و تست بگیرید.
- مصونیت را تقویت کنید.
