پاراپروکتیت - طبقه بندی بیماری ، نحوه درمان جراحی و دارویی ، عواقب خطرناک

علل

آبسه ترشحی دارای ماهیت عفونی است که بیشتر با افزایش فعالیت استافیلوکوکوس ، استرپتوکوک ، انتروکوکوس ، اشرشیا کولی تحریک می شود.عملکرد سایر باکتری های بی هوازی که به لومن رکتوم نفوذ می کنند نیز مستثنی نیست.روند عفونت و تشکیل آبسه های زیر جلدی علیه عوامل تحریک کننده زیر ادامه می یابد:

• بواسیر پیشرونده.
• شکاف مقعد؛
• تصلب شرایین؛
• دیابت؛
• الکلیسم مزمن؛
• روند التهابی لگن.
• عفونت مزمن؛
​​
• ضعف مصونیت؛
• میل به یبوست مزمن.
• روند هضم مختل است.

علائم

در صورت تشدید غیر منتظره پاراپروکتیت نکروتیک ، بیمار یک شروع حاد درد را تجربه می کند ، که فقط با دفع مدفوع تشدید می شود.علاوه بر این ، بیمار توجه خود را روی ترشحات قارچ مخاطی مقعد ، اختلالات صندلی ، بی ثباتی سیستم عصبی متوقف می کند.بیماران بالینی از:

• تب بالا شکایت دارند.
• حملات حاد میگرن؛
• لرز و تب؛
• خطر باز شدن منطقه چرکی؛
• اشتها را کاهش داد.
• میالژی و ورم مفاصل؛
• درد مکرر لگن ؛
• عرق کردن؛
• بی خوابی مزمن؛
• تاخیر صندلی؛
• سوزش و خارش اسفنکتر مقعد؛
• ناراحتی در شکاف؛
• اختلالات ادراری اختلال ایجاد می شود.

paraproctitis حاد

نابودی نکروز یک ویژگی متمایز در این مرحله از بیماری است.پارچهبيمار با عود مسموميت حاد ، كه به طور قابل توجه كيفيت زندگي را كاهش مي دهد ، به طور موقت در بستر مشخص مي شود:

• سندرم درد.
• هیپرمی پوست؛
• تورم بافت های مقعد؛
• هیپرترمی بافتی.
• از نظر ژنتیکی.

مزمن

اگر شکل حاد بیماری به موقع درمان نشود ، بیمار با تشخیص ناخوشایند و دیگر قابل علاج "پاراپروکتیت مزمن" روبرو می شود ، که با عودهای مکرر مشخص می شود.درد پس از دفع پیش می رود و به تدریج فروکش می کند.عود بیماری علائم زیر را دارد:

• انتخاب در پرینه یا چرک.
• سوزش پوست؛
• خارش پرینه؛
• کانونهای قرمز شدن درم اطراف مقعد.
• آبسه می شکند.

طبقه بندی

بسته به محل سایت آسیب شناسی ، پزشکان بسته به موقعیت محل آسیب شناسی ، پزشکان برخی از انواع بیماری را تشخیص می دهند که از نظر بالینی بسیار خوبی هستند و بیان می شوند.علائمطبقه بندی با توجه به محل منطقه التهاب در زیر آورده شده است:

1. paraproctitis زیر جلدی.التهاب چرمی بافت زیر جلدی ناحیه دورانی مشاهده می شود.
2. رکتورکتال.چنین paraproctitis چرکی در پشت رکتوم موضعی است.
3. آبسه ایسکایورکتال.مرکز التهاب ، فسیل ایلئال-رکتال با ضایعات عضلات است که کانال رکتال را بلند می کند.
4. Submucosa.فرآیند پاتولوژیک شامل لایه زیر موکوس کانال رکتال است.
5. Pelviorectal.تمرکز آسیب شناسیدرون یک کاسه کوچک در ناحیه مرز آن با اندامهای صفاقی بومی سازی می شود.
6. نکروتیک.گسترش پاتوژن بر روی بافت های لگن رخ می دهد ، که مستلزم نکروز در مقیاس بزرگ بافت های نرم لگن است.

عوارض

اگر درمان نشود ، مزمن می شود - دیگر قابل درمان نیست.در پاراپروکتیت مکرر ، پزشکان از ترشح چرک به فضای پر از لگن ، می ترسند ، از ذوب چرکی تمام لایه های دیواره روده بالای خط آنورکتال رد نمی کنند.علاوه بر این ، روند پاتولوژیک می تواند در ناحیه پریتونوم لگن دخیل باشد.در پاراپروکتیت حاد پس از تاخیر در برداشتن فیستول ، بروز آبسه مکرر ، اتصال عفونت ثانویه ، تشکیل فیستول نیز از این امر مستثنی نیست.

در مورد بیماری مزمن ، اثرات آن نیز مطلوب نیست.از جمله این موارد می توان به عوارض ساختار فیستول (تشکیل مجرای چرکی در حفره ها) ، تغییر اسکار مقعد ، نشت محتویات روده اشاره کرد.علاوه بر این ، پزشکان نسبت به پکتنوز مکرر دیواره های کانال مقعد هشدار می دهند و کشش آن را کاهش می دهند.همچنین ، از ظهور سختی های روده بزرگ ، عدم توانایی اسفنکتر مقعد نیز غافل نشوید.

تشخیص

به دنبال شیوع عفونت ، آبسه رکتال باید به موقع تشخیص داده شود.مهم است که علل اصلی بیماری مشخصه را شناسایی کنیم ، در غیر این صورت پویایی مثبت درمان آنتی بیوتیکی و نه تنها طولانی مدت ، بلکه همیشه موفق نیست.علاوه بر حس کردن مقعد با روشعمل جراحی لپ تاپ به روش های زیر برای تشخیص در بیمارستان نیاز دارد:

• رکترومانوسکوپی.
• آنوسکوپی؛
• فیستولوگرافی؛
• سونوگرافی؛
• سونوگرافی پرینه؛
• CT و MRI (پرونده پزشکی)؛
• صدای فیستول.

درمان پارپروکتیت

با مشخص شدن علل و علائم اصلی paraproctitis ، لازم است به موقع به عمل جراحی بروید و پس از آن یک دوره توان بخشی انجام می شود.پزشکان عملی را برای باز کردن و تخلیه تمرکز چرکی با یک دوره توانبخشی بعدی توصیه می کنند.برای از بین بردن آبسه به روش های جراحی علائم پزشکی لازم است.در مرحله اولیه بیماری شما می توانید بدون عمل جراحی انجام دهید ، اما درمان محافظه کارانه به احتمال زیاد تأثیر انتخابی دارد.

درمان بدون جراحی

به منظور جلوگیری از باز شدن آبسه ، می توان با روش های دارویی درمان را شروع کرد.اساس یک درمان ضد باکتری کامل است.مطلوب است که آنتی بیوتیک ها بصورت سیستماتیک و محلی استفاده شوند.به ویژه در جهت خاص ، موقعیتهای دارویی زیر از عملکرد سیستمیک در ارگانیسم مبتلا وجود دارد: سفوتاکسیم ، جنتامایسین ، مترونیدازول.از آنتی بیوتیک های محلی مطلوب است که پمادهای Levomekol ، Levosin را انتخاب کنید.علاوه بر این ، پزشکان روشهای زیر را از فیزیوتراپی توصیه می کنند:

• تابش اشعه ماوراء بنفش.
• الکتروفورز؛
• مغناطیس درمانی؛
• تابش فرکانس فوق العاده بالا؛
• تابش با اشعه مادون قرمز.

جراحیدرمان

برای باز کردن محتوای چرکی ، لازم است عمل جراحی غده مقعد انجام شود.عوارض عکس این تشخیص بیماران را می ترساند ، بنابراین بهتر است با دستکاری های عملی به تعویق نیفتد.عمل پاراپروکتیت حاد به روش اضطراری انجام می شود که مراحل زیر را در بر می گیرد:

1. در مرحله اول یک بخش آبسه باز می شود ، تصفیه آن از توده های چرکی و مرحله بندی زهکشی ها.
2. یک هفته پس از اولین عمل جراحی ، جراح غده یا سینوس را که تحت تأثیر التهاب چرکی قرار دارد ، خارج می کند.

انتخاب جراحی باید با داده های تشخیص به دست آمده و توصیه های کلی یک متخصص تحصیل کرده هدایت شود.انواع جراحی برای درمان بیماری مزمن در زیر آورده شده است:

1. برداشتن کامل فیستول.با این حال ، یک روش مؤثر ، خطر نقص عضلات مقعد را دارد.
2. پیوند دیواره های فیستول با چسب فیبرین.این یک روش با حداقل تهاجم و بدون استفاده از بیهوشی عمومی است.با این حال ، بازده روش 50: 50٪ است.
3. مقدمه سواب اکلوزالی به درون ساروک.این روش فقط در مرحله اولیه یک بیماری مشخصه انجام می شود.
4. برداشتن فیستول و بستن.نصب لیگاتور پویایی مثبت پایدار را فراهم می کند.
5. برداشتن فیستول با ترمیم اسفنکتر.از جمله عوارض بالقوه ، پزشکان خطر بالای اختلال در عملکرد مقعد مقعد را برجسته می کنند.

پیش آگهی

بیماری در دوران بارداری برای درمان خطرناک است ، خصوصاً با کمک جراحی با استفاده ازبیهوشی عمومیپیش آگهی برای مادران در انتظار مطلوب ترین آسیب شناسی داخل رحمی نیست.بنابراین ، بهتر است که پاراپروکتیت را کنترل کنید ، درمان درمانی را انجام دهید.با کودک راحت تر است: این بیماری در دوران کودکی بسیار نادر است.در مورد سایر دسته از بیماران ، به ویژه بیماران در معرض خطر ، پزشکان توصیه می کنند که به موقع با متخصص پروکتولوژیک مشورت کنید.خود درمانی سطح کاملاً منتفی است.

اگر paraproctitis در فرم مزمن غالب باشد ، ممکن است فیستول های موجود در شکاف مقعد سرانجام بدخیمی های خطرناک را با خطر احتمالی مرگ برای بیمار اصلاح کنند.در این حالت ، تنها عمل جراحی فوری ، یک نتیجه واقعی را برای نتیجه مطلوب بالینی ، حفظ نشاط بدن می دهد.

Prevention

پزشکان هشدار می دهند برای جلوگیری از شیوع عفونت و جلوگیری از تشدید شدید بسیار ناخوشایند (عکس ها را می توان به صورت آنلاین در سایت های موضوعی یافت).در مورد اقدامات پیشگیرانه در دسترس عموم.در اینجا توصیه های ارزشمند متخصصان در این راستا ارائه شده است:

• درمان به موقع و جلوگیری از یبوست.
• کنترل منظم وزن (از بین بردن چاقی)؛
• پیروی از رژیم درمانی
• درمان به موقع بواسیر ، اشک های مقعد ، پروکتیت و دیابت.
• رعایت روزانه قوانین بهداشت شخصی؛
• درمان به موقع کانونهای عفونت مزمن درون زا.

Video

اطلاعات در مقاله ارائه شده استآموزشی استدر این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.