قارچ پا - انواع روش خلاص شدن از شر داروها و تجویز داروهای قومی

از جمله شایع ترین بیماری های عفونی پوست است که معالجه آن شخص فقط در اواخر مرحله فکر می کند.پزشکان قارچ پا را می نامند ، روی پاها و ناخن ها تأثیر می گذارد.همه ساله افراد بیشتری در معرض آن قرار می گیرند ، اما آگاهی مردم از دلایل و عوارض احتمالی برای شناخت به موقع این مشکل و شروع به درمان کافی نیست.

قارچ روی پا چیست؟

میکوز نام رایج ضایعات پوستی توسط میکروارگانیسم های قارچی فعال در اپیدرم است.بعضی از انواع پاتوژن ها فقط روی پوست سر تأثیر می گذارند ، برخی پا و بعضی دیگر روی سطح زبان تأثیر می گذارند و یک پوشش سیاه ایجاد می کنند.قارچ پا عمدتاً درماتومیكوز ، اونیكومایكوز ، كاندیدیازیس و گلسنگ است.این بیماری را می توان با خارش شدید که همه را همراهی می کند ، تشخیص دادنوعی از میکوز در مراحل اولیه بیماری.

چه نوع قارچ ها باعث ایجاد پوستی پوستی می شوند

شایع ترین عوامل ایجاد کننده قارچ پا درماتوفیت های متعلق به 3 جنس هستند: اینها تریکوفیتون ، میکروسپوروم و اپیدموفیتون هستند.اگر گروه های بزرگی از چنین میکروارگانیسم ها را در نظر بگیرید ، پزشکان احتمال عفونت با قالب ، مخمر و درماتومیست را رد نمی کنند.در طب رسمی آنها براساس مکانی که از آنجا آمده اند تقسیم می شوند:

• انسان شناسی.انگل روی پوست ، از طریق تماس مستقیم یا وسایل خانگی آلوده منتقل می شود.
• باغ وحش.اسپورهای قارچی توسط حیوانات منتقل می شوند ، اما انسان نیز می تواند آلوده شود.انتقال از طریق موارد آلوده که میکروارگانیسم تا 10 سال در آن زندگی می کند نیز مستثنی نیست.
​​
• کاندید.نوع میکروارگانیسم های قارچی مخمر ، saprofytic است - تنها در هنگام انتقال به یک حالت بیماری زا یا افزایش تعداد روی پوست خطرناک است.

نحوه بروز عفونت

امکان برداشت قارچ پا به 2 روش وجود دارد: با روش مستقیم عفونت ، فرد احتمال ابتلا به آن کمتر است.از آنجا که درگیر تماس مستقیم با حامل پاتوژن است که در صورت وجود می توان از آن جلوگیری کرد.مسیر مستقیم عفونت قارچی شامل:

• قدم زدن در خاک آلوده؛
• تماس با گیاهان آلوده؛
• تماس پوستی به پوست (به ویژه در صورت وجود زخم در این مناطق) با شخص بیمار؛
• تماس نزدیک با یک حیوان بیمار.

بیشتر مواردی که شخص مبتلا به بیماری میکوز باشد ایجاد می شودعفونت مستقیم یا غیرمستقیم ، که همچنین مستلزم تماس است ، اما با حامل نیست ، و ابژه ای که اسپورهای میکروارگانیسم های قارچی مستقر می شوند.عفونت غیرمستقیم دلایل زیر را دارد:

• پوشیدن کفش شخص دیگری؛
• بازدید از حمام ، سونا ، استخر و غیره.اماکن عمومی از این نوع
• استفاده از حوله های دیگر و سایر موارد بهداشت شخصی؛
• تماس با هر موضوع مورد نگرانی شخص بیمار یا حیوان.

چه عواملی بر حساسیت بدن به مایکوز تأثیر می گذارد

یک عامل تعیین کننده که تعیین می کند آیا خطر تولید مثل قارچ هایی که روی پوست پاها ، انگشتان پا و ... وجود دارد وجود دارد؟و غیره ، یا گسترش بیماری پیش بینی نمی شود و بدن به سرعت با این مشکل مقابله می کند ، مصونیت ایمنی وجود دارد.اگر تضعیف شود ، مستعد ابتلا به میکوز تقریباً مطلق است) ، بنابراین در بیماریهای قارچی ، درمان باید همیشه بر روی دفاعی بدن تأثیر بگذارد.قارچ فعال ایجاد می شود و:

• در صورت آسیب رساندن به پوست پا.
• در برابر مشکلات سیستم غدد درون ریز و عصبی - تأثیر غیرمستقیم بر ایمنی و ترکیب عرق.
• به دلیل پوشیدن کفش هایی با کیفیت پایین یا اندازه نامناسب - باعث تعریق بیش از حد پاها می شود: محیطی مرطوب که اسپورهای قارچی را خوشحال می کند.
• كودكان پوست نازك ، ترومايسم مكرر و مصونيت كم دارند.

علل عفونت قارچ پا

عدم رعایت بهداشت شخصی از بین همه پیش نیازهای قارچ ، رایج ترین است ، خصوصاً برای افرادی که مراجعه می کنند.اماکن عمومی با رطوبت بالا و پیاده روی پابرهنه.با این وجود قارچ پوست روی پاها به دلایل مختلفی ظاهر می شود:

• بارداری؛
• درمان آنتی بیوتیکی؛
• عرق کردن پا؛
• شرایط کار با افزایش رطوبت.
• میکروتراوم پوست یا ناخن.

اپیدرموفیت پا و ناخن

بیشتر افراد مبتلا به اپیدرموفیتوز پا در شرایط کاری قرار می گیرند که به بروز آن کمک می کند: این افراد هستند.که به طور فعال از حمام ها و سونا ها ، معدنچیان ، کارگران فروشگاه های گرم بازدید می کنند.ساکنان شهری بیش از مردم روستایی از آن رنج می برند.عامل ایجاد کننده اپیدرموفیت ، مریتاگروفیت های تریکوفیتون است: این نوع قارچ به لطف موارد مشترک ، از طریق تماس منتقل می شود.عفونت در:

• اتاق حمام مشترک؛
• استخر شنا؛
• حمام؛
• سونا؛
• سالن ورزشی.

پاتوژن در اپیدرم زندگی می کند و از طریق مقیاس های جدا شده قشر ذوزنی بیمار ، که در کف و فرش ها ، کفی ها ، دستشویی ها ذخیره می شود ، به یک فرد سالم منتقل می شود.با این وجود ، علاوه بر بازدید از استخرها ، حمام ها و غیره ، علل دیگر عفونت اپیدرموفیت نیز وجود دارد:

• ترومبوز رگ های محیطی.
• دیابت؛
• نارسایی مزمن وریدی؛
• پا صاف؛
• تعریق؛
• پلی نوروپاتی.

Trichophytia

نام جایگزین این بیماری درماتوفیتوز است.این بیماری عمدتا در کودکان تشخیص داده می شود و از طریق کالاهای عمومی یا از طریق آنها می تواند به قارچ (چندین نوع بیماری زا) آلوده شودحیواناتتریکوفیتوزیس ، که به روش دوم بدست آمده است ، انتقال آن به ویژه در کودکان دشوارتر است.روش کلاسیک عبور از این است:

• کفش؛
• لباس؛
• کلاه؛
• موارد بهداشت شخصی (صابون ، حوله ، دستشویی).

پاتوژن ها نه تنها روی یك پا یا انگشتان پا زندگی می كنند: آنها می توانند همزمان پوست را در زیر مو ، بدن ، ناخن ها لمس كنند.علل اصلی عفونت قارچ عبارتند از:

• بی توجهی به قوانین بهداشت شخصی.
• تماس با حیوانات (مزارع ، بیمارستان های دامپزشکی ، سگ های ولگرد و گربه ها).

کاندیدیازیس پاها

هر دو نوزاد و افراد مسن به همان اندازه مستعد ابتلا به عفونت توسط میکو ارگانیسم های کاندیدا هستند ، که متعلق به گروه بیماری های فرصت طلب است.وی شروع به ارائه مشکلات در لحظه کاهش ایمنی و نارسایی داخلی می کند ، بنابراین ، کاندیدیازیس پاها نه به دلیل عفونت با عفونت قارچی ایجاد می شود بلکه به همین دلیل:

• اختلالات فرآیندهای متابولیکی (دیابت ، چاقی).
• دیسبیوز روده؛
• عفونت مزمن؛
• درمان کورتیکواستروئید؛
• تعریق بیش از حد؛
• یافتن پاها در یک محیط مرطوب.

اشکال میکوز پا

پزشکی رسمی به بحث در مورد طبقه بندی قادر هر نوع میکوز می پردازد زیرا به صورت دوره ای با هم ترکیب می شوند.این امر شناسایی آنها را برای آنها دشوار می کند.آنها اغلب به عنوان مراحل رشد بیماری دیده می شوند:

1. پاک شده است.ظاهر خارش یا پوسته پوسته شدن پوستچین های بین دنده ای (ترجیحا بین انگشتان میانی و انگشتر).
2. هایپرکراتوتیک.قارچ پا تا سطوح جانبی پا گسترش می یابد.ترک ها در نواحی آسیب دیده ظاهر می شوند ، پوست سفت می شود.
3. intrigigiotic.خارش افزایش می یابد ، ضایعات ملتهب می شوند.سوزش و درد ممکن است رخ دهد.
4. حاد.نواحی آلوده با حباب هایی پوشانده شده است که دارای چرک در داخل است.

علائم قارچ روی پا

علائم اصلی عفونت را خارش مداوم نواحی ضایعه و تغییر شکل ظاهری پوست می نامند: می تواند ظاهر ترازو ، هیپرمی ، ضخیم شدن باشد.و درشت.برخی از انواع بیماری های قارچی بوی نامطبوع پا ، ترک ها ، حباب ها ، پاپول های قرمز بزرگ و کانون های فرسایش با پوسته های چرکی را از بین نمی برد.

فرم سنگفرش

فقدان ظاهری علائم مهمترین ویژگی این بیماری است.بر روی پاها لایه برداری به صورت مقیاس های کوچک ظاهر می شود که توسط سلولهایی در اندازه های مختلف نشان داده می شود.محلی سازی قارچ معمولاً در ناحیه انگشتان با تغییر به انگشت کوچک و بی نام و یا در پنج است.در مراحل اولیه ، 1 پا مختل می شود ، زیرا بیماری - هر دو و انتقال به شکل دی هیدروتیک وجود دارد.

علائم شکل دیسیدروتیک بیماری

آخرین مرحله از بیماری شکل گیری حباب های متراکم است که در طی آن چرک شروع به تجمع می کند.خارش تقریباً از بین رفته است ، اما تورم و افتادگی پوست وجود دارد.اول ، چند حباب ، آنها پراکنده می شونددر نواحی بین قشر ، اما بعد از آن آنها تمام پا را می گیرند ، و در مناطق بزرگی از ضایعه و التهاب ادغام می شوند.آنها را می توان به این موارد تقسیم کرد:

• "نقطه" صاف مرکزی از رنگ صورتی-آبی.
• منطقه فرسایش متوسط ​​با وزیکولهای چرکی.
• حاشیه التهاب چند محفظه.

تظاهرات بیماری به صورت intrigigiotic

اگر فرد شروع به درمان قارچ پا نکند ، رشد سریع عفونت آغاز می شود ، که در آن ضایعات پوسته پوسته اولیه پوست در ناحیه چین های بین قشر منافذ ظاهر می شوند.قرمزیدر نتیجه ، مگر اینکه تدابیری اتخاذ شود که این مناطق مرطوب و ترک خورده باشد ، باعث ایجاد فرسایش می شود که همراه با خارش و احساس سوزش در هنگام راه رفتن است.

اونیکومایکوزیس پا

قارچ پا می تواند نه تنها انگشتان پا و پا تأثیر بگذارد.هنگامی که صحبت از عفونت روی ناخن ها می شود ، بیمار مبتلا به انیکومایکوزیس تشخیص داده می شود.صفحات انگشتان بی نام /وسط به طور عمده رنج می برند ، که نشانه اصلی ضایعه لبه آزاد است.مرحله اولیه بیماری به صورت نوارهای زرد رنگ روی ناخن ها تجلی پیدا می کند ، همه اینها به فرم اونیکومیکوز بستگی دارد.می توان اینگونه تعریف کرد:

• صفحه ضخیم می شود ، زرد می شود ، بعداً شروع به فرو ریختن می کند ، و زیر آن پوست را لایه برداری می کند - شکل هیپرتروفیک.
• صفحه نازک تر می شود ، سپس فرو می ریزد و در معرض اپیدرم خورده ، یک شکل آتروفیک قرار می گیرد.
• صفحه تغییر می کند رنگ (سیاه ، سبز) ، التهاب چرکی منطقه مجاور وجود دارد - شکست توسط قالب.

نحوه خلاص شدن از شر قارچ در خانه

ترجیحا مقابله با میکوز به صورت سرپایی انجام شود ، زیرا تنها خطر انتقال به افراد سالم و از بین رفتن صفحات ناخن (در صورت شکسته شدن) است.با این حال ، تصمیم می گیرید که قارچ را روی پاهای خود درمان کنید ، پس از تعیین دقیق نوع پاتوژن نیاز دارید.در مراحل اولیه درمان ممکن است بر اساس دستور العمل های عامیانه باشد ، اما اشکال شدید میکوز از نظر دارویی درمان می شود.

دارو

داروی رسمی به کسانی که با بیماری میکوز روبرو هستند توصیه می کند تا ترکیب داروها را با درمان موضعی برای حداکثر تأثیر ترکیب کنند.از نظر خوراکی داروهای تقویت کننده ایمنی تجویز می کنند که باعث افزایش دفاعی بدن ، در صورت بروز عارضه باکتریایی و مجتمع های ویتامین می شود.آماده سازی موضعی به نادیده گرفتن نواحی سالم و از بین بردن علائم اصلی میکوز کمک می کند.روی پوست آماده سازی ها را به شکل:

• کرم استفاده کنید.
• پماد؛
• اسپری.

روش های عامیانه درمان قارچ روی پا

حمام گرم بر اساس مایع گیاهی یا با سرکه سیب ، محلول شور یا سودا - اصلی ترین راه حل مردمی برای خلاص شدن از اولین نشانه های میکوز است.همچنین پیشگیری از عود است.ید ، روغن درخت چای.استفاده از پمادهای خانگی یا کمپرس های گیاهی منتفی نیست ، اما همه این روش های درمانی تنها در مراحل اولیه قارچ کمک می کنند.

چگونه می توان قارچ را روی پاهای خود درمان کرد

در مناطق آسیب دیده و داروهای مورد استفاده به صورت خوراکی برای شخصی که مبتلا به قارچ پا است ، باید از چند دسته انتخاب شود.درمان باید شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد قارچ (از مصرف قرص ضد قارچ گرفته تا استفاده از لاک ، پمادها ، کرم ها و غیره).
• سیستم ایمنی و ترمیمی.
• ویتامین ها.
• آنتی بیوتیک ها با عفونت باکتریایی همراه هستند.
• آنتی هیستامین ها.

عوامل ضد قارچ از قارچ روی پا

به دلیل قرابت اکثر میکروارگانیسم هایی که باعث تحریک میک پا می شوند ، داروهای کمک کننده به برداشتن آنها ، تقریباً بدون تعصب به یک نوع خاص از پاتوژن قابل انتخاب است.تنها چیزی که مورد توجه قرار می گیرد - نشانه هایی برای استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی: مراحل توسعه و بومی سازی قارچ.پمادها و کرمهای با طیف گسترده ترجیح داده شده:

Name محصول استفادهC طرح استفادهExoderylClotrimazoleMicosanDemictentTriderm

داروهای تحریک کننده سیستم ایمنی بدن

انتخاب داروهایی که روی دفاعی بدن تأثیر می گذارد باید با پزشک تهیه شود: در اینجا می توان از داروهای گیاهی و مصنوعی استفاده کرد.از نظر کودکان ایمن و حتی مجاز ، متخصصان Immunal را که برای نوشیدن یک دوره طولانی یا تنتور اکیناسه ضروری است ، تشخیص می دهند.یک جایگزین می تواند Halavit باشد - دارو را برای حدود 10-14 روز مصرف کنید.

ویتامین ها

در صورت وجود آسیب قارچی ، می توان نه تنها سیستم های تقویت کننده سیستم ایمنی بلکه مجموعه های ویتامین را نیز تقویت کرد.مهم است که آنها اسید اسکوربیک ، ویتامین E داشته باشند که باعث سرعت بخشیدن به بازسازی می شود.این امر به ویژه در مورد انیکومایکوزیس صادق است.در صورت نیاز به درمان آنتی بیوتیکی برای درمان عفونت قارچی ، ویتامین های گروه B به طور موازی مصرف می شوند.

درمان قارچ روی پا توسط داروهای قومی

سیر و پیاز ، بره موم ، celandine.ترجیحا تمام درمان ها شامل تهیه پماد ، کمپرس یا حمام است.موثرترین دستور العمل های خانگی با توجه به بررسی ها:

• پوست مبتلا (مستقل از نوع پاتوژن) تا 3 بار در روز یا با استفاده از یک تنتور الکلی بره موم شده با آب celandine روغن کاری می شود.دوره - 2 هفته.
• قبل از استفاده از هر گونه قارچ محلی روی پاهای خود ، باید یک عصرانه محلول جوش شیرین (2 قاشق غذاخوری در هر 3 لیتر آب) انجام شود.پاها برای مدت زمان 10 دقیقه افزایش می یابد - تا زمانی که علائم به طور کامل از بین نرود.
• روغن درخت چای (رقیق با آب ، 5 قطره در 30 میلی لیتر) پاها و فضای بین دنده ای را بعد از حمام چرب کنید.جوراب بپوشید ، ترجیحاً پشم ، در قسمت بالا پوشیده می شود.دوره - 10 روش روزانه.

جلوگیری از عارضه پا

برای محافظت از بدن ، به پزشکان توصیه می شود که برای تقویت ایمنی ، تحت درمان دوره ای بیماری های مزمن (به ویژه سیستم غدد درون ریز) قرار گیرند ، اما باید عوامل اضافی را نیز حذف کرد.که به تولید مثل قارچ کمک می کند.قوانین زیر را به خاطر بسپارید:

• اگر مستعد مراجعه مکرر به حمام یا استخر هستید ، پس از بازگشت ضد عفونی کننده ، حتماً کفش های خود را (به خصوص کف پا) درمان کنید.
• رطوبت پاها را کنترل کنید.
• بهداشت پا را رعایت کنید.

قارچ چگونه به نظر می رسد روی پاهای خود

Video