Propanorm - فرم رهاسازی ، ماده فعال ، نحوه مصرف و دوز برای کودکان یا بزرگسالان

مشکلات قلبی برخی از شایع ترین در جهان است.تعداد بیشتری از مبتلایان به بیماریهای قلبی عروقی وجود دارند ، بنابراین درمان بیماری به موقع و با داروهای خاص مهم است.پروپانورم بخشی از گروه محصولات است که به تنظیم ریتم طبیعی قلب کمک می کند.گزیده هایی از دفترچه راهنما را بررسی کنید.

Propanorm چیست

دارو Propanorm توسط شرکت دارویی اسلواکی HBM Pharma و شرکت چک چک PRO.MED تولید می شود.به عنوان ماده فعال در ترکیب دارو ادعای پروپافنون ، که خاصیت ضد آریتمی دارد.طبق طبقه بندی پزشکی ، این دارو گروهی از داروهایی است که برای معالجه بیماری های قلب و عروق خونی در نظر گرفته شده است ، متعلق به کلاس I C.

ترکیب

بسته به نوع ترشح دارو متفاوت است.ترکیب آنویژگی های قطعات قرص و محلول:

محصولات

این دارو در می آید به شکل قرص و راه حل برای استفاده تزریقی.قرص های سفید ، که با روکش فیلم پوشیده شده اند ، در 10 قطعه در تاول بسته بندی شده اند ، برای پنج تاول در جعبه ای با حاشیه نویسی کاغذ بسته شده است.محلول شفاف بی رنگ در ویال های شیشه ای 10 قطعه در یک بسته سلولی کانتور شده فروخته می شود.

نشانه های استفاده

قرص های محلول برای تجویز تزریقی برای نشانه های استفاده متفاوت است.برای اولی ، این آریتمی بطنی ، تاکی کاردی فوق مغزی پاروکسیسمال ، فیبریلاسیون دهلیزی است.علائم راه حل برای استفاده عبارتند از:

• اختلالات ریتم پراکسیسمالی ، اکستراستیک استول ، تاکی کاردی داخل بطنی ، تسکین پاروکسیسم های فیبریلاسیون دهلیزی.
• سندرم گرگ-پارکینسون وایت ؛
• فیبریلاسیون بطنی دردناک یا لرزش چپ یا راستدهلیز؛
• تاکی کاردی بطنی یا بطنی ، که تمایل به رشد دارند.

عمل فارماکولوژیکی

مؤلفه ضد آریتمی ترکیب دارای اثرات بی حس کننده و تثبیت کننده غشای غشایی است.مکانیسم عمل مسدود کردن کانال های کلسیم و گیرنده های β آدرنرژیک آدرنرژیک است.تأثیر از بین بردن آریتمی تأثیر آن بر روی کاردیومیوسیت ها است.با مسدود کردن کانال های سریع سدیم ، پروپافنون میزان دپولاریزاسیون را کاهش داده و اتوماسیون فیبرهای انقباضی بطن ها را مهار می کند و کسری از مواد دراز می شود.

این دارو میزان سرعت سیگنال و عبور پالس ها را از طریق دهلیز کاهش می دهد.یک اثر درموتروپیک منفی وجود دارد ، دوره نسوز در دهلیز ، محل دهلیزی و بطن طولانی می شود.این دارو پس از مصرف قرص ، ظرف یک ساعت شروع به کار می کند ، در 2-3 ساعت به حداکثر اثر می رسد ، که 8 تا 12 ساعت به طول می انجامد.طبق بررسی ها ، این سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

جذب داروی قرص 95٪ ، دسترسی فراهمی زیستی از 5 تا 50٪ متغیر است (در اثر مصرف مواد غذایی تأثیر دارد).با تجویز داخل وریدی محلول ، حداکثر غلظت پروپافنون به یک دقیقه می رسد.این دارو از طریق جفت و غشاهای مغزی نفوذپذیری کمی دارد.این ماده فعال توسط ایزوآنزیم تحت سوخت و ساز بدن در کبد قرار می گیرد.دوره برداشت مواد تشکیل دهنده 6-22 ساعت است.

در کبد ، پروپافنون متابولیزه می شود تا دو متابولیت فعال ایجاد شود: هیدروکسی پروپافنون ودزوپیل پروپافنوندفع توسط کلیه ها ، روده ها و صفرا اتفاق می افتد.با نارسایی کبدی ، دفع ماده فعال و متابولیت ها کاهش می یابد.با توجه به دستیابی به پارامترهای بالینی تعادل ، اصلاح دارو فقط برای افراد مسن و بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد و کلیه لازم است.

دستورالعمل استفاده از پروپانورم

درمان با یک دارو در یک بیمارستان برای کاهش خطر ابتلا به عملکرد آریتموژنتیک شروع می شود.قبل از تجویز قرص ها ، پزشکان توصیه می کنند برای 2-5 نیمه عمر درمان را با سایر داروهای ضد آریتمی انجام دهید.هر بیمار که داروی درمانی را دریافت می کند باید بطور منظم یک الکتروکاردیوگرام (ECG) انجام دهد ، با انجام آزمایشات آزمایشگاهی بر روی تغییرات کبد نظارت کند.

اگر محاصره سینوتریال ، اکستراسیاستول اضافی در طول درمان ظاهر شود ، درمان لغو می شود.اگر بیمار دارای ضربان ساز الکتریکی باشد ، باید دوباره برنامه ریزی شود.در طول درمان ، بیماران ممکن است فیبریلاسیون دهلیزی ، بدتر شدن روند بیماری میاستنی ، سندرم بروگاد را تجربه کنند.شما باید از رانندگی ماشین و ماشین آلات در طول درمان با پروپانورم خودداری کنید.

قرص

قرص ها برای تجویز خوراکی ، قرص ها برای پروپانورم هستند که بعد از غذا گرفته می شوند ، کاملاً بلعیده می شوند ، با آب شسته می شوند.بیمارانی که وزن آنها بیش از 70 کیلوگرم است ، دوز اولیه 150 میلی گرم سه بار در روز با افزایش تدریجی (هر 3-4 روز) تا 300 میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر 300 میلی گرم سه بار در روز دریافت می کنند.افزایش دوز نیستاگر دارو کمتر از 5-8 روز باشد رخ می دهد.

راه حل

پروپانور به عنوان محلول یا به عنوان جت یا به عنوان تزریق استفاده می شود.حداکثر دوز روزانه 560 میلی گرم است.تزریق داخل وریدی با دوز 1.5-2 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن به مدت 10 دقیقه تجویز می شود.در صورت عدم تأثیر ، دوز دوم پس از 1.5-2 ساعت تجویز می شود.تزریق داخل وریدی کورتیکوز با نرخ 0.5-2 میلی گرم در کیلوگرم با رژیم با سرعت 0.5-1 میلی گرم در دقیقه به مدت 1-3 ساعت ساخته می شود.بسته به شدت شرایط در 60-120 دقیقه تکرار کنید.

تزریق داخل وریدی طولانی مدت با حداکثر دوز روزانه 560 میلی گرم تجویز می شود ، با توجه به کشیدن قطره به مدت 3-5 دقیقه پس از تزریق داخل وریدی.اگر درجه آریتمی شدید باشد ، محلول با محلول گلوکز 5٪ مخلوط می شود.اگر با محلول کلرید سدیم 0.9 mixed مخلوط شود ، میزان بارش امکان پذیر است.محلول تهیه شده به مدت سه روز در دمای 25 درجه فعال است ، اما مطلوب است که آن را دیرتر از روز بعد از رقیق کردن استفاده کنید.

برای کودکان

سن 18 سال منع مصرف دارو است ، زیرا اطلاعات ناشناخته ای در مورد اثر بخشی و ایمنی آن برای این گروه از بیماران وجود دارد.همچنین ، ممنوعیت استفاده با درصد کمی از بروز این دسته از آریتمی ، مشکلات عملکرد سیستم قلبی عروقی همراه است.

در دوران بارداری و شیردهی

استفاده از پروپانورم در دوران بارداری نامطلوب است ، خصوصاً در سه ماهه اول.پزشک ممکن است در صورت امکان استفاده از این روش درمانی را تجویز کندخطر جنین برای مادر كمتر خواهد بود.ماده فعال ترکیب از جفت عبور کرده و در شیر مادر دفع می شود.در صورت لزوم شیردهی ، شیردهی قطع می شود.

استفاده در بیماران مسن

بیماران بالای 70 سال به دوز کاهش یافته دارو نیاز دارند.همین گفته در مورد افرادی که وزن بدن آنها کمتر از 70 کیلوگرم ، اختلال عملکرد کلیه و کبد است ، اعمال می شود.برای افراد مسن ، درمان به تدریج آغاز می شود ، دوز با احتیاط تیتر می شود و مرتباً افزایش می یابد.به همین ترتیب ، درمان درمانی انجام می شود.هرگونه افزایش دوز در فواصل 5-8 روز درمان اتفاق می افتد.در صورت مشاهده عوارض جانبی ، قطع مصرف دارو توصیه می شود.

مصرف بیش از حد

علائم مسمومیت پس از تجویز دو برابر حداکثر دوز شروع می شود.این موارد عبارتند از: افت فشار خون ، سردرگمی ، برادی کاردی ، تاکی مری ، فیبریلاسیون بطنی و بزرگ شدن ، آسستول ، اختلالات خارج جرمی.ممکن است فرد دچار سردرد ، لرزش ، حالت تهوع ، سرگیجه شود.مسمومیت شدید با تشنج ، خواب آلودگی بروز می کند و ممکن است منجر به اغما و بازداشت تنفسی کشنده شود.

درمان مسمومیت ، معده ، معلولیت است.از تشنج به معرفی دوبوتامین و دیازپام کمک می کند ، در صورت لزوم ، ماساژ قلب (غیر مستقیم) انجام دهید و تهویه مصنوعی را انجام دهید.بنابراین همودیالیز بی اثر است ، و همچنین هموپروزی.این به این دلیل است که پروپافنون بسیار با آن در ارتباط استپروتئین های پلاسمای خون.

عوارض جانبی

درمان با پروپانورم ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد.موارد زیر رایج است:

• تپش قلب ، برادی کاردی ، نارسایی قلبی ، محاصره سینواتریال ، تاکیاریتمی بطنی ، کاهش فشار قابل توجه ، افت فشار خون ، فشار خون بالا ، ادراری ، فیبریلاسیون بطنی.
• سوء هاضمه ، استفراغ ، هپاتیت ، حالت تهوع ، یرقان ، کلستاز ، طعم اختلال.
• سرگیجه ، علائم اکستراپیرامیدال ، غش ، تشنج ، اضطراب ، تاری دید ، سردرد ، سردرگمی ، پارستزی ، آتاکسی ، دیپلوپیا ؛
• دهان خشک؛
• ناتوانی جنسی ، کاهش تعداد اسپرم.
• واکنش آلرژیک ، کهیر ، خارش.
• گرانولوسیتوپنی ، لکوپنی ، ترومبوسیتوپنی ، اگرانولوسیتوز؛
• ضعف ، آرتروالژی ، برونکواسپاسم.

موارد منع مصرف

این دارو را باید با احتیاط در آسم برونش ، بیماری انسدادی مزمن ریوی ، آسیب قلبی ارگانیک ، آسیب قلبی ارگانیک ، ضربان ساز نصب شده ، نارسایی کبدی یا کلیوی ، در تمایل مصرف کرد.سنموارد منع مصرف دارو:

• افزایش حساسیت به اجزای سازنده ، عدم تحمل فردی آنها.
• سندرم بروگادا؛
• تحریک بین تحریک بین دهلیز و بطن.
• محاصره پاهای دسته.
• سندرم ضعف گره سینوس.
• برادی کاردی شدید ، افت فشار خون؛
• اختلال در الکترولیت آبتعادل؛
• سندرم حاد عروق کرونر.
• شوک قلبی زا؛
• میاستنی گراویس؛
• سن زیر 18 سال.

تعامل دارو

ترکیب پروپانورم با ریتوناویر ممنوع است ، و ترکیب با دیگوکسین نیاز به کاهش غلظت دوم دارد.تداخلات دارویی دیگر:

1. افزایش فعالیت پروپافنون توسط بی حسی موضعی ، بتا بلاکرها ، ضد افسردگیهای سه حلقه ای ایجاد می شود.
2. این دارو غلظت تئوفیلین ، متوپرولول ، دزیپرامین ، پروپرانولول ، سیکلوسپورین را افزایش می دهد.
3. این دارو اثر ضد انعقادهای غیرمستقیم ، وارفارین را تقویت می کند.
4. ترکیب پروپانورم با ونلافاکسین باعث افزایش غلظت دوم در خون می شود.
5. افزایش سطح ماده فعال دارو می تواند ناشی از کتوکونازول ، کینیدین ، ​​سایمتیدین ، ​​آب گریپ فروت ، اریترومایسین باشد.
6. ترکیبی از پروپافنون با ریفامپین ، فعالیت ضد آریتمی دارو را کاهش می دهد.
7. توصیه نمی شود که دارو را با ماکرولیدها ، فنوتیازین ها ، سیساپرید ، بورپیل ترکیب کنید.
8. در ترکیب با پروپانورما با داروهایی که خونریزی مغز استخوان را سرکوب می کند ، خطر احتمالی سرکوب میلوئوس وجود دارد.

سازگاری با الکل

ممنوعیت پیشگیری از الکل ممنوع است ، زیرا هر دو ماده بر کبد اثر می گذارد و متابولیزه می شود.افزایش بار روی بدن می تواند منجر به اثرات منفی جدی ، افزایش سطح پروپافنون در خون ، باعث مسمومیت شود.علاوه بر این ، الکلخطر ابتلا به اختلالات قلبی عروقی را افزایش می دهد که می تواند کشنده باشد.

آنالوگ

سایر داروهای دارویی با همان اثر درمانی یا با ترکیب مشابه ممکن است جایگزین آماده سازی شوند.آنالوگ های شناخته شده:

• Rhythmocardium - دارویی علیه نارسایی قلبی ، ورم مفاصل؛
• Propafenone یک آنالوگ مستقیم پروپانورما ، یک داروی عمومی (یک نسخه ارزان) با همان ترکیب است.
• Rhythmmonorm یک داروی ضد آریتمی است که در آلمان ساخته شده است.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.