Pelvioperitonitis در زنان و زایمان: علل ، علائم ، خطر بیماری ، تشخیص ، درمان محافظه کار و جراحی ، پیامدهای

Pelvioperitonitis یک عفونت حاد ، محدود لگن است.فرآیند التهابی با ضایعات محیطی.به سرعت توسعه می یابد و از یک تصویر بالینی چشمگیر برخوردار است.این بیماری با شکست لوله های فالوپ ، تخمدان ها و حتی رحم همراه است که می تواند بر عملکرد تولید مثلی زن تأثیر منفی بگذارد.چگونه از بروز بیماری ها پیشگیری کنیم ، احتمال بارداری بعد از تحمل التهاب چیست؟

درد علی رغم شدت روند التهابی ، درد در لگن عمل جراحی اغلب تحمل می شود.این به دلیل کاهش تعداد گیرنده های درد در لگن است.علائم مسمومیت - دما ، سردرگمی ، بی حالی - آشکار می شود.کد برای MKH-10 - N73.3.

اشکال آسیب شناسی

بسته به علت بیماری ، دو شکل آن متمایز است.

• ابتدایی.به دلیل نفوذ عوامل آسیب شناختی به حفره لگن در رگهای لنفاوی و خونی ایجاد می شود.اینها می توانند اشرشیاکلی ، گنوکوکی ، استافیلوکوک ، مایکوپلاسما ، کلامیدیا باشند.مرکز عفونت می تواند به دور از اندام های لگن واقع شود.همچنين بيماريها مي توانند باعث شوندباکتری های بیماری زا به طور شرطی که به طور معمول در صفاقی وجود دارند.Pelvioperitonitis با نقض تمامیت طاق واژن همراه با سوراخ شدن دیواره رحم در طی مراحل زنان و زایمان ایجاد می شود.به عنوان مثال ، هنگام نصب IUD (مارپیچ داخل رحمی) ، ضایعات تشخیصی ، متروسالپوگرافی ، هیدروتوباسازی و آشفتگی لوله های فالوپ ، سقط جراحی.
• ثانویه.آسیب شناسی به عنوان عارضه بیماری عفونی دیگر ارگانهای لگن و شکم رخ می دهد.به عنوان مثال ، سالپنگیت چرکی و سروز ، انسداد در مرحله حاد ، آموزش توبو تخمدان ، سوزاک ، سل دستگاه تناسلی ، انسداد روده ، آپاندیسیت ، سیگموئیدیت.

آسیب شناسان همیشه دارای عفونت عفونی و شکل حاد هستند.در برابر پس زمینه ضعف ایمنی ، بارهای استرس ، مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، بعد از سرماخوردگی ، هیپوترمی رخ می دهد.

زنان مبتلا به بیماری مزمن کبدی ، کلیه و اختلالات متابولیک شدیدتر هستند.اگر علت مشخص نشده باشد ، التهاب به صورت رمزنگاری تلقی می شود.

تشخیص مزمن نتیجه ای است که فرم حاد به صورت فرآیند چسبندگی در لگن منتقل می شود.بطور دوره ای ، تشدید عفونت و علائم بالینی التهاب زائده ها.

لگنوپریتونیت اولیه و ثانویه در زنان بزرگسال و دختران غیرجنسی بروز می کند.

مکانیسم توسعه

این بیماری به عنوان یک پاسخ التهابی موضعی در ناحیه لگن پریتونوم بروز می کند.ریز گردش خون مختل شده ونفوذپذیری مویرگی افزایش می یابد ، لکوسیت ها ، آلبومین ، فیبرینوژن فراتر از بستر عروقی است.این باعث تجمع مایع سروز یا چرکی (افیوژن) در اطراف اندام های لگن می شود.در نواحی آسیب دیده پریتونوم غلظت سروتونین ، اسیدهای آلی ، هیستامین را افزایش می دهد که منجر به تغییرات دیستروفیک و ادم بافتی می شود.علاوه بر این ، فیبرین روی سطح اندام قرار می گیرد.این یک فرایند همبستگی بین صفاق ، حلقه های روده ، اندام های لگنی ، مثانه ، امنتوم را تحریک می کند و لوله های فالوپی را تحت تأثیر قرار می دهد.

داگلاس (فضای رحم) عمیق ترین نقطه لگن است.وجود دیافراگم ، چرک از دیواره اندامها وجود دارد.آبسه داگلاس شکل می گیرد.پیشرفت او در پریتون باعث ایجاد پریتونیت ریخته شده ، یک بیماری بسیار خطرناک برای زندگی می شود.

طبقه بندی

علاوه بر تقسیم بیماری به اولیه و ثانویه توسط مکانیسم منشا ، معیارهای دیگری نیز برای طبقه بندی وجود دارد.آنها در جدول ارائه شده اند.

جدول - طبقه بندی pelvioperitonitis

لگنوپريتونيت پس از زايمان نيز شايع است ، بطور معمول بعد از سزارين.اولین علائم در روز پنجم یا هفتم رخ می دهد.از نظر مشخصه وضعیت شدید زن ، نیاز به عمل جراحی دارد ، غالباً با برداشتن رحم.

علائم اصلی

شکست پیریتونوم لگن فرایندی است که به سرعت توسعه می یابد و خود را شفاف می کند.

• درد شکم.به طور ناگهانی رخ می دهد و به شدت احساس می شود.مشابه تظاهرات آدنژیت.اغلب ، ناراحتی در صفاق در هنگام دفع ادرار یا ادرار تشدید می شود.
• درجه حرارت بدن.همیشه بالا می رود ، اغلب به 40 درجه سانتیگراد می رسد.اغلب سرماخوردگی وجود دارد.
• حالت تهوع و استفراغ.آنها دائما نگران مسمومیت هستند.استفراغ باعث تسکین نمی شود ، ممکن است یک یا چند بار محتویات معده بدون افزودن خون باشد.پلاک سفید مشخصه روی زبان.
• تاکی کاردی.این پاسخ به تب ، کم آبی وروند التهابی فعال.
• علائم صفاقی.پریستالزیس روده ضعیف ذکر شده است ، شکم متورم ، در قسمت های تحتانی دردناک است.علائم Shchetkin-Bloomberg بیان شده است.
• ترشحات چرکی.غالباً آسیب شناسی با ترشحات چرکی و بد بو از دستگاه تناسلی همراه است - در اینجا می توان تمرکز اصلی عفونت را محلی کرد.

وضعیت یک زن فقط در چند ساعت بدتر می شود.تشخیص بیماری به خودی خود غیرممکن است زیرا این زن به دلیل درد و مسمومیت در فحشا است.علائم مشابه سایر آسیب شناسی ها است:

• اندومتریت حاد؛
• حاملگی خارج رحمی؛
• پارگی کیست تخمدان.
• آبسه لوله و تخمدان.
• آپاندیسیت؛
• انسداد روده.

فوراً با آمبولانس تماس بگیرید یا خودتان را به بیمارستان برسانید.آسیب شناسی نه تنها برای سلامتی بلکه برای زندگی یک زن خطرناک است.

تشخیص

پیلوووویتیتونیت شباهت بسیاری از شرایط حاد در زنان و زایمان ، زنان و زایمان و جراحی دارد.روش های زیر برای تشخیص افتراقی استفاده می شود.

• مجموعه بیهوشی.اگر زن به دلیل شدت شرایط بیهوش باشد ، پزشک از عزیزان خود سؤال می کند.
• بررسی اجمالی.درجه حرارت بدن ، فشار خون اندازه گیری می شود ، شکم معاینه می شود ، لمس آن برای وجود علائم صفاقی انجام می شود.
• معاینه زنان و زایمان.حساسیت به لمس بدن در لمس بدن از رحم و ناحیه زائده ها.حرکات گردن نیز به طرز چشمگیری ناخوشایند است.با تجمع چرکیا بیرون زدگی در طاق پشت با استفاده از طغیان آن مشخص می شود.
• سونوگرافی.اجازه می دهد تا مایع آسیب شناختی در رحم ، وجود سازندهای تخمدان ، تجمع اگزودات در لوله های فالوپ شناسایی شود.
• آزمایش خون.تمام علائم التهاب حاد آشکار می شود - کاهش سطح هموگلوبین ، افزایش سطح ESR و لکوسیت ها.

مشاوره متخصصان مرتبط - جراح ، ارولوژی - اغلب لازم است.مصرف هیچ دارویی قبل از تشخیص توصیه نمی شود ، می تواند روند پاتولوژیک را تشدید کرده و تشخیص را کندتر کند.

درمان

اگر آسیب شناسی تأیید شود ، باید بلافاصله درمان آغاز شود.به جز سوزاک ، همه انواع pelvioperitonitis نیاز به جراحی دارند.خصوصیت دوم این است که علائم شبیه اشکال دیگر است ، اما پس از درمان گسترده ضد باکتریایی می گذرد.

Conservative

درمان محافظه کارانه در مرحله آماده سازی برای جراحی و همچنین در دوره های بعد از عمل و توانبخشی تجویز می شود.توصیه های بالینی به شرح زیر است.

• آنتی بیوتیک.در ابتدا ، این دارو بر اساس شدت وضعیت زن ، از نظر تجربی انتخاب می شود.پس از آن ، درمان براساس نتایج بذر باکتریولوژیک از واژن و حفره شکمی تنظیم می شود.تجویز سفالوسپورین ها ("سفازولین" ، "سفوکسیتین" ، "سفریاکسون") ، کارباپنم ("ایمی پنم") ، پنی سیلین های طبیعی و مصنوعی ("اکاسیلین" ، "آموکسی سیلین") ، سولفونامیدها ("بیستپتول") ، "فلوروکینولون".همچنینلیست داروهای مؤثر شامل نمایندگان گروه تتراسایکلین ("تتراسایکلین" ، "داکسی سایکلین") ، مونوبکت ها ("Aztreonam") ، آمینوگلیکوزیدها ("Kanamycin" ، "Tobramycin") ، ماکرولیدها ("آزیترومایسین" ، "اریترومایسین") است.
• سم زدایی.درمان شامل تجویز داخل وریدی محلولهای گلوکز و انسولین (5-10٪) ، کلر سدیم (9/0٪) و مخلوط الکترولیت است.همچنین از پلاسمای خون یا اجزای آن ، آنالوگها استفاده می شود (آلبومین ، "Stabilizol" ، پروتئین ، "Reforman" ، پروتئین هیدرولیزها).در مسمومیت شدید 2-3 لیتر از مایع در ترکیب با داروهای غیر اختصاصی (به عنوان مثال "Furosemide") وارد می شود.
• رفع ادم و التهاب.مسدود کننده های گیرنده هیستامین استفاده می شود.به عنوان مثال ، Suprastin ، Dimedrol.
• بیهوشی و داروهای ضد التهابی.Nimesulid ، Ibuprofen ، Ketones استفاده می شود.
• مجتمع های ویتامین.آنها برای اصلاح ایمنی ، پشتیبانی از سیستم ها و اندام ها در هنگام توانبخشی در نظر گرفته شده اند.نیاز به ویتامین های A ، E ، C ، گروه B.

عملیاتی

دسترسی به تشخیص جراح انتخاب می شود:

• وسط پائین - از ناف تا پوبیس؛
• عرضی - در منطقه سوپراپوبیک.

همه اینها به شدت وضعیت زن و تجربه جراح بستگی دارد.در موارد استثنایی ، لاپاروسکوپی - با التهاب محدود امکان پذیر است.

در حین مداخله ، شیوع عفونت و تمام اندام هایی که تغییر یافته اند برداشته می شوند.گزینه های زیر موجود است:

• برداشتن تنها تخمدان (یک یا دو).
• برداشتن تخمدان ها و لوله های فالوپ؛
• قطع عضو یا خارج شدن رحم ، با یا بدون زائده ها.

علی رغم سن کم بیماران ، برداشتن رحم و تخمدان هم امکان پذیر است.ترک ناحیه بافت آسیب دیده با عوارض بهبود می یابد و نیاز به مداخله مجدد دارد.

پیش بینی

براساس آمار ، 10-10٪ موارد pelvioperitonitis کشنده است.فقط انتخاب صحیح و به موقع ، موجب حفظ عمر بیمار می شود.اما پس از درمان ، پیش بینی های مشکوکی برای عملکرد تولید مثلی (حتی با حفظ تخمدان) وجود دارد.خطرات بالای چنین عوارضی:

• حاملگی خارج رحمی.
• ناباروری؛
• سقط جنین؛
• سندرم درد لگن.

دخترانی که دچار بیماری شده اند ، اغلب مجبور به انجام IVF می شوند.

پیشگیری از لگن عمل جراحی - سواد جنسی ، درمان به موقع بیماریهای التهابی زنان ، استفاده از روش های جلوگیری از بارداری ، پیروی از توصیه های استفاده از مارپیچ های داخل رحمی.