اثر دژاوو چیست؟ اصطلاح دژاوو به چه معناست؟ کی و چرا دژاوو را تجربه می کنیم؟
چرا ما دژاوو را تجربه می کنیم؟ آیا چنین طغیان هایی به عنوان یادآوری هدف روح رخ می دهد یا یک فرآیند فیزیولوژیکی مغز است؟ در این مورد در مقاله ما بیشتر بخوانید.
دقیقاً یک بار قبلاً این وضعیت بود، همان مردم، همان محیط، دقیقاً همان صداها و بوها. احتمالاً هر یک از ما حداقل یک بار ظاهر اثر "دژاوو" را احساس کرده ایم، زمانی که واقعیت به نظر می رسد که شکافته و از بین می رود، اما در عین حال با وضوح بسیار متوجه می شویم که همه اینها قبلاً برای ما اتفاق افتاده است. چه چیزی باعث چنین حالتی می شود - کار ناخودآگاه، تکه هایی از رویاها، خاطرات زندگی گذشته یا نقض عملکرد ادراک اطلاعات؟
اثر دژاوو چه احساسی دارد؟
- اغلب، احساس ناگهانی شناخت در ساده ترین موقعیت روزمره ظاهر می شود. صحنه با جزئیات کاملاً دقیق بازگو شده است. به نظر می رسد که شما حتی می دانید که چند دقیقه آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
- شخص متوجه می شود که برای اولین بار در چنین موقعیتی قرار می گیرد، گاهی اوقات با طرف صحبت آشنا نیست یا نمی داند جایی که در آن قرار گرفته است، اما کاملاً احساس می کند که همه این قبلا برای او اتفاق افتاده است. اما یادم نیست کی؟
- هرکسی که حالت مشابهی را تجربه کرده است، موافق است که کنجکاوی، توهم روشن بینی، چیزی غیرقابل درک به احساس شگفت انگیز اضافه می شود. به نظر می رسد که اکنون یک اتفاق غیرعادی رخ خواهد داد، فرصتی برای فریب قوانین زمان و مکان، نگاه کردن به آینده وجود خواهد داشت.
- اما پس از چند ثانیه همه چیز ناپدید می شود و به واقعیت باز می گردد، گذشته بدون تغییر می ماند، آینده ناشناخته است، واقعی کاملاً عادی است.
اثر دژاوو چیست؟
پدیده حافظه ناگهانی برای قرن‌ها مورد توجه محققان حوزه‌های دانش کاملاً متفاوت - پزشکی، روانشناسی، فراروانشناسی، باطنی‌ها، و علوم دقیق بوده است.اگرچه خود این اصطلاح که نام خود را از عبارت déjà-vu - قبلاً دیده شده گرفته است ، فقط در قرن نوزدهم ظاهر شد ، دانشمندان و فیلسوفان از زمان های قدیم روی این رمز و راز کار می کردند.
- برخی از متفکران معتقد بودند که این پژواک خاطرات زندگی های قبلی است، دیگران - جلوه ای از قانون وجود چرخه ای.
- ارسطو در تلاش برای یافتن توضیحی از دیدگاه یک رویکرد علمی، ادعا کرد که چنین وضعیتی اغلب مشخصه افراد مبتلا به اختلالات روانی یا اختلالات عملکرد مغز است.
- این اصطلاح برای اولین بار در کتابی از روانشناس فرانسوی امیل بویراک ظاهر شد. اما برای مدت طولانی اعتقاد بر این بود که ثبت این حالت زودگذر و بررسی دقیق آن غیرممکن است.
دژاوو یک پدیده مبهم و گاه عرفانی است، زیرا نه تنها به حافظه، بلکه به دنیای ظریف احساسات و عواطف انسانی نیز مربوط می شود. چنین حالتی توسط خود شخص یا هیچ عامل خارجی کنترل نمی شود.
- بر اساس مطالعات مدرن، بیش از 95٪ از مردم در جهان طغیان های مشابهی را در شناخت یک غریبه تجربه کرده اند. برخی از مصاحبه شوندگان ادعا می کنند که این امر به طور مرتب برای آنها اتفاق می افتد، به خصوص در حالت تنش عصبی، تحریک و موقعیت های استرس زا.
- افرادی که دارای استعداد ژنتیکی هستند یا از بیماری روانی رنج می برند بیشتر از دیگران جرقه های ناگهانی تشخیص را تجربه می کنند.
پژواک رویاها
- بنیانگذار نظریه روانکاوی ز. فروید شک نداشت که اثر دژاوو ردی از یک خاطره فراموش شده یا ناخوشایند از یک روانکاوی قوی است. شوک عاطفی یا آرزوی برآورده نشده به عبارت دیگر، یادآور آرزوهای برآورده نشده یا ترس های سرکوب شده ما است، زمانی که موقعیت تجربه شده در آن لحظه پاسخی در ناخودآگاه ما پیدا می کند.
- از دیدگاه روانشناسی، تأثیر دژاوو نیز در ارتباط نزدیک با حوزه رویاها در نظر گرفته می شود. این حوزه تحقیقاتی هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. ماهیت رویاها به خودی خود یک راز است.
- روانشناسان مدرن بر این باورند که در طول خواب، مغز انسان تصاویری را مدلسازی می کند که در واقعیت تجربه شده یا در نظر گرفته می شوند. انواع مختلفی از چنین موقعیت هایی می تواند وجود داشته باشد که برخی از آنها به زندگی نزدیک است.
- همه رویاها را نمی توان توسط یک شخص به خاطر آورد، اما نقشه های آنها در اعماق حافظه ما ذخیره می شود و اگر شخص چیزی مشابه را در واقعیت تجربه کند، می تواند توسط یک حافظه مشابه تحریک شود.
- از آنجایی که شخص به خاطر نمی آورد که در مورد آن خواب دیده است، احساس شناخت وجود دارد، گویی قبلاً برای او اتفاق افتاده است.با قرار گرفتن در موقعیتی مشابه با افراد مشابه یا در همان محیط، شخص می تواند حتی ناخودآگاه اعمال خود را از رویای فراموش شده تکرار کند و اثر دژاوو را تجربه کند.
خاطره زندگی های گذشته
محققان در زمینه باطنی گرایی و فراروانشناسی معتقدند که اثر دژاوو نتیجه حافظه تناسخ است. چیزی که آشنا به نظر می رسد، یک فرد واقعاً می تواند در یکی از زندگی های گذشته ببیند یا تجربه کند. مهم نیست که این فرض چقدر ماوراء طبیعی باشد، نمایندگان شاخه های مختلف دانش علمی در دوره های زمانی مختلف به دنبال اثبات و اثبات آن بودند.
- محقق آندری پولیانسکی در نوشته‌های خود توضیح می‌دهد که فرضیه تناسخ روح همیشه به یک شکل در میان اقوام، باورها و جهت‌های معنوی مختلف وجود داشته است. آگاهی ما قادر است افکار محلی و تجربیات گذشته را به زندگی کنونی منتقل کند.
- کارل گوستاو یونگ، فیلسوف سوئیسی، انتقال روح را یک خاطره ژنتیکی نامید - بنابراین، او سعی کرد ظهور اثر دژاوو را از دیدگاه علمی توضیح دهد.
- هیپنوتیزم درمانگر Dolores Cannon معتقد است که حافظه انرژی که روح انسان نامیده می شود، مسیر زندگی جدید خود را قبل از تجسم بعدی پیش بینی می کند. لحظات اثر دژاوو سیگنال هایی در مورد جهتی است که در زندگی انتخاب شده است.
آسیب شناسی عملکرد مغز
آخرین پیشرفت ها در زمینه پزشکی تفسیرهای مشابه از این پدیده را بی اعتبار می کند. دانشمندان ثابت کرده اند که اثر دژاوو یک نارسایی عملکردی مغز است.
- مطالعه آسیب شناسی های مغز به نوروفیزیولوژیست ها اجازه داد تا علت تشخیص ناگهانی وضعیت در اختلال عملکرد کوتاه مدت یکی از بخش های مغز، هیپوکامپ را کشف کنند. مسئول حافظه
- در نتیجه چنین حالتی، نقض ارتباطات انجمنی بین پردازش اطلاعات جدید و حافظه وجود دارد و ما برای لحظه ای کوتاه می دانیم که چه چیزی ما را احاطه کرده است. از آنجایی که ناحیه حافظه بلندمدت در این لحظه فعال است، تکانه آن کمی بر توانایی درک مقدم است - حالت "شناخت آینده" چند ثانیه جلوتر رخ می دهد.
- به همین دلیل است که اثر دژاوو اغلب توسط افرادی که در حالت استرس، فشار روانی و عاطفی بیش از حد هستند یا از اختلالات مغزی رنج می‌برند تجربه می‌شود.
حلقه زمانی
یک نظریه از حلقه های زمانی برای توضیح اثر دژاوو که در موقعیت های روزمره رخ می دهد وجود دارد.
- اگر منحصراً به صورت خطی درک شود، پس هر آنچه قبلاً اتفاق افتاده است - گذشته، آنچه اکنون اتفاق می افتد - واقعی است و آنچه اتفاق خواهد افتاد آینده است. این تعبیر از گذشت زمان کاملاً صحیح نیست.
- برای مثال، برخی از کلماتی که با صدای بلند گفته می‌شوند می‌توانند دائماً در ذهن ما تکرار شوند یا یک ملودی گمشده در حافظه طنین‌انداز شود. هنگام آماده شدن برای هر گفتگو، عبارات لازم را از قبل آماده می کنیم.
- همه اقدامات ما بر اساس تجربه قبلی و تلاش برای پیش بینی آینده است. معلوم می شود که هیچ برداشت جداگانه ای از این وجود ندارد - همیشه به طور جدایی ناپذیری با گذشته و آینده مرتبط است.
چنین توضیح خارق العاده ای مانند فرض اختلالات در طول زمان توسط محققان فیزیک ارائه شده است.
- به گفته برخی از محققان، زمان به صورت خطی جریان ندارد، بلکه در لایه های متعدد وجود دارد. و همچنین باید واقع بینانه، به عنوان یک فضای سه بعدی درک شود. یعنی همه وقایعی که اتفاق افتاده یا خواهند افتاد در همه ابعاد زمانی هستند.
- اثر دژاوو زمانی رخ می‌دهد که یک حلقه زمانی شکل می‌گیرد - اطلاعات مربوط به رویدادهای آینده از آینده در زمان حال در دسترس می‌شود.
یکی از واقعیت ها
وجود واقعیت های موازی را نیز می توان یکی از نسخه ها دانست.
- آینده ما گزینه های بی شماری دارد. در هر ثانیه ما برخی از انتخاب ها را انجام می دهیم و این یا آن توسعه واقعیت را ایجاد می کنیم. به عنوان مثال، وقتی یک ژاکت آبی می پوشید، شما در حال زندگی با واقعیتی هستید که در آن کت هستید، نه مثلاً یک ژاکت سبز.
- اگر واقعیت ها در یک نقطه با هم برخورد کنند، یک اثر شناسایی رخ می دهد. به عنوان مثال، در یکی از گزینه ها، شما یک لباس زرد پوشیدید و به سینما رفتید، اما در راه با یک دوست آشنا شدید. در واقعیتی دیگر، شما عصر با لباس ورزشی برای نان بیرون رفتید و با همان دوست آشنا شدید. رویدادهایی از دو واقعیت ممکن تلاقی کردند و باعث تأثیر دژاوو شدند.
کار ناخودآگاه
نظریه دیگر این فرض است که اثر دژاوو یادآور برنامه زندگی چند بعدی شخص است. به ما می گوید:
- هر مردی توانایی بیشتری دارد.
- گذشته، حال و آینده مسیر زندگی با امکانات فراوان است.
- روح دارای استعدادهای رشدی است، شاید هنوز پنهان باشد.
- آنچه به نظر ما قابل تشخیص است یکی از فرافکنی های خودمان است که در ناخودآگاه ساخته شده است.
دژاوو در آزمایشگاه
آزمایش‌های بسیار جالبی برای بازتولید اثر دژاوو وجود دارد.
- به شرکت کنندگان در مطالعه برخی صداها و تصاویر ارائه شد و سپس آنها مجبور شدند آنچه را که در حالت هیپنوتیزم دیده بودند فراموش کنند.
- وقتی دوباره همان نشانه های صوتی و بصری به آنها نشان داده شد، آزمودنی ها مناطق خاصی از مغز را فعال کردند و احساس دژاوو را تجربه کردند.
- بر اساس نتایج آزمایش، این نتیجه حاصل شد که اثر دژاوو یک برداشت جدید نیست، بلکه یک خاطره قدیمی، اما به دلایلی فراموش شده است.
با این حال، هیچ درک روشنی از علل اثر دژاوو وجود ندارد. تعریف زیر توسط ادوارد تیچنر ارائه شد:
اگر در گذشته ادراک ناخودآگاه یا ناقصی از یک شی (وضعیت) بر اساس ناخودآگاه وجود داشته باشد، اما نه کامل، بلکه فقط یک تصویر تکه تکه از خاطرات تشکیل شد، سپس هنگامی که عناصر خاصی تکرار می شوند، حافظه تصویر را کامل می کند - یک اثر دژاوو رخ می دهد.
اثر دژاوو به دلیل چندوجهی بودن و آگاهی از این که زندگی چندان سنجیده و ساده نیست جذاب است - چیز بیشتری در آن وجود دارد که باید در مورد آن فکر کرد.
