گلوکاگون مکانیسم عمل و تأثیر بر سیستمها یا اندامهای بدن انسان است

ماده گلوکاگون یکهورمون آقای از ynkretyn پانکراس، به عنوان یک تقسیم کاتالیزور گلیکوژن عمل می کند.وظایف گلوکاگون تنظیم میزان قند خون و لحن عضلات صاف اندامهای توخالی است.این هورمون به طور گسترده ای برای درمان دارویی بیماران مبتلا به دیابت ، بیماری های لوزالمعده و در صورت عدم عملکرد صحیح استفاده می شود.

گلوکاگون چیست

هورمون گلوکاگون پروتئین راز حیوانات و انسان است که توسط لوزالمعده تولید می شود.ساختار شیمیایی گلوکاگون نوعی پلی پپتید است که یک مولکول آن از 29 اسید آمینه تشکیل شده است.تجزیه تحریک در کبد و ماهیچه های کربوهیدرات ذخیره شده - گلیکوژن ، باعث افزایش محتوای گلوکز در پلاسمای خون می شود.این هورمون یک آنتاگونیست طبیعی انسولین است ، یک محرک برای سنتز لوزالمعده است.

برای استفاده درمانی ، این ماده به صورت مصنوعی سنتز می شود یا از لوزالمعده حیوانات (خوک ها) گرفته می شود.یا گاوها)گلوکاگون به صورت تزریق داخل وریدی یا تزریق (زیر جلدی ، عضلانی) در محلول آزاد می شود.این فرآورده حاوی گلوکاگون هیدروکلراید - 0.02 میلی گرم ، گلیسرول 0.1 میلی گرم ، فنل - 0 005 میلی گرم ، آب استریل یا کلرید سدیم است.

مکانیسم عمل

این هورمون دارای عملکرد قند خون و ضد اسپاسم است.مولکولهای ماده به گیرنده های خاص روی سطح سلول اندام های هدف وصل می شوند و به طور غیر مستقیم آنزیم آدنیلات سیکلاز را فعال می کنند ، که آدنوزین تری فسفات را به مونوفسفات سیکلتیک آدنوزین تبدیل می کند ، فعالیت آرژنین و فسفوریلاز را افزایش می دهد.حالت دوم گلیکوژن موجود در کبد و ماهیچه ها را به گلوکز می اندازد ، گلیکوژن سنتاز را غیرفعال می کند و از این طریق باعث تحریک گلیکوژنولیز و گلوکونوژنز می شود.

در میوکارد و ماهیچه های صاف ، گلوکاگون نوع دوم گیرنده ها را تحریک می کند ، غلظت آنزیم داخل سلولی اینوزیتول تری فسفات را افزایش می دهد ، میزان کلسیم و پتاسیم را کاهش می دهد ، که منجر به شل شدن عضلات صاف معده ، روده ها می شود.علاوه بر این ، این هورمون باعث آزاد شدن کاتکول آمین ها (آدرنالین ، نوراپی نفرین) و همچنین سوماتوتروپین و کورتیزول می شود.دارای اثر کرونوتروپیک مثبت است.

هورمون های گلوکاگون و انسولین از نزدیک در انسان تعامل دارند.افزایش مقدار انسولین در پلاسما خون ، که در اثر عمل گلوکاگون ایجاد می شود ، منجر به کاهش تشکیل گلوکز ، گلیکوژن ، لاکتوز می شود.گلوکونوژنز مهار می شود و اسیدهای آمینه که در طی این فرآیند آزاد می شوند برای بیوسنتز پروتئین و بازسازی بافت ها استفاده می شوند.افزایش گلوکاگون به دلیل عمل انسولین باعث افزایش تشکیل گلوکز و لیپیدها می شود.این تعامل مقدار بهینه قند را تضمین می کند.

زمان شروع عمل قند خون با تجویز داخل وریدی داروهای حاوی گلوکاگون - از 3 تا 10 دقیقه ، با تزریق عضلانی - تا نیم ساعت ، با زیر جلدی - 20-45 دقیقه ، با مدت زمان حدوداً دو ساعت.ترخیص کالا از گمرک هورمون از 6 تا 25 ساعت بسته به وجود پاتولوژی های مزمن کبد یا سیستم دفع کننده و روش مصرف دارو بستگی دارد.

در آنجا که تولید می شود

ترشح هورمون در مناطق ویژه آماده سازی جزایر پانکراس - سلول های A انجام می شود.علاوه بر این ، مقدار کمی از این ماده در روده ها و معده شکل می گیرد.گلوکاگون به شکل یک پیش ساز بزرگ ، گلوکاگون ساخته می شود.در پلاسمای خون ، این هورمون به شکل آزاد است که باعث پوسیدگی سریع آن می شود.رشد ماده تحت تأثیر وضعیت لوزالمعده است: در لوزالمعده ، تومورها ، صدمات ، ترشح گلوکاگون ممکن است افزایش یا کاهش یابد.

خون طبیعی

میزان هورمون طبیعی گلوکاگون برای کودکان و بزرگسالان متفاوت است.در سن 3-4 تا 14-15 سال ، متوسط ​​محتوای این ماده فعال باید 0-150 pg /ml باشد مقدار طبیعی این هورمون در بزرگسالان فاقد بیماری های مزمن سیستم غدد درون ریز از 20 تا 100 عدد در میلی لیتر در میلی لیتر است .در بعضی موارد ، محتوای مخفی از نظر فیزیولوژیکی بالا می رود ،که معمولاً با فعالیت بدنی شدید همراه است.

نشانه ها بهاستفاده از گلوکاگون

گلوکاگون مصنوعی در پزشکی برای اصلاح اشکال شدید از شرایط هیپوگلیسمی استفاده می شود ، هنگامی که به دلایلی تجویز گلوکز داخل وریدی غیرممکن است.این ماده برای برخی از آزمایشات تشخیصی آزمایشگاهی و ابزاری مورد استفاده قرار می گیرد ، برای مثال در معاینه رادیوگرافی دستگاه گوارش با استفاده از باریم تحت فشار کم ، برای تشخیص خونریزی از روده کوچک.در صورت لزوم ، این هورمون برای درمان شوک در بیماران دارای ناتوانی ذهنی استفاده می شود.

پس از عمل جراحی برای برداشتن لوزالمعده (پانکراس) ، بیمار نیاز به درمان جایگزینی دارد ، که در طول زندگی گلوکاگون انجام می شود.علاوه بر این ، از این دارو برای تسکین برخی شرایط فوری مانند انسداد مری ، حلق ، اجسام خارجی خارجی دستگاه تنفسی فوقانی یا اسپاسم عضله صاف روده ، مثانه استفاده می شود.این هورمون می تواند در هنگام کولیک کلیه (با مجرای سنگی) درد را تسکین دهد.

روش مصرف و دوز

طبق دستورالعمل ، این دارو به صورت داخل وریدی ، عضلانی یا زیر جلدی تجویز می شود.برای تسکین شرایط شدید هیپوگلیسمی ، باید 1 میلی گرم گلوکاگون در بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از 20 کیلوگرم تجویز شود.به کودک با وزن کمتر توصیه می شود که دارو را با دوز 5/0 میلی گرم تجویز کند.در صورت لزوم ، دارو پس از 10-15 دقیقه تکرار می شود.

هنگام استفاده از هورمون بابرای اهداف تشخیصی ، مقدار داروی تجویز شده می تواند از 0.5 میلی گرم تا 2 میلی گرم متغیر باشد.پس از تجویز دارو ، به بیماران توصیه می شود از کربوهیدراتهای سریع استفاده کنند تا محتوای گلیکوژن را بازیابی کنند و از هیپوگلیسمی مکرر جلوگیری کنند.اگر استفاده از داروها نتیجه مثبتی نداشته باشد ، توصیه می شود گلوکز بلافاصله داخل وریدی تجویز شود.

در طی مسمومیت با بتا بلاکر ، یک تزریق داخل وریدی از 0.005 میلی گرم بر کیلوگرم ، و سپس قطره ، با سرعت 0.5 میلی گرم در ساعت.انسداد مری توسط بدن های خارجی - جت داخل وریدی ، 2 میلی گرم (در صورت لزوم ، بعد از 5-10 دقیقه تکرار کنید).باید قبل از مصرف دارو حل شود ، دارو نباید در غلظت بیش از 1 میلی گرم در میلی لیتر استفاده شود ، اگر این هورمون با دوز بیش از 2 میلی گرم تجویز شود ، باید برای تزریق با آب استریل بیشتر تجویز شود.

دستورالعمل های خاص

نظارت مداوم بر قند خون هنگام مصرف داروها لازم است.با احتیاط ، در صورت سابقه سابقه‌ی عملکرد هیپوفیز ، این دارو برای بیمارانی که مشکوک به تومور لوزالمعده (انسولوم) هستند ، تجویز می شود.این دارو فقط در حضور گلیکوژن اثر دارد ، بنابراین در رژیم های کاهش دهنده ، گرسنگی ، نارسایی قشر آدرنال یا هیپوگلیسمی مزمن در بیماران بی اثر است.

در دوران بارداری

گلوکاگون بیوسنتز از سد hemoplacial عبور نمی کند و به جریان خون جنین نفوذ نمی کند ، بنابراین داروهایی کهحاوی این هورمون در ترکیب ، می تواند با موفقیت در داروهای درمانی در زنان باردار در هر زمان و در صورت عدم وجود موارد منع مصرف خاص از آن استفاده شود.در هنگام استفاده از ماده در دوران شیردهی باید احتیاط کرد.

در دوران كودكی

برای كودكان (تا 6 سال) ، داروهای حاوی گلوكاگون در دوزهای كوچك ، بطور عمده در دوره ها (بجز شرایط بحرانی شدید هیپوگلیسمی شدید) تجویز می شوند..استفاده مداوم از دارو می تواند در کودک اعتیاد آور باشد و قطع کامل تولید پانکراس هورمون خود را.

تعامل با دارو

در مصرف همزمان دارو و بتا بلاکرها ، تاکی کاردی شدید ، فشار خون بالا و نارسایی حاد قلبی امکان پذیر است.داروساز باعث افزایش اثرات قند خون از داروها - مهارکننده های ACE (کپوتن ، آنالاپریل) ، مسدود کننده های گیرنده هیستامین (ایندومتاسین) ، برخی از داروهای ضد قارچ ، ضد انعقادها (وارفارین).

عوارض جانبی

عوارض جانبی زیر هنگام استفاده از دارو برای درمان هیپوگلیسمی ممکن است:

• اختلالات روانی؛
• تشنج؛
• شوک آنافیلاکسی
• تغییر رفلکس های عضلانی.
• اغماء تیروئید.
• حالت تهوع؛
• سرگیجه؛
• غش؛
• بی خوابی؛
• اختلالات گوارشی؛
• دیورتیکولیوز روده بزرگ؛

مصرف بیش از حد

در صورت وجود بیش از حد قابل توجهی از دوز یک و یا روزانهعوارض جانبی زیر با ترکیب نامطلوب گروههای دارویی امکان پذیر است:

• تاکی کاردی؛
• سرکوب سیستم عصبی مرکزی.
• کما قند خون؛
• استفراغ؛
• تب؛
• مرگ.

موارد منع مصرف

هورمون نباید در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

• بیماریهای مزمن سیستم قلبی عروقی؛
• فیبروز کیستیک؛
• اضافه وزن (چاقی شکمی)؛
• نارسایی کلیوی؛
• هپاتیت مزمن؛
• سیروز؛
• بیماری های دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی.
• کلسترول خون را بالا برد.

شرایط فروش و انبارش

محصولات دارویی باید در مکانی خشک و خنک و دور از نور مستقیم خورشید و غیرقابل دسترسی برای کودکان و حیوانات خانگی نگهداری شود.از یخ زدن دارو خودداری کنید.داروی دارویی از داروخانه های تجویز می شود.

آنالوگ

اگر به هر دلیلی استفاده از گلوکاگون برای درمان منع مصرف شود ، از سایر داروهای دارویی با اثر مشابه استفاده می شود.تا به امروز ، داروهای زیر برای جایگزینی در بازار دارویی ارائه شده است:

• GlukaGen؛
• گلوکزوزین؛
• هیپوکیت.

نقد و بررسی

ولادیمیر ، 46 ساله

من سال ها است که بعد از سرطان لوزالمعده و برداشتن جزئی آن ، گلوکاگون مصرف می کنم.چند ماه بعد از شروع کاردرمانی خاطرنشان کرد: مصونیت ایمنی به میزان قابل توجهی کاهش یافته ، بیشتر بیمار می شود.علاوه بر این ، تهوع اغلب بلافاصله بعد از غذا یا شب مشاهده می شود.من به دارو احتیاج دارم ، بنابراین باید طرفین را کنار بگذارم.

الكساندر ، 56 ساله

من دیابت نوع اول دارم ، هیپوگلیسمی برای من یكی از شایع ترین شرایط است.من همیشه یک یا دو آمپول گلوکاگون را به صورت موردی با خودم حمل می کنم.این دارو قبلاً چند بار در بیمارستان با کما هیپوگلیسمی به من معرفی شده بود ، عوارض جانبی قابل توجهی مشاهده نشده بود ، فقط یک حالت تهوع و سرگیجه کمی داشت.

مارگاریتا ، 30 ساله

پزشک معالج (غدد درون ریز) هم اکنون برنامه ریزی کرده است که دوره سه ماهه گلوکاگون را تکرار کند ، چرا که اولین نتیجه مثبت را در قالب افزایش قند خون از 3 واحد به 5 داد. رژیم غذایی نیز ادامه دارد.امیدوارم که هنوز هم بدون استاتین ، که بسیار گران هستند و به طور مداوم باید گرفته شود ، به حالت عادی بیایم

سرگئی ، 52 سال

پزشك مقرر كرده است كه این دارو را همزمان با متفورمین مصرف كنید ، پس از چند ماه دوز متفورمین كاهش یافته است ، عوارض جانبی ندارد (فقط در ابتدای مصرف این داروها عصرها از حالت تهوع رنج می بردم)..پذیرش به طور کلی رضایت دارد ، وضعیت سلامتی به طور قابل توجهی بهبود یافته است ، و او متوجه شده است که فشار پایدارتر شده است.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.