علل واریس روی پاها - واریس
مکانیسمتوسعه واریس با عدم تعادل کلاژن و الاستین در بدن ایجاد می شود ، در نتیجه باعث کاهش کشش دیواره های وریدی می شود.دریچه ها و رگ ها با جریان خون مقابله نمی کنند و این باعث رکود می شود.تشخیص علت این بیماری به موقع می تواند از بروز لخته های خون ، تومورها و سایر عوارض جلوگیری کند.
عوامل مطلوب
علت واریس در زنان و مردان هنوز ناشناخته است.پزشکان فقط دسته افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری را نشان می دهند.عواملی که احتمال آسیب شناسی عروقی را افزایش می دهد:
- عادات بد؛
- جنسیت (زنان به دلیل حجم بالای کار در دوران بارداری و زایمان در معرض ابتلا به واریس) هستند.
- حرفه ای که در آن شخص مجبور است مدت طولانی در آن بایستد یا بنشیند.
- ورزش بیش از حد ، از جمله وزنه برداری و وزنه برداری.
- لباس و کفش ناراحت کننده؛
- استعداد ژنتیکی؛
- چاقی؛
- دیابت قندی؛
- سوء مصرف الکل؛
- اختلالات انعقادی مادرزادی.
- سابقه یبوست مزمن؛
- بیماری کلیوی یا قلبی عروقی.
علل واریس
هنگام عملکرد کامل دریچه های وریدی ، خون واردرگهای عمیقاو به عقب برنمی گردد ، اما به رگ های خونی منتقل می شود.وقتی رگ ها گسترده تر می شوند ، شکافی بین دریچه های بسته ظاهر می شود.در نتیجه خون می تواند به رگهای سطحی و عمیق برگردد.شروع به تجمع می کند ، که منجر به کشش بیشتر دیوارها می شود.در ابتدا ، این انحراف توسط ستاره ها نشان داده می شود ، سپس گره هایی ایجاد می شوند که از پوست بیرون زده است.
ژنتیکی
علت اصلی آسیب شناسی عروقی وراثت است.توجه داشته باشید که این خود بیماری نیست که منتقل شود بلکه مستعد ژنتیکی برای آن است.این بیماری ناشی از:
- دریچه ناقص مادرزادی معده است.
- بافت همبند ضعیف دیواره های وریدی.
به دلیل وراثت ، رگهای واریسی حتی در افراد سالم ، جوان و فعال ایجاد می شود.رابطه جنسی و حتی سن بر انتقال حساسیت بیماری تأثیر نمی گذارد.این نکته حائز اهمیت است که حتی دانشمندان و پزشکان وراثت را عامل اصلی واریس می دانند.
فیزیولوژیک
دسته دوم علل واریس ، فیزیولوژیکی است.آنها با برخی ناهنجاری ها در وضعیت سلامتی انسان و دوره های خاص زندگی وی همراه هستند.بله ، خطر بیماری واریس با افزایش می یابد:
- نارسایی هورمونی.بارداری ، زایمان ، یائسگی ، قاعدگی - همه اینها روی سطح هورمونها در بدن زن تأثیر می گذارد.استروژن ها و پروژسترون فیبرهای الاستیک و کلاژن را تجزیه می کنند.در نتیجه ، تن ورید به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
- چاقی.به دلیل اضافه وزن ، بار روی بدن بسیار افزایش می یابدپاها ، که یک عامل خطر برای واریس است.
- کلسترول خون بالا.پیشرفت آترواسکلروز را ایجاد می کند ، که در آن رگ ها توسط پلاک پلاک مسدود می شوند.در نتیجه ، اختلالات خونریزی ظاهر می شود و منجر به رکود و سپس به رگ های واریسی می شود.
- عطسه ، یبوست طولانی مدت ، سرفه.افزایش فشار داخل شکمی را تحریک می کنید ، که باعث افزایش فشار ورید می شود ، عملکرد دریچه های وریدی را مختل می کند.
- اختلالات عصبی.انتهای عصب ، قابلیت ارتجاعی دیواره های ورید را تنظیم می کند.در استرس ها ، نوروزها ، افسردگی ها ، تنفس وریدی کاهش می یابد که منجر به انبساط سطح عروق می شود.در نتیجه ، احتقان ایجاد می شود.
رفتاری
علل واریس در زنان غالباً با رفتار آنها همراه است.زنان ضعیف به دلیل داروهای ضد بارداری و کفش پاشنه بلند در معرض خطر هستند.به همین دلیل ، زنان 2 برابر بیشتر در معرض "قربانی" رگهای واریسی قرار دارند.صرف نظر از جنسیت ، واریس می تواند ناشی از ویژگی های رفتاری زیر باشد:
- یک سبک زندگی بی تحرک.کار نشسته یا اشتیاق به رایانه باعث می شود فرد مدت طولانی بنشیند.رگه ها فشرده شده اند ، که گردش خون را مختل می کند.phlebologists برای چنین مواردی حتی یک اصطلاح جداگانه نیز دارند - "واریس رایانه ای".
- عادات بد.استعمال دخانیات و سوء استفاده از الکل باعث اسپاسم رگهای خونی ، گسترش آنها می شود که باعث برطرف شدن خون می شود.
- فعالیت بدنی.به دلیل بار ایستا در حالت عمودی بدن ، فشار روشن استرگه های اندام تحتانی چندین بار بزرگ شده است.گروه ریسک شامل لودر ، معلم ، پیک ، آرایشگاه است.
آسیب شناسی
اینها دلایل جدی تر واریس به دلیل بیماری بیماری های اندام های داخلی است.برخی آسیب شناسی ها باعث ضعیف شدن دریچه ها می شوند و باعث می شوند فشار داخل عروق افزایش یابد و از قابلیت ارتجاعی دیواره آنها کاسته شود.این بیماری می تواند ناشی از بیماریهای زیر باشد:
- اندامهای التهابی در دستگاه تناسلی و لگن.
- ضعف مصونیت؛
- اختلالات متابولیک ، از جمله هایپرلیپیدمی.
- صدمات اندام تحتانی؛
- دیابت؛
- پردردی مادرزادی مادرزادی (تولید بیش از حد عوامل انعقادی).
- سیروز ، هپاتیت و سایر بیماریهای مزمن کبدی.
Video
اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.
