بیماری برونکواکتاتیک - علل ، روشهای تشخیصی ، دارو درمانی و داروهای مردمی

شایع ترین علائمی که برنز ایجاد می کندبیماری oektatychna دفع سرفه و خلط چرکی ثابت از اندام های تنفسی است.توسعه فرایند التهابی منجر به تغییر شکل غیر قابل برگشت و اختلال در عملکرد برونش می شود.چنین اندام اصلاح شده در پزشکی معمولاً "برونشکتازی" نامیده می شود.با گذشت زمان ، این بیماری می تواند عوارضی مانند کم خونی یا نارسایی تنفسی ایجاد کند.برونشکتاز برای سلامت کودکان یک خطر بزرگ است ، زیرا آنها مانع از رشد بدن می شوند.

بیماری برونکواکتاتیک چیست

ضایعات برونش ها در دوران کودکی و نوجوانی قابل مشاهده است.بیماران بین پنج تا بیست و پنج سال در معرض خطر هستند زیرا بیشترین تعداد قربانیان در این فاصله ثبت شده است.با این حال ، همه مردم تصور نمی کنند که برونشکتازی ریه چیست و چگونه می توان بیماری را تشخیص داد.ابتدا باید علائم اصلی بیماری را برجسته کنید - سرفه مداوم باخلط

برونشکتازیس با آسیب کامل یا جزئی ریه قابل توصیف است ، همه اینها بستگی به میزان پیشرفت بیماری دارد.در بعضی موارد ، عفونت فقط در نسبت معینی یا در بخش کوچکی از برونش مشاهده می شود ، با این حال ، آسیب شناسی های پیچیده تری نیز مشاهده می شود.برای تعیین برونشکتازی ، پزشکان از روشهای نوین تشخیص استفاده می کنند که یکی از مؤثرترین آنها برونکوگرافی است.

کد برای ICD-10

در طبقه بندی بین المللی برونشکتازی ، مربوط به کد J47 است.بزرگ شدن پاتولوژیک برونش ها متعلق به طبقه بیماری های دستگاه های تنفسی است ، با جزئیات بیشتر می توانید این بیماری را در بلوک "بیماریهای مزمن دستگاه تنفسی تحتانی" مشاهده کنید.بر خلاف سایر عوارض ، برونشکتازی می تواند باعث ایجاد یک روند التهابی در درخت برونشی شود ، که منجر به تغییرات برگشت ناپذیر در ساختار آن می شود.ضایعات لایه های عضلانی و مخاطی برونش ها مشاهده می شود که لزوماً با تضعیف دیواره ریه ها همراه خواهد بود.

علائم

مهمترین شاخص وجود برونشکتازی در ریه ها ، سرفه مداوم با دفع مواد چرکی است.این مایع بوی نامطبوع دارد و بخصوص در صبح ترک می شود.تحریک خلط می تواند با کمک مواد زهکشی ویژه بدن که فقط برای پزشک مراجعه کننده شناخته می شود ، تحریک شود.با برونشکتازی ، بیمار در طول روز از سرفه و ترشحات همزمان رنج می برد.با ایجاد خلط ، بدن سعی می کند با از بین بردن آن از طریق دهان ، از شر آن خلاص شودحفره

سرفه مداوم سرانجام منجر به نازک شدن و پارگی رگهای برونش می شود که خونریزی ریوی و هموپتیزی را تهدید می کند.شکل بیماری با علائم بالینی همزمان مشخص می شود و اگر بیمار دوره تشدید داشته باشد ، با افزایش درجه حرارت بدن و افزایش مقدار خلط مشخص می شود.علاوه بر علائم فوق ، برونشکتاز می تواند همراه باشد:

• مسمومیت بدن.
​​
• رنگ پریدگی؛
• کاهش وزن؛
• کم خونی؛
• ضعف عمومی؛
• رشد جسمی یا جنسی (در بین کودکان).

خلط

ترشح خلط در برونشکتازی یک مظهر طبیعی محسوب می شود.براساس این علامت ، پزشکان در مورد وضعیت بیمار و میزان پیشرفت بیماری نتیجه گیری می کنند.تجمع باکتری ها در خلط مورد مطالعه دقیق قرار می گیرد.ظاهر و اندازه آنها به متخصصان کمک می کند تا درستی تشخیص دهند.میزان ترشحات برونش در روز سرفه شده متفاوت است.به طور متوسط ​​، بیماران بین پنجاه تا دویست میلی گرم خلط دارند ، اما موارد شدیدتر رخ می دهد ، جایی که میزان چرک به نیم لیتر می رسد.

سرفه

کلیه بیماران مبتلا به برونشکتازی با همان علائم همراه هستند - سرفه با خلط.با کمک این واکنش محافظ بدن سعی می کند از خلط انباشته شده در برونش خلاص شود ، بنابراین حملات سرفه در هر ساعت از روز ممکن است رخ دهد.تظاهرات آن بسته به نوع دیگر متفاوت استدوره بیماریبه عنوان مثال ، بهبودی با سرفه خشک و بدون خلط مشخص می شود و در صورت بروز عوارض در بیماران ترشح شدید چرک و سایر علائم همراه دارد.این موارد عبارتند از:

• حملات سرفه صبحگاهی.
• ناخالصی خون خلط؛
• جداسازی خلط به کسری.
• هنگام تغییر وضعیت بدن سرفه ظاهر می شود.

علل بیماری برونشکتاتیک

دستیابی به یک بیماری مزمن ریه مانند برونشکتازی را می توان به چند عامل نسبت داد که هیچکدام نمی توانند تعیین کننده باشند.هر یک از موارد منحصر به فرد منحصر به فرد است ، بنابراین پزشکان چندین علت اصلی را شناسایی می کنند که به طور بالقوه می توانند بر روند پیشرفت التهاب در برونش تأثیر بگذارند.ظاهر برونشکتازی در بیماران توسط عوامل اصلی و ثانویه تحریک می شود که برای سلامت انسان به همان اندازه خطرناک هستند.سه علت اصلی بیماری ریه وجود دارد:

• ناهنجاری مادرزادی مادرزادی ریه.
• میل ژنتیکی؛
• بیماری های عفونی تنفسی.

در كودكان

به دلیل عدم بلوغ مورفولوژیك بافت ریوی ، كودكان به احتمال زیاد به برونشكتازی مبتلا می شوند.این عفونت می تواند بعد از انتقال بیماری های ریه ویروسی یا باکتریایی ریه ، مانند ذات الریه ، بر روی برونش کودک تأثیر بگذارد.اگر بدن خارجی وارد برونش ها شود ، این بیماری باعث ایجاد عوارض در اندام های تنفسی کودک می شود و باعث فشار منفی در سینه می شود.

برخی از کودکان تمایل ذاتی به ایجاد برونشکتازی دارند که در نقص دیواره های برونش بیان می شود.درختانناهنجاری ژنتیکی در کودکان می تواند نادر باشد ، دلیل شکل گیری این بیماری عمدتاً نادرستانه نگرش مادر به سلامتی وی در دوران بارداری است.عوامل خطر دیگر عبارتند از:

• جو آلوده؛
• درمان ناکافی؛
• بیماری ریفلاکس معده و روده؛
• کاهش مصونیت ؛
• اتلکتازیس اتیولوژی مختلف.

طبقه بندی

در پزشکی چندین طبقه بندی وجود دارد که براساس آنها می توان درجه و شدت برونشکتازی را مشخص کرد.بر اساس بزرگ شدن برونشها ، یک نوع بیماری مختلط ، استوانه ای ، دوقلو و شکل بینابینی را اختصاص دهید.اگر بیمار مبتلا به آتلیه باشد ، این بیماری آتلیه الکتریکی محسوب می شود.شدت بیماری شامل چهار شکل برونشکتازی است - خفیف ، شدید ، دشوار و پیچیده.شیوع یک طرفه و دو طرفه این بیماری وجود دارد.

تشخیص

تشخیص بیماری برونشکتاتیک باید به منظور شناسایی نواحی تغییر شکل برونش انجام شود ، علاوه بر این ، پزشکان از ویژگی های بیماری از بیمار سؤال می کنند.اگر معاینه مربوط به کودک باشد ، آنها توسط پزشکان متخصص اطفال یا درمانگران به درمان می روند.تشخیص نهایی توسط متخصص قلب و عروق انجام می شود ، که کلیه بیماران مشکوک به برونشکتازی بستری هستند.فرایند تشخیص ممکن است شامل هر دو روش تحقیق فیزیکی و ابزار باشد:

• بررسی اجمالی؛
• اشعه ایکس ریه ؛
• کوبه ای؛
• تست عملکردی؛
• سرکش؛
• برونکوسکوپی.

درمان بیماری برونشکتاتیک

به محض تشخیص ، درمان برونشکتازی شروع می شود.روش های زیادی برای درمان این بیماری وجود دارد ، همه اینها به وضعیت بیمار و مرحله آسیب شناسی که در آن قرار دارد بستگی دارد.عدم وجود علائم برجسته نتیجه مطلوب درمان بدون جراحی را نشان می دهد.درمان طولانی مدت ممکن است منجر به جراحی شود تا بخش های برونش آسیب دیده از بین برود.پزشکان برای مقابله با برونشکتازی از همه روشها استفاده می کنند ، مؤثرترین آن توانبخشی دستگاه تنفسی فوقانی است:

• دارو درمانی.
• درمان های مردمی؛
• عمل جراحی؛
• تغییر رژیم؛
• روش ابزاری برای درمان؛
• پیشگیری.

دارو

تجویز داروهای با برونشکتازی بخشی جدایی ناپذیر از درمان است.برای عادی سازی وضعیت بیمار ، انواع مواد دارویی استفاده می شود ، از آنتی بیوتیک گرفته تا آدرنومیمی.در مراحل خاصی از بیماری ، به دلیل تشدید علائم منفی ممکن است مصرف داروهای درمانی بیشتری لازم باشد.بیماران مبتلا به بیماری شدید مجبور هستند سلامت روزانه خود را با دارو حفظ کنند زیرا برونشکتازی مزمن قابل درمان نیست.



درمان جراحی

در مواردی که داروی درمانی ناتوان کننده است ، باید از روشهای رادیکال درمان برونشکتازی استفاده شود.این عمل به بسیاری از افراد فرصت می دهدبیماران به زندگی سالم و بدون قرص و داروهای ثابت.با این حال ، این روش درمانی فقط در صورت بزرگ شدن یک یا دو لوله برونش نشان داده می شود ، پس از بررسی محل و بزرگی که پزشکان در مورد عقلانیت عمل جراحی تصمیم می گیرند.اگر خطری برای زندگی بیمار وجود داشته باشد ، درمان برونشکتازی غیرقابل استفاده است.

درمان با داروهای مردمی

در طی بهبودی یا در مراحل اولیه بیماری ، پزشکان ممکن است اجازه استفاده از روش های درمانی مردمی را بدهند.چنین درمانی شامل استفاده از داروهای طبیعی است که به بیرون کشیدن و بیرون کشیدن خلط از برونشها کمک می کند.دستور العمل های بسیار محبوب بر اساس آب هویج ، تخم کتان و جوشانده سیر.آماده سازی های مردمی نه تنها مؤثر هستند بلکه تهیه آن نیز بسیار آسان است.در صورت وخیم تر شدن وضعیت بیمار ، لازم است كه داروهای طبیعی را كاملاً رها كرده و از نسخه های پزشك پیروی كنید.

عوارض

ناهنجاری های مزمن دستگاه تنفسی فوقانی ممکن است عوارض جدی برونشکتازی را شامل شود ، فرآیند آن هنوز کاملاً درک نشده است.همانطور که آمارها نشان می دهد ، هر ساله تعداد آسیب های دستگاه تنفسی فوقانی در حال افزایش است.بعضی اوقات عوارض بر سایر اعضای بدن تأثیر می گذارد و باعث بهبود وضعیت بهزیستی کلی بیماران می شود.شایع ترین اثرات برونشکتازی کودک ، تأخیر در رشد جسمی یا جنسی است.در مورد بزرگسالان ، تعداد زیادی از تغییرات وجود دارد ، به عنوان مثال:

• آبسه ریه.
• خونریزی ریوی.
• نارسایی مزمن تنفسی.
• قلب ریه؛
• سپتی سمی.



پیش آگهی و پیشگیری

بیمارانی که از برونشکتازی رنج می برند ، باید در سبک زندگی خود تعدیل کنند.پیشگیری از این بیماری شامل ترک سیگار ، درمان به موقع هرگونه بیماری عفونی و همچنین معاینه چهار بار در سال است.به پزشکان توصیه می شود از هیپوترمی جلوگیری کنند و از تماس با افراد بیمار خودداری کنند.برای عادی سازی بهداشت ، بازدید از آسایشگاه ها و سایر مراکز درمانی توصیه می شود.

فیلم