روان رنجوری یک بیماری نیست، زنجیره ای از کلیشه های منفی است که ریشه در روان دارد. این مشکل که از دوران کودکی می آید، اغلب فرد را از لذت زندگی محروم می کند، عقده های حقارت و افزایش اضطراب را در مورد آینده ایجاد می کند.

در روزگار سخت و پر استرس ما، مشکلات روحی و روانی برای افراد غیر معمول نیست. روان رنجوری یک بیماری روانی است که بیماری محسوب نمی شود، اما نیاز به درمان دارد. روان رنجور یک تیپ شخصیتی است. فردی که انجام کارها برایش دشوار است، زیرا توانایی های خود را دست کم می گیرد و نمی تواند خود را درک کند. از این رو، اضطراب، بی اعتمادی و بی ثباتی عاطفی در فرد مبتلا به روان رنجوری ظاهر می شود.

شناخته شده است که مغز انسان تقریباً دارای صد میلیارد سلول عصبی - نورون است که با اتصالات پایدار به یکدیگر متصل می شوند. این گونه است که الگوها، اعمال عادتی و کلیشه ها در روان ظاهر می شوند. 80 تا 85 درصد مدارهای عصبی قبل از پنج سالگی گذاشته می شوند و به رفتار والدین و نگرش آنها نسبت به کودک مربوط می شود. کودکانی که مورد توجه و محبت قرار می گیرند، در اکثریت قریب به اتفاق موارد، به بزرگسالانی سالم تبدیل می شوند. و اگر فرزند خویشاوندان خود را دوست داشته باشد و متقابل دریافت نکند، رنج می برد و احساس زائد و طرد شدن می کند.

والدین آگاه، کودک را به سمت ظهور واکنش‌های دردناک سوق نمی‌دهند و توجه را بر اعمال و ضعف‌های ناموفق متمرکز می‌کنند. همچنین نباید به کودک بگویید که افراد بد و حسود در اطراف او هستند.

اگر شخصی حداقل یکی از ویژگی های ذکر شده را با رفتار خود نشان دهد، وقت آن است که اقدامات لازم را انجام دهد.

1. دائماً در انتظار شکست یا شکست است، تا فوبیا.
2. از زودباوری و ساده لوحی تا بی اعتمادی و سوء ظن می افتد. چنین افرادی تمایل دارند دیگران را برای همه مشکلات و مشکلات خود سرزنش کنند.
3. تنش و انتظار شکست باعث عدم تحمل و تحریک پذیری می شود.یک روان رنجور از هر چیزی و همه چیز، صداهای بیگانه و حضور افراد دیگر آشفته می شود. او دائماً احساس خستگی و افسردگی می کند.
4. با وجود اشتیاق بیش از حد برای سلامتی خود، حملات پانیک و اختلالات سیستم رویشی، افزایش فشار و سردرد از بین نمی‌روند. سلامت ضعیف منحصراً با اختلالات فعالیت عصبی مرتبط است.
5. در نتیجه، روابط تجاری با افراد دیگر و زندگی شخصی به پس‌زمینه فرو می‌رود، بی‌تفاوتی در حوزه جنسی وجود دارد.

اما پزشکان ادعا می کنند که درمان چنین شرایطی ممکن است، حتی اگر زمان و صبر طولانی باشد. شما باید روی خودتان کار کنید تا از عصبی بودن دست بردارید و لذت زندگی را بیابید.

روانشناسان در عمل حرفه ای از روش ساده ای استفاده می کنند که توسط M. Labkovsky توسعه یافته است. او به بیماران پیشنهاد می کند که از چندین اصل در زندگی روزمره پیروی کنند که به غلبه بر طرحواره های عصبی معمولی در تفکر و رفتار کمک می کند.

• فقط همانطور که می خواهید انجام دهید. کاری را که دوست ندارید و نمی خواهید انجام دهید، انجام ندهید.
• وقتی چیزی را دوست ندارید از صحبت کردن نترسید. باید فورا انجام شود.
• چیز زائد نگویید، به سؤال پاسخ دهید. چیزی نگو مگر اینکه از او خواسته شود.

مردم به طور غریزی دست و سر خود را حرکت می دهند، خم می شوند و به حالت اولیه خود باز می گردند تا آرام شوند. این گونه بود که عمل "خود آرام سازی" که در درمان روان رنجورخویی رایج است، متولد شد.

چندین مهم مستقل وجود دارد مراحل، که می تواند در درمان کمک کند. به آنها بستگی دارد که آیا الگوی معمول انتظار چیزهای بد را بشکنید و موضع سازنده و مثبت معمولی بگیرید.

• اول از همه، لازم است به افزایش عصبی بودن خود و عزیزان خود اعتراف کنید. مشکل را نادیده نگیرید، بلکه به بدن خود گوش دهید.
• با خود دوست شو. درک کنید که دوست داشتن خود یک ضرورت است. کسی که شما را دوست دارد از آینه به شما نگاه می کند.
• پیش‌بینی‌های شکست و اضطراب در حال ظهور است - این بدان معناست که زمان مراقبه فرا رسیده است.از موقعیت جدا شوید و به چیز دیگری فکر کنید. اجازه ندهید تنش ایجاد شود. استراحت کنید. پس از 15-30 دقیقه و در حالتی دیگر به افکار خود بازگردید. این به شما امکان می دهد از نتیجه گیری های عجولانه دور شوید و اشتباه نکنید ، درک و نگرش خود را نسبت به رویدادها در جهت یک بی احساس تغییر دهید.

• ) سعی کنید سه هفته بدون احساسات منفی دوام بیاورید. برای انجام این کار، باید کاملاً روی احساسات خود تمرکز کنید. کنترل به شما امکان می دهد هر دکوراسیونی بسازید - یک دستبند یا یک حلقه. اگر در طول روز احساس ناخوشایند غیرمنتظره ای داشتید، انگشتر یا دستبند را به دست دیگری تغییر دهید. شما باید بر خود غلبه کنید و منفی بودن را در رابطه با موقعیت یا شخص و همچنین نسبت به خودتان کاملاً سرکوب کنید. برنده ماراتن مبارزی است که طبق این تکنیک، خود را شکست داده و در تمام سه هفته احساسات خود را کنترل کند.
• عاشق ورزش و پیاده روی طولانی در هوای تازه. قانون اصلی حداقل ارتباط با مردم و حداکثر توجه به درختان و گل های اطراف است.
• کینه های قدیمی را ببخشید و کینه های جدید را به لیست اضافه نکنید. سعی کنید افکار مربوط به آسیب دیدگی را کنار بگذارید. با تشکر از علم - زیرا بسیاری از آنچه به شما گفته شد توهین آمیز اما منصفانه بود. راهی برای بهتر شدن وجود دارد نه دلیلی برای ناراحتی.
• اگر نتیجه نداد، خود را ببخش و به خود فرصت خطا بده. می توانید راحت تر از آن جان سالم به در ببرید و ادامه دهید. همانطور که می دانید راه را کسی که پیاده می رود می گذراند.

در صورت امکان، با کسانی که وقت شما را برای خلاقیت و انجام کارهای مورد علاقه خود می دزدند، ارتباط برقرار نکنید، برای مدت طولانی در مورد چیزهای ناخوشایند صحبت کنید. مکالمات تلفنی طولانی را قطع کنید و سعی کنید با افرادی که در این دنیا خلاق و مثبت هستند ارتباط برقرار کنید.

چرا روان رنجوری رخ می دهد و چگونه با آن مقابله کنید، ویدیو را ببینید.