درمان کزاز در کودکان و بزرگسالان
فعال کننده کزاز (باکتری کلستریدیوم تتانی ، به نام میله کزاز) یکی از سمی ترین میکروارگانیسم های باکتری شناسی است.در برابر بسیاری از محلول های ضد عفونی کننده و ضد عفونی کننده ، عوامل تهاجمی محیطی مقاوم است.این واقعیت باید در توسعه رژیم های درمانی و انتخاب دارو مورد توجه قرار گیرد.
مجموعه اقدامات در درمان کزاز
عفونت با کزاز از طریق تماس رخ می دهد.پس از دریافت پاتوژن بر روی پوست آسیب دیده یا مسمومیت غشاهای مخاطی با سم کزاز - سمی که توسط باکتری کلستریدیوم تتانی ترشح می شود.این فرایند با عضلات اسکلتی هیپرتونیک و صاف تحریک می شود که باعث تحریک سندرم تشنج می شوند - انقباضات عضلانی قوی در بدن ، اختلال در دستگاه تنفسی ، بلع به دلیل اسپاسم عضلات مربوطه.اهداف اصلی درمان عبارتند از:
- تخریب پاتوژن در کانون اصلی عفونت.
- حجامت عروق عضلانی؛
- پشتیبانی از عملکرد همه سیستم های بدن.
- پیشگیری از عوارض.
درمان اتیولوژیک
دوره جوجه کشی کزاز در انسان از 7 تا 10 روز است ، پس از آن لازم است در اسرع وقتدرمان را شروع کرده و سرم غیرمجاز را تجویز کنید.این دارو بر اساس ساخته می شودآنزیم کزاز از ایمونوگلوبولین های سرم اسب.از این ابزار می توان برای جلوگیری از بیماری در طی 10-20 روز از آسیب استفاده کرد.در این حالت ، یک تزریق زیر جلدی آزمایشی به ناحیه بیرونی شانه انجام می شود و سپس با استفاده از تزریق عضلانی یا اپیدورال ، یک دوز کامل (100-150 هزار IU) تجویز می شود.
درمان مناسب ضایعه برای به دست آوردن یک اثر درمانی مثبت مهم است.زخم باز شده و با جراحی درمان می شود - از بین بردن بافت مرده ، کانونهای نکروز ، اجسام خارجی و سایر عناصر آلودگی.برش های ویژه ای ایجاد شده است تا اکسیژن به بافت های عمیقاً مستقر برسد.محل تروما با سرم غیرمجاز در دوزهای زیر سوراخ می شود:
سن بیمار | مقدار مصرف |
---|---|
نوزادان | براساس وزن (150-500 IU) |
کودک | 800-1500 IU |
بزرگسالان | 2500-3000 IU |
علائم درمانی
درمان علامتی از کزاز در یک بیمارستان توسط بخش های مراقبت ویژه مجهز انجام می شود.در دوره دشوار حاد کزاز ، به دلیل احتمال زیاد عوارض شدید ، نظارت مداوم بر تمام شاخص ها (ضربان قلب ، تنفس و غیره) لازم است.در هنگام توقف یا اختلال در نفس می توان لوله تراشه را انجام داد.در چارچوب دارو درمانی از گروههای زیر استفاده می شود:
- نورولپتیک: تهیه کنیداثر ضد تشنجی تلفظ شده (کلرپرومازین (در ترکیب با تریپرپرین و دیفن هیدرامین)).
- شل کننده های عضلانی: برای تسکین سندرم تشنج (Pancuronium ، Tubocurarin) کمک می کنند.
- تسکین دهنده ها: دارای یک اثر آرامش بخش عضله (دیازپام) هستند.
- مواد مخدر: اثر ضد تشدید کننده را تقویت می کند (Trimeperidine یک ضد درد مواد مخدر است).
- آرامبخش: دارای اثرات تقویت کننده های آرام بخش و نورولپتیک ها (Dimedrol) است.
فیلم
اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.