پیشگیری از بیماری کزاز در بزرگسالان و کودکان

کزاز یا کزاز یک بیماری عفونی جدی است که با صدمه به ساختارهای حرکتی CNS (سیستم عصبی مرکزی) آشکار می شود.علت بیماری - گرفتن اسپور باکتری Clostridium tetani در زخم.پیشگیری از برنامه ریزی کزاز یک روش مؤثر برای جلوگیری از پیشرفت بیماری است.

ایمن سازی

پیشگیری ویژه برنامه ریزی شده از کزاز شامل ایمن سازی (ایمنی مصنوعی) بدن با روش معرفی توکسوئید (AKDP) است.واکسیناسیون امن ترین و بی خطرترین راه برای جلوگیری از آلوده شدن به یک باکتری خطرناک است.این ماده به تولید ایمونوگلوبولین ها کمک می کند (ایمنی خاص ، کزاز را خنثی می کند. برای این کار ، بخش کوچکی از سموم خنثی شده به آرامی در خون تزریق می شود. سیستم ایمنی بدن شروع به واکنش مناسب می کند. تقویم واکسیناسیون وجود دارد:

  • ACDS توسط کودک در سن 3 ماهگی ساخته می شود.
  • یک ماه پس از اولین واکسیناسیون ، واکسن دوم تجویز می شود.
  • واکسن سوم 45 روز پس از دوم تجویز می شود.
  • زمانی که کودک انجام می شود)مرحله سنی 1.5 سالگی
  • مرحله دوم واکسیناسیون پیشگیری کننده در 7 سالگی انجام می شود.
  • مرحله سوم در 14 سالگی انجام می شود.
  • واکسیناسیون های بیشتر باید هر 10 سال یک بار انجام شود.27]

    چهار واکسن اول كودك به عنوان بخشی از واكسن پیچیده AKDP (توكسوئید دیفتری ناشی از سیاه سرخس جذب می شود) ساخته می شود ، كه از سایر بیماری ها نیز محافظت می كند: سرفه سرفه و دیفتری.تمام واکسیناسیون ها پس از 5 سال یک ADS ساده شده (دیفتریا و کزاز جذب شده) است ، که از آن جزء ضد تشنج خارج می شود.

    به افرادی که واکسیناسیون روتین نکرده اند ، ADS-M (دیفتری-کزاز) یا AS (کزاز) دو بار در هر ماه داده می شود.علاوه بر این ، متخصصان توصیه می کنند هر 10 سال یکبار واکسیناسیون معمول انجام دهند.تجویز زودرس توکسوئید (اگر بیش از پنج سال از آخرین واکسیناسیون سپری نشده باشد) در آسیب هایی همراه با خطر ابتلا به بیماری نشان داده شده است.پیشگیری اجباری اجباری در ارتش ، حفار و کارگران معدن انجام می شود.

    پیشگیری غیر اختصاصی

    فرد فقط می تواند آلوده به کزاز شود وقتی باکتری ها از طریق آسیب پوستی به بدن نفوذ می کنند: بریدگی ، زخم ، خراش، می سوزدپیشگیری غیر اختصاصی جلوگیری از آسیب و رعایت استانداردهای بهداشتی است.به عنوان یک قاعده ، اقداماتی را شامل می شود که احتمال ابتلا به عفونت را کاهش می دهد:

    • از صدماتی که با اختلال در یکپارچگی پوست در ارتباط هستند ، باید خودداری شود.
    • زمین باید با احتیاط اداره شود.
    • لازم است با شستشوی آنها با آب تمیز و عوامل ضد باکتری (کلرهگزیدین ، ​​پراکسید هیدروژن ، میرامیستین) زخم ها به درستی درمان شود.
    • زخم های عمیق ، بزرگ ، گزش حیوانات و مارها به بهترین وجه در یک مرکز پزشکی درمان می شوند.

انتشارات مرتبط