ضد یخ و ضد یخ: تفاوت بین آنها چیست، آیا می توان آنها را مخلوط کرد؟ ضد یخ بهتر است یا ضد یخ؟ جایگزینی ضد یخ با ضد یخ: دستورالعمل

تفاوت بین ضد یخ و ضد یخ. دستورالعمل جایگزینی ضد یخ با ضد یخ.

بسیاری از رانندگان هنگام انتخاب ماده ای برای کاهش دمای موتور دچار سردرگمی می شوند. بنابراین ممکن است سوالاتی پیش بیاید که ضد یخ بهتر است یا ضد یخ؟ در این مقاله در مورد تفاوت ها و خواص مشابه آنها صحبت خواهیم کرد.

ضد یخ و ضد یخ یکی هستند: تفاوت بین ضد یخ و ضد یخ

ضد یخ نام رایجی است که اشاره به این دارد که این ماده می تواند کاهش دهد. دمای سیستم موتور ضد یخ ها آلی، معدنی و لوبرید هستند. تفاوت آنها در اجزاء و ویژگی های ساخت و همچنین مواد افزودنی است. ضد یخ ماده ای برای کاهش دمای سیستم است که در سال 1971 در دپارتمان سنتز آلی ساخته شد. در آن زمان ماده ای که تولید می شد ثبت اختراع نبود.

نام ضد یخ را می توان در هر سازنده ای یافت که مواد، افزودنی هایی برای کاهش دما تولید می کند. در عین حال، هیچ یک از محصولات تولیدی با فرمولی که در ابتدا اختراع شده بود مطابقت ندارد. بر این اساس، هنگام خرید مایع خنک کننده، دستورالعمل ها و ترکیب را بخوانید. زیرا این کلمه بسته به سازنده می تواند به مایعات کاملا متفاوت اشاره داشته باشد. در مورد خود ضد یخ، این ماده معدنی است.

خنک کننده های معدنی برای 50000 کیلومتر یا 2 سال کار مداوم طراحی شده اند. به نوبه خود، جزء ارگانیک می تواند تا 5 سال خدمت کند. ضد یخ لوبرید دوام بیشتری دارد.

بسیاری از صاحبان اسب های آهنی این سؤال را دارند که ضد یخ بهتر است یا ضد یخ دیگری؟ ضد یخ ضد یخ است، فقط معدنی است. انتخاب مایع خنک کننده به ویژگی های موتور بستگی دارد. ضد یخ معدنی توصیه می شود در خودروهای داخلی با موتورهای چدنی سنگین و سیستم کاهش دما یکسان ریخته شود. ریختن مواد ارگانیک در خودروهای خارجی توصیه می شود. در مورد کیفیت، ضد یخ بدتر و بهتر از ضد یخ های دیگر نیست. این به سادگی برای اتومبیل های سطح معین و موتورهای ساخته شده از یک فلز خاص طراحی شده است.

توجه داشته باشید که در ضد یخ و سایر ضد یخ ها، یکی دوباره اتیلن گلیکول است. در عین حال، مواد افزودنی ممکن است متفاوت باشند، و چگالی نیز متفاوت است. بنابراین، لازم است یک ماده را نه با نام آن، بلکه با توجه به چگالی، مقاومت در برابر خوردگی و مدت مسافت پیموده شده انتخاب کنید. علاوه بر این، ارزش تمرکز روی رنگ محصول را دارد.

ویژگی های رنگ آمیزی ضد یخ:

• ماده قرمز برای مدل هایی مناسب تر است کاهش دمای سیستم، یعنی خود رادیاتور که عمدتا از مس و برنج ساخته شده است، به رنگ طلایی است
• اگر سیستم کاهش دما تحت سلطه آلومینیوم است، بهتر است از رنگ سبز استفاده شود. ماده
• اگر این ماشین خانگی است، ضد یخ مناسب است. یعنی ضد یخ را می توان برای همه مارک های Zhiguli، Moskvich، Zaporozhets استفاده کرد

علاوه بر این، ارزش تمرکز نه بر روی نام خود، بلکه بر روی شرکت سازنده را دارد. باید ثابت و قابل اعتماد باشد.

تاریخچه ضد یخ

در ابتدا در عوض از ضد یخ تا سال 1971، آب به سیستم خنک کننده ریخته می شد. برای جلوگیری از یخ زدن آن، مقدار کمی اتیلن گلیکول ریخته شد. بنابراین، کل این سیستم شبیه یک مایع روغن با کریستال های کوچک بود که به هیچ وجه به موتور آسیب نمی رساند. اما با عرضه خودروهای جدید، وضعیت به طرز چشمگیری تغییر کرده است. این نوع مخلوط به سادگی موتورها را می بلعد و به خوردگی کمک می کند. در سال 1971 بود که اولین ماده غیر انجمادی اختراع شد که حاوی مواد افزودنی معدنی بود که خواص مایع را بهبود می بخشد و از خوردگی جلوگیری می کند. بنابراین اتیلن گلیکول و آب به هیچ وجه به سیستم کاهش دما آسیبی وارد نکردند.

ضد یخ یا ضد یخ: کدام بهتر است؟

اکنون بسیاری از صاحبان اسب های آهنی معتقدند ضد یخ مناسب منحصراً برای اتومبیل های شوروی نشانه کیفیت پایین است. از آنجا که ضد یخ ضد یخ است، تنها با افزودنی های معدنی که از خوردگی سیستم جلوگیری می کند، منحصراً برای موتورهای قدیمی مناسب است. برای مدل های مدرن تر تولید خارجی، بهتر است محصولات غیر انجمادی با منشاء ارگانیک را انتخاب کنید. بنابراین، این سؤال که چه چیزی بهتر است، صحیح نیست.

مایعات قرمز در حال حاضر جهانی ترین هستند و تقریباً برای همه موتورها مناسب هستند. اما بهتر است هنگام انتخاب چنین ابزاری برای اسب آهنی خود فلزی را که رادیاتور از آن ساخته شده است ارزیابی کنید. مایع قرمز حاوی اسید آلی است که می تواند به یک عامل فعال در رابطه با سیستم های آلومینیومی تبدیل شود و آنها را از داخل بخورد.

جالب ترین چیز این است که سازندگان خارجی نیز می توانند مایع آبی بسازند که ربطی به ضد یخ ندارد. این ترکیب خاص خود را دارد که می تواند بسیار مدرن و حتی لوبریدی باشد. ترکیب این ماده حاوی اتیلن گلیکول به عنوان جزء اصلی نیست، بلکه حاوی پروپیلن گلیکول است. این سیستم را متعادل‌تر می‌کند و باعث خنک‌سازی بهتر می‌شود.

با افزودن مواد آلی، بسیاری از تولیدکنندگان فیلمی را که در داخل لوله‌ها تشکیل می‌شود حذف کرده‌اند. پس از تخریب آن، مواد جامدی تشکیل می شود که می تواند سیستم رادیاتور را مسدود کند. با ورود مواد آلی، این مشکل برطرف شد، اما مشکل دیگری ظاهر شد. زیرا این ماده واقعاً بسیار فعال شده است. بنابراین، تولید کنندگان ترکیب مواد افزودنی را تغییر دادند و بخشی از سیلیکات ها را با بورات ها جایگزین کردند.

ترکیب مایع آبی تولید داخل یکسان باقی ماند. اما تا حدودی تغییر کرده بود. ترکیب خود افزودنی ها نیز تغییر کرده است، اما در نهایت این مخلوط هنوز غیر آلی است، که در آن این نمک ها یک لایه ضخیم روی لوله ها تشکیل می دهند که از تخریب گره های اسب آهنی جلوگیری می کند.

ضد یخ و ضد یخ: سازگاری

همچنین نظرات زیادی در مورد اینکه آیا می توان ضد یخ را مخلوط کرد و چگونه آن را انجام داد وجود دارد؟ با وجود ترکیب مشابه برخی از محصولات از شرکت های مختلف، مخلوط کردن آنها نامطلوب است. زیرا هر شرکتی حاضر نیست اطلاعات کاملی از ترکیب محصول خود را روی لیبل بگذارد. برای بسیاری، این یک فرمول مخفی است که نمی توان آن را فاش کرد.

بر این اساس، چگالی ضد یخ از همان رنگ یا ترکیب ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشد، که در نهایت منجر به تشکیل ناخالصی های نامفهوم می شود. به ویژه مخلوط کردن مواد معدنی و آلی خطرناک است، زیرا در 100٪ موارد ذرات جامد را رسوب می دهند که باعث مسدود شدن سیستم کاهش دما می شود که تهدیدی برای خرابی موتور است.

تحت هیچ شرایطی نباید مایعات را با رنگ یا ترکیب سازنده‌های مختلف مخلوط کرد. اگر قبلاً ضدیخ شرکت خاصی را خریداری کرده اید، کار کرده است، یعنی مدت زمان مشخصی گذشته است، باید سیستم موتور را شستشو دهید. به هیچ وجه ماده جدیدی اضافه نکنید.

جالب ترین چیز این است که توصیه می شود یک ماده ضد یخ بسته به مارک خودرو و ویژگی های موتور انتخاب کنید. این اطلاعات را می توان در دستورالعمل های عملکرد اسب آهنی و خود موتور یافت. سازنده توصیه هایی در مورد اینکه کدام ماده برای خنک کردن بهتر است را ارائه می دهد. سعی کنید از توصیه های سازنده خارج نشوید، زیرا این کار می تواند عمر گارانتی خودرو شما را کاهش دهد.