سل استخوان ها و مفاصل: محل و اشکال بیماری، راه های عفونت و علائم، روش های تشخیص، درمان سل استخوان ها و مفاصل
در این مقاله نحوه تشخیص و تشخیص درمان سل استخوان و مفاصل
سل استئوآرتیکولی - یک بیماری عفونی شدید که با باسیل کوخ شروع می شود، که وارد ماده استخوانی اسفنجی شده و به تخریب فعال آن کمک می کند.
محلی سازی و اشکال سل استخوان مفصلی
شایع ترین محلی سازی بیماری ریه ها است و سل استخوانی 20٪ را تشکیل می دهد. از اشکال خارج ریوی و دومین تظاهرات شایع است
پیامد عفونت تخریب سریع بافت استخوانی است که منجر به اختلال عملکرد و نقض ساختار آناتومیکی مناطق آسیب دیده اسکلت می شود.
- به لطف روش های نوآورانه درمانی و واکسیناسیون، موارد کشنده از این بیماری وجود دارد. به شدت کمیاب. در نیمی از موارد، این بیماری می تواند باعث ناتوانی و از دست دادن موقت ظرفیت کاری شود. عواقب آن عمدتاً به به موقع بودن تشخیص، صحت درمان و پیچیدگی فرم بستگی دارد. با توجه به آخرین بیماری به تقسیم می شود: استئومیلیت، آرتروز، تاندواژینیت.
- در 40٪ موارد، عفونت به شکل اسپوندیلیت، آسیب به ستون فقرات، که منجر به انحنای آن، قوز، فلج دست‌ها و پاها می‌شود، ظاهر می‌شود.
در 20٪ موارد، چوب مفاصل ران را تحت تأثیر قرار می دهد. کوکسیت باعث ایجاد تغییر شکل و دررفتگی پاتولوژیک مفاصل مشخص شده می شود. نه به ندرت، یک بیماری زانو تشخیص داده می شود - همسر.
موارد آسیب به مفاصل دیگر بسیار کمتر تشخیص داده می شود. نتیجه سل مچ پا جوش و بی حرکتی است. این بیماری به ندرت مچ دست را تحت تأثیر قرار می دهد، با شکست هر دو اندام و پیوستن گونیت و اولنیت، آسیب به مفصل آرنج مشخص می شود. نادرترین محل، استخوان های لوله ای است. تا سه سالگی بروز می کند.
راه های عفونت و علائم سل استخوان ها و مفاصل
راه های تماس با باسیل از طریق هوا، با غذا یا از طریق دست های شسته نشده است..عفونت از طریق گردش خون و لنف گسترش می یابد. موارد عفونت ثانویه زمانی تشخیص داده می شود که عفونت ریه به سایر اندام ها و سیستم ها گسترش یابد.
با این حال، یک شخص لزوماً در هنگام ابتلا بیمار نمی شود. در صورت قوی بودن سیستم ایمنی، توقف و از بین بردن خود باکتری می تواند رخ دهد. این بیماری با ایمنی ضعیف در ترکیب با سایر عوامل منفی ایجاد می شود.
-
<> مرحله اول - استئیت ، که با علائم نسبتاً خفیف مشخص می شود. سازمانی از گرانولوم های سلی وجود دارد که تعداد آنها به تدریج افزایش می یابد. فرد مبتلا در ستون فقرات احساس سنگینی می کند، در مفاصل و کمر درد دارد، پس از استراحت مورد مطالعه قرار می گیرد. در یک کودک، همه چیز می تواند کمی پیچیده تر باشد، با وجود گرما، اختلالات خواب و اشتها، بی حالی و تحریک پذیری. این مرحله می تواند متفاوت باشد، از هفته ها تا ماه ها.
- مرحله بعدی استئوآرتریت است - این افزایش درد در استخوان ها و مفاصل است که شبیه سیاتیک یا بیماری های عصبی است. غشاهای سینوویال تحت تأثیر قرار می گیرند. حرکات در پس زمینه سفتی مفاصل و از دست دادن خاصیت ارتجاعی عضلات پشت محدود می شود. تظاهرات مسمومیت به خصوص در نوزادان ممکن است. راه رفتن بیمار تغییر می کند. تورم، اسپاسم عضلانی، آتروفی بافت های نرم، افزایش دما، ضخیم شدن چین های روی پوست در ناحیه آسیب دیده. با آبسه، پوست ملتهب می شود، فیستول با ترشحات چرکی ظاهر می شود و خطر پیوستن به سایر فرآیندهای عفونی وجود دارد.
- مرحله سوم - تاندواژینیت - محو شدن التهاب، بهبود عمومی، تغییرات باقیمانده. تشخیص و درمان به موقع می تواند عملکرد را به طور کامل بازیابی کند.
روش تشخیصی برای سل ستون فقرات مفصلی
تشخیص بر اساس انجام می شود از نتایج یک معاینه جامع، که شامل شرح حال، معاینه، اشعه ایکس، تست های آزمایشگاهی است.
اول از همه، پزشک معاینه انجام می دهد و یک خاطره تهیه می کند و تعدادی از حقایق را پیدا می کند:
]- وجود ارتباط اخیر با یک فرد آلوده
- واکنش مثبت مانتو
- بیماری های عفونی قبلی )
- زمان اولین علائم
- اختلال عملکرد استخوان های آسیب دیده
- تظاهرات مسمومیت
)سل استخوانی خود را به صورت پوکی استخوان در عکس اشعه ایکس نشان می دهد. تصویر تمام مراحل را نشان می دهد، اما در مقایسه با تظاهرات بالینی تا حدودی دیر است.
- روش‌های آزمایشگاهی برای این محلی‌سازی با روش‌هایی که برای سایر انواع سل استفاده می‌شود تفاوتی ندارد. تشخیص مشکوک با آزمایش منفی توبرکولین رد می شود.
- تجزیه و تحلیل سیتولوژیک مهم و آموزنده است. اما تشخیص منحصراً در طول فرآیند انتشار انجام می شود.
- MRI، CT، و میلوگرافی برای تشخیص مرحله بیماری استفاده می شود. استئیت پیشرونده نیاز به آزمایشات آزمایشگاهی برای ESR و لکوسیت دارد.
در صورت ضایعات غیر اختصاصی، دیستروفی مفاصل و استخوان ها، تومورها، تشخیص افتراقی انجام می شود.
درمان سل استخوان ها و مفاصل
درمان یک فرآیند طولانی است که به یک و نیم تا سه سال نیاز دارد. در عین حال، درمان جامع است و روش هایی با در نظر گرفتن پیچیدگی بیماری، واکنش بدن به باسیل، میزان آسیب به اندام ها و سیستم ها تجویز می شود. دو وظیفه اصلی درمان افزایش ایمنی و از بین بردن عفونت است.
- برای موفقیت درمان، بیمار به راحتی، تغذیه کافی، عدم وجود استرس و هوای تازه نیاز دارد. شرایط آسایشگاه برای این کار مناسب تر است.
- یک روش مهم، درمان ارتوپدی موضعی با هدف تخلیه و بی حرکت کردن اندام آسیب‌دیده است، که برای آن گچ برای تمام مدت فاز فعال اعمال می‌شود. در مرحله محو شدن، گچ به کرست و دستگاه های ارتوپدی متحرک تبدیل می شود.
- مجموعه درمان شامل درمان ضد باکتریایی است که از تولید مثل میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا جلوگیری می‌کند.
- شیمی درمانی همچنین به محو شدن این فرآیند کمک می کند.استفاده از این روش ها در نود و پنج درصد موارد امکان توقف بیماری و دستیابی به درمان کامل را فراهم می کند.
- درمان هورمونی برای بهبود عمومی وضعیت بدن تجویز می شود.
اگر درمان محافظه کارانه نتیجه مناسب را به همراه نداشته باشد، از روش های جراحی استفاده می شود. مدت درمان کوتاه شده و فرآیندهای پاتولوژیک در استخوان ها را از بین می برد. روش جراحی به بازیابی مؤثر عملکردهای حرکتی کمک می کند.
ژیمناستیک درمانی که از آتروفی عضلانی و تغییر شکل‌های ثانویه جلوگیری می‌کند، بخشی جدایی ناپذیر از درمان پیچیده است. علاوه بر تمرینات، ماساژ، حمام نمکی- مخروطی تجویز می شود.
