رگ به رگ شدن و پارگی ACL مفصل زانو: علائم، علل، روش های درمان
علائم، علل، درمان پارگی ACL مفصل زانو.
رباط متقاطع قدامی مفصل زانو ضربه گیر مهمی است که به حرکت زانو کمک می کند. از اصطکاک استخوان جلوگیری می کند. در این مقاله به شما می گوییم که چه آسیب هایی برای این رباط مشخص است و چگونه باید درمان شوند.
پارگی رباط صلیبی قدامی مفصل زانو: علائم، علل، تشخیص
علل:
]- بیشتر اوقات، رباط صلیبی قدامی در هنگام فعالیت بدنی سنگین و همچنین هنگام چرخاندن پاها کشیده یا پاره می شود.
- هنگام بازی فوتبال، بسکتبال و سایر ورزش‌های بازی رخ می‌دهد.
- پارگی این پیوند بیشتر و بیشتر در طول اسکی ظاهر می شود. به این ترتیب که انسان از تپه پایین می آید، اسکی نمی افتد و در صورت فرود نادرست روی پا می ماند. به این ترتیب زانو می پیچد و به همین دلیل رباط پاره می شود.
واقعیت این است که درد می تواند برای مدت طولانی وجود نداشته باشد. غم انگیزترین چیز این است که هر کلینیکی نمی تواند این آسیب را تشخیص دهد. اغلب از فرد خواسته می شود زانوها را حرکت دهد، خم کند و دراز کند و همچنین به عکس اشعه ایکس نگاه می کند. اما پارگی رباط در رادیوگرافی قابل مشاهده نیست، هیچ اطلاعاتی و سونوگرافی نمی دهد. تنها روش تشخیصی که به تشخیص این آسیب شناسی کمک می کند MRI است. متاسفانه همه پلی کلینیک ها این دستگاه را ندارند. اغلب تحقیقات در مراکز پزشکی پولی انجام می شود و بسیار گران هستند.
پارگی ACL مفصل زانو: روش های غیر جراحی درمان
بسیاری از ارتوپدها پمپاژ قسمت جلوی ران را توصیه می‌کنند تا کمترین آسیب به زانو وارد شود. در واقع، پس از تقویت عضلات ران، زانو پایدار می شود. اما در داخل اتصال بازیابی نشده است. خطر درمان نابهنگام این آسیب چیست؟
اگر به پارگی این رباط پاسخ ندهید، با گذشت زمان، خواص ضربه‌گیر زانو بدتر می‌شود. به این ترتیب خود غضروف از بین می رود که منجر به آرتروز و از دست دادن توانایی خم شدن و امتداد زانوها می شود.بر این اساس، این رباط عنصر بسیار مهم مفصل زانو است.
این رباط چگونه درمان می‌شود؟ چندین روش وجود دارد. یکی از آنها تقویت عضلات جلو و عقب ران و همچنین ساق پا است. این به هیچ وجه به بازیابی اتصال کمک نمی کند. متأسفانه به خودی خود نمی تواند رشد کند. یعنی بازیابی این ارتباط بدون مداخله جراحی غیرممکن است.
تمام روش‌هایی که با هدف تقویت باسن انجام می‌شوند، فقط به پایداری زانو کمک می‌کنند و از یک طرف به سمت دیگر پیچ نمی‌خورند. اما در عین حال، رباط پاره شده و مفصل همچنان به فروپاشی ادامه می دهد.
برخی از افراد ممکن است از جراحی امتناع کنند. اغلب، اینها بیمارانی هستند که نیازی به عملکرد بالای زانو ندارند. یعنی افراد مسن، مستمری بگیران و همچنین افراد مبتلا به آرتروز پیشرونده که زانوی آنها کاملاً ناپایدار است. در تمام موارد دیگر، درمان و بازسازی این اتصال مورد نیاز است. در مرحله اولیه، تورم در محل پارگی ظاهر می شود و مایع جمع می شود.
در این مورد، لازم است در همان ابتدا پس از آسیب، کمپرس سرد به زانوی بیمار زده شود و باند ثابت کننده قرار گیرد. برای اینکه زانو از این طرف به طرف دیگر راه نرود، لازم است تا چند روز بار روی اندام کاهش یابد. بهتر است با عصا راه بروید. در مرحله بعد، برای جلوگیری از حرکت مداوم زانو، لازم است تمرینات تقویت کننده عضلات ران و همچنین مچ پا انجام شود.
جراحی برای بازگرداندن ACL مفصل زانو
پس از تمام این دستکاری ها، باید آرتروسکوپی انجام شود و مشخص شود که آیا واقعاً پارگی رباط رخ داده است یا خیر. مزیت این تشخیص این است که در صورت تایید تشخیص می توان عمل جراحی را انجام داد. به آن ترمیم پلاستیک رباط می گویند. اکنون 2 راه برای بازیابی این اتصال وجود دارد: از مواد مصنوعی و طبیعی. مصنوعی به عنوان مصنوعی استفاده می شود.
اصل عملیات:
- اینها هستند الیاف الاستیک مصنوعی، که به عنوان جایگزینی برای پیوند عمل می کنند. اما همانطور که تجربه نشان می دهد، این نوع پیوند ریشه بسیار ضعیفی دارد. بر این اساس، بهتر است عملیات با استفاده از مواد طبیعی انجام شود. این ماده از رباط پوپلیتئال خلفی بیمار گرفته شده است. در آنجا پوست بسیار ظریف است و ویژگی های مواد مناسب است و تمام اعمال رباط صلیبی قدامی را انجام می دهد.
- در حین دستکاری، سوراخ کوچکی در زانو ایجاد می شود و مواد از پشت به جلو کشیده می شود. رباط صلیبی قدامی را نمی توان بخیه زد، بنابراین فقط باید از پیوند استفاده کرد.
- قطعه لازم از رباط خلفی جدا شده و با پیچ به قسمت فوقانی و تحتانی استخوان متصل می شود. انتخاب تاکتیک های جراحی توسط پزشک تعیین می شود. اساساً بستگی به سن بیمار و ویژگی های فردی سلامت او دارد.
- دوره تقریبی توانبخشی، بازگشت به پیاده روی عادی 2-3 هفته است. یعنی بعد از دو یا سه هفته فرد می تواند کاملا طبیعی و بدون عصا راه برود. شما می توانید زودتر از 6 ماه به ورزش بازگردید. این پلاستیک به شما این امکان را می دهد که سبک زندگی خود را کاملا عادی کنید و حتی به ورزش حرفه ای بازگردید.
همانطور که می بینید، استفاده از روش های محافظه کارانه و پزشکی کاملاً بی فایده است. آماده سازی زیرا آنها به اتصال رباط کمک نمی کنند، بلکه فقط به از بین بردن درد کمک می کنند. وظیفه اصلی در آسیب اولیه تسکین درد و تورم است. برای این کار از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده می شود. در صورت ترس پزشک از ایجاد عفونت ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. در بیشتر موارد، تنها گزینه ممکن برای بازگرداندن اتصال، مداخله جراحی است.
