پسر مادر کیست: خصوصیات مرد. چگونه پسر مادر را بشناسیم و اگر شوهر شما پسر مادر است چه باید کرد؟ چگونه مامان را بزرگ نکنیم: توصیه هایی برای مادران پسر

در این مقاله به تحلیل یک جنبه روانشناختی جالب یعنی ویژگی های پسران مامان می پردازیم. و همچنین به شما خواهیم گفت که چگونه آنها را بشناسید و اگر چنین شخصیتی شوهر شما باشد چه کاری باید انجام دهید.

پس از شنیدن عبارت "پسر مامان"، تصویر یک پسر پای بزرگسال اتو کشیده که توسط دست مادری دلسوز نگه داشته شده است، ظاهر می شود. تصور، خیال. با این حال، در واقعیت، چنین مردی می تواند کاملاً موفق و قابل احترام باشد، با درآمد بالا و سرگرمی های جالب.

پسر مادر کیست: نشانه‌ها

لازم است درک کنیم که همیشه مردی که رابطه نزدیکی با اعتماد دارد، مادر پسر مادر است ما در مورد این مفهوم در مواردی صحبت می کنیم که پسر بدون مشارکت مادر نمی تواند تصمیمی بگیرد و نمی تواند زندگی خود را بدون سرپرستی او تصور کند.

به گفته روانشناسان، پسر مادر مردی از نظر عاطفی نابالغ است که به بیان مجازی، بند ناف روانی را از مادرش نبریده است. او هیچ تصوری از خود به عنوان یک شخصیت مستقل جداگانه ندارد. او تنها در تعامل با مادرش قادر است وجود داشته باشد.

خنده دار است که چنین مردانی قاعدتاً به وابستگی روانی- عاطفی بیمارگونه خود به مادر خود پی نمی برند و خود را در این زمینه کاملاً آزاد و مستقل می دانند.

ویژگی های اصلی یک مومیایی معمولی عبارتند از:

• ) خلاصه مادر روی پایه. نظر او به عنوان تنها نظر صحیح تلقی می شود. پسر متقاعد شده است که فقط او می داند چه چیزی برای او درست و مفید است و چه چیزی برای او مفید نیست.
• ناتوانی در تصمیم گیری بدون مشورت با مادر.
• زندگی مشترک یک مرد بالغ با مادرش و عدم تمایل به نقل مکان به هر جایی (در عین حال بهانه هایی مانند "از نظر اقتصادی سود بیشتری دارد"، "کار نزدیک به خانه است"، " مادر باید مراقبت شود » و غیره).
• شکست در زندگی شخصی و یافتن شریک زندگی.دلیلش این است که پسر آگاهانه یا ناخودآگاه همه دخترها را با مادرش مقایسه می کند. در عین حال، آنها همیشه می بازند، زیرا مادر "کامل" است.
• کودکی و هوس‌بازی در زندگی جنسی در نتیجه تباهی در دوران کودکی.

• بسیار مودب و شجاع با زنان (مادر) او را طوری تربیت کرد که با خانم ها مودب باشد).
• همیشه شیک و مرتب لباس می پوشد (مادر از شستن و اتو کردن لباس هایش خوشحال است).
• اغلب شغلی ایجاد می کند (در یک زمان، مادر موسسه "درست" را انتخاب می کرد و شغل "درست" را توصیه می کرد).
• یک گفتگوی جالب با دیدگاه گسترده (مادر هرگز در تحصیلات و سرگرمی های خود صرفه جویی نکرد).
​​
• نگرش های زندگی و ارزش های خانوادگی درستی دارد (مادر او را به ایده آل یک مرد تبدیل کرد و او را برای خودش بزرگ کرد).

چگونه در ابتدای یک رابطه بفهمیم که یک مرد پسر مادر است؟

تشخیص پسر مادر در نگاه اول دشوار است. چگونه بفهمیم که مرد جوانی که دوست داشتی به این نوع تعلق دارد؟

نگاهی دقیق تر به او بیندازید. روانشناسان اطمینان می دهند که در همان ابتدای رابطه می توانید علائم هشدار دهنده پسر مادر را مشاهده کنید.

بنابراین، اگر آقا باید به شما هشدار داده شود:

• اغلب و برای مدت طولانی با مادرش تلفنی صحبت می کند، با تمام جزئیات گزارش می دهد که کجاست، با چه کسی، اکنون چه کار می کند و غیره.
• تقریباً در هر ملاقاتی درباره مادرش صحبت می کند، از او نقل قول می کند و حتی گاهی شما را با او مقایسه می کند. در عین حال، مقایسه های مثبت، به عنوان مثال، "تو تقریباً شبیه مادر منی" نیز باید هشدار دهنده باشد.
• تصمیم گیری را به شما منتقل می کند، حتی در موارد کوچک، به عنوان مثال، به کدام فیلم بروید یا در عصر چه کاری انجام دهید. پسر به سادگی عادت ندارد مستقل باشد. و او به این واقعیت عادت کرد که همیشه شخص دیگری همه چیز را برای او تصمیم می گیرد.
• اگر مادر ناگهان زنگ بزند و شکایت کند که حالش خوب نیست یا نمی تواند بخوابد تا زمانی که او برگردد، شما را در طول قرار ترک می کند.
• نمی داند چگونه (و نمی خواهد) کاری در اطراف خانه انجام دهد، زیرا از دوران کودکی از مشکلات خانگی و نیاز به خدمت کردن به خود محصور شده بود.

پس از کشف ویژگی های ذکر شده در یک مرد جوان، یک دختر باید به طور جدی فکر کند که آیا به ملاقات با او ادامه می دهد یا خیر. پس از همه، امکان بازسازی آن وجود نخواهد داشت. و همیشه سه نفر در یک رابطه خواهند بود: یک دختر، یک پسر و مادرش.

چگونه یک پسر به پسر مادر تبدیل می شود؟

در اوایل کودکی، کودک از چشم والدین خود به دنیا می نگرد.و در سن 3 تا 6 سالگی افکار و دیدگاه های خود را توسعه دهد. او به تدریج از والدین خود دور می شود، از ارزیابی دنیا با معیارهای آنها دست می کشد و می آموزد که مستقل زندگی کند. روانشناسان این فرآیند طبیعی و ضروری را «جدایی روانی» می نامند. موفقیت آن به مادر یا بهتر بگوییم به نگرش او به رویدادها بستگی دارد.

چنین فاصله‌گیری برای پسر بسیار مهم است. پدر در این فرآیند نقش بسزایی دارد. او باید به پسرش حقوق خود را نسبت به مادرش اعلام کند و کودک باید در چنین مبارزه ای ببازد. این است که به او اجازه می دهد در آینده به یک مرد مستقل تبدیل شود و برای دور شدن از مادرش احساس گناه نکند.

چه شرایطی می تواند به این واقعیت کمک کند که یک پسر پسر مادر شود؟

• بیشتر اوقات این اتفاق در یک خانواده تک والدی رخ می دهد که در آن پدری وجود ندارد. مامان که سعی می کند نبود او را پر کند، کودک را با محبت و مراقبت مضاعف احاطه می کند. او اغلب تاکید می کند که برای فرزندش فداکاری های زیادی کرده است. و طبیعتاً پسر با این نگرش تربیت می شود که همیشه موظف است مادرش را راضی کند. چنین عشق مادری کاملاً خودخواهانه است. این فقط میل مادر به مالکیت کامل فرزندش است.
• پسر مادر نیز می تواند در یک خانواده کامل ظاهر شود. این زمانی اتفاق می افتد که روابط بین همسران سرد است و تمام محبت زن به کودک می افتد. او در عین حال سعی می کند با پسرش رابطه ای برقرار کند که دوست دارد با شوهرش داشته باشد. چنین محبتی به زن این امکان را می دهد که احساس نیاز، تقاضا و به عبارت دیگر دوست داشتنی داشته باشد. در همان زمان، پسر از پدرش دور می شود و نمی خواهد شبیه او باشد تا محبت مادرش را از دست ندهد.

• وابستگی متقابل بیش از حد ممکن است در صورت مرگ رخ دهد پدر مخصوصاً اگر غم و اندوه هنگام ورود پسر به دوره نوجوانی اتفاق افتاده باشد. مادر و پسر این احساس را دارند که تنها افراد نزدیک به یکدیگر هستند. پسر مسئولیت مادرش را بر عهده می گیرد و او نیز به نوبه خود او را با عشق و مراقبت فراوان احاطه می کند. با گذشت زمان، چنین ارتباطی قوی تر می شود و حتی اگر بخواهند نمی توانند آن را قطع کنند.

روش‌های اصلی تربیتی که منجر به تشکیل مومیایی می‌شوند عبارتند از:

• مراقبت بیش از حد. یک مادر دلسوز به هر طریق ممکن از کودک محافظت می کند (کوله پشتی سنگینی را پشت سر خود حمل می کند، به پدرش اجازه نمی دهد که چگونه ناخن زدن را به او یاد دهد تا کودک آسیب نبیند، در یک صندلی خالی در وسایل نقلیه عمومی می نشیند.). بعداً او مسئولیت هر قدم فرزندش را بر عهده می گیرد و تمام اعمال او را هدایت می کند. در نتیجه، این باور راسخ به پسر القا می شود که فقط مادرش می تواند امنیت و محافظت از او را تامین کند.
• انضباط سخت. اغلب مادران مستبد هر حرکت پسر خود را کنترل می کنند و مانع از آن می شوند که به طور مستقل عمل کند. آنها به معنای واقعی کلمه شخصیت او را سرکوب می کنند و او را از حق صدا و انتخاب محروم می کنند. در نتیجه، چنین پسرانی به مردانی ترسو و با اعتماد به نفس بزرگ می شوند که نظر خود را ندارند و قادر به دفاع از موقعیت خود نیستند.

• انتقاد مداوم. مادران در مراقبت از فرزندان خود مدام تکرار می کنند که آنها چیزی نمی دانند، قادر به هیچ کاری نیستند. به تدریج تمایل کودک به انجام کاری کمرنگ می شود. پسر ناامن بزرگ می شود و عقده حقارت در او ایجاد می شود.
• القای این ایده در کودک که او همیشه برای هر کاری که مادرش برای او انجام داده است: به دنیا آورده، بزرگ شده، تمام شب بیدار بوده، شسته شده، پخته است و غیره «مجبور» است. تا بی نهایت اعمال معمولی که هر زنی در چنین خانواده ای برای نوزاد خود انجام می دهد، به عنوان شاهکاری که برای آن مادر بر پایه قرار می گیرد، تجلیل می شود. طبیعتاً پسر موظف است تا پایان عمر از او حمایت کند و قدردانی و وفاداری خود را ثابت کند.

علیرغم اینکه دلیل اصلی شکل‌گیری نگرش‌های روانی-عاطفی نابهنجار کودک، تربیت نادرست است، پسر مادر را نمی‌توان قربانی بلامنازع دانست. روانشناسان اطمینان می دهند که آن دسته از مردانی که چنین سرنوشتی را نمی خواستند با موفقیت از آن اجتناب کردند. در بزرگسالی، آنها توانستند تأثیر مادرشان را بر زندگی خود محدود کنند.

مرد پسر مادر است: نشانه ها

برای زنی که مردی - مادری به او زندگی داده است بسیار دشوار است. بالاخره یک مرد برای او دوست یا شریک نیست. این یک شوهر است - یک پسر، فرزند ارشد خانواده، که نیاز به مراقبت ویژه دارد.

یک زن اغلب مجبور است این واقعیت را تحمل کند که شوهرش:

• بدون گفتگو با مادر و جلب رضایت او هیچ تصمیمی نمی گیرد.
• برنامه های خانوادگی برنامه ریزی شده را در اولین تماس مادر رها می کند.
• همیشه بعد از کار یا آخر هفته در خانه مادرش می ماند.
• با او در مورد هر آنچه در خانواده اتفاق می افتد، تا روابط جنسی با همسر صحبت می کند (البته در عین حال، مادرشوهر توصیه های زیادی در مورد چگونگی عروس باید رفتار کند).
• در تعارضات نوظهور منحصراً طرف مادر را می گیرد.
• آشپزی همسرش را با آشپزی مادرش مقایسه می کند (حدس بزنید چه کسی بهتر است؟).
• به مادر اجازه می دهد تا به منتخب خود اظهار نظر کند و در رابطه دخالت کند.
• همه چیز را با چشم به مادر انجام می دهد ("آیا او می دید" ، "چه می گفت" ، "آیا او آن را دوست داشت").
• هنگامی که نزاع پیش می آید، به جای آن که با نیمه خود در میان بگذارد، نزد مادرش می رود.

علاوه بر این، همسر پسر مادر با این واقعیت که اتهامات ناعادلانه و حملات ناعادلانه مادرشوهرش (آشپزی لذیذ، نامرتب، بی سواد و به طور کلی شایستگی خانواده ای را که در آن پذیرفته شده نیست) مدام به او وارد می شود.

مادرشوهر اغلب بدون اخطار به ملاقات می آید (مراسم بین خویشاوندان چیست؟). و پس از ورود، مادر می تواند مدیریت خانه را شروع کند (پختن غذای "معمولی خوش طعم" یا شروع به تمیز کردن) و از این طریق بر ناتوانی عروس به عنوان یک زن خانه دار تأکید کند.

اینکه خود مادری پسرش را به دختری «مناسب» معرفی کند و حتی ازدواج آنها را تسهیل کند، غیرمعمول نیست. اما نباید از این بابت خوشحال باشید. مادرشوهر به سادگی «اجازه می دهد» عروس با پسر زندگی کند.

مادر به سادگی در خود می بیند:

• جنسی دائمی یک شریک برای "پسر" خود (پس از همه، این برای سلامتی او ضروری است).
• مادر نوه هایش (اگرچه عروسشان آنها را تربیت می کند، طبیعتاً نادرست).
• یکی دیگر از اعضای خانواده قابل کنترل و تحقیر (البته با بهترین نیت).

تا زمانی که عروس نیازهای مادرشوهر را برآورده کند و با نقش ثانویه در زندگی شوهر موافقت کند، با او رفتار مساعد خواهد شد..

اما اگر مادر احساس کند که کنترل فرزندش را از دست می دهد، سعی می کند تا ازدواجش را نابود کند در عین حال، او می تواند از انواع مختلفی از دستکاری ها استفاده کند. به عنوان مثال، "به طور فجیعی آزرده شوید" یا "بیمار شوید". و گاهی اوقات تشخیص اینکه آیا تهدید سلامتی او واقعی است یا خیالی بسیار دشوار است.

جای تعجب نیست که همه زنان نمی توانند چنین وضعیتی را تحمل کنند و خانواده ها از هم می پاشند. برای حفظ ازدواج با پسر مادرش، زن باید شخصیت قوی، اعتماد به نفس کافی و نگرش آرام به موقعیت داشته باشد.

مرد پسر مادر است: چه باید کرد، چگونه با پسر مادر زندگی کرد؟

بسیاری معتقدند که اتصال زندگی خود با پسر مادرتان کاملاً غیرممکن است. و با ملاقات با چنین شخصی، باید بدون نگاه کردن به عقب بدوید. اما به هر حال، این نوع مرد چندان بد نیست: او دلسوز، آرام، خانه‌دار است. علاوه بر این، اگر واقعاً منتخب خود را دوست دارید، چرا به خاطر مادرش رابطه را قطع کنید؟ در زندگی، اغلب زوج هایی وجود دارند که در آنها شوهر یک پسر یک مادر معمولی است. اما این مانع از آن نمی شود که همسرش ازدواج طولانی و شادی با او داشته باشد.

بنابراین، اگر مامانی دارید، اما نمی خواهید آن را رها کنید، به توصیه روانشناسان عمل کنید: ]

• سعی نکنید منتخب خود را دوباره آموزش دهید. بازسازی یک بزرگسال کار ناامیدکننده ای است. فقط در صورتی می توانید وضعیت را اصلاح کنید که خود مرد آن را بخواهد.
• با این واقعیت کنار بیایید که مادرشوهر همیشه در زندگی شما حضور خواهد داشت، قابل مشاهده و نامرئی. بدیهی است که هیچ رویدادی از خانواده شما بدون مشارکت فعال آن اتفاق نخواهد افتاد.
• در صورت امکان جدا از مادرشوهر زندگی کنید.
• مردی را بین خود و مادرش انتخاب نکنید. خطر بزرگی وجود دارد که انتخاب به نفع شما نباشد ("بالاخره، همسران زیادی می توانند وجود داشته باشند، اما من فقط یک مادر دارم").
• هرگز مردی را از ملاقات با مادرش منع نکنید. این فقط او را علیه شما خواهد کرد.
• برای نیمه دیگر خود "مامان" نباشید. تمام کارهای خانه را روی دوش خود قرار ندهید. او را به وظایف خانه و نیاز به مسئولیت پذیری عادت دهید.

• سعی کنید بفهمید چه چیزی مرد شما مادرش را دوست ندارد و هرگز، هرگز این کار را نکنید.
• از همان آغاز زندگی مشترک در مورد «حدود حلال» با شریک زندگی خود گفتگو کنید. با درایت اما قاطعانه بگویید که حاضرید چه چیزی را تحمل کنید و چه چیزی را ندارید.
• شوهر خود را بیشتر تعریف کنید، مخصوصاً در حضور دیگران. فراموش نکنید که پسر یک مادر به شدت نیاز به شناسایی و تأیید خود دارد. موفقیت های او را تایید کنید و صمیمانه تحسین کنید.
• اگر تصمیم گیری برای مرد دشوار است، او را وادار کنید اهمیت خود را در این فرآیند احساس کند. تاکید کنید که بدون آن به سادگی نمی توانید کنار بیایید.
• به هیچ وجه اجازه ندهید او رهبری شما را احساس کند. بگذارید فکر کند همه چیز را خودش تصمیم می گیرد.
• شریک زندگی خود را قلدری نکنید. از موقعیت "همسر بد" - "مادر خوب" دوری کنید. در غیر این صورت او از شما به سوی مادری فهمیده و مهربان فرار خواهد کرد.
• او را به کندی و کندی و ناتوانی در انجام کاری در خانه سرزنش نکنید. پس از دو سه درخواست، افرادی را استخدام کنید که کارهای لازم را با پرداخت هزینه انجام دهند. به احتمال زیاد، مرد احساس آسیب می کند و دفعه بعد همه کارها را خودش انجام می دهد.
• سعی نکنید روابط بین شوهر و مادرش را مختل کنید، آنها را به نزاع وا دارید. حتی اگر موفق شود، هرگز شما را به خاطر این موضوع نخواهد بخشید. به یاد داشته باشید که مردی که به مادرش احترام نمی گذارد، رفتار عادی با همسرش ندارد.
• مصالح شوهر را در نظر بگیرید. اغلب مواقعی پیش می آید که همسر فقط آنچه را که دوست دارد یا سریعتر و ارزان تر می پزد.تلویزیون را از یک کانال ورزشی به یک ملودرام تغییر می دهد. و فقط آنچه واقعاً ضروری است از دستمزد خریداری می شود، نه چوب ماهیگیری یا دمبل بی فایده. همه اینها می تواند به این واقعیت منجر شود که مرد آرزوی خانه مادرش را داشته باشد، جایی که آنها آنچه را که دوست دارد می پزند و در تلویزیون می توانید با آرامش آنچه را که او می خواهد تماشا کنید.

همچنین در نظر بگیرید که ایجاد یک پیوند شاد با پسر مادر بدون ایجاد رابطه صحیح با مادر غیر ممکن است: 168]

• با مادرشوهر خود با درک و شفقت رفتار کنید. از این گذشته ، او به جای لذت بردن از زندگی ، همه چیز را وقف پسرش کرد و از علایق خود چشم پوشی کرد. و در پایان فقط یک نفر باقی مانده بود، زیرا او عشق خود را به شما می بخشد.
• سعی کنید با مادر شوهر خود دوست شوید. از او راهنمایی بخواهید، به نظر او علاقه مند باشید. شاید تعجب کنید، اما بسیاری از توصیه های او معتبر و مفید خواهند بود.

• به یاد داشته باشید که شما نیستید بیمه شده در مقابل احتمال قرار گرفتن به جای مادرشوهر در آینده.
• در مورد نزاع با شوهر یا مشکلات زندگی با مادرش بحث نکنید. حتی اگر با او دوست باشید. به یاد داشته باشید که او همیشه برای او مناسب خواهد بود. هر چه مادرشوهر کمتر از مشکلات خانوادگی اطلاع داشته باشد، بهتر است.
• برای مقام اول زندگی پسرش با مادرشوهر رقابت نکنید. بگذارید متقاعد شود که برای او زن اصلی باقی می ماند.
• بیشتر از مادرشوهر خود به خاطر تربیت چنین پسر شگفت انگیزی تشکر کنید. این کار همزمان از او و همسرش تمجید می کند. و زن دوچندان راضی خواهد شد.

به یاد داشته باشید که یک همسر عاقل همیشه قادر خواهد بود با شوهرش و مادرش رابطه ای هماهنگ برقرار کند.

پسران مامان معمولاً چگونه به زندگی خود پایان می دهند؟

گاهی اوقات می توانید با مردانی که پسر مادر هستند همدردی کنید. مادر از سنین پایین کودک را روی یک افسار کوتاه نگه می دارد و گهگاه به او اجازه می دهد مستقل باشد. اضطراب و ترس چیزهایی هستند که پسر یاد نگرفته با آنها کنار بیاید. و مادر با استفاده از تجربیات کودک با مهارت آنها را دستکاری می کند. در کودکی، این می تواند کلمات "من از دوست داشتنت دست می کشم"، "مامان را ناراحت می کنی" باشد. وقتی پسر بزرگ شد، توپخانه سنگین شلیک می شود: «دلم برای تو درد می کند»، «شب ها نمی خوابم».

​​

چنین مادری زمانی راضی است که پسرش فقط با دختران رابطه کوتاه مدت داشته باشد. این تأیید دیگری است که آرامش و رفاه فقط با مادر است.

و چنین مادری با توجه به اینکه فرزندش به زن دیگری دلبستگی پیدا کرده است سعی در حذف رقیب خود دارد.

بنابراین، زندگی یک مادر می تواند متفاوت باشد:

• ممکن است مجردی باقی بماند که نمی خواهد تحت کنترل زن دیگری قرار گیرد.
• ممکن است برای تشکیل خانواده (برای اثبات شجاعت خود، تحت تأثیر افکار عمومی یا به میل مادرش) تلاش کند. با این حال، ازدواج اغلب از هم می پاشد، زیرا زن اصلی زندگی او مادرش باقی می ماند و هر زنی نمی تواند این را تحمل کند.
• ناتوانی در مستقل بودن می تواند باعث بی قراری در زندگی و بی نیازی جنس مخالف شود. در نتیجه، پسر مادر ناراضی، افسرده، تلخ خواهد بود، اغلب مادر را برای تمام مشکلات خود سرزنش می کند.
• گاهی اوقات پسران مادر، که طرد شدن را در کودکی نمی دانستند، بزرگ می شوند تا کاملاً خودخواه - مصرف کننده باشند. آنها به این نتیجه می رسند که مادرشان در کودکی چیز زیادی به آنها نداده است. و سپس چنین «بچه‌هایی» شروع به درخواست از او محل زندگی، پول و غیره می‌کنند. چنین پسری سعی می کند به خود ثابت کند که مستقل است و به او نیاز ندارد. او حتی سعی خواهد کرد شریکی را پیدا کند که مخالف مادرش باشد. اما به دلیل وابستگی روانی نمی تواند بدون حضور مادرش در زندگی اش زندگی کند. علاوه بر این، شوهر ممکن است به خاطر «خیانت» به مادرش و برآورده نکردن امیدهای او احساس گناه کند. اغلب این منجر به نارضایتی از زندگی، اعتیاد به الکل و مواد مخدر می شود.

با این حال، کاملاً محتمل است که پسر یک مادر با زنی عاقل ازدواج کند که در طول زندگی بدون اینکه وارد درگیری آشکار با مادرشوهرش شود، او را به طرز ماهرانه ای مدیریت می کند. به عنوان یک قاعده، نقش مادر دوم به چنین همسرانی نزدیک است و آنها تمایل دارند از شوهر خود مراقبت و محافظت کنند. سپس مامان کاملاً با خوشحالی زندگی می کند ، در حالی که توسط همسر و مادرش احاطه شده است.

نصیحت به مادران پسر برای اینکه پسر مادر را بزرگ نکنند

جالب است که هیچ زنی اعتراف نمی کند که مادری را بزرگ کرده است. فرزند پسر. او معمولاً رابطه خود با پسرش را اینگونه توصیف می کند: "ما خیلی صمیمی هستیم"، "ما پیوند خاصی داریم" و غیره.

همه ما فرزندانمان را دوست داریم. و کنار آمدن با بزرگ شدن آنها و درک این واقعیت که آنها دیگر به ما نیاز ندارند بسیار دشوار است. با این حال، باید درک کنید: زندگی به گونه ای تنظیم شده است که والدین بسیار بیشتر از آن چیزی که بتوانند پس بدهند به فرزندان خود می دهند. انسان به دنیا می آید تا بزرگ شود، بچه هایش را به دنیا بیاورد و بعداً بگذارد بروند. والدین نباید از فرزندشان بخواهند که برای همیشه با آنها بماند. پس از بزرگ شدن، پسر باید از نظر روحی، عاطفی و مادی از مادرش جدا شود.این امر او را به مردی موفق تبدیل می کند و به او اجازه می دهد جایگاه خود را در زندگی پیدا کند.

مهم نیست که چقدر وسوسه ترک شما بزرگ باشد. پسر "به دامن خود"، برای رفاه او، سعی کنید پسر را به درستی تربیت کنید:

• به پسر خود توجه نکنید.. زندگی غنی داشته باشید، نه تنها در تربیت فرزند، بلکه در رشد خود نیز مشارکت کنید.
• خودت را فدا نکن». پس از تولد نوزاد لازم نیست از علایق خود دست بکشید.
• از تلاش‌های پسر برای مستقل بودن حمایت کنید.
• به او بیاموزید که مسئول اعمال خود باشد
• از نوزاد انتقاد نکنید. بیشتر تمجید و تشویق کنید
• از جدایی روانی خود از خود دفاع نکنید
• به پسر خود بیاموزید که در مورد دنیای اطراف خود قضاوت کند
• در آن شکل نگیرید شخص مدیون است. خودت تصمیم به زایمان و تربیت فرزند گرفتی. او چیزی به شما بدهکار نیست.

ویدئو: با پسر مادر چه کنیم؟