چگونگی جلب اعتماد كودك ، توصیه به والدین

درباره چنین پدیده ای دشوار برای والدین مانند اعتماد كودك

بسیاری از افراد ، پس از رسیدن به سن كودك خود 12-17 سال (آنچه به آن دوران گذار گفته می شود).با مشکل رد فرزند از صحبت کردن ، رد آن و جداسازی مکرر از خانواده ، که در هر شرایطی باید حمایت و پشتیبانی باشد.در این حالت ، والدین شروع به صدای زنگ هشدار می دهند و تعجب می کنند: "چه مشکلی با فرزند ما وجود دارد؟" و کل کودک ، سن ، محیط و ... را سرزنش می کنند ...و این یک اشتباه است.

لازم است که این سؤال مطرح شود: "ما چه اشتباهی مرتکب شده ایم؟چرا کودک ما به ما اعتماد ندارد؟ "و سعی کنید به او پاسخ دهید.و این مقاله به شما در یافتن پاسخ ها کمک می کند.

چه اشتباهی است؟منشأ مسئله

چرا کودکان بی اعتمادی به والدین خود دارند؟چرا آنها وقتی به سن خاصی می رسند ، نمی خواهند با والدین خود صحبت کنند ، به آنها چیزی بگویند ، از آنها مشاوره بخواهند؟از چنین عاملی مانند سن غافل نشوید.سن نقش مهمی در این موضوع دارد.

کودکانی که به اصطلاح بحران بزرگسالی را تجربه می کنند (که با تغییر در بدن ، ترکیدن هورمون ها مشخص می شوند) با نوسانات مکرر خلقی ، احساسات بیش از حد ، تمایل به جدایی از جامعه و نوسان شدید "من" مشخص می شوند.

با این وجود ، اشتباه است كه باور كنید كه مسئله عدم اعتماد فقط به این دلیل ایجاد می شود.علاوه بر این ، در خانواده ای که یک نوجوان مرتباً با والدین خود ارتباط برقرار می کند ، با آنها مشورت می کند و به دنبال کمک است ، همین بحران نوجوان کمتر و کمتر می شودبرای همه اعضای خانواده بسیار آسان تر است

برای یافتن علت عدم تمایل فرزندان به تماس با والدین ، باید در گذشته بسیار دور شود و ببیند چنین بی اعتمادی ایجاد شده است.و غالباً در اثر نادرست ارتباط با کودک ایجاد می شود.

بیشتر والدین عادت دارند که از سالهای اول زندگی به معنای واقعی کلمه "چسباندن" دهان کودکشان بچسبند.با توجه به احمق بودن کودک ، والدین به سادگی نمی خواهند به او گوش دهند ، دائماً عقاید خود را تحمیل کنند ، کودک را در حین مکالمه قطع کنند ، به افکار او بخندند یا از آن بدتر - پارس کنند.
مهم است که بخاطر بسپار که گوش دادن به افکار کودک بخشی جدایی ناپذیر از صحبت صحیح با آنهاست.باید به کودک نشان داد که نظر او بی تفاوت است و همان معنای نظر مادر ، پدر یا هر فرد بالغ دیگری را دارد.
قطع رابطه غیرممکن است ، زیرا ممکن است والدین بتوانند از کودک به عنوان یک چیز کوچک قضاوت کنند ، اما ابراز نظر وی بسیار دشوار و مهم است.می توان تصور کرد که چقدر به کودک توهین می کند که قطع شده و گوش نمی دهد.با این نگرش ، هرکسی می خواهد هر چیزی را بیان کند.
سرگرم کردن از مشکلات کودکان نیز قابل قبول نیست.

بهترین راه برای جلوگیری از این امر این است که خود را به عنوان یک کودک به یاد داشته باشید ، مشکلات خود را به خاطر بسپارید.از این گذشته ، آنها بسیار ناخوشایند به نظر می رسید.به خاطر داشته باشید که کودکان در هر شرایطی حتی اگر این کار را نکنند ، به والدین خود کمک می کنند.

مشکل دیگری که می تواند به از دست دادن اعتماد به نفس کودک منجر شود عدم توجه است.اگروالدین دائماً مشغول کار هستند ، به زبان ساده صحبت می کنند ، آنها وقت خود را برای خانواده می گذرانند ، پس از آن فرزندان ، عادت می کنند بدون پدر و مادر زندگی کنند.از دیگر اعضای خانواده ، دوستان پشتیبانی پیدا کنید یا سعی کنید مشکلات خود را حل کنید.

در این حالت ، سؤال "اعتماد به كجا رفت؟" نامناسب است.به جایی نرفت.در ابتدا فقط آنجا نبود.اگر كودك هرگز از والدین خود كمك نكرده باشد ، از آنها بخواهید كه مرتباً خسته شده و از نادیده گرفتن آن خسته شوند ، در سنین بزرگسالی (مخصوصاً دشوار) سن او به آنها روی نخواهد آورد.

صداقت به همان اندازه مهم است.اگر پدر و مادر غالباً در کودکی کودک را فریب دهند ، مثلاً وعده هایی داده اند که هنوز آنها را عملی نکرده اند - سرانجام اعتماد به نفس کودک از بین می رود.یک اشتباه بزرگ اعتقاد والدین است که فرزندان این فریب ها را به یاد نمی آورند.برای کسی تعجب آور خواهد بود ، اما ثابت شده است که دقیقاً همان لحظه های منفی از کودکی است که یک فرد برای یک عمر به یاد می آورد و حتی ناخواسته این تصاویر کودکانه را پنهان می کند.

بازگرداندن اعتماد به فرزند گمشده تقریباً غیرممکن است.و برای اینکه سعی نکنید اعتماد کودکان را دوباره وارد کنید - فقط باید از بین برود.مهم این است که از سنین کودکی به کودک گوش دهید ، به او توجه کنید ، با او صحبت کنید و بهترین دوست او شوید.

لازم است در کودک اعتماد به نفس ایجاد شود که والدین خیانت ، فریب و امتناع نکنند.لازم است که در هر شرایطی در کنار کودک بایستید و از او حمایت کنید - در دوره هایی که به خصوص به والدین احتیاج خواهد داشت ، از او حمایت کنید.درک و عشق.