بزرگ کردن کودک: چگونه کودک خوب رشد کنیمبا انجام این کار ، او همه کارها را فداکارانه و بدون آسیب رساندن به خود و دیگران انجام می دهد.اما چگونه فرزند خود را به عنوان یک فرد خوب پرورش دهید؟

اولین کاری که باید انجام شود این است که به کودک این فرصت را بدهید که در شرایط دشوار خود را بیان کند.می توانید با کمک معمول خانه شروع کنید.یک کودک نو پا باید یاد بگیرد که به والدین کمک کند نه از احترام بلکه به خاطر احترام به بزرگان خود.با یادگیری احترام به افراد دیگر ، کودک همیشه به دنبال کمک به مردم خواهد بود.

قدم بعدی که والدین هنگام بزرگ کردن فرزند خوب باید به آن توجه کنند عدم ترس برای خودشان است.اگر کودکی از خواسته های خود بترسد ، به راحتی رشد خواهد کرد تا برده دیگران باشد.همیشه به کودک این فرصت داده می شود که خود را بیان کند.

فریاد زدن و منع کردن لازم نیست.در مباحث قبلی می توانید از نکات منفی خودداری کنید.اگر کودک بخواهد کف را شستشو دهد ، می توان جزئیات را با او در میان گذاشت.اما جایز بودن در اتاق او ، بدون اجازه والدین می تواند انجام دهد.در این روش ، کودک یاد می گیرد که بر خواسته ها و نیازهای خود تمرکز کند ، نه بر روی دیگران.کودک با آموختن اینکه خود را بشنوید ، خوب می شود و می تواند از رفتارهای شیطانی نسبت به خود توسط دیگران جلوگیری کند.

توانایی درخواست و امتناع ، گامی دیگر در جهت رشد مهربانی است.کودکان از بدو تولد هر روز احساسات جدیدی را تجربه می کنند و در این لحظه ها آنقدر نیاز به حمایت والدین دارند.بزرگسالان در این زندگی هالحظات باید تا حد ممکن در زندگی کودک دخیل باشد ، توضیح ، کمک و انگیزه برای پیشرفت بیشتر.

این واقعیت که کودک نیاز به توجه مداوم به خود دارد ، نمی توان خودخواهی نامید و آن را نادیده گرفت ، در غیر این صورت او به سادگی خود را قفل می کند.نیازها و تجربیات انسانی در ژن ها جاسازی شده و به طور غیر ارادی توسط غریزه بقا تحریک می شوند.و والدین موظفند مسئولیت رفاه فرزندان خود را به عهده بگیرند.این تنها روشی است که کودک یاد می گیرد نقاط قوت خود و سایر افراد را ارزیابی کند.در نتیجه ، او احترام و قدردانی دیگران را به وجود می آورد.

برای اینكه كودك از درگیری و سوء تفاهم در روابط با افراد دیگر دوری كند ، باید یاد بگیرد كه احساسات خود را كنترل كند.والدین باید پایه و اساس را در تمایز بین احساسات بد و خوب قرار دهند.یعنی کودک باید درک کند که اگر یکی از آنها گیر بیفتد و او مسخره شود ، شکستن خنده با او غیرممکن است.

در این لحظه دوست وی درد می کند و تمسخر او فقط باعث ایجاد تنش در روابط آنها می شود.در این حالت ، کودک باید در صورت لزوم وضعیت را ارزیابی کند و در صورت نیاز به نجات بیاید.در اینجا مهم است که به کودک این ایده را بدهید که با دیدن تجربه خود ، یک دوست همیشه آماده پاسخگویی به درخواست خود خواهد بود.اما تمسخر منجر به طرد یک در لحظه مناسب برای او خواهد شد.

با قرار دادن پایه و اساس مهربانی در کودک باید توانایی انتظار را به او یاد داد.کودک باید درک کند که بچه ها سریعتر ، کندتر و همانند او وجود دارند.و این است که چه وضعیتی خواستن یا سرزنش نادرست استکسی ، و شما فقط نیاز به درک و پیدا کردن علت.اگر به کمک او نیازی ندارید ، نباید تحمیل کنید بلکه فقط باید صبور باشید و صبر کنید.کودک باید درک کند که هر کس حق دارد تجربه خود را زندگی کند و به طور مستقل به هدف برسد.کودک با یادگیری صبر و شکیبایی ، نسبت به خود و سایر افراد مهربان خواهد بود.

با یادگیری پشتیبانی و پشتیبانی از خود و دیگران ، کودک در آینده رشد خواهد کرد و در محاصره افراد خوب است.