گلوکوفاژ 1000 - نحوه کاهش وزن ، بارداری و دیابت ، مقدار مصرف و بررسی

برای عادی سازی متابولیسم دردیابت نوع 2، متخصصان غدد خون تجویز دارو به بیماران خود Glyukofazh 1000، که باید با رژیم غذایی ترکیب شده است.برخی معتقدند که این دارو می تواند برای کاهش اشتها و کاهش وزن استفاده شود ، اما این عارضه خطرناک است که توسط بسیاری از سیستم های بدن وجود دارد.یاد بگیرید که چگونه از گلوکوفاژ ، ترکیب آن و موارد منع مصرف آن استفاده کنید.

قرص های گلوکوفاژ

داروی گلوکوفاژ برای دیابت برای بیمارانی که به دیابت نوع اول یا دوم مبتلا شده اند ، تجویز می شود.گلوكوفاژ 1000 خود را به عنوان یك وسیله مؤثر اثبات كرده است كه با استفاده از آن بیمار می تواند بدون كاهش قند خون منجر به كاهش قند خون شود.این دارو برای درمان چاقی محبوب است زیرا به کاهش وزن کمک می کند.این خاصیت به دلیل استفاده از دارو به عنوان وسیله ای برای کاهش وزن ، ورزشکاران برای "خشک کردن" بدن هستند.استفاده نادرست از دارو می تواند صدمات قابل توجهی ایجاد کند.

این فرآورده به صورت قرص موجود است.قرص های شکل بیضی توسط یک غلاف فیلم پوشانده شده است که به رنگ سفید است.فرم آن دو قلو است و از هر دو طرف خطر دارد.ترکیب دارو:

فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک

ماده فعال داروی متفورمین داروی خاصیت قند خون دارد ، کهدر کاهش قند خون ظاهر می شود.این دارو قادر است سطح قند خون را در طول روز و بلافاصله بعد از غذا کاهش دهد.مکانیسم عمل به دلیل توانایی دارو در سرکوب گلوکونوژنز ، گلیکوژنولیز ، افزایش حساسیت به انسولین و کاهش جذب گلوکز دستگاه گوارش است.این منجر به یک اثر سلامتی می شود.مجموعه این اقدامات منجر به کاهش قند خون در کبد و تحریک پردازش آن توسط عضلات می شود.

قابلیت دسترسی زیستی در هنگام پذیرش در حدود 50-60 است.این دارو توانایی نفوذ کمی به پروتئین های پلاسما را دارد و به گلبول های قرمز خون نفوذ می کند.داروی دریافتی متابولیزه نمی شود ، توسط کلیه ها و تا حدی از طریق روده دفع می شود.نیمه عمر تقریباً 6.5 ساعت است.در بیمارانی که عملکرد کلیوی ناپایدار دارند ، کاهش جذب متفورمین مشاهده می شود.

نشانه های استفاده

گلوکوفاژ یکی از نشانه های اصلی استفاده ، مورد تأیید داروی رسمی است.استفاده از دارو برای کاهش وزن در معرض خطر شماست.این دارو برای درمان دیابت نوع دوم استفاده می شود.به ویژه در صورت عدم نتیجه رژیم و تربیت بدنی برای افراد دارای چاقی توصیه می شود.بزرگسالان و کودکان پس از ده سال استفاده به عنوان ابزاری برای مونوتراپی یا همزمان با انتصاب انسولین طبق برنامه پیشنهادی پزشک.

نحوه مصرف

گلوكوفاژ باید داخل بدن ، بدون جویدن ، با آب مصرف شود.توصیه می شود وعده غذایی را همراه یا بعد از غذا میل کنید.دوز اولیه متفورمین بزرگسالان 500 میلی گرم دو تا سه بار در روز است.هنگام جابجایی به تعمیر و نگهداری ، دوز از 1500 میلی گرم تا 2000 میلی گرم در روز شروع می شود.این حجم به منظور ایجاد حالت ملایم برای دستگاه گوارش به دو یا سه روش تقسیم می شود.حداکثر دوز 3000 میلی گرم است.جابجایی به داروی هیپوگلیسمی دیگر باعث قطع دوم می شود.

درمان ترکیبی با انسولین شامل اندازه گیری اولیه میزان انسولین در خون است.این دارو طبق برنامه 500 میلی گرم دو تا سه بار در روز ، از 10 سالگی به کودکان تجویز می شود.پس از گذشت 10-10 روز ، بسته به تغییر سطح قند خون ، مقدار آن تنظیم می شود.حداکثر دوز مجاز 2000 میلی گرم در روز است.داروی سالمندان با در نظر گرفتن شرایط کلیه توسط پزشک تجویز می شود.

گلوکوفاژ در دوران بارداری

واقعیت بارداری باید منجر به برداشتن گلوکوفاژ 1000 شود. اگر بارداری فقط برنامه ریزی شده باشد ،سپس دارو باید لغو شود.یک جایگزین برای متفورمین ، انسولین درمانی تحت نظر پزشک است.تا به امروز ، هیچ گونه اطلاعاتی در مورد چگونگی تعامل دارو با شیر مادر وجود ندارد ، بنابراین تجویز گلوکوفاژ در دوران شیردهی ممنوع است.

گلوکوفاژ برای کاهش وزن

گلوکوفاژ 1000 و سایر biguanides ها برای کمک به بیماران دیابتی ایجاد می شوند ، ماده فعال آنها متفورمین ضمن کاهش رسوب چربی ، قند خون را کاهش می دهد.این خاصیت برای افراد دیابتی بسیار مهم است ، زیرا آنها اغلب از اضافه وزن رنج می برند.افراد سالم بدون توصیه پزشک مایل به مصرف دارو نیستند ، طبق بررسی های صورت گرفته مملو از عوارض است.

کارکردهای متفورمین در هنگام کاهش وزن عبارتند از: ترمیم متابولیسم لیپیدها ، کند شدن تجزیه کربوهیدرات ها و روند تبدیل متابولیت های آنها به چربی ، تنظیم سطح کلسترول "مضر" ، تنظیم طبیعی کلسترول ، سرکوب طبیعی اشتها با عادی سازی تولید انسولین.اگر پزشک مجاز به استفاده از گلوکوفاژ در کاهش وزن است ، باید از قوانین ساده زیر پیروی کند:

• غذاهای قندی و غذاهای حاوی غلظت گلوکز را از رژیم غذایی محروم می کند.
• رژیم را با فیبر ، حبوبات ، آرد درشت ، سبزیجات غنی کنید.
• از رژیم کم کالری (بیش از 1800 کیلو کالری در روز) پیروی کنید ، الکل و سیگار را رها کنید.
• درگیر هر فعالیت بدنی.
• گلوکوفاژ 1000 را با دوز 1500 میلی گرم در روز به مدت سه وعده غذایی یک ساعت قبل از غذا به مدت 18-20 روز بنوشید ، بعد از مصرفدو ماه استراحت

تداخلات دارویی

همه داروها را نمی توان با گلوکوفاژ ترکیب کرد.ترکیبات ممنوع و توصیه نشده وجود دارد:

• مسمومیت حاد با الکل منجر به اسیدوز لاکتیک می شود ، اگر فردی دچار سوء تغذیه شود ، نارسایی کبدی دارد.
• به دلیل عمل قند خون ، درمان دارانول با گلوکوفاژ ترکیب نمی شود.
• دوز بالای کلرپرومازین غلظت گلوکز را افزایش می دهد ، و تنظیم دوز نیز مانند نورولپتیک ها مورد نیاز است.
• ادرارآور حلقه منجر به اسیدوز لاکتیک ، بتا-آدرنومیمیکس سطح قند مورد نیاز انسولین را افزایش می دهد.
• داروهای ضد فشار خون فشار خون بالا را کاهش می دهند.
• سولفونیل اوره ، انسولین ، آکاربوز و مشتقات سالیسیلات باعث هیپوگلیسمی می شوند.
• نیفدیپین جذب متفورمین ، کنترل لازم گلوکز را افزایش می دهد.
• داروهای کاتیونی (دیگوکسین ، مورفین ، کوئینیدین ، ​​ونکومایسین) منجر به افزایش زمان جذب متفورمین می شوند.

اثرات جانبی

هنگام مصرف گلوكوفاژ 1000 ، ممكن است عوارض جانبی از جنبه منفی را تجربه كنید ، مانند:

• اسیدوز لاکتیک؛
• کاهش جذب ویتامین B12 ، کم خونی ؛
• اختلال در طعم؛
• حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد شکم ، عدم اشتها.
• اریتم ، بثورات ، خارش پوست؛
• ممکن است تحمل دستگاه گوارش را افزایش دهد.
• واکنش آلرژیک ، قرمزی ، تورم.
• سردرد ، سرگیجه؛
• هپاتیت ، اختلال در عملکرد کبد.

مصرف بیش از حد

براساس مطالعات انجام شده ، رشد اسیدوز لاکتیک اما هيپوگلیسمی مشاهده نمی شود ، در صورت دریافت دوز 85 گرم متفورمین.در ابتدا فرد احساس ضعف ، حالت تهوع ، استفراغ می کند.طی چند ساعت ، اسهال ، سردرگمی و درد عضلات ایجاد می شود.توجه فوری پزشکی ، تعیین لاکتات در خون ، همودیالیز برای از بین بردن مواد لازم است.

موارد منع مصرف

این دارو با احتساب خطر ابتلا به اسیدوز لاکتیک افزایش می یابد - در بیماران بالای 60 سال که کار سختی دارند.موارد منع مصرف گلوکوفاژ 1000:

• حساسیت به اجزای سازنده؛
• کتواسیدوز دیابتی ، کما ، پیش پروما.
• نارسایی کلیوی؛
• کم آبی ، عفونت های شدید ، شوک.
• تنفسی ، نارسایی قلبی ، انفارکتوس حاد میوکارد.
• عملیات ، جراحات گسترده؛
• نارسایی کبد؛
• بارداری؛
• شیردهی؛
• تاریخ اسیدوز لاکتیک؛
• پیروی از رژیم غذایی کالری کمتر از 1000 کیلو کالری در روز.

شرایط فروش و انبارش

این محصول به نسخه تجویز می شود و در خارج از دسترس کودکان در دمای بیش از 25 درجه ذخیره می شود.ماندگاری - 3 سال.

آنالوگ

می توان دارو را با همان ماده فعال یا همان تأثیر بر بدن جایگزین کرد.آنالوگهای گلوکوفاژ را می توان در داروخانه ها به عنوان قرص یا کپسول برای تجویز خوراکی خریداری کرد.:

• متفورمین؛
• گلوکوفاژ طولانی 1000؛
• گلوکوفاژ 850 و 500؛
• سیوفور 1000؛
• متفورمین-تووا؛
• بوگومت؛
• گلیکوم؛
• Dianormet؛
• دیفورمین®.

فیلم ها

نقد

آنا 67 ساله

من دیابت نوع 2 دارم ، بنابراین برای حفظ سطح طبیعی قند خون به پول نیاز دارم.دخترم قرص های گلوکوفاژ را که برایم پیش آمد ، خریداری کرد.آنها باید دو بار در روز نوشیده شوند تا قند طبیعی شود.این دارو برای نوشیدن مفید است ، عوارض جانبی ایجاد نمی کند.من راضی هستم ، قصد دارم بیشتر آنها را بنوشم.

Mykola ، 49 ساله

در معاینه فیزیکی قبلی من ، مرحله اولیه دیابت نوع 2 را پیدا کردم.خوب ، اولین نیست ، و پس از آن مجبور به از بین بردن انسولین تا آخر عمر شد.پزشکان قرص گلوکوفاژ را برای من تجویز کردند.به شما گفته شده است كه شش ماه بنوشید ، سپس آزمایش كنید ، و اگر چیزی باشد ، آنها مرا به داروی دیگری منتقل می كنند - طولانی ، كه باید روزانه یك بار بنوشید.در حالی که می نوشم ، اثر را دوست دارم.

ریمما ، 58 ساله

من سال دوم است که مبتلا به دیابت هستم.من نوع دوم دارم - وابسته به انسولین نیست ، بنابراین از عوامل گلیسمی خوراکی استفاده می کنم.من گلوکز طولانی می نوشم - دوست دارم که یک بار در روز قابل استفاده باشد ، اثر آن برای یک روز کافی است.بعضی اوقات بعد از مصرف دارو حالت تهوع دارم اما سریع پیش می رود.در دیگری ، او مناسب من است.

ایمان ، 25 سال

من از دوست دخترم شنیدم که او در گلوکوفاژ وزن کم کرد.من تصمیم گرفتم که به دنبال بررسی های بیشتر در مورد این ابزار باشم و از عملکرد شگفت زده شدم.گرفتن آن آسان نبود -قرص ها روی پیشخوان فروخته می شوند ، اما من توانستم آنها را بخرم.دقیقاً سه هفته طول کشید ، اما متوجه اثر نشد.من ناراضی بودم ، به علاوه یک ضعف عمومی وجود دارد ، امیدوارم هیچ چیز جدی نباشد.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.