مننژیت چگونه سل ، باکتریایی ، ویروسی یا سل است - عفونت و پیشگیری
این بیماری با توسعه یک روند التهابی در مننژها مشخص می شود ، می تواند حتی تا حد مرگ عوارض جدی ایجاد کند.این آسیب شناسی تحت عمل عوامل ویروسی رخ می دهد ، علاوه بر این ، ممکن است دارای سل سل باشد یا ممکن است جلوه ای از عفونت مننژوکوک باشد.به منظور جلوگیری از عفونت ، مهم است که بدانید چگونه مننژیت منتقل می شود.هر نوع از این بیماری روش های مختلف انتقال و علائم مشخصه دارد.
آنچه مننژیت است
آسیب شناسی التهاب مغز یا نخاع است که می تواند توسط انواع بیماری زا از جمله باکتری ها ، سایر عوامل بیماری زا و حتی انگل ایجاد شود.روند التهابی در نخاع نخاع یا مغز یک بیماری بسیار خطرناک است که در علت ، علائم ، انتقال ، عفونت متفاوت است.
مسری یا غیر
پاسخ این سوال بستگی به نوع بیماری و پاتوژن ناشی از آن دارد.آیا مننژیت نوع اولیه منتقل می شود؟پزشکان توجه دارند که این نوع آسیب شناسی تقریباً همیشه مسری است.به عنوان مثال ، در مننژیت چرکی که باعث تحریک عفونت مننژین می شود ، عفونت با هوا و قطره (از طریق عطسه ، بوسه ،سرفه و غیره).
مننژیت عفونی از نوع سروز؟علت این بیماری عفونت enterovirus است.علاوه بر انتقال هوا ، آسیب شناسی با استفاده از مسیر مدفوع-دهانی (منبع عفونت دستهای کثیف) و روش تماس با خانگی است: از طریق اشیاء مورد استفاده بیمار.این بیماری همچنین با حمام کردن در استخر یا در استخرها قابل انتقال است.بیماری ثانویه اغلب مسری نیست: در این حالت ، مننژیت عارضه سایر فرایندهای التهابی است.
راههای انتقال
مننژیت ویروسی باکتریایی و اولیه از طرق مختلف از بیمار یا ناقل عفونت به فرد سالم منتقل می شود (معمولاً آسیب شناسی ثانویه منتقل نمی شود).انتقال بیماری زا رخ می دهد:
- از طریق آب ، دست های کثیف ، اشیاء آلوده.
- در تماس جنسی؛
- کودک توسط مادر در هنگام زایمان؛
- مسیر خوراکی و مدفوع.
- در تماس با خون آلوده یا ناقل عفونت مننژین
- در بیشتر موارد ، مننژیت توسط قطرات موجود در هوا منتقل می شود.
- از طریق نیش کنه های آنسفالیت.
در کودکان
مننژیت ویروسی در کودک خطرناکتر از باکتری است.با این حال ، آسیب شناسی متعلق به دسته عفونی است و تحت تأثیر ویروس های مقاوم در برابر محیط زیست - ESNO و Coxsackie ، به ندرت ویروس اوریون یا آدنو ویروس ظاهر می شود.این بیماری از بیمار یا کسی که با او تماس گرفته است منتقل می شود.مننژیت وارد بدن می شود و متعاقباً ایجاد می شود:
- از طریق دست های کثیف.
- به علتمواد غذایی به میزان کافی خالص؛
- از طریق آب آلوده؛
- توسط قطرات هوایی در مکانهای پرجمعیت.
- هنگام استحمام در استخرهای آلوده.
نوع ویروسی این بیماری با این واقعیت مشخص می شود که بیشتر کودکان 2 تا 6 ساله را درگیر می کند.نوزادان تا 6 ماهگی به دلیل ایمنی قوی ای که هنگام شیردهی دریافت می کنند به ندرت مننژیت منتقل می شوند.به عنوان یک قاعده ، شیوع بیماری سروز در پاییز و تابستان مشاهده می شود و موارد پراکنده مننژیت زمستانی در زمستان بسیار نادر است.
همانطور که توسط
گزارش شده است که پزشکان می گویند علت اصلی مننژیت عفونت بدن انسان با میکروارگانیسم های مضر از گونه های مختلف است.مسیرهای اصلی انتقال عبارتند از:
- از مادر تا فرزند.در همین زمان ، غالباً زن در زایمان علائم مشخصی از بیماری ندارد.کودکان در معرض خطر توسط سزارین متولد می شوند.
- مسیر ریزش هوا.میکروارگانیسم ها بدن بیمار را با سرفه /عطسه /صحبت رها می کنند.
- مسیر دهان و مدفوع.عفونت با بهداشت ضعیف دست منتقل می شود.
- مسیر تماس با خانوار.بروز بیماری باکتریایی با استفاده از اشیاء که توسط بیمار یا ناقل عفونت لمس شده است همراه است.
- از طریق خون ، مایعات بیولوژیکی دیگر.آسیب شناسی با تماس نزدیک با عوامل بیماری زای آلوده یا بردار منتقل می شود.
مننژیت چرکی
چگونه می توان به مننژیت بزرگسالان آلوده شدانسان یا کودک؟التهاب چرکی به دلیل عدم درمان بیماری هایی مانند:
- پوسیدگی؛
- اوتیت /سینوزیت؛
- فارنژیت یا رینیت.
- لوزه؛
- پنومونی.
یک بیماری خطرناک با خوردن اشرشیا کولی ، استرپتوکوک یا استافیلوکوکی بروز می کند.پاتوژن پاتولوژی چرکی از طریق نازوفارنکس وارد بدن می شود ، از طریق جریان لنفاوی و جریان خون از طریق بدن پخش می شود.شیوع عفونت وقتی کاهش می یابد که سیستم ایمنی بدن فرد کاهش می یابد.علاوه بر این ، عوامل خطر آسیب جدی در سر ، جراحی بر روی مغز ، گردن است.
باکتریایی
علت عفونت معمولاً ناقل انسان ویروس است.عفونت باکتریایی پس از ورود به بدن از طریق جریان خون به غشای مخاطی نازوفارنکس یا برونش می رسد.به تدریج میکروارگانیسم های بیماری زا به مغز می رسند و باعث علائم بالینی مننژیت می شوند.یک بیماری خطرناک از طریق خون ، خلط و بزاق منتقل می شود.بیمارانی که این نوع بیماری را پیدا کرده اند ، عفونی هستند و میکروب های مضر را توسط قطرات موجود در هوا پخش می کنند.
در مقایسه با مننژیت ویروسی ، باکتریها آنقدر خطرناک نیستند: راحت تر اتفاق می افتد و در موارد کمتری منجر به عوارض جدی می شود.علاوه بر این ، افراد دارای ایمنی طبیعی ، به عنوان یک قاعده ، مستعد ابتلا به عفونت نیستند (حتی در افراد سالم در نازوفارنکس اغلب باکتری های بیماری زا هستند).جالب اینجاست که ناقلین عفونت مننژوکوک نمی توانند مننژیت را منقبض کنند.عوامل خطرزا که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد:
- سن (کوچک)کودکان بیشتر از بزرگسالان بیمار هستند)؛
- سفر به کشورهای آفریقایی؛
- سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرد.
- در یک تیم بزرگ کار کنید.
- کار مربوط به پاتوژن های پیشگیرنده بیماری.
ویروسی
این نوع بیماری شایع ترین است ، این بیماری در اثر باکتری های مضر - انترو ویروس ها و به دلیل سایر عفونت های ویروسی اولیه مانند آبله مرغان یا سرخک ایجاد می شود.چگونه این نوع مننژیت منتقل می شود؟منابع این بیماری حیوانات و انسانهایی هستند که ویروس را منتقل یا منقبض می کنند.روشهای انتقال بیماری به شرح زیر است:
- مدفوع دهانی (کودک بعد از توالت دست خود را شستشو نداد و میوه یا شیرینی خورد.
- قطرات موجود در هوا (باکتری های بیماری زا بدن را در عطسه ، سرفه یا صحبت کردن رها می کنند ، ویروس منتقل می شود ، همچنین در هنگام تماس جنسی یا بوسیدن با بیمار).
- از مادر فرزند (حتی اگر زن علائم بیماری نداشته باشد ، مننژیت در هنگام زایمان می تواند از فرزند خود منتقل شود)؛
- از طریق آب /محصولات آلوده؛
- از طریق نیش حشرات (به طور معمول ، چنین مواردی در کشورهای گرم ثبت می شود).
- مسیر تماس با خانواده (مننژیت بعد از استفاده از چیزهای آلوده منتقل می شود).
سل
برای آلوده شدن به این نوع بیماری ، میکروب های سل باید در بدن انسان وجود داشته باشد.اگر بیمار نتوانسته است بیماری اولیه را به صورت غیرمترقبه درمان کند ، ممکن است مننژیت سل ایجاد شود.می توانید به روش های دیگر نیز بیمار شوید:
- از طریق آب آلوده ،محصولات ضعیف شسته شده (سبزیجات ، میوه)؛
- از طریق خون؛
- از دفع جوندگان؛
- هواي خون از بيمار با فرم باز سل فرو مي رود.
- از طریق کالاهای خانگی معمولی.
