عفونت باکتریایی - انواع و علائم بیماریها: غیر ویروسی ، تشخیص و درمان ، پیشگیری از عفونت

اگر یک عفونت باکتریایی وارد بدن شود ، علائم روند پاتولوژیک شبیه به علائم مسمومیت است و نیاز به درمان با و بدون آنتی بیوتیک دارد.وضعیت عمومی بیمار رو به وخامت می گذارد و دمای مختل شده در بستر محدود می شود.بیماری های باکتریایی با موفقیت تحت درمان محافظه کارانه قرار می گیرند ، نکته اصلی - برای شروع گسترش گیاهان بیماری زا نیست.

عفونت باکتریایی چیست؟

باکتری ها انگل های سلولی هستند که ساختار بدوی دارند و نقش تحریک کننده ای در بدن دارند.آنها سموم را آزاد می کنند ، محصولاتی که فعالیت حیاتی دارند ، منبع آلی را مسموم می کنند.عفونت باکتریایی گروهی از بیماری های ناشی از فعالیت باکتری های مضر را در بر می گیرد.از نظر ساختاری ، این ساختارهای تک سلولی هستند که با عدم وجود هسته سلولی با پوسته ، وجود یک قویدیواره سلولیضایعات باکتریایی در مرحله حاد رخ می دهد.

عفونی یا نه

برای پاسخ به این سؤال ، باید تمام انواع عفونت های باکتریایی موجود را بشناسید و برای شناسایی بیماری زا باید تشخیص به موقع انجام دهید.در بیشتر موارد ، این عوامل بیماری زا برای انسان خطرناک هستند ، که از طریق تماس ، خانه ، هوا و هوایی منتقل می شوند.پس از نفوذ عفونت به بدن التهاب ، مسمومیت حاد ، آسیب بافت وجود دارد ، در حالی که پاسخ ایمنی بدن کاهش می یابد.

علائم عفونت باکتریایی

علائم مشابه علائم مسمومیت عمومی از یک منبع آلی است که همراه با دمای بالای بدن و لرز شدید است.به نظر می رسد كه فلور بيماری زا ، منابع ارگانیك را مسموم كرده و محصولاتی از فعالیت حیاتی را در بافتهای سالم و خونریزی ، خون آزاد می كند.علائم عمومی آسیب باکتریایی در زیر آورده شده است:

• تب.
​​
• افزایش عرق؛
• حمله حاد میگرن.
• حالت تهوع ، به ندرت استفراغ؛
• سرگیجه؛
• ضعف عمومی ، ضعف؛
• عدم اشتها کامل.

در كودكان

بیماران در دوران نوزادی احتمالاً دارای ضایعات باكتریایی هستند ، زیرا حالت عمومی ایمنی خیلی مطلوب را رها می كند.با رها شدن سموم ، علائم بیماری فقط افزایش می یابد ، زنجیر کودک را به رختخواب می زند و والدین را وادار می کند به بیمارستان بروند.در اینجا چند تغییر در بهزیستی کودکان وجود دارد که نیاز به توجه ویژه دارند:

• خلقی دائمی.
• اشک ریختن ، بی حالی
• بی ثباتی رژیم دما.
• تب ، لرز؛
• علائم سوء هاضمه را بیان کرد.
• فوران پوست از علت ناشناخته.
• ظهور یک پلاک سفید بر روی لوزه ها با گلو درد شدید.

عفونت های باکتریایی در زنان

در بیماری های تنفسی دستگاه تنفسی ، اغلب موارد آسیب باکتریایی است.روش دیگر ، گلودرد ، فارنژیت ، لارنژیت ، که همراه با گلودرد مکرر ، به ندرت - ترشحات چرکی از گلو است.میکروبها باعث ایجاد تغییرات زیر در بدن زن می شوند:

• درجه حرارت تا 40 درجه پرش می کند.
• سرفه خفه کننده با سرماخوردگی.
• علائم مسمومیت را بیان کرد.
• اختلال در میکرو فلور روده ، مهبل.
• تورم حاد بسته به محلی سازی عفونت.
• حملات طولانی مدت اسهال.
• علائم ایمنی را کاهش می دهد.

علائم عفونت باکتریایی

برای تشخیص به موقع عفونت های باکتریایی ، لازم است به اولین تغییرات در وضعیت عمومی سلامت بیمار توجه شود ، نه به سرماخوردگی کلاسیک که "منتقل می شود" توجه داشت.آنها باید هشدار دهند:

• پیاده روی مکرر ، اسهال.
• احساس تهوع ، کمبود اشتها؛
• کاهش شدید وزن بدن؛
• درجه حرارت بالاتر از 39 درجه است.
• احساس دردناک از محلی سازی های مختلف بسته به ماهیت عفونت ، محلی سازی آن.

نحوه تشخیص عفونت ویروسی از باکتری

بدون انجامتجزیه و تحلیل باکتری شناسی ضروری است ، زیرا اساس تشخیص و توانایی تشخیص صحیح تشخیص نهایی است.با این حال ، بیمار بالغ قادر است ماهیت ، محلی سازی تمرکز آسیب شناسی را به طور مستقل تشخیص دهد.این مهم برای درمان های بعدی به دلیل ضایعات باکتریایی با موفقیت با آنتی بیوتیک ها درمان می شود ، در حالی که ویروس های بیماری زا توسط عوامل آنتی بیوتیکی از بین نمی روند.

تفاوت اصلی بین عفونت باکتریایی و عفونت ویروسی موارد زیر است: در حالت اول ، آسیب شناسی موضعی است ، در دوم ، سیستمیک تر.بله ، ویروسهای بیماری زا بر کل بدن تأثیر می گذارند ، به طور چشمگیری رفاه عمومی را کاهش می دهد.برای باکتریها ، آنها یک تخصص باریک مانند لارنژیت یا لوزه لوزه به سرعت در حال توسعه دارند.برای تعیین ویروس در چنین تصویر بالینی نیاز به یک آزمایش خون عمومی ، برای تشخیص فلور باکتریایی - تجزیه و تحلیل خلط (هنگام آلوده کردن دستگاه تنفسی تحتانی).

گونه ها

به دنبال التهاب غشاهای مخاطی و سایر ضایعات باکتریایی ، باید ماهیت فلور بیماری زا به صورت آزمایشگاهی مشخص شود.تشخیص در بیمارستان انجام می شود ، جمع آوری داده های آنامزی برای تشخیص نهایی کافی نیست.در پزشکی مدرن انواع زیر عفونت ها که عمدتا دارای فلور باکتریایی بوده و باعث بیماریهای خطرناک بدن زیر می شوند:

تشخیص

در فرآیند تولید مثل باکتری های بیماری زا در غیاب درمان به موقع ، روند عفونی مزمن می شود.برای اینکه ناقل عفونت های خطرناک نشوید ، باید به موقع معاینه جامع انجام دهید.این لزوما یک آزمایش خون عمومی است که نشان می دهد تعداد لکوسیت ها افزایش یافته است ، افزایش ESR.تغییرات دیگر در مایع بیولوژیکی فرد آلوده در زیر آورده شده است:

• در گرانولوسیت های نوتروفیل افزایش می یابد.
• تغییر فرمول لکوسیت به سمت چپ؛
• در میزان رسوب گلبولهای قرمز افزایش می یابد.

به منظور جلوگیری از پیشرفت و شیوع بیماری مزمن ، انواع معاینه بالینی زیر توصیه می شود:

1. باکتریولوژیک (مطالعه زیستگاه میکروبی ، ایجاد مطلوبشرایط تشکیل مستعمرات زنده در آزمایشگاه).
2. سرولوژیکی (تشخیص آنتی بادی های خاص در خون به انواع خاصی از میکروب های بیماری زا - از نظر رنگ در زیر میکروسکوپ متفاوت است).
3. میکروسکوپی (پس از نمونه گیری ، مواد بیولوژیکی با جزئیات در زیر میکروسکوپ در سطح سلولی مورد بررسی قرار می گیرد).

نحوه درمان عفونت باکتریایی

روند پاتولوژیک با یک دوره جوجه کشی آغاز می شود ، مدت زمان آنبستگی به ماهیت فلور بیماری زا ، محلی سازی و فعالیت آن دارد.هدف اصلی اجرای روشهای محافظه کار جلوگیری از آلودگی خون ، بازگرداندن بهزیستی کلی بیمار بالینی است.درمان علامت دار است ، اما در اینجا توصیه های ارزشمندی از متخصصان ذیصلاح ارائه شده است:

1. انتصاب آنتی بیوتیک ها و نمایندگان سایر گروه های دارویی فقط باید توسط پزشک انجام شود ، زیرا میکروارگانیسم های فردی در برابر داروهای خاص مصون هستند.
2. علاوه بر درمان های محافظه کارانه ، شما باید به رژیم غذایی روزانه خود ، یک شیوه زندگی عادی خود نیز تجدید نظر کنید.به عنوان مثال ، صرفنظر کردن کامل از غذاهای شور و روغنی ، عادت های بد و انفعال بیش از حد مفید است.ضرورتاً ایمنی ضعیف را تقویت می کند.
3. درمان علامت دار بسته به بومی سازی آسیب شناسی آسیب شناسی ، سیستم بدن آسیب دیده باید انجام شود.به عنوان مثال ، بیماری های دستگاه تنفسی نیاز به موکولیتیک ها و مواد منفجره دارد و لوزه ها بدون آنتی بیوتیک نمی توانند انجام دهند.

آنتی بیوتیک ها

در صورت بروز برونشیت یا ذات الریه ، چنین بیماری های خطرناک باید با آنتی بیوتیک ها درمان شوند تا از عوارض بسیار ناخوشایند با سلامتی بیمار بزرگسال وعزیزماز جمله عوارض جانبی در مورد واکنش های آلرژیک ، اختلالات گوارشی و موارد دیگر صحبت می کنیم.بنابراین ، انتصاب آنتی بیوتیک ها فقط پس از تشخیص باید توسط پزشک انجام شود.بنابراین:

1. برای کند کردن رشد فلور بیماری زا ، عوامل باکتریواستاتیک مانند تتراسایکلین تجویز می شوند ،کلرامفنیکل در قرص ها.
2. برای از بین بردن عفونت های باکتریایی ، داروهای ضد باکتریایی مانند پنی سیلین ، ریفامایسین ، آمینوگلیکوزیدها توصیه می شود.
3. Amoxiclav ، Augmentin ، Amoxicillin به ویژه در بین نمایندگان آنتی بیوتیک های سری پنی سیلین محبوبیت دارند.

نحوه درمان عفونت باکتریایی بدون آنتی بیوتیک

درمان علامت دار برای بزرگسال و کودک به دلایل پزشکی انجام می شود.به عنوان مثال ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند نوروفن ، ایبوپروفن برای مبارزه با سردردها باید استفاده شوند.اگر دردهای محلی سازی دیگری وجود دارد ، می توانید آنها را با دیکلوفناک حذف کنید.برای درمان عفونت باکتریایی بدون داروی آنتی بیوتیک ، داروهای زیر توصیه می شود:

1. دیکلوفناک.قرص های بی حسی که علاوه بر رفع التهاب نیز دارند دارای خاصیت ضد باکتری هستند.
2. رجیدرون.محلول شور بهمراه مسمومیت حاد بدن برای از بین بردن عفونت مصرف می شود.

نحوه درمان عفونت باکتریایی در کودکان

در کودکی ، عفونت های حاد برای نوشیدن سنگین ، درمان علامتی توصیه می شود.اگر در مرحله اولیه بیماری وجود نداشته باشد باید آنتی بیوتیک ها را قطع کرد ، میکروب های ثانویه وجود ندارد.در صورت بروز عفونت دستگاه تنفسی فوقانی ، سرفه و داروهای موکولیتیک مورد نیاز خواهد بود.برای بیماری های گلو بهتر است از داروهای ضد عفونی کننده موضعی استفاده شود - لوگوول ، کلروفیل.بیماران مبتلا به مننژیت باید فوراً در بیمارستان بستری شوند.

پیشگیری

می توان از نفوذ فلور بیماری زا به بدن جلوگیری کرد.برای این منظور ، در هر سنی ، توصیه می شود از توصیه های پیشگیرانه زیر از یک متخصص تحصیل کرده پیروی کنید:

• واکسیناسیون پیشگیرانه؛
• استثناء هیپوترمی طولانی مدت.
• تقویت ایمنی؛
• رعایت قوانین بهداشت شخصی؛
• تغذیه مناسب برای بزرگسالان و کودکان ، ویتامین ها.

فیلم ها