تب اسکارلت در بزرگسالان - علائم ، علائم عمومی و ماهیت بثورات
بیماری حاد ناشی از استرپتوکوک گروه A ، همراه با مسمومیت شدید ، گلودرد و اگزما مشخصه ، تب اسکارال نامیده می شود.خطر انقباض عفونت در کودکی بیشتر است ، پس از بهبودی بیمار ایمنی آنتی اکسیدانی مادام العمر ایجاد می کند.
علائم رایج تب سرخک در بزرگسالان
اولین علائم تب اسکارلت پس از دوره جوجه کشی ، 6-10 روز پس از عفونت بروز می کند.شروع بیماری حاد و سریع است.ویژگی های زیر به طور مداوم ظاهر می شود:
- بالا بردن دمای بدن به مقادیر تب و بالاتر.
- مسمومیت شدید - شکستگی در مفاصل و ماهیچه ها ، ضربان قلب شتاب ، لرز ، ضعف ، خواب آلودگی ، از دست دادن اشتها و گاهی استفراغ.
- گلو درد هنگام بلع؛
- لوزه ، پرخونی زبان ، کام نرم ، دیواره حلق خلفی؛
- درمانگاه آنژین فولیکولار-لاکونار (کانونهای پلاک مخاطی- چرکی روی لوزه های تورم).
- التهاب غدد لنفاوی گردن رحم و زیر بغل ، افزایش اندازه آنها.
- بروز بثورات نقطه‌ی کوچک روی بدن (2-3 روز از دوره حاد).
ماهیت بثورات
بثورات پوستی ابتدا روی صورت (گونه ها ، پیشانی ، ویسکی) ظاهر می شود.مثلث nasolabial وجود ندارد) و بدن فوقانی.عناصر نقطه ای از زرشکی کوچک یا بثورات قرمز روشن به عنوان بیماری گسترش می یابد تا سطح خمش (خم های آرنج ، چین های اینگوینال و گلوتئالی ، فسیل های زیر بغل) ، ران های داخلی ، طرفین ، پشت ، جمع آوری شده در لبه های پوستی ، تشکیل تیرگیاریتم عالی
شدت علائم تقریباً تا پایان هفته اول دوره تب مچاله فروکش می کند ، پس از 5-7 روز پوست کم رنگ می شود و شروع به لایه برداری می کند.میزان ناپدید شدن بثورات به شکل و شدت بیماری بستگی دارد.در بعضی موارد ، ظاهر آکنه در بیماران بزرگسال 5-7 روز پس از شروع دوره حاد یا عدم وجود درماتوگرافی (با اشکال آتیپیک) رخ می دهد.
تصویر بالینی اشکال مختلف بیماری
علائم تب سرخک در بزرگسالان مطابق با شکل بیماری بروز می یابد.انواع عفونت زیر مشخص می شود:
- Extrabubal - پاتوژن از طریق صدمه به پوست وارد بدن (سوختگی ، زخم ها و غیره) می شود.
- شکل شدید - سمی ، همراه با علائم آسیب سیستم عصبی مرکزی ، اختلالات سیستم قلبی عروقی ، اختلال در عملکرد کلیه ، سندرم خونریزی.
- پاک شده است - تصویر بالینی این بیماری در بزرگسالان کاملاً آشکار نشده است (بدون بثورات ، تظاهرات آب مروارید و غیره).
- غیر عادی - بدون علائم یاپنهان
فیلم
اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.
