سوء مصرف مواد مخدر - وابستگی به آمفتامین: علائم و درمان
وابستگی آمفتامین چیست؟
اعتیاد به آمفتامین نوعی بیماری است که در اثر استفاده بیش از حد از مواد حاوی آمفتامین یا مواد مشابه ایجاد می شود.چنین گروه هایی از عوامل تأثیر تحریک کننده ای روی سیستم عصبی انسان دارند.
این نوع اعتیاد بسیار رایج در نظر گرفته می شود و بیماران جوان به احتمال زیاد رنج می برند.چنین داروهایی اغلب در کلوپ های شبانه توزیع می شود و در بین دانشجویان بسیار مشهور است.جوانان برای بهبود عملکرد در طول جلسه از آمفتامین ها استفاده می کنند.
داروهای روانگردان به دلیل کم هزینه بودن و سهولت در خرید آنها رواج یافته است ، مواردی از فروش مشتقات فنیل آلکیل آمین (این گروه شامل آمفتامین) از طریق شبکه جهانی وب وجود دارد.
وضعیت قدرت و فعالیت در هنگام استفاده از آمفتامین از طریق پس انداز داخلی بدن حاصل می شود.نتیجه آن فرسودگی ذهنی و جسمی است.سوء مصرف مواد مخدر منجر به:
- روانپریشی می شود.
- تجلی ضعف؛
- کاهش وزن؛
- در برخی موارد علاوه بر اینها مشاهده می كنید:
- كاهش ایمنی؛
- اختلال در عملکرد کبد.
- کلیه.
آمفتامین با وجود پرکاری تیروئید یا گلوکوم بیشترین خطر را برای مبتلایان به بیماری های قلبی عروقی دارد.
چگونه اعتیاد ایجاد می شود
آمفتامین با سنتز در اوایل قرن XIX به دست آمد و مدتی استفاده شد.بعنوان یک داروی در درمان بیماری های برونش ، چند مورد بعد از آن ، تعدادی از اکتشافات انجام شد که به وسیله آن می توان خصوصیات روانی و تحریک کننده دارو را تعیین کرد.در طول جنگ ، آمفتامین به سربازان داده شد تا آمادگی رزمی خود را افزایش دهند.
در حال حاضر ، آماده سازی می تواند یک شکل کاملا متفاوت از انتشار داشته باشد: از قرص ها تا محلول هایی که باید به صورت داخل وریدی تجویز شوند.چقدر ماده خالص خواهد بود بستگی به شرایطی دارد که در آنها سنتز می شوند.در آمفتامین های رنگی عبارتند از:
- سفید.
- زرد؛
- قهوه ای؛
- صورتی؛
- بنفش.
وجود بوی نامطبوع نشان می دهد که تعداد زیادی حلال ارگانیک در محصول وجود دارد که در هنگام پردازش آماده سازی حذف نشده اند.
برای تشکیل یک اعتیاد روانی ، چند هفته از مصرف مداوم آمفتامین ها طول می کشد.در این حالت فرد نمی تواند به طور مؤثر بدون محرک ادامه دهد.
در حال حاضر ، پزشکان کاملاً ثابت نکرده اند که از آمفتامین ها برای ایجاد وابستگی جسمی استفاده می شود.برخی از متخصصان احساس گرسنگی ، وجود افسردگی را به مظاهر وابستگی جسمی نسبت می دهند.اما مخالفان آنها استدلال می کنند که چنین علائمی در صورت وجود خستگی طولانی مدت و فرسودگی بدن می تواند خود را نشان دهد.
علائم بیماری
آمفتامین ها یک اثر تحریک کننده دارند که به شرح زیر است:
- روحیه بالا؛
- قدرت فوق العاده؛
- فعالیت و کارآیی اضافی.
مصرف مواد مخدرمنجر به اثرات منفی بر سیستم عصبی می شود:
- خواب و اشتها دچار اختلال می شود ،
- تحریک پذیری بیش از حد رخ می دهد ،
- دانش آموزان گشاد می شوند ،
- تنفس
دوز بیش از حد آمفتامین ها منجر به:
- سرگیجه ،
- ضخیم شدن دندان ها ،
- سوزن شدن در پوست صورت.
افزایش بیشتر منجر به:
- لرزش اندام ها می شود.
- حالت تهوع؛
- پرخاشگری؛
- درد قفسه سینه؛
- درجه حرارت بالا؛
- حمله وحشت.
مصرف بیش از حد جدی منجر به حمله قلبی می شود.
استفاده طولانی مدت از آمفتامین ها منجر به تغییرات مشخصه می شود:
- ظاهر ضعیف.
- گاو بیمار؛
- رنگ پریدگی پوست؛
- دید را کاهش می دهد.
با وابستگی طولانی مدت آمفتامین روانی ، ظاهر فریب های دیداری و شنوایی وجود دارد.
روشهای درمانی
- مصرف بیش از حد آمفتامین یک شاخص برای بستری شدن اجباری در یک مرکز دارویی است.
- ضروری است كه بیماران برای جلوگیری از آسیب رساندن به خود یا دیگران ایمن باشند.
- اختلالات دیازپام ، هالوپریدول را از بین ببرید.
- در صورت لزوم ، از محلول های نمکی استفاده کنید ، فشار خون را عادی کنید و ناهنجاری های قلب را از بین ببرید.
هیچ گونه پیش آگهی مطلوبی برای درمان کامل اعتیاد وجود ندارد ، زیرا احتمال بروز عود در موارد مکرر وجود دارد ، حتی اگر مدت زمان طولانی از زمان برداشتن آمفتامین ها گذشته باشد.
در حال حاضر چنین دارویی وجود نداردداروهایی که می توانند تمایل به مصرف دارو را کاملاً از بین برده یا کاهش دهند.پزشکان می توانند در زمینه مبارزه با اعتیاد کمک های روان درمانی را به بیمار ارائه دهند.
