اپیکوندیلیت مفصل آرنج - علائم و تظاهرات ، روش های درمانی با پماد و داروهای مردمی
مطالب
سیستم عضلانی اسکلتی - پیچیده در ساختار آن، که مسئولیت صحت و وضوح حرکات را بر عهده دارد.وقتی چیزی در کار او اشتباه می رود ، با کوچکترین پیچ و تاب پیچ و یا خم شدن بازو ، فرد احساس درد حاد می کند.این به خصوص در مورد ورزشکاران حرفه ای اتفاق می افتد: تنیسورها ، بازیکن هاکی ، والیبال.این همه به دلیل التهاب فرآیند یا آسیب مکانیکی تاندون ها است ، که پزشکان نام پزشکی را دادند - اپیکوندیلیت مفصل آرنج.علائم بیماری چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟
اپی کوندیلیت مفصل آرنج چیست
مفصل آرنج یک ترکیب پیچیده آناتومیک است که وظیفه عملکرد همزمان و منسجم استخوان های هومروس ، شعاعی و آرنج را بر عهده دارد ، و اطمینان از کامل بودن آنهاانعطاف پذیریدر فعالیت های بدنی منظم و یکنواخت ، پس از آسیب دیدگی ، اضافه بار عضلات یا بیماری های عفونی روی سطح میکروکروب های استخوانی تشکیل می شود ، ساختار بافت های نرم تغییر می کند ، تغییر شکل تاندون ها ، التهاب اعصاب رخ می دهد.این پدیده ها بیماری اپی کوندیلیت مفصل آرنج را تحریک می کنند.
علل
اعتقاد بر این است که در گروهدر معرض خطر کسانی هستند که فعالیتهای حرفه ای آنها با تکرار حرکات یکنواخت دست مرتبط است:
- سازندگان؛
- کارگر کشاورزی؛
- جراح ، متخصص زنان ، ماساژ درمانی؛
- نوازنده؛
- ورزشکار؛
- چاپگر ، رایانه؛
- کارگر خدمات - آشپز ، پیشخدمت ، پاک کننده ها.
در برخی موارد ، آسیب شناسی ممکن است به دلیل بار کاری بیش از حد مرتبط با این حرفه به هیچ وجه ظاهر نشود.پزشکان می گویند با ایجاد اختلال در گردش خون موضعی یا ضعف مادرزادی مفاصل می توان توسعه این بیماری را تسهیل کرد.علاوه بر این ، التهاب تاندون مفصل آرنج ممکن است از نزدیک با بیماری هایی مانند:
- پوکی استخوان دهانه رحم همراه باشد.
- پره آرتریت هومروس؛
- دیسپلازی بافت همبند.
- پوکی استخوان ستون فقرات؛
- آرتروز حاد؛
- آتروفی بافت نرم.
علائم
برای تمایز صرع از سایر بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی ، وجود علائم و نشانه های زیر است:
- ظاهر درد در هنگام چرخش پلور در داخل مفصل.
- بروز ناراحتی در کوچکترین حرکت دست ، بدون در نظر گرفتن بار؛
- وجود نقطه درد ، که می تواند در لمس مشخص شود.
- کاهش لحن و کشش ماهیچه ها ، که به بیمار اجازه نمی دهد هر شیء حتی سنگین را در دست محکم نگه دارد.
- حملات با لرزش دست ، خم شدن آرنج تشدید می شوند.
انواع
بسته به ماهیت علائم ،محل درد و فراوانی وقوع آن ، این بیماری به چندین نوع تقسیم می شود: اپی کندیلیت مزمن ، جانبی ، داخلی ، آسیب زا یا پس از سانحه.به عنوان یک قاعده ، در شکل حاد ، سندرم درد به شدت بروز می کند ، سپس احساسات ثابت می شوند ، با این کار ضعف و افزایش خستگی ماهیچه ها مشاهده می شود.با این حال ، هر نوع آسیب شناسی ویژگی های متمایز خود را دارد.
اپیکوندیلیت جانبی مفصل آرنج
این نوع بیماری اغلب توسط پزشکان به عنوان یک نوع خارجی یا "آرنج بازیکن تنیس" خوانده می شود ، زیرا این مشکل اغلب در افرادی که به ورزش علاقه مند هستند ، رخ می دهد.شدت علائم دردناک در اپیکوندیلیت جانبی مفصل با چرخش برس به بیرون ، بلند کردن اجسام یا واژگونی ساعد از نقطه شدید ضربان افزایش می یابد.
داخلی
بر خلاف التهاب مفصل جانبی ، داروی بدن حتی با وجود فشار جزئی بدنی بر روی بازو مختل می شود و معمولاً در زنان بیشتر دیده می شود.دلیل ظاهر آن همان نوع حرکات دست است.در مورد اپیکوندیلیت میانی ، درد در قسمت داخلی مفصل آرنج ظاهر می شود و پس از خم شدن بازو افزایش می یابد.گاهی اوقات احساسات ناخوشایند نه تنها در آرنج آشکار می شود بلکه می تواند پایین بیاید ، با لمس مچ دست ، شست و انگشتان پا.
آسیب زا
این گونه در انسان های بالاتر از 40 سال رخ می دهد ، وقتی توانایی بافت در ترمیم خود مختل می شود ، فرآیندهای تولید کلاژن و الاستین دچار اختلال و آسیب می شوند.ساختارها توسط بافت همبند جایگزین می شوند.اپیکوندیلیت ترومای مفصل در پس زمینه آرتروز تغییر شکل ، آرتروز گردن رحم و سایر بیماریهای مربوط به سن سیستم اسکلتی عضلانی ایجاد می شود.
پس از سانحه
اپی کوندیلیت از این نوع به دلیل صدمات ، جابجایی ها یا اسپری های مفصل آرنج قبلاً دریافت شده رخ می دهد.بسیار بندرت ، درد پس از سانحه در دست افراد تحت عمل جراحی قرار می گیرد.به عنوان یک قاعده ، این به دلیل غفلت از توصیه های عمومی پزشکان پس از دارو درمانی یا در طول توانبخشی بیمار است.
مزمن
اگر علائم نادیده گرفته شده یا بیمار به موقع تشخیص داده نشده باشد ، بیماری اغلب به شکل مزمن پیش می رود.سپس درد به طور مداوم وجود دارد ، می تواند شخص را حتی در هنگام خواب مختل کند.هنگامی که آسیب شناسی به مرحله ای برسد که در آن دوره های بهبودی به سرعت با عود جایگزین شوند ، احساسات ناخوشایند درد می شود ، عضلات ضعیف می شوند تا زمانی که بیمار حتی قلم را حفظ کند.
تشخیص
به عنوان یک قاعده ، تشخیص اپی کوندیلیت مفاصل پس از معاینه بصری بیمار و جمع آوری علائم بالینی انجام می شود.با این وجود ، در بعضی موارد ، پزشک ممکن است آزمایشات اضافی را سفارش دهد ، که ساده ترین آنها در نظر گرفتن بلند کردن صندلی یا لیوان با آب است.بعضی اوقات ، یک اسکن MRI یا سونوگرافی لازم است تا به ساختار بافت یا ساختار استخوان داخل آن نگاه کند.چنین تکنیک های تحقیقاتی نه تنها به محرومیت از وجود بیماری هایی با موارد مشابه کمک می کندعلائم شناسی ، بلکه همچنین برای تعیین تکنیک بعدی درمان.
درمان اپیکوندیلیت مفصل آرنج
برای تسکین بیمار از درد در آرنج ، برای کاهش علائم و انجام درمان کیفی ، پزشک یک باند نرم به شکل هشت در دست مصدوم قرار می دهد.در موارد شدید ، تثبیت گچ اندام تا 1 ماه ممکن است لازم باشد.چه روشهای اصلی درمانی استفاده می شود: درمان محافظه کارانه با داروهایی از اصل عمل محلی ، دوره های مواجهه با فیزیوتراپی و جراحی.در مراحل اولیه بیماری می توان اپی کوندیلیت مفصل آرنج را در خانه درمان کرد.
محافظه کار
برای موفقیت در طول درمان ، به پزشک توصیه می شود اندام مصدوم را در حالت استراحت نگه دارد و هرگونه فشار جسمی را کاملاً کنار بگذارد.ماهیت روش محافظه کارانه درمان ، مصرف داروهای گروههای زیر خواهد بود:
- آنتی بیوتیک پنی سیلین ها ، ماکرولیدها ، سفالوسپورین ها - برای تسکین التهاب و تسکین درد.این داروها در مراحل اولیه درمان به شکل قرص و همچنین تزریق در اشکال شدید بیماری تجویز می شوند.
- عوامل گلوکوکورتیکواستروئید بر اساس نوع دیپروسپان ، هیدروکورتیزون ، بتامتازون یا پردنیزولون.آنها به عنوان یک تزریق عضلانی منفرد برای تسکین درد در نظر گرفته شده اند ، اما در صورت عدم وجود اثر ، تزریق ممکن است بعد از چند روز تکرار شود.
- بی حسی موضعی: اولتراسائین ، لیدوکائین ، Dimexide.
- ویتامین های گروه A ، E ، C ، B و D. خوب است که اجزای اضافی دیگری از این نوع داشته باشند: سلنیوم ، منیزیم ، کلسیم ، روی و مس.ویتامین هایی برای مفاصل ارزان وجود دارد - حدود 150-300 روبل.
جراحی
اگر درمان های محافظه کارانه کمکی نکرده اند ، و آسیب شناسی بیشتر گسترش یافته است ، پزشک ممکن است برش تاندون ها را در محل های اتصال به استخوان توصیه کند.به چنین عملیاتی روش Hochman گفته می شود و با استفاده از بی حسی هدایتی یا بیهوشی عمومی انجام می شود.دوره توان بخشی بعد از عمل 10-14 روز است که پس از آن تمام علائم اختلال در مفصل عبور می کند.
فیزیوتراپی
ارتز مفصل آرنج با اپیکوندیلیت در دوره های تشدید یا یک شبه پوشیده می شود.چنین حمایت از دست در طی مراحل درمانی ، در طی مراحل فیزیوتراپی ضروری است.در دوره اپیکوندیلیت حاد هزینه کنید:
- مغناطیس درمانی با شدت بالا به مدت 6-10 جلسه؛
- درمان سونوگرافی توسط دوره های کوتاه انجام می شود.
- فونوفورز با داروهایی که عمیقاً به بافت ها نفوذ می کنند - 3-4 روش.
پس از تحمل سندرم درد ، بیمار مجموعه ای از مراحل را تجویز می کند ، از جمله:
- شوک موج درمانی مفاصل.
- الکتروفورز با استفاده از نووکائین ، یدید کلسیم یا داروهای دیگر.
- برنامه های مفصل آرنج با پارافین ، نفتالان ، اززوکریت.
- کرایوتراپی اپی کوندیلیت هوای خشک.
- بیحرکتی مشترک و محاصره نووکائین.
- درمان گل یا طب سوزنی.
ورزش درمانی
در حین بهبودی ، التهاب مفصل آرنج با تمرین درمانی متوقف می شود.تمرینات ساده به بازگرداندن خاصیت ارتجاعی رباط ها ، بهبود گردش خون ، تحریک تولید فعال مایع سینوویال و تقویت عضلات کمک می کند.تمرینات اساسی به دو نوع تقسیم می شود: برای حرکات کششی و تمرین هایی که هدف آنها تقویت عضلات است.
چندین نوع تمرین کشش منفعل وجود دارد ، اما همه آنها با دست سالم انجام می شوند:
- دست بی عیب را بگیرید و آن را به آرامی در زاویه های مختلف خم کنید.رسیدن به نقطه انتهایی در 90 درجه ، 10-15 ثانیه نگه دارید.در طول دوره کار ، شما باید یک فشار جزئی در عضلات آرنج خود احساس کنید.
- با دستان خود روی میز بایستید و قسمت پشتی کف دست خود را به سمت بالا.کمی شیب رو به جلو بکشید تا زاویه بین شانه ها و کف دست راست شود.
- بازوهای خود را به سمت خارج بچرخانید ، انگشتان دست خود را به سمت تنه بچرخانید و آرنج های خود را کمی خم کنید.مانند تمرین قبلی ، کمی از جدول منحرف شوید تا زاویه ای مناسب بین دست و ساعد ایجاد شود.
به محض اینکه تمرین برای شما خیلی راحت به نظر می رسد ، مفاصل و علائم از بین می روند و می توانید به قسمت دوم کار بروید:
- خود شانه همیشه ثابت مانده است.
- بازو را در آرنج خود تا کنید.یکدست و با موارد مختلف شروع کنیدمشت محکم فشار.
- هر دو دست را در جلوی خود به قفل وصل کنید.شروع به چرخاندن مچ های خود در جهات مختلف کنید.
در خانه
به عنوان داروی کمکی در مرحله اولیه رشد اپیکوندیلیت ، داروهای زیر در مورد داروهای مردمی به خوبی تثبیت شده اند:
- پماد بی حسی.برای تهیه آن ، به نسبت مساوی عسل ، روغن نباتی ، کامفری خشک مصرف کنید.یک شب را به مدت 7 روز در یک دست درد هم بزنید و مالش دهید.
- کمپرس گرم کننده برای مفصل آرنج.200 گرم خاک رس آبی آرایشی را با آب مخلوط کنید.مخلوط را روی ناحیه آسیب دیده بمالید و گاز را بپوشانید ، با یک پارچه پشمی را در بالا بپوشانید.لازم است حداقل یک ساعت فشرده سازی در اپیکوندیلیت حفظ شود.
- کمپرسور مفصل ضد التهابی الکل.برای تهیه آن ، برگهای ترشک خشک شده اسب را با الکل یا ودکا مخلوط کنید.ظرف را با فویل بپیچید و محلول را در یک مکان تاریک به مدت یک هفته تزریق کنید.
پیش آگهی
التهاب مفصل آرنج به خوبی قابل درمان است و عوارض ناشی از این بیماری بسیار ظاهر می شودبندرتبا عدم وجود طولانی مدت درمان ، ممکن است بورسیت آرنج ایجاد شود ، التهاب به بافتهای مجاور منتقل می شود ، آتروفی رباط ها.نتیجه درمان عوارض غیرقابل پیش بینی است و به ویژگی های بدن و تاکتیک های انتخاب شده بستگی دارد.اشکال آغاز شده اپی کوندیلیت فقط با جراحی درمان می شود.
پیشگیری از بیماری
اگر در معرض خطر هستید ،کارهایی را انجام دهید که باعث ایجاد اپی کوندیلیت مفصلی می شود ، پس وقت آن است که از اقدامات پیشگیری مراقبت کنید.با رعایت توصیه های پزشکان ، می توان روند بیماری را از وقوع آن متوقف یا به طور کامل جلوگیری کرد:
- همیشه هنگام انجام ورزش ، از تکنیک صحیح پیروی کنید ، به روشنی توصیه های مربی را دنبال کنید.
- سعی کنید از همان حرکات تکراری در محل کار خودداری کنید ، استراحت کنید.
- قبل از هرگونه فعالیت بدنی ، حتماً تمرینات گرم کردن را انجام دهید ، ماساژ دهید.
