استرپتوکوک گروه B - اولین علائم و تظاهرات ، دارو درمانی ، عوارض احتمالی

طبقه بندی اصلی استرپتوکوک ها آنها را به 20 نوع تقسیم می کند که به آنها حروف لاتین گفته می شود.شخصیت های سیریلی گاهی مجاز هستند.استرپتوکوکهای گروه A ، B و D (A ، B و D) برای انسان خطرناک است.هر کسی می تواند عوارض جدی ایجاد کند.استرپتوکوک گروه B بخشی از میکرو فلورای بدن است ، اما در شرایط خاص منجر به بیماری های جدی نیز می شود.

گروه B استرپتوکوک چیست

نام انگلیسی این میکروارگانیسم مانند گروه B استرپتوکوک (خلاصه GBS) است.میکروارگانیسم ها به دسته گرم مثبت (رنگ حفظ رنگ در طول رنگ آمیزی گرم) از باکتری های استرپتوکوکی - Streptococcus agalactiae تعلق دارند.این استرپتوکوک بتا همولیتیک است.گاما همولیتیک GBS باعث آسیب سلول های خونی نمی شود ، آلفا همولیتیک - منجر به از بین رفتن جزئی آنها می شود.استرپتوکوک بتا همولیتیک خطرناک ترین محسوب می شود زیرا باعث همولیز کامل گلبول های قرمز - تخریب با آزاد شدن هموگلوبین می شود.

Streptococcus agalactiae باکتری های هوازی هستند که نوارهای کوتاهی از رنگ آبی هستند.آنها ثابت هستند و شکل نمی گیرنداختلافاتبرخی از این باکتری ها دارای کپسول هستند که می تواند مشکل را برای درمان عفونت دشوار کند.مشکلات با عوامل زیر پرخاشگری این باکتری ها همراه است:

• اریتروژنین.این یک اگزوتوکسین استرپتوکوکی است که با همین عفونت شوک را تحریک می کند.
• همولیزین.این ماده باعث از بین رفتن گلبول های قرمز می شود.همچنین اثرات سمی بر روی لکوسیت ها دارد ، عملکرد پلاکت را مختل می کند.
• استرپتوکیناز.این عامل پرخاشگری باعث عدم تعادل بین سیستم های انعقادی و ضد انعقاد بدن می شود.
• پروتئین نوع M. ایمنی را سرکوب می کند ، به سلول های بدن آسیب می رساند.

در انسان ، این باکتری ها در سطح مخاط واژن در خانم ها یافت می شوند (آلودگی بیشتر توسط آلودگی با رکتوم) و در روده تحتانی در همه بزرگسالان وجود دارد.از نظر میزبان بیولوژیکی ، میکروارگانیسم در ایمنی طبیعی باعث ناراحتی نمی شود.در صورت کاهش آن ، به عنوان مثال ، در بیماریهای مزمن ، عفونت استرپتوکوکی گروه B (بیماری B- استرپتوکوکی ، BCA) ایجاد می شود.

وضعیت ناقل GBS به ویژه برای زنان دارای فرزندآوری خطرناک است زیرا قادر به آلوده کردن کودک در دوران بارداری یا زایمان است.این باکتریها می توانند باعث بیماریهای زیر شوند:

• ولوواژینیت؛
• حالب
​​
• سیستیت؛
• اندومتریت پس از زایمان؛
• مننژیت و مننژانسفالیت؛
• پوکی استخوان دراز استخوان ها و آرتروز.
• سپسیس نوزادان ؛
• پنومونی؛
• عفونتهای بیمارستانی.

مسیرهای انتقال

روش های مختلفی برای آلوده کردن این باکتری وجود دارد.قابل توجه حامل GBS است.در این حالت ، عفونت وجود ندارد ، زیرا باکتری با ایمنی شدید خود را نشان نمی دهد ، اما می تواند به افراد دیگر منتقل شود.راههای احتمالی عفونت:

• عمودی.عفونت نوزاد در دوران بارداری یا زایمان به دلیل استعمار روده یا واژن توسط گروه B استرپتوکوکی بوجود می آید.بر اساس آمار ، عفونت استرپتوکوکی در 200 کودک فقط در چنین نوزادانی ایجاد می شود.
• افقی.این یک مسیر شایع تر (کلاسیک) انتقال پاتوژن همراه با انتشار آن به محیط است.عفونت می تواند در طول رابطه جنسی با یک حامل یا بیمار ، استفاده از وسایل خانگی معمولی ، از طریق بزاق ، هنگام عطسه یا سرفه فرد آلوده رخ دهد.

علائم

در بیشتر مردان و زنان ، استرپتوکوک ها به هیچ وجه خود را نشان نمی دهند.عفونت ها فقط هنگامی ضعیف می شوند که نیروهای ایمنی بدن ضعیف شوند.اشکال احتمالی دوره بیماری:

• سپسیس پس از زایمان.
• پای دیابتی (پیوستن به عفونت و ایجاد التهاب چرکی پا در دیابت)؛
• ورم مفاصل ؛
• عفونت خون ، پوست و بافت نرم.
• پریتونیت؛
• پنومونی؛
• عفونت دستگاه ادراری ، استخوان ها ، مفاصل.
• آبسه؛
• پریتونیت؛
• مننژیت؛
• اندوکاردیت.

نوزاد تازه متولد شده

دو نوع عفونت استرپتوکوکی گروه B در نوزادان وجود دارد: زودرس و دیررس.اولین بار طی 24 ساعت توسعه می یابد.بعد از تولداحتمال مرگ 30-50٪ است.BCS به شرح زیر است:

• باکتری؛
• پنومونی؛
• سندرم پریشانی تنفسی.
• سپسیس؛
• نارسایی قلبی عروقی.

عفونت استرپتوکوکی گروه B اواخر در نوزادان در 2 تا 14 روز و بعضی اوقات در 3 ماه اول رخ می دهد.چنین نوزادانی از بدو تولد سالم به نظر می رسند.علائم در هفته اول زندگی شکل می گیرد.بیشتر اوقات این بیماری به شکل مننژیت بروز می کند.خطر مرگ 15-25٪ است.علائم عفونت دیررس در گروه B:

• تغذیه ضعیف.
• صداهای دلخراش؛
• مشکلات تنفسی؛
• کبودی پوست - سیانوز اکسیژن.
• تشنج؛
• اسهال؛
• استفراغ؛
• ناهنجاری های ضربان قلب و فشار خون.
• دمای بدن افزایش می یابد.

بارداری گروه B استرپتوکوک گروه B

نوزادان سالم سالانه در صدها و ده ها حامل GBS متولد می شوند.عوامل خطر عفونت مادر به کودک با استرپتوکوک:

• سن کمتر از 20 سال؛
• پارگی غشاء به مدت 18 ساعت.به زایمان؛
• مداخلات جراحی یا هورمونی در دوران بارداری.
• عفونت استرپتوکوکی در کودک قبلی.
• نتیجه مثبت آنالیز در FSB؛
• پارگی غشاها یا انقباضات برای کمتر از 37 هفته؛
• تب هنگام زایمان؛
• استرپتوکوکی گروه B در ادرار.

بیشتر نوزادان هنگام زایمان آلوده می شوند.باکتریها می توانندنفوذ به رحم و پارگی زودرس غشای آمنیوتیک.همین اتفاق هنگامی رخ می دهد که استرپتوکوک ها از واژن به حفره رحم منتقل می شوند.کودک با بلع مایعات آمنیوتیک که در آن میکروب ها وارد شده اند ، آلوده می شوند.با مرگ و میر ، سقط جنین ، زایمان زودرس خطرناک است.عوارض مربوط به نوزاد متولد نشده امکان پذیر است:

• سپسیس؛
• مننژیت؛
• پنومونی؛
• سرخچه؛
• سفلیس؛
• کاهش شنوایی یا بینایی؛
• تشنج؛
• عقب ماندگی ذهنی؛
• فلج مغزی؛
• ناتوانی در طول عمر.

زنان باردار باید به طور مرتب برای استرپتوکوک گروه B مورد معاینه قرار گیرند .این تجزیه و تحلیل چندین بار در کل دوره تولد نوزاد انجام می شود:

1. اولین بار از مطالعه در سه ماهه اول انجام می شود.این به ویژه در مورد زنانی که سابقه سقط جنین یا زایمان زودرس دارند صادق است.
2. تجزیه و تحلیل مجدد در هفته 35-37 از تولد جنین انجام می شود.

پزشک با نتیجه مثبت ، قصد ادامه بارداری را دارد.روش پیشگیری از عفونت در کودک - معرفی آنتی بیوتیک ها به زن حداکثر 4-6 ساعت قبل از زایمان.این روش برای بیمارانی که زایمان زودتر از 37 هفته از آنها شروع شده و افرادی که دارای استرپتوکوک گروه B بوده اند ، الزامی است ، اگر زایمان توسط سزارین انجام شود ، تا زمان تخلیه آب و شروع زایمان ، معرفی آنتی بیوتیک ها لازم نیست.

عوارض

عفونت استرپتوکوکی گروه B بزرگسالان علل مختلفی را ایجاد می کندبیماری ها ، هر کدام عواقب خاص خود را دارند.لیست عوارض احتمالی برای زنان باردار شامل موارد زیر است:

• عفونتهای رحمی یا جفت.
• سقط جنین؛
• مرگ جنین؛
• اندومتریت؛
• عفونت ادراری؛
• درد شکم ، خونریزی ، ترشحات چرکی واژن و تب چند روز پس از تولد نوزاد.

تشخیص

تشخیص آزمایشگاهی GBS دشوار است زیرا باکتری های ایجاد شده آن در شرایط ویژه کشت می شوند.برای تشخیص آنها در خون ، از مواد مغذی ویژه ای مانند آگار خون و آبگوشت استفاده می شود.روشهای تشخیصی مورد استفاده عبارتند از:

• رنگ آمیزی گرم.
• اسمیر ناحیه واژن و رکتال زنان در هفته 35-37 در زنان باردار.
• سوراخ كمر در مشكوك به مننژيت؛
• اشعه ایکس قفسه سینه برای ارزیابی سینه پهلو؛
• تجزیه و تحلیل ادرار (در مورد دیسوریا یا ادرار ادرار)؛
• مطالعه سرولوژیکی برای تشخیص آنتی بادی ها به GBS در خون.

درمان

تجویز داخل وریدی آنتی بیوتیک ها اساس درمان است.شایان ذکر است که آنها در جلوگیری از بروز زودرس عفونت استرپتوکوکی قبل از تولد مؤثر نیستند ، زیرا استرپتوکوک ها می توانند به سرعت رشد کنند.به همین دلیل ، خانمهایی که این باکتری در ادرار یافت شده است ، در هنگام زایمان داروهای ضد باکتریایی دریافت می کنند.تجویز آنتی بیوتیک ها برای زنان باردار که از وضعیت گروه B استرپتوکوکی اطلاع ندارند در سال نشان داده شده استدر موارد زیر:

• اگر 18 ساعت یا بیشتر از زمان تخلیه آب سپری شده باشد.
• در زایمان زودرس (37 هفته قبل)؛
• در پس زمینه تب هنگام بدو تولد.

انتخاب یک آنتی بیوتیک خاص پس از به دست آوردن نتایج تجزیه و تحلیل برای تشخیص بیماری زا انجام می شود.تا این مرحله ، پزشک داروهای با طیف گسترده ای از فعالیت ها ، بیشتر اوقات - پنی سیلین ها را تجویز می کند.در عفونتهای استرپتوکوکی گروه B اولیه ، درمان فوری آنتی بیوتیک در نوزادان آغاز می شود.این دوره 10-14 روز به طول می انجامد.چنین درمانی مؤثر است ، اما برخی از کودکان نیاز به احیا دارند.بزرگسالان ، بسته به شدت بیماری و علائم فردی ممکن است علاوه بر این اختصاص داده شود:

• سیستم ایمنی: Lisobact ، Immunal ، Immunorix.برای تقویت دفاع بدن استفاده می شود.
• باکتریوفاژ استرپتوکوکی.در موارد شدیدتر منصوب شده است.این یک آماده سازی ایمنیوبیولوژیکی است که منجر به لیز (تخریب) سلول های باکتریایی می شود.

درمان آنتی بیوتیکی

با توجه به استرپتوکوک های گروه B ، سفالوسپورین ها ، اگزاسیلین ها و پنی سیلین ها مؤثر هستند.مورد دوم بیشتر و بیشتر تعیین می شود و اولین انتخاب برای عفونت استرپتوکوکی است.فقط پنی سیلین به عنوان آنتی بیوتیک علیه استرپتوکوک واقعاً مؤثر است زیرا در برابر این باکتری مقاومت ایجاد نکرده است.بعلاوه ، چنین دارویی حتی در هنگام استفاده از دوز زیاد ، احتمال بروز عوارض جانبی کم دارد.

در درمان سپسیس نوزادی ، اغلب ترکیب جنتامایسین مورد استفاده قرار می گیرد(یک داروی ضد باکتریایی از گروه آمینوگلیکوزید) و آمپی سیلین.نشانه های استفاده از آمپی سیلین:

• مننژیت؛
• سپتی سمی ؛
• پریتونیت؛
• سالمونلوز؛
• تب شال؛
• کلامیدیا در زنان باردار؛
• پیلونفریت؛
• سوزاک؛
• سرویسیت؛
• عفونت دستگاه ادراری.

مزیت آمپی سیلین فقط از سن یک ماه مجاز است ، اما فقط در حالت تعلیق.علاوه بر این ، در دوران بارداری نیز قابل استفاده است.مضرات - شما نمی توانید در طول شیردهی از این آنتی بیوتیک استفاده کنید.در درمان پنی سیلین ، اغلب از عوارض جانبی جلوگیری می شود ، اما برای بخش کمی از بیماران ، آنها حساسیت دارند.سایر داروهای ضد باکتریایی در این مورد استفاده می شوند:

• Vancomycin؛
• کلیندامایسین؛
• سفازولین.

آماده سازی دوم متعلق به گروه سفالوسپورین ها است.این ماده فعال بیوسنتز آنتی بیوتیک دیواره های سلولی میکروب ها را مسدود کرده و منجر به مرگ آنها می شود.کمبود سفازولین - ضعیف از دستگاه گوارش جذب می شود.به همین دلیل ، آنتی بیوتیک به صورت داخل وریدی یا عضلانی تجویز می شود.غلظت ماده فعال سفازولین در صفرا بیشتر از خون است.این یک مزیت دارو در درمان کوله سیستیت حاد است.سایر نشانه های استفاده از سفازولین:

• سپسیس؛
​​
• پریتونیت؛
• آلودگی خون؛
• التهاب پوشش قلب؛
• عفونت مفاصل و استخوان.
• عفونت ادراری یا دستگاه تنفسی.

خطر دیگر در مورد درمان آنتی بیوتیکی اسهال و حالت تهوع است.علاوه بر این ، چنین داروهایی بر میکروبیای روده تأثیر منفی می گذارد.به همین دلیل پزشکان مواد ضد باکتریایی را بدون نیاز جدی تجویز نمی کنند ، خصوصاً برای نوزادان.برخی از کارشناسان 12 ساعت صبر می کنند.بعد از تولد برای دیدن وضعیت کودک چگونه تغییر می کند.فقط در نهایت تصمیم به انتصاب آنتی بیوتیک ها گرفت.

پیش آگهی

در تعیین پیش آگهی ، سن بیمار و وجود سایر بیماری ها در نظر گرفته می شود.برخی از آمارها را می توان در اینجا ارائه داد:

• میزان مرگ و میر در بین زنان باردار مبتلا به عفونت استرپتوکوک گروه B ، میزان کمی دارد.اگر یک زن حامل این باکتری ها باشد ، می تواند آنها را به کودک آلوده کند.
• احتمال آلوده شدن به نوزاد بدون استفاده از آنتی بیوتیک های حامله قبل یا هنگام زایمان 1: 200 است.در طی درمان با آنتی بیوتیک ، خطر عفونت به 1: 4000 کاهش می یابد.
• مرگ و میر در بزرگسالان مبتلا به عفونت استرپتوکوکی گروه B تهاجمی ، بسته به شرایط کلی ، 5-47٪ است.احتمال مرگ در افراد مسن بیشتر است ، زیرا بیشتر آنها بیماریهای اولیه دارند.

Prevention

نوزادان باردار برای جلوگیری از عفونت ها از جمله آزمایش استرپتوکوک گروه B باید بطور منظم غربالگری شوند..اقدامات GBS شامل موارد زیر است:

• شخصی نگه داشتنبهداشت؛
• تجویز آنتی بیوتیک ها به زن در هنگام زایمان با یک نتیجه مثبت از تجزیه و تحلیل در مورد Streptococcus agalactiae؛
• استفاده از داروهای ضد باکتریایی در کودکان متولد شده از مادران حامل.
• گرفتن اسمیر از مهبل (واژن) در زنان باردار در هفته 35-37 بارداری.
• هر 4 ساعت به مدت 2 روز از نظر بالینی كودكانی كه هیچ علامت معمولی از بیماری B- استرپتوكوكی را ندارند بلافاصله پس از تولد.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.