آیا می توان پسوریازیس را درمان کرد: علائم درمانی

آیا پسوریازیس درمان می شود ، و چگونه می توان بیماری را رها کرد]تظاهرات قابل مشاهده پلاک هایی با اندازه های مختلف هستند که تمایل به ادغام دارند و باعث افزایش ناحیه ضایعه می شوند.آنها بر روی پوست موضعی هستند ، می توانند بر روی صفحات ناخن ، مفاصل بافت تأثیر بگذارند.

آیا پسوریازیس می تواند مسری باشد؟خیر ، این بیماری در دسته بیماریهای عفونی قرار نمی گیرد.ظاهر بثورات با آسیب شناسی سلولی همراه است: سلول های پسوریاتیک سریعتر بالغ می شوند اما نقص دارند.مصونیت آنها را عناصر و حملات بیگانه می داند.
دلایل بروز چنین اختلالات دقیقا مشخص نشده است ، اما مشخص شده است که شوک های عصبی جدی ، شرایط استرس زا می توانند بیماری را در بزرگسالان برانگیزند.تا به امروز ، به شما اجازه می دهید تا بطور دائم از شر روش های تأیید شده پسوریازیس خلاص شوید - این بیماری به صورت برگشت ناپذیر درمان نمی شود.

اهداف و روش های درمانی

اقدامات درمانی با هدف:

کاهش شدت تظاهرات ،
توقف پیشرفت علائم ،
اطمینان از بهبودی پایدار.

داروها و رویه ها بصورت جداگانه و با در نظر گرفتن موارد زیر انتخاب می شوند:

سن و وضعیت عمومی بیمار ،
عوارض جانبی (از جمله مزمن) ،
مدت و پیچیدگی روند پاتولوژیک ،
محل و ماهیت ضایعات ،
نتایج دوره قبلی (در صورت وجود).

درضایعات قسمت بزرگی از پوشش بافت ها با درگیری ناخن ها و مفاصل پزشکان در بیمارستان مشغول مداوا هستند.

اقداماتی که پویایی مثبت را در مورد این سوال که آیا پسوریازیس از بین می رود مبتنی بر یک رویکرد جامع به مسئله مدیریت علائم ، تشخیص و از بین بردن عوامل تشدید کننده است.

روش های اصلی اثر درمانی برای درمان بثورات ، با کمترین سمی و کمترین ایمنی از نظر تعداد اثرات نامطلوب احتمالاً ، ارائه شده است:

درمان موضعی - نتیجه با استفاده از پمادها حاصل می شود ،کرم ها ، محلول هایی که عناصر پاتولوژیک را درمان می کنند.
فتوشیمی درمانی - برای ناکارآمدی داروهای خارجی تجویز می شود.در طول عمل ، پوست با اشعه ماوراء بنفش یا طول موج (انواع A و B) تابش می شود.این روش با استفاده از مواد حساس کننده نور انجام می شود.
تأثیر سیستمیک - شامل تزریق و تزریق داخل وریدی است.علائم ضایعات شدید با تجویز سرکوب کننده های سیستم ایمنی (سرکوب کننده های سیستم ایمنی) متوقف می شود.

مواد مخدر

اگرچه درمان کامل پسوریازیس امکان پذیر نیست ، اما در واقعیت می توان به بهبودی پایدار دست یافت.موفقیت بستگی به رعایت دقیق نسخه ها و توصیه های پزشک دارد ، که بیشتر آنها (رژیم غذایی ، پیشگیری ، نظارت) به طور جدی در سبک زندگی بیمار ریشه دارد.

معمولاً تجویز می شود:

کورتیکواستروئیدهای موضعی.داروهای این گروه در خارج استفاده می شود ، در عمل پاسخ به سؤالات ، درمان یا پسوریازیس (و تظاهرات مشهود آن).آنها خارش را از بین می برند ، التهاب را تسکین می دهند.استفاده منظم می تواند اعتیاد آور به اجزای سازنده باشد ، سازگاری با پوست و در نتیجه اثر درمانی کاهش می یابد.برای جلوگیری از این وضعیت ، جلسات با استراحت های دو سه هفته ای متناوب است و داروها با آنالوگ ها جایگزین می شوند.از آنجا که کورتیکواستروئیدها با تعدادی از عوارض جانبی مشخص می شوند ، نواحی حساس - صورت ، کشاله ران - با داروهایی با غلظت کمتر هورمونهای استروئیدی درمان می شوند.برای تسکین علائم پسوریازیس روی پمادهای بدن اعمال می شود ، روی سر (قسمت موی) - لوسیون ها ، اسپری ها ، ژل ها.
ویتامین D3 مصرف.این برای عادی سازی ، کند شدن فرآیندهای تقسیم و بلوغ سلول ها در ضایعات در نظر گرفته شده است.پسوریازیس با استفاده از کلسیتریول ، کلسیپوتریول ، تاکسالسیولول به پلاک ها درمان می شود.تجاوز بیش از حد مجاز توصیه نمی شود ، زیرا در طول مصرف بیش از حد نارسایی در متابولیسم کلسیم وجود دارد.
داروهای ضد التهابی ، سرکوب کننده سیستم ایمنی غیر استروئیدی (تاکرولیموس ، پییمکرولیموس).مهارکننده های کلسیمورین برای مناطقی با پوست نازک ، صورت ، اندام تناسلی مناسب هستند و به طور موثر خارش را سرکوب می کنند.آنها ضعیف تر از کورتیکواستروئیدها هستند ، بنابراین درمان پسوریازیس شدید با کمک آنها غیرممکن است.
عوامل کراتولیتیک.آنها در گروه داروهای ضد التهابی ، ضد میکروبی و ضد عفونی کننده قرار می گیرند که می توانند اثربخشی داروها را افزایش دهند ،همراه با آنها اعمال می شود.کراتولیتیک ها باعث ایجاد هایپرکراتوز نمی شوند ، به تغییر ضخامت بافتهای پوششی کمک نمی کنند ، نرم می شوند ، باعث تسریع در فرآیند لایه برداری می شوند (پلاک ها سریعتر از بین می روند).استفاده از این وجوه نه تنها می تواند آسیب شناسی را درمان کند بلکه باعث ترمیم تعادل آب در سلول ها ، افزایش خاصیت ارتجاعی پوست می شود.کراتولیتیک ها توسط اسیدهای لاکتیک ، سالیسیلیک ، گلیکولیک نشان داده می شوند.فرم های انتشار: کرم ، پماد ، لوسیون ، شامپو.

طب سنتی

آیا پسوریازیس با داروهای مردمی درمان می شود یا خیر؟بله ، درمان می شوداما گزینه های جایگزین برای موارد پیچیده مناسب نیستند ، بیشتر به عنوان یک روش درمانی دارویی مکمل استفاده می شوند.

بدون توصیه متخصص ، استفاده از داروهای مردمی ممنوع است ، حتی اگر دوست دختر (خویشاوند ، دوست ، همکار ، فقط آشنایی) ادعا کند که خود را معالجه کرده است و توصیه می کند به پزشکان اعتماد نکنید.مداخله غیر ماهر باعث کاهش اثربخشی داروهای اصلی می شود.

به طور کلی ، پسوریازیس غیر قابل درمان است ، اما با کمک پمادها ، تزریق ها و جوشانده ها می توان مظاهر آن را تضعیف کرد.

گیاهان دارویی در برابر آسیب شناسی:

کالانچوی.قارچ تازه برای چند ساعت روی بثورات اعمال می شود.مراحل روزانه امکان پذیر است.
دارواش سفید است.برای تهیه تزریق 1 قاشق غذاخوری طول می کشد.گیاهان (موجود در داروخانه ها) و آب جوش (1 فنجان).این مواد مخلوط شده و در حمام آب پیر می شوند (مدت زمان پخت 10 دقیقه است).سپس جوشانده (60 دقیقه) تزریق می شود ، فیلتر می شود.روزانه سه بار مصرف می شود.دوز تنها - یک سوم لیوان.در صبح ، تزریق باید قبل از غذا نوشیده شود.
لن.بذور (2-3 قاشق غذاخوری) روی آب جوش (1 لیتر) ریخته ، به جوش آورده می شوند ، 10 دقیقه روی حرارت کم پخته می شوند.سپس انفوزیون فیلتر شده و به صورت خوراکی شبیه به روش قبلی گرفته می شود ، اما با دوز متفاوت (نصف لیوان).
خلوص ، تقویم ، بابونه ، قاصدک (ریشه).نسبت گیاهان (قاشق چایخوری): 6: 4: 4: 2.مواد مخلوط شده و با آب جوش (500 میلی لیتر) مخلوط می شوند ، مخلوط تزریق می شود (یک شبه یا روز) ، فیلتر می شود.میزان روزانه 510 میلی گرم است (قبل از غذا به 3 وعده غذایی تقسیم می شود).تزریق بیش از 24 ساعت طول نمی کشد.
برای تهیه پمادها از خلوص ، لانولین ، بنزین استفاده می شود.نسبت مؤلفه 2: 1: 1.این ابزار محدودیتی در استفاده ندارد.
مغازه دار.پماد با مخلوط کردن وازلین ، لانولین ، زمین به حالت پودری ریشه های گیاه که در حمام آب جوشانده می شود ، بدست می آید.

پاسخ به این سؤال که آیا پسوریازیس به تنهایی با گیاهان قابل درمان است ، منفی است ، بنابراین اگر متوجه بثورات مشکوک شدید ، باید با یک متخصص پوست مشورت کنید.تشخیص به موقع بیماری می تواند آن را در مراحل اولیه از بین ببرد ، که احتمال بهبودی در طول عمر را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

تنظیم تغذیه

اگر بیمار بخواهد بهبود یابد ، بررسی رژیم غذایی ضروری است.در این حالت ، تغذیه باید پایه و اساس تغذیه باشد ، و مضر - باید از این امر مستثنا شود.

بیمار باید امتناع ورزد:

لبنیات - پنیر ، پنیر ، شیر ، کفیر ، کره ، ماست ، خامه ترش ، مارگارین؛
سفیدنان ، شیرینی؛
چای ، قهوه؛
ادویه ، نمک سوء مصرف؛
شیرینی - شکلات ، مارمالاد ، کلوچه ، شکلات ، شیر تغلیظ شده ، کلوچه ، کیک.
قند؛
مواد غذایی کنسرو ، محصولات دودی ، مایونز؛
مشروبات الکلی ، دخانیات؛
گوشت گاو ، گوشت خوک و بیکن ، تخم مرغ ، سوسیس.

رژیم غذایی توسط:

فرنی - گندم سیاه ، جو دوسر (روی آب) تکمیل می شود.
نان سیاه؛
سبزیجات - پیاز ، شوید ، جعفری؛
سبزیجات - خیار ، سیب زمینی (برای استفاده بدون روغن توصیه نمی شود) ، گوجه فرنگی ، و غیره.
آب میوه های تازه.

شاید پیروی از رژیم غذایی دشوار باشد ، اما اگر بیمار تصمیمی را اتخاذ کرده باشد ، من بدون تنظیم رژیم "من تا آخر درمان می شوم".در غیر اینصورت ، اثر مورد انتظار از درمان حاصل نمی شود.

اقدامات پیشگیرانه

یکی از خصوصیات پوستی افراد مستعد درماتوز ، حساسیت بالایی است: پلاک ها می توانند در مناطقی از آسیب های جزئی ، التهابات ، در مناطقی که لباس زیر مالش می دهند ظاهر شوند.و هنگامی که میکرو فلورای بیماری زا آسیب دید ، التهاب شروع به درمان سخت تر کرد.

پسوریازیس یک آسیب شناسی مکرر است ، بنابراین پیشگیری نیز بخشی از درمان است.اقدامات اصلی:

پیشگیری از آسیب؛
بهداشت منظم (پس از تصفیه آب ، بدن باید کاملاً خیس شود ، فقط باید از یک حوله نرم استفاده شود)؛
محافظت از پوست با ژله نفتی (اثرات مضر کلر را خنثی می کند) هنگام پیاده روی در استخر.
هماهنگی استفاده از مواد آرایشی با پزشک؛
پوشیدن مواد طبیعی ، نهمحدود کردن حرکت؛
استفاده از ضد آفتاب در ساحل (ماوراء بنفش فقط با ضربات متوسط شفا می یابد).

اکنون نمی توان پاسخ داد که آیا پسوریازیس به طور کامل درمان می شود ، با این وجود به دلیل تأثیر پیچیده آن بر روی بیماری ، می توان پیشرفت روند پاتولوژیک را متوقف کرد ، عادی سازی وضعیت بیمار ، اطمینان از بهبودی طولانی مدت.