UHF درمانی - چه فایده ای دارد که از آن در معالجه دستگاه تنفسی و دندانپزشکی استفاده می شود
اصل عمل یک میدان الکترومغناطیسی با فرکانس بالای نوسانات الکترومغناطیسی در پزشکی به عنوان فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد.برای توضیح ساده تر ، UHF درمانی همان چیزی است که می توانید از مفهوم "گرم شدن" استفاده کنید.درمان با گرما به عنوان یک درمان کمکی یا مستقل از بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی ، فرآیندهای التهابی در بافت های بدن و اندام های داخلی موثر است.با این وجود به دلیل مفید بودن این روش برای همه مناسب نیست و موارد منع مصرف دارد.
UHF درمانی چیست
برای اولین بار ، اثر درمانی یک میدان الکتریکی پالس در دهه 1930 در آلمان ثبت شد.درک کنید که UHF درمانی همان چیزی است که به رمزگشایی این اصطلاح کمک می کند: درمان با فرکانس فوق العاده بالا.استفاده از تجهیزات تخصصی در روشهای فیزیوتراپی در معرض قرار گرفتن در معرض بدن بیمار ، با هدف ایجاد 2 نوع جریان الکتریکی (هدایت و جابجایی) انجام شده است.
نتیجه چنین دستکاری ها افزایش نفوذپذیری دیواره رگ ها و ورود به کانون التهابی سلول های سیستم رتیکولو آندوتلیال است.اثر حرارتی درمان با فرکانس فوق العاده بالا به دلیل ویژگی های بافت های بدن که در برابر نفوذ جریان الکتریکی مقاومت می کنند ، آشکار می شود.روشی که از دستگاهی برای درمان UHF استفاده می کند ، EOT درمانی (رمزگذاری شده به عنوان الکترود گرداب) نامیده می شود.
مکانیسم عمل
عنصر اصلی دستگاه برای انجام UHF درمانی یک مولد با فرکانس فوق العاده بالا است که تکثیر امواج با فرکانس فوق العاده بالا را انجام می دهد.برای مراحل ثابت از تجهیزات ثابت و تجهیزات قابل حمل استفاده می شود.تنظیم قدرت اثر با احساس گرمای بیمار انجام می شود (نشانه آن شدت درخشش یک لامپ نئونی است که در قسمت UHF قرار داده شده است ، و انحراف از رونق میلیمتر).
از الکترودهای کندانسور برای آوردن امواج الکترومغناطیسی به بیمار استفاده می شود که دیسک های فلزی در ژاکت عایق به همراه یک ژنراتور هستند.دوز گرما در فرکانس فوق العاده بالا مطابق با دستورالعمل ، بر اساس هدف از درمان ، محاسبه می شود و از انواع زیر است:
| دوز (شدت احساس گرما در طول UHF درمانی) | توان خروجی دستگاه های قابل حمل ، W | قدرت خروجی دستگاه های ثابت ، W | کاربرد درمانی |
| آترومیک (هیچ) | 15-20 | 40 | در برابر التهاب |
| الیگوترمال (سبک) | 20-30 | 50-70 | تغذیه سلول بهبود یافته |
| حرارتی (رسا) | 30-40 | 70-100 | عادی سازی متابولیسم |
| بیان شده | 40-70 | 100-150 | اثر تحریک آمیز |
فایده و ضرر
دانستن اصلاقدامات و درک اینکه UHF درمانی همان چیزی است که وجود دارد ، می توان نتیجه گرفت که درمان UHF تأثیر مفیدی بر بدن انسان دارد.جریان فرکانس فوق العاده بالا می تواند فرآیندهای رخ داده در بافت های عصبی ، استخوان ها ، تاندون ها و مفاصل را تحت تأثیر قرار دهد.میدان الکترومغناطیسی با فرکانس بالا برای درمان بیماریهای التهابی حاد ، نوروزها ، اختلالات متابولیک و مشکلات ستون فقرات استفاده می شود.
تأثیر چنین روشی فیزیوتراپی ممکن است دقیقاً برعکس آنچه انتظار می رود ، در صورت رعایت نکردن قوانین اساسی رفتار آن باشد.دمای بیش از حد بین صفحات خازن می تواند باعث سوختگی پوست شود.خطر سلامتی بیمار مبتلا به UHF ، گرم شدن شدید ناحیه ملتهب است ، زیرا ضرب سلول های بیماری زا تحت تاثیر گرما افزایش می یابد.احساس ناراحتی در طی چنین روشی باید باعث شود که فیزیوتراپیست فرکانس نوسانات امواج الکترومغناطیسی را کاهش دهد.
شهادت
ارجاع این عمل باید توسط پزشک متخصص انجام شود که با تاریخ پزشکی بیمار آشنا باشد ، از واکنش های بدن بیمار به محرک ها خبر دارد.فیزیوتراپی UHF در طول دوره درمان برای مشکلات زیر انجام می شود:
- بیماری التهابی.
- صدمات نخاعی ، اعصاب محیطی.
- رادیکولیت ؛
- بیماری چشم؛
- فلج اطفال؛
- ترومبوفلبیت؛
- بیماری سیستم گوارش و دستگاه ادراری
- بیماری های گوش و حلق و بینی
- بیماری پوستی؛
- تشدید فرآیندهای التهابی بافت استخوانی (در دندانپزشکی).
موارد منع مصرف
انجام UHF درمانی می تواند برای بدن بیمارانی که ضربان ساز ، ایمپلنت و سایر اجزای فلزی خارجی نصب شده اند خطرناک باشد.علاوه بر این ، پزشکان UHF را در موارد زیر تجویز نمی کنند:
- که به بیماری های خونی ، تیروتوکسیکوزیس مبتلا می شوند.
- نئوپلاسم هستند.
- در حین حالت تب و تاب؛
- بیمار از نارسایی قلبی عروقی رنج می برد.
- در دوران بارداری؛
- در تاریخ بیماری فیبروم رحمی ، ماستوپاتی ، اوروپیدیدیمیت است.
- قبل از عمل؛
- حساسیت کم به نفوذ امواج الکترومغناطیسی.
عوارض جانبی
عدم رعایت دامنه فرکانس توصیه شده یا زمان نادرست روش فیزیوتراپی UHF ممکن است منجر به عوارض جانبی شود.این موارد عبارتند از:
- تب در طی یا بلافاصله پس از درمان.
- وخیم شدن وضعیت سلامتی؛
- سوختگی پوست؛
- خونریزی داخلی.
UHF درمان
متخصص قبل از درمان UHF ، بسته به موقعیت مکانی که در آن قرار گرفته اید ، اندازه و شکل صفحات را انتخاب می کند.نگهدارنده الکترود با یک محلول حاوی الکل درمان می شود و به بیمار تغذیه می شود.اثاثیه ای که بیمار روی آن قرار می گیرد باید چوبی باشد.بستگی بهاز روش نوسان فرکانس موج فرکانس موج درمانی UHF مداوم یا پالس استفاده می شود.مقدار مصرف گرما بر اساس نشانه های ذکر شده در جهت تنظیم می شود.
در سینوزیت
اشکال حاد و مزمن سینوزیت و سینوزیت به خوبی در معرض امواج فرکانس بالا قرار دارند.UHF در سینوزیت آخرین مرحله از دوره درمانی است و به مدت 10-15 روز انجام می شود (بستگی به عمق محل تشکیل سازهای چرکی در سینوس ماگزیلا دارد).مدت زمان انجام یک عمل 10 تا 15 دقیقه است.اثر مثبت UHF درمانی با کاهش ادم تحت تأثیر جریان دیودینامیکی حاصل می شود.
در برونشیت
درمان بیماریهای سیستم برونش ریوی با UHF با هدف تقویت دیواره آلوئولها ، درمان فرایندهای التهابی انجام می شود.روش قرارگیری صفحات UHF بر روی سینه به موازات بدن بیمار (مانند عکس) است.فاصله بین الکترودها کمتر از قطر صفحه نیست ، با توجه به اندازه ریه های بیمار انتخاب شده است.دوره UHF در برونشیت از 6 تا 12 جلسه دو بار در روز و 5 تا 20 دقیقه به طول می انجامد.
در اوتیت
روش UHF در اوتیت باید تحت نظر پزشک انجام شود ، زیرا میدان الکترومغناطیسی می تواند باعث تولید مایعات در حفره گوش میانی شود.برای پیگیری پاسخ بدن به اثر UHF ، دوره اولیه فیزیوتراپی بیش از 6 عمل به مدت 5 دقیقه نیست.در صورت عدم وجود آسیب شناسی ، مدت زمان درمان تا 10 روز افزایش می یابد.محل قرارگیری الکترودها در طول درمان UHFبه شرح زیر اتفاق می افتد: یک صفحه یک فرآیند ماستوئید استخوان تمپورال در پشت گوش است ، دیگری در قسمت معبد است.
