تونسیلیت - علل تظاهرات مزمن و حاد ، روش های درمانی و پیشگیری چیست

ضايعات عفوني حلق و لوزه ها را لوزه گويند (لات. تونسيليت)معمولاً این بیماری به دلیل باکتریایی بیماری زا به طور مشروط (استرپتوکوک β- همولیتیک ، استافیلوکوک) یا ویروس ها (آدنوویروس ، نورو ویروس ها) ایجاد می شود.اغلب ، این عفونت عفونی ناشی از وضعیت ایمنی پایین فرد ایجاد می شود.تونسیلیت می تواند به صورت حاد (آنژین) یا مزمن بروز کند.

انواع لوزه ها

بیماری عفونی می تواند به صورت مزمن یا حاد بروز کند.لوزه حاد معمولاً نتیجه تماس با پاتوژن و تشدید روند مزمن به دلیل خستگی ، هیپوترمی یا کاهش ایمنی تحت سایر عوامل است.این اشکال از بیماری با ویژگی های زیر مشخص می شود:

1. لوزه حاد یا آنژین.این بیماری با فرآیندهای التهابی تلفظ شده حلقه حلق لنفاوی حلزونی بروز می کند.این بیماری توسط استرپتوکوکها ، استافیلوکوک ها ایجاد می شود ،ویروس ها ، کلامیدیا یا مایکوپلاسما.لوزه حاد با افزایش دمای بدن تا 39-40 درجه ، لوزه ها ، سازندهای چرکی مشخص می شود.
2. لوزه مزمن.طولانی شدن التهاب حلق نخاع.این بیماری به دلیل وجود شیوع عفونت در بدن یا بعد از بیماریهای عفونی که قبلاً منتقل شده اند ، ایجاد می شود.یک فرم ساده (جبران شده) از لوزه مزمن و سمی- آلرژیک (جبران شده) وجود دارد.حالت اول فقط با تظاهرات موضعی (گلودرد ، افت فشار خون) مشخص می شود و دوم باعث واکنش های سیستمیک بدن (لنفادنیت گردن رحم ، تب ، ورم مفاصل ، تغییرات قلبی عروقی و غیره) می شود.

علل بیماری ، مسیرهای عفونت

غدد از گسترش باکتری های بیماری زا در گلو با آب ، غذا و هوا جلوگیری می کنند.در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی در لاکونهای لوزه ها و غشای مخاطی همیشه میکرو فلورا وجود دارد.اگر افزایش شدید تعداد باکتریها یا اختلال در عملکرد سیستم ایمنی وجود داشته باشد ، در آن صورت التهاب رخ می دهد.علل اصلی بروز لوزه ها عبارتند از:

1. خود عفونت به دلیل وجود کانون های مزمن عفونت در بدن ، مانند گلومرولونفریت ، استوماتیت ، پیلونفریت ، پوسیدگی دندان و غیره.
2. مصرف میکرو فلورای بیماری زا در مقادیر زیادی از محیط خارجی توسط قطرات هوا یا از طریق تماس با وسایل خانگی (از طریق وسایل بهداشت شخصی ، وسایل آشپزخانه).

حاد

توسعه لوزه حادبه دلیل ورود به بدن و تولید مثل سریع در غشای مخاطی میکرو فلورای بیماری زا ، به طور مشروط.عوامل آنژین شامل:

• باکتری (گروه استرپتوکوکی β- همولیتیک β ، استافیلوکوک).
• عفونت ویروسی (Coxsackie enterovirus ، adenoviruses ، fusiform (Vansan spirochete) ، تبخال).
• قارچ (کاندیدا).

عوامل مساعدی وجود دارد که باعث کاهش ایمنی بدن و در تکثیر میکروارگانیسم ها می شود: هیپوترمی ، بیماری های سیستم غدد درون ریز (دیابت ، پرکاری تیروئید) ، تروما ، سوختگی لوزه های کام ، لوزه ها، نازوفارنکس (لثه ، فارنژیت ، سینوزیت).

لوزه مزمن مزمن

ایجاد یک فرم ساده مزمن آسیب شناسی منجر به عدم درمان آنژین ها ، عفونت های ویروسی تنفسی (SARS) ، پوسیدگی ، حساسیت ژنتیکی به بیماری های عفونی ، طولانی شدننقض تنفس طبیعی بینی (تشکیل پولیپ ، انحنای دیواره بینی ، آدنوئیدها).التهاب لوزه ها از نظر سمیت - آلرژی زا در ثانویه ضایعات عفونی مانند سل ، سینوزیت چرکی ، سینوزیت ، سرخک یا تب اسکارال اتفاق می افتد.

علائم عمومی

تصویر بالینی بیماری بستگی به علت لوزه ، وجود پاتولوژی های همزمان و وضعیت سیستم ایمنی بدن انسان دارد.برای آسیب های عفونی لوزه های کام کاملاً همراه با تب ، قرمزی وافزایش غدد ، تظاهرات مسمومیت عمومی بدن (ضعف ، خستگی ، خواب آلودگی ، لرز).

علائم گلودرد

سیر حاد بیماری با لنفادنیت منطقه ای ، تب ، مسمومیت عمومی بدن مشخص می شود.این بیماری با ظهور تب و گلودرد آغاز می شود.افزایش غدد لنفاوی منطقه ای وجود دارد.علائم لوزه به صورت حاد شامل علائم آمیگدال است:

• گلودرد شدید.
• hyperemia؛
• درجه حرارت subfebrile؛
• ناراحتی در بلع؛
• پلاک چرکی در شکاف ها.

مراحل و علائم لوزه مزمن

فرم ساده (جبران شده) لوزه مزمن با علائم پاک شده مشخص می شود.بیماران از احساس بدن خارجی ، خشکی و سوزن شدن در گلو ، ناراحتی هنگام بلع و بوی بد دهان شکایت دارند.لوزه ها hyperemic هستند ، به اندازه کمی بزرگ شده اند.در مرحله بهبودی ، لوزه های ساده ظاهر نمی شوند.تشدید 3-4 سال در سال با بهبودی طولانی مدت رخ می دهد ، که با ضعف عمومی ، ضعف همراه است.

در شکل سمی آلرژیک (جبران نشده) تشدید لوزه مزمن بیش از 5-6 سال در سال ایجاد می شود ، که اغلب توسط ضایعات بافت ها و اندام های مجاور پیچیده است.بیمار دائماً احساس بیمار ، ضعف ، خستگی می کند.دمای بدن برای مدت طولانی بالا می ماند.تصویر بالینی سایر اندامها به حضور همزمانان بستگی داردآسیب شناسی

خطرناک چیست؟تعداد زیادی میکروارگانیسم های مضر و سموم.عفونت با غدد ملتهب اغلب در بدن گسترش می یابد و باعث آسیب به کبد ، کلیه ها ، مفاصل می شود.تونسیلیت وضعیت طبیعی سیستم ایمنی بدن انسان را مختل می کند ، که منجر به افزایش حساسیت ارگانیسم به پاتوژن ها و ظهور کانون های اضافی التهاب می شود.

عوارض و عوارض احتمالی

از جمله عوارض جانبی مضر لوزه مزمن ، روماتیسم است که بر روی مفاصل (پلی آرتریت) ، دریچه های قلبی تأثیر می گذارد ، منجر به شکل گیری نقایص قلبی ، اختلالات همودینامیک می شود.آنژین بدون درمان در ایجاد پیلونفریت ، گلومرولونفریت ، نارسایی کلیوی و اختلال در عملکرد سایر ارگانهای پارانشیمی نقش دارد.عواقب موضعی آبسه حاد پاراتونسیل و پاراتونسیلیت.

روند التهابی مزمن لوزه ها باعث ایجاد بسیاری از آسیب شناسی های همزمان می شود که در میان آنها تعدادی از بیماری های کلاژن (اسکلرودرما ، اریتماتوز لوپسی سیستمیک ، پریاستاریت گره ای) ، ضایعات پوستی (پسوریازیس) و اعصاب رویشی محیطی وجود دارد.مسمومیت بدن با التهاب لوزه ها یک عامل خطر برای پورپورا ترومبوسیتوپنی و واسکولیت (التهاب دیواره رگهای خونی) است.

تشخیص بیماری

آنژینبر اساس بیهوشی ، معاینه عینی و نتایج حاصل از مطالعات اضافی و ابزارهای آزمایشگاهی تشخیص داده می شود.برای تعیین وجود فرآیندهای التهابی در گلو و سایر تغییرات پاتولوژیک از فارننگوسکوپی استفاده می شود که باعث می شود کم خونی ، تورم بریک کف دست گلو و ضخیم شدن لبه ها ایجاد شود.گاهی اوقات شل شدن لوزه ها وجود دارد.lacunae حاوی کود با بوی نامطبوع است.

برای تشخیص ، از آزمایش خون عمومی برای تشخیص تغییرات مشخصه در روند التهابی استفاده می شود: افزایش میزان رسوب گلبول های قرمز و افزایش میزان لکوسیت ها.تحقیقات در مورد محتوای پروتئین واکنشی c همچنین به تعیین ضایعات باکتریایی یا ویروسی کمک می کند.برای ارزیابی وضعیت سیستم ایمنی بدن ، نیاز به داشتن ایمونوگرام (با تشدید مکرر بیماری مزمن) وجود دارد.

تشخیص افتراقی نکته مهمی است.التهاب علائم لوزه ها مشابه دیفتری و مونونوکلئوز است ، بنابراین مهم است که تشخیص به موقع انجام شود.ویژگی های بارز گلودرد عبارتند از:

• گلو درد ناگهانی.
• تکه های بادام محدود هستند و به راحتی از مخاط جدا می شوند.
• بدون تورم آمیگدال ، تسکین لاکونا حفظ می شود.
• گره های منطقه ای بسیار بزرگ و دردناک هستند.

نحوه درمان

تاکتیک های درمان مبتلایان به لوزه مزمن و حاد باید از یک تعریف دقیق از ماهیت التهاب تشکیل شود (حاد یا مزمن) ، گونه ها (خلط آور ، مزاج یاچرکی) ، تشخیص پاتوژن.ضایعات عفونی لوزه ها را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: اولیه (بیماری مستقل) ، ثانویه (نتیجه عوارض سایر آسیب شناسی ها).

درمان ورم لوزه باید جامع باشد و شامل استفاده از داروها ، رژیم غذایی درمانی (مصرف غذاهای کم مصرف: آبگوشت گرم ، چای بدون بو ، فرنی روی آب) ، نوشیدنی فراوان (نوشابه های میوه ای ، کمپوت) ، فیزیوتراپی (UHF درمانی) باشد.گرم شدن ، بشقاب پرنده ها).در بعضی موارد ، بیماران استراحت نشان می دهند ، استراحت در بستر برای چند روز به منظور کاهش علائم سم زدایی انجام می شود.

درمان محافظه کارانه لوزه

درمان لوزه ها با هدف احیای لاکون های لوزه ها انجام می شود.درمان محافظه کارانه در التهاب بدون عارضه نشان داده می شود ، هنگامی که علائم بیماری خفیف است یا جراحی باید مدتی به تأخیر بیفتد.از بین روشهای درمانی مؤثرترین موارد عبارتند از:

1. شستشوی لاکون لوزه ها در بیمارستان.این عمل توسط متخصص گوش و حلق و بینی در اتاق درمان با استفاده از سرنگ با سوزن بلانت انجام می شود.پزشک با دقت سوزن را درون جیب لاکونار وارد کرده و تحت فشار محلول دارو را شستشو می دهد.
2. آبیاری اولتراسونیک و درمان با بوگول.روش vibroacoustic وکیوم تمیز کردن با کمک دستگاه مخصوص "Tonzillor" ، که باعث کاویتاسیون می شود ، که منجر به مرگ میکروارگانیسم ها می شود.این روش با معرفی داروها ، درمان لوزه ها با محلول بوگول (1٪ ید ، 2٪ یدید) تکمیل می شودپتاسیم ، 3٪ آب و 94٪ گلیسرول) یا یدینول.
3. شستشو و استنشاق.محلول های شستشو به کاهش التهاب ، تسکین درد کمک می کند.Furacillin ، سودا نمک ، کلرهگزیدین استفاده می شود.استنشاق داروهای مختلف با استفاده از یک نبولایزر ویژه (نبولایزر) انجام می شود.از داروهای ضد سرفه (Tussamag) ، برونکودیلاتیلاتورها (Berotech) ، داروهای ضد التهاب (مالاوی ، کلروفیلیپتو ، Aqualor) ، ضد میکروب ها (آموکسی سیلین ، دیوکسیدین ، ​​آزیترومایسین ، میرامیزین) استفاده می کند.
4. از بین بردن علت بیماری به صورت ثانویه آسیب شناسی.اگر لوزه لوزه یک بیماری ثانویه است ، پس لازم است بیماری اولیه بیماری (سینوزیت ، سینوزیت ، پوسیدگی دندان و غیره) درمان شود و در صورت لزوم ، درمان علامتی را تعیین کنید.
5. درمان علامت دار.چنین درمانی علت بیماری را از بین نمی برد ، بلکه فقط به کاهش علائم و وضعیت بیمار کمک می کند.علائم درمانی شامل استفاده از داروهای ضد تب ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است: ایبوپروفن ، نوروفن.بیهوشی برای استفاده موضعی ، بیهوشی (Hexoral).

در طول دوره بهبودی ، بهداشت گلو و بینی باید به دقت رعایت شود.توصیه می شود اصول تغذیه مناسب را رعایت کنید: از مصرف کربوهیدرات ها (شیرین ، کلوچه) ، نوشیدنی های گازدار (لیموناد ، آب معدنی) ، الکل ، گوشت چرب و گوشت دودی خودداری کنید.شما باید میزان محصولات شیر ​​تخمیر شده را در رژیم غذایی افزایش دهید (پنیر ،کفیر)

برای کاهش تعداد تشدید بیماری ، لازم است خلوص یابد: گلو را با آب خنک بشویید ، روزانه گردن را با یک حوله مرطوب پاک کنید.قطع کامل مصرف سیگار به کاهش خطر ابتلا به آنژین کمک خواهد کرد.گاهی اوقات ، تشدید ها با خطرات شغلی (گرد و غبار ، مواد شیمیایی) همراه است ، بنابراین پزشکان اغلب تغییر کار یا استفاده از تجهیزات محافظ را به دقت توصیه می کنند.

درمان جراحی

در صورتی که درمان محافظه کار نتیجه مثبت ندهد و بیماری شدید شود درمان جراحی لوزه (لوزه) لازم است.روش کلاسیک عمل جراحی شامل برداشتن و برداشتن بافت لنفاوی مبتلا به استفاده از پوست سر تحت بیهوشی عمومی است.آخرین فن آوری های پزشکی با کمک نیتروژن مایع (Cryodestruction) ، لیزر یا سونوگرافی به انجام این روش کمک می کنند.چنین روشهایی کمتر آسیب زا هستند و راحت تر توسط بیماران تحمل می شوند.

نشانه هایی برای عمل جراحی

لوزه ها یکی از مؤلفه های مهم سیستم ایمنی بدن انسان است ، ماکروفاژها و لنفوسیت ها را تولید می کند ، بنابراین برداشتن این اندام می تواند منجر به نقض مکانیسم های دفاعی بدن شود..در نتیجه ، لوزه شکاری به برخی از شواهد نیاز دارد:

• تشدید مکرر و طولانی مدت لوزه مزمن (بیش از 7 مورد در سال).
• جایگزینی بافت لنفاوی بافت همبند.
• فرم ضد جبران بیماری؛
• بلع در نتیجه عمل می کندبزرگ شدن لوزه ها.
• آپنه شب؛
• عوارض چرکی (آبسه).

نحوه درمان لوزه ها

داروها باید جامع باشد.ترکیب مناسب داروها ، دوز توسط پزشک (درمانگر یا متخصص گوش و حلق و بینی) انتخاب می شود.برای درمان التهاب مزمن و حاد لوزه ها از گروه های دارویی زیر استفاده کنید:

1. محلول شستشو و ضد عفونی کننده موضعی.
2. ضد میکروب.
3. بیهوشی.
4. آنتی هیستامین ها.
5. مجتمع های ویتامین و عوامل ایمنی بدن.

ضد عفونی کننده های موضعی و محلول های شستشو

یکی از مؤلفه های مهم درمان آنژین ، استفاده از ضد عفونی کننده موضعی و محلول های شستشو است.از مزایای این صندوق ها ، از بین بردن مؤثر علت آنژین ، اثر ضد التهابی شدید و منهای - احتمال رشد واکنش های آلرژیک است.برای درمان التهاب لوزه ها از داروهای زیر در مورد عمل محلی استفاده کنید:

1. Proposol.ضد عفونی کننده موضعی ، که دارای اثر ضد التهابی است ، باعث بهبودی سریع اپیتلیوم آسیب دیده می شود.این دارو در دوره حاد ضایعات التهابی عفونی گلو تجویز می شود.پروپسول باید 1-2 بار در روز به مدت یک ساعت قبل از غذا استفاده شود.توصیه می شود از ابزار قبل از بهبودی کامل استفاده کنید.
2. گیواکس.ضد عفونی کننده برای استفاده موضعی.این دارو برای درمان موضعی بیماریهای باکتریایی گلو استفاده می شود.Givalex را باید بر روی گلو مخاط 3-4- اسپری کردp /dayقبل از غذااین دارو باید در طول دوره حاد بیماری استفاده شود.

درمان ضد باکتریایی

این بیماری برای بیماری شدید یا پیوست عفونت ثانویه باکتریایی تجویز می شود.طیف گسترده ای از داروها را از گروه سولفونامیدها ، سفالوسپورین ها ، پنی سیلین ها ، تتراسایکلین ها یا آمپی سیلین ها تجویز کنید.برای درمان التهاب لوزه ها آنتی بیوتیک های موضعی و قرص ها برای تجویز خوراکی نشان داده شده است.به عنوان یک قاعده ، عوامل زیر تجویز می شوند:

1. کلاریترومایسین.آنتی بیوتیک طیف گسترده Semisynthetic حاصل از ماکرولید اریترومایسین.کلاریترومایسین به طور گسترده ای برای درمان ضد باکتریایی برای ضایعات باکتریایی دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی (فارنژیت ، برونشیت ، پنومونی و غیره) ، عفونت های پوستی ، زخم معده استفاده می شود.کلاریترومایسین توصیه می شود 1 قرص 2r./day مصرف شود.دوره درمان - 7-14 روز.
2. جمع.یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده ، متعلق به گروه ماکرولیدها ، برای درمان آنژین و سایر آسیب های عفونی نازوفارنکس استفاده می شود.ماده فعال آزیترومایسین است.Sumamed 2 قرص 2 گرم در روز تعیین کنید.در عرض 3 روز
3. Josamycin.داروی ضد باکتریایی گروه ماکرولید.برای ضایعات باکتریایی ارگان های ENT ، دستگاه تنفسی تحتانی ، عفونت های دندانی و غیره تجویز می شود.دوز روزانه توصیه شده 1-2 قرص است.مدت زمان درمان با Josamine 7-14 روز است.

اشکال اصلیاستفاده از آنتی بیوتیک ها نقض میکروبیوتایال روده طبیعی (دیسبیوز) است.داروهای حاوی اسید لاکتیک و باکتریهای اسیدوفیلیک (Narine، Acypol) علاوه بر این برای پیشگیری یا درمان آن تجویز می شوند.علاوه بر این درمان ضد باکتری برای از بین بردن علت فوری آسیب شناسی عفونی است.

بیهوشی

استفاده از داروهای بی حسی موضعی و سیستمیک با آنژین به اثبات رسیده است.مسکن ها (آنالژین ، آسپیرین ، پاراستامول و ...) برای عادی سازی دمای بدن ، از بین بردن سردرد استفاده می شوند.بی حسی موضعی به تسکین گلو درد شدید کمک می کند.از مزایای این گروه از داروها ، از بین بردن سریع تب ، احساسات ناخوشایند در گلو است و مضرات آن عدم رفع علت آسیب شناسی عفونی لوزه ها ، برخی از اثرات کبدی است.برای آنژین ، مسکن های زیر را تعیین کنید:

1. آسپرین.یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی ، ماده فعال آن اسید استیل سالیسیلیک است.آسپرین برای تسکین درد ، تب مشخص شده است.این دارو باید 1-2 قرص در روز مصرف شود.
2. آنالژین.ماده فعال دارو پیرازولون مشتق از سدیم متامیزول است.عمل اصلی دارو - ضد درد.آنالژین برای علائم درمانی برای ضایعات عفونی ، میالژی ، کلیوی ، قولنج کبدی و موارد دیگر در نظر گرفته شده است.شما باید دارو را در 1-2 قرص 2-3 گرم در روز مصرف کنید.مدت دوره توسط پزشک به صورت جداگانه تعیین می شود.
3. اوراسپت.داروهای ضد عفونی کننده برایکاربرد موضعی با عمل ضد درد.Orasept برای بیماران مبتلا به آنژین ، فارنژیت ، لارنژیت تجویز می شود.استفاده از دارو برای آبیاری گلو باید هر 2-4 ساعت باشد.

آنتی هیستامین ها

داروهای مهار کننده هیستامین.داروها به از بین بردن علائم آلرژیک آنژین کمک می کنند: تورم گلو ، قرمزی ، آبریزش بینی.مزایای آنتی هیستامین ها عملکرد سریع آنهاست و مضرات آن تأثیرات منفی آنها بر کلیه ها ، کبد و قلب است.بیماران مبتلا به التهاب لوزه ها تجویز می شوند:

1. Telfast.آنتی هیستامین بر اساس هیدروکلراید فکسوفنادین.برای بیماریهای عفونی نازوفارنکس و دستگاه تنفسی فوقانی استفاده می شود.دوز توصیه شده 120 میلی گرم (1 قرص) 1 p /روز است.قبل از غذا به مدت 5-7 روز.
2. زیرتک.دارویی از گروهی از مسدود کننده های H1 گیرنده های هیستامین ، ماده فعال آن سیتیرزین دی هیدروکلراید است.برای از بین بردن علائم آلرژی استفاده می شود.دوز استاندارد 5-10 میلی گرم در روز به مدت 3-5 روز است.
​​
3. زوداک.آنتی هیستامین بر اساس ستییرزین دی هیدروکلراید.برای علائم آلرژیک بیماریهای عفونی نازوفارنکس تجویز می شود.Zodak باید 10-20 قطره در روز اعمال شود.دوره درمان 3-5 روز است.

ایمونوتراپی و ویتامین های مجتمع

آماده سازی ایمونولوژی ، مواد افزودنی بیولوژیکی فعال (BAA) و مجتمع های ویتامین برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن استفاده می شوند.به علاوه ، این داروهاوسایل اثربخشی آنها در جلوگیری از تشدید عفونت باکتریایی است و ضرر آن برای استفاده طولانی مدت از دوره است.برای ایمونوتراپی تعیین کنید:

1. ایمودون.داروی ایمنی تحریک کننده منشا باکتریایی برای استفاده موضعی در دهان و حلق در ضایعات عفونی.از جمله موارد منع مصرف شامل موارد زیر است: بیماریهای خود ایمنی ، کودکی تا 3 سال.ایمودون برای پیشگیری برای 6 برگه تجویز می شود. /روز ، دوره درمان 10 روز است.
2. تونسیلوترن.داروی هومیوپاتی که دارای خاصیت ایمنی بدن ، ضد التهابی است.تونسیلوترن برای آسیب شناسی های عفونی نازوفارنکس ، دستگاه تنفسی فوقانی تجویز می شود.برای دستیابی به اثر درمانی مطلوب ، باید 1-2 قرص نیم ساعت قبل از غذا حل شود.در روزهای اولیه توصیه می شود از ساعت استفاده کنید ، سپس فرکانس دریافت ها را به 3 گرم در روز کاهش دهید.
3. IRS-19.ایمنی تحریک کننده منشا باکتریایی.برای پیشگیری از تشدید ضایعات عفونی مزمن در نظر گرفته شده است.IRS-19 برای کودکان در 3 ماهگی استفاده می شود ، برای بارداری توصیه نمی شود.موارد منع مصرف شامل عدم تحمل دارو و بیماری های خود ایمنی است.توصیه می شود یک اسپری 2-3 گرم در روز استفاده کنید.در عرض دو هفته

داروهای مردمی برای ابتلا به لوزه ها

برای درمان موثر ، توصیه می شود دارو درمانی را با دستور العمل های طب مردمی ترکیب کنید.چنین راه حل هایی به کاهش التهاب کمک می کندعمل ضد عفونی کننده.در میان معروف ترین دستور العمل ها موارد زیر ذکر شده است:

1. روغن دریایی دریایی.با استفاده از جوانه پنبه مقدار کمی از روغن خاویاری دریایی را بر روی لوزه های ملتهب بمالید.این روش درمانی به کاهش التهاب ، از بین بردن خشکی مخاط و تسکین درد کمک خواهد کرد.هر 2-3 ساعت روغن بمالید.
2. تزریق شمعدان ، پونه کوهی و ریشه مادر و نامادری.لازم است که مواد را به نسبت مساوی مصرف کنید ، با آب جوش پر کنید.40-50 دقیقه بگذارید ، سپس صاف کنید.صبح و عصر بعد از غذا گلو خود را بشویید.
3. جوشانده زنجبیل و کلم.برای تهیه معجون لازم است 30-50 گرم ریشه زنجبیل تازه ، 2-3 برگ کلم مصرف شود.مواد لازم ریز خرد شده ، درون یک ظرف بریزید ، با آب پر کنید.بجوشانید ، به مدت 15-20 دقیقه بجوش آورید ، سپس بگذارید 1-2 ساعت بماند.کرنش مایع ، هر روز صبح گلو را بشویید.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.