مکمل های غذایی: ترکیب محصول را بخوانید و نترسید
مطالب
ما فهمیدیم که "E" در محصولات چیست و آیا باید آن را با لیست لیستی از افزودنی های ممنوع در یخچال قرار داد.
مکمل های غذایی چیست و چرا آنها مورد نیاز هستند؟
مکمل غذایی هر ماده ای است که به خودی خود نمی خوریم.و به طور خاص برای دستیابی به خاصیت خاصی به محصولات اضافه می شود.
مکمل های غذایی برای بهتر شدن مواد غذایی ابداع شده است.به عنوان مثال ، هنگامی که نیاز به انبار کردن مواد غذایی دارید ، یا آن را تقویت کرده و باعث حفظ بافت مواد غذایی ، آن را برای مدت طولانی حفظ کنید.
بدون مواد افزودنی ، قفسه های فروشگاه تقریباً خالی خواهد بود: بدون مواد نگهدارنده ، محصولات به سرعت خراب می شوند ، بدون تثبیت کننده ها و آنتی اکسیدان ها ، بسیاری از آنها به هیچ وجه ظاهر نمی شوند.
ایده استفاده از برخی مواد برای بهبود مواد غذایی چیز جدیدی نیست ، زیرا ادویه جات ترشی جات ، نمک ، نشاسته ، سرکه نیز مکمل های غذایی هستند ، اگرچه قرن ها شناخته شده است.اما مکمل های غذایی نیز یک داستان ترسناک در مورد شیمی مضر است ، که از آن همه بیمار می شویم و می میریم.
در حقیقت ، تمام موادی که به طور طبیعی وجود دارند نیز شیمی هستند و مکمل های غذایی ، حتی با یک شاخص E "وحشتناک" ، می توانند طبیعی باشند (و بنابراین بسیار خطرناک تر از مواد مصنوعی هستند).
بیایید بفهمیم کدها و کتیبه ها به چه معنی استبسته بندی کنید ، و ببینید آیا می توانید مکمل های غذایی بخورید.
آیا آنها مضر هستند یا بی ضرر هستند؟
این شاید مهمترین مسئله نگرانی برای هر کسی باشد که لیست بسته بندی مواد ضخیم کننده ، رنگ و مواد نگهدارنده را در نظر می گیرد.
پاسخ: مکمل های غذایی نباید مضر باشند.تمام مکمل های موجود در مواد غذایی ما باید مطابق با استانداردها و مقررات باشند.و اگر مکمل ها دارای کد هستند که با حرف E شروع می شوند ، حتی بهتر است.کد بدان معنی است که یک ماده با Codex Alimentarius ، سندی که استانداردهای بین المللی غذا را تنظیم می کند ، مطابقت دارد.
اگر مواد افزودنی دارای شاخص E باشند ، این بدان معنی است که ماده مورد آزمایش و آزمایش قرار گرفته و دوز آن در آن محاسبه می شود.
هر ماده ای ، حتی آب خالص ، می تواند خطرناک باشد.سؤال فقط در کمیت است.مفیدترین ویتامین های جهان ، در صورت مصرف بیش از حد ، به سم تبدیل می شوند.
افزودنیهای به کار رفته در صنایع غذایی از این لحاظ با سایر مواد دیگر تفاوت ندارند.هرکدام یک مبلغ روزانه مجاز (ADI) دارند.این یک دوز از ماده ای است که می تواند بدون آسیب به سلامتی
هر روز به دست آید. FDA بررسی اطلاعات سم شناسی در دادخواست های مواد افزودنی مستقیم مواد غذایی و افزودنی های رنگی مورد استفاده در مواد غذایی.
برای محاسبه این دوز ، آزمایش های حیوانات انجام می شود.آنها بیشترین میزان مصرف یک افزودنی را پیدا می کنند که در آن هیچ حیوانی حضور نخواهد داشت و سپس بر اساس فاکتور ایمنی لازم برای پاسخ به اختلاف بین حیوان و انسان تقسیم می شوند سؤالات متداول درباره ایمنی مواد غذایی اروپا.دوز دریافت شده در میلی گرم (مواد) روی ثبت می شودکیلوگرم (وزن بدن) ، با میانگین وزن انسان 60 کیلوگرم اصطلاحات ارزیابی ریسک IPCS.
و از این مقدار ، آنها محاسبه می کنند که چه مقدار و چه نوع افزودنی هایی را می توان در محصولات قرار داد.این امر توده عوامل را در نظر می گیرد.به عنوان مثال ، اگر مطالعات نشان دهد كه روزهای یکشنبه مردم سه برابر سوسیس بیشتری از هفته می خورند ، پس از محاسبه دوز مجاز روزانه ، این امر به خاطر خواهد آمد.این برای ما چه معنی دارد؟
غذاهای دارای مکمل های غذایی امکان پذیر است زیرا آزمایش طولانی و مداوم بوده است.
اما هر آنچه مجاز است مفید نیست.مکمل های موجود در مواد غذایی صدمات آشکاری ایجاد نمی کنند ، اما فواید هیچ کدام را تحمل نمی کند.و آنها می توانند باعث واکنش های فردی ، همان آلرژی شوند.
علاوه بر این ، مطالعات ادامه دارد.لوازم آرایشی سرب یک بار مجاز بود و بعضی از مکمل های غذایی گاه به گاه در دسته "آنها مضر تر از آنچه تصور می کردیم" قرار می گیرند ، مانند رنگهای مصنوعی یا اسید سالیسیلیک.همچنین استانداردهای ملی وجود دارد که با آنچه که توسط کد توصیه شده متفاوت است.به عنوان مثال ، مکمل های ممنوع در یک کشور ممکن است در کشور دیگری مانند شیرین کننده سیکلامات سدیم (E952) که در سال 2010 از Sanpin ما اخراج شد مجاز باشد. Sanpin 2.3.2.1293-03 "الزامات بهداشتی برای استفاده از مواد افزودنی غذایی.» .
دو واقعیت دیگر وجود دارد که ما را در مورد مزایای مکمل های غذایی زیر سوال می برد:
- ما نمی توانیم تأیید کنیم که سازنده هنگام تولید محصول از کلیه قوانین و مقررات پیروی کرده است.
- خود غذا همیشه مفید نیست.اگر سریع در یک رشته فرنگی زندگی می کنیدپخت و پز ، پس شما بد خواهید بود.اما نه به دلیل مکمل ها بلکه به دلیل کمبود مواد مغذی ، ویتامین ها ، فیبر و مواد معدنی.
افزودنی های مواد غذایی چه هستند
طبقه بندی مواد افزودنی مواد غذایی بر اساس عملکرد آنها است: طعم دهنده ها - برای بو ، رنگ ها - برای ظاهر ، مواد نگهدارنده - برای ذخیره سازی طولانی مدت.بیش از 20 کلاس از این نوع مواد افزودنی وجود دارد ، بیایید موارد اساسی را درک کنیم.
برخی مواد افزودنی مضر تر از سایرین هستند ، بنابراین باید محتوای آنها با روش های خاص کنترل شود. این موضوع برای نهادهای بازرسی و Rospotrebnadzor است و ما ، از طرف خودمان ، فقط می توانیم تصمیم بگیریم كه آیا محصول دیگری را بخورید كه به افزودنی مشكوك در ترکیب آن بخورد.این مکمل ها در یک چارچوب جداگانه ذکر شده است.
رنگ
شاخص : E100 - E182.
رنگها باعث افزایش یا تغییر رنگ محصول می شوند.طبق استانداردهای اتحادیه گمرک ، مجاز به استفاده در همه جا نیستند.به عنوان مثال ، محصولات خام باید مانند آنها ظاهر شوند.گوشت ، شیر ، تخم مرغ ، میوه و سبزیجات ، چای و شکلات خوب و بدون رنگ هستند.همچنین رنگ آمیزی مواد غذایی برای کودکان زیر 3 سال امکان پذیر نیست.
رنگ ها از سه نوع هستند:
- طبیعی .آنها از برگ ، میوه یا حتی حشرات به دست می آیند.به عنوان مثال ، هویج ، زردچوبه ، اسفناج.آنها همچنین دارای شاخص های E خود هستند ، یعنی مکمل های طبیعی: کاروتن (E160a) ، شکر (E150) ، کلروفیل (E140) ، کارمین ها (E120) ، مشتقات پاپریکا (E160c) ، آنتوسیانین ها (E163) ،ریبوفلاوین (E101).علیرغم همه طبیعی بودن آنها ، هنجارهای استفاده دارند.
- مصنوعی .اینها رنگهای ارگانیک انسان هستند.این رنگ ها بیشتر از رنگ های طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند ، زیرا از دوام و درخشندگی بیشتری برخوردار می شوند ، رنگ های دلپذیری بیشتری می بخشند و همچنین هزینه کمتری نیز دارند.اما تعداد بیشتری از آنها وجود دارد: برخی از آنها می توانند در بدن تجمع پیدا کنند ، برخی دارای اثرات سمی هستند.آنها نباید در محصولات کودک باشند و غلظت رنگهای مصنوعی در هر ماده غذایی دیگر نباید از 0.01٪ تجاوز کند.
- مواد معدنی .مواد معدنی رنگ می کند.آنها معمولاً برای رنگ آمیزی سطوح استفاده می شوند.
رنگهایی که علاوه بر این توسط: azorubine (E122) ، quinoline yellow (E104) ، "غروب خورشید" زرد (E110) ، FCF جامد سبز (E143) ، S سبز (E142) ، indigocarmine کنترل می شوند.(E132) ، قهوه ای HT (E155) ، جادوی قرمز AC (E129) ، poncho 4R (E124) ، FCF براق آبی (E133) ، آبی انحصاری V (E131) ، تارتازین (E102) ، سیاه براق PN (E151) ، آناتو(E160b) ، کارمین (E120) ، کورکومین (E100) ، لوتئین (E161b) ، لیکوپن (E160d).
مواد نگهدارنده
شاخص:E200 - E299.
مواد نگهدارنده موادی هستند که باید محصول را از فساد حفظ کنند.به بیان ساده ، آنها باید باکتری ها ، قارچ ها (قالب) و تمام آن دسته از میکروارگانیسم هایی را که می خواهند قبل از انجام این محصول بخورند ، از بین ببرند.
مواد نگهدارنده تا حدودی و ما و میکروارگانیسم های زنده تأثیر می گذارد ، بنابراین استفاده از آنها به شدت محدود است.مواد نگهدارنده را نمی توان در تولید شیر ، کره ، آرد ، نان مورد استفاده قرار داد (مگر اینکه برای نگهداری طولانی مدت پخته شود) ،مواد اولیه برای تولید مواد غذایی.
زندگی به هیچ وجه بدون مواد نگهدارنده غیرممکن است: آسیب یک محصول فاسد شده از دوز وزنی یک مکمل بسیار بیشتر است.
به عنوان مثال ، یکی از اصلی ترین داستان های ترسناک نیترات و نیترات (E240 - E259) است که هم مواد نگهدارنده و هم رنگ هستند.آنها رنگ روشن محصولات گوشت را حفظ می کنند و در عین حال سوسیس و کالباس را از رشد چوب بوتولینوم در آنها ذخیره می کننداگر آگاه نباشید ، باعث یک بیماری کشنده می شود و محصول آلوده خارجی هیچ تفاوتی با خالص ندارد.
نیترات و نیتریت ها مسئول تشکیل نیتروسامین ها در بدن هستند که از قبل مضر هستند: آنها اثرات سرطان زایی دارندزنان ، آنها فشار خون را تحت تأثیر قرار می دهند.و به طور کلی ، مصرف مداوم نمک های گوشت قرمز و اسیدهای نیتریک (نیترات و نیترات) بسیار مفید نیستمطالعه سلامت: یک مطالعه کوهورت مبتنی بر جمعیت.
احتیاط این است که ، در اصل ، تشکیل نیتروسامین ها در گوشت یک فرایند طبیعی است.و در بدن ما تشکیل شده اند و نیتریت ها ، که تهیه چغندر معمولی را آسانتر از کالباس می کنند.
ماده نگهدارنده دی اکسید گوگرد (E220) در صورت کم بودن (کمتر از 10 میلی گرم در کیلوگرم) ممکن است روی بسته بندی مشخص نشده باشد.
گفتن آن آسان نیست و چه مقدار مواد نگهدارنده باید در محصول موجود باشد ، زیرا همانماده غذایی موجود در غذاهای مختلف غلظتهای مختلفی دارد.
به عنوان مثال ، در نوشابه های طعم دار - در آب گازدار یا آب میوه - بنزوئیک اسید و نمکهای آن می تواند به میزان 120 میلی گرم در کیلوگرم باشد ، و در چغندرهای معمولی - 2 گرم در کیلوگرم ، در تخم مرغ ها به طور کلی تا5 گرم این مکمل ها باعث ایجاد واکنش های آلرژیک می شوند ، اما فرد می تواند خیلی بیشتر از یک کالباس ارزان قیمت به زغال اخته پاسخ دهد.
مواد نگهدارنده خطرناک: بنزوئیک اسید و نمکهای آن (E210 - E219) ، اسید دهیدرواستیک (E265) و نمک آن (E266) ، دی فنیل (E230) ، نیترات و نیترات (E240 - E259) ، پارابن (E214 -E219) ، اسید سولفوریک و نمکهای آن (E220 - E228) ، اسید سوربیک و نمکهای سوربات آن (E200 - E209).
آنتی اکسیدان ها
فهرست : E300 - E399.
آنتی اکسیدان ها تحت نام زیباتر "آنتی اکسیدان ها" توسط هواداران تغذیه سالم به شدت مورد ستایش قرار می گیرند.آنها در چای سبز و میوه هستند.این هم اسید اسکوربیک (E300) و هم اسید سیتریک (E330) ، اسید ارتو فسفریک (E338) است که باعث تمیز کردن کتری های کوکاکولا و ایجاد مشکل در معده در صورت استفاده بیش از حد می شود.
آنتی اکسیدان ها برای ذخیره چربی ها و تنظیم طعم غذا مورد نیاز هستند.به عنوان مثال ، توکوفرول ها (E306 - E309) و موجود در برخی اسیدهای چرب ، دارای خواص مفیدی هستند ویتامین E و در صورت اضافه شدن آن به همراه آنتی اکسیدان های دیگر ، طراوت طولانی مدت را به همراه دارد..
بسیاری از آنتی اکسیدان ها از مواد اولیه طبیعی بدست می آیند: رزین گویاک (E314) ، سویا ، جو دوسر - یا دقیقاً با همان فرمول شیمیایی مانند اسید اسکوربیک ساخته می شوند.
پیشینآنتی اکسیدان های مصنوعی ، محتوای آن کنترل و محدود شده است ، یون مشترک (E321) ، بوتیلوکسیانیزول (E320) ، ترت-بوتیل هیدروکینون (E319) ، پروپیل ، اکتیل و استرهای استیک اسید گالیک (E310 - E 312) ، فسفات - E349).
تثبیت کننده ها
فهرست : E400 - E499.
اینها افزودنی هایی هستند که باید قوام محصول را بهتر کنند و آن را برای مدت طولانی حفظ کنند.به طور معمول ، این مواد تأثیر کمی روی بدن دارند ، زیرا بسیاری از آنها تقریباً در دستگاه گوارش جذب نمی شوند.بنابراین آنها به ندرت در لیست مکمل های "مضر ترین در جهان" یافت می شوند.
اما این بدان معنا نیست که می توان آنها را به مقدار نامحدودی خورد.به عنوان مثال آنها می توانند هضم غذا را خراب کنند زیرا باعث کاهش سرعت جذب سایر مواد می شوند و مطالعات در مورد تأثیر آنها بر روده ادامه دارد.
در مورد تثبیت کننده ها:
- تینکرها .آنها برای تهیه ژل ، ژله ، ژله مورد نیاز هستند.در محصولات اجازه می دهد تا ضخیم کننده های طبیعی یا نیمه مصنوعی به آن اضافه یا اضافه شود.عصاره های طبیعی گیاهان: صمغ گوار (E412) ، آگار (E406) ، صمغ عربی (E414) ، پکتین ها (E440).Semisynthetics همچنین از گیاهان به دست می آید ، اما برای دستیابی به خاصیت خاصی اصلاح می شوند.اینها متیل سلولز (E461) ، نشاسته های اصلاح شده (اصلاح شده از نظر ژنتیکی نیستند ، این یک فناوری متفاوت است) ، اسید آلژنیک (E400) و نمک های آن (E401 - E405).ضخیم کننده های مصنوعی نیز وجود دارند ، اما به محصولات اضافه نمی شوند.
- امولسیفایر و تثبیت کننده .آنها لازم هستند به طوری که مخلوط های آماده در ترکیبات قرار نگیرند.مثلاًمخلوط کردن روغن با آب و آب بندی امولسیفایر برای مدت طولانی کمک خواهد کرد.به لطف تثبیت کننده ها و امولسیفایرها ، ماست ماست است ، نه توده لجن را در یک گلدان آب.این مواد بر اساس اسیدهای چرب (E470 - E489) ، استرها ساخته می شوند.
رسانه هایی که باید کنترل شوند: پروپیلن گلیکول (E490) ، فسفات ها (E450 - E459).
تنظیم کننده اسید ، تقویت کننده ها
فهرست:E500 - E599.
این گروه از مواد تا حدودی مشابه گروه قبلی است.تنظیم کننده های محتوا - قوام محصول را حفظ کنید.به عنوان مثال ، اطمینان حاصل کنید که آرد با سولفات آمونیوم (E517) حل نمی شود.
طعم دهنده ها و تقویت کننده طعم
فهرست : E600 - E699.
در بیشتر موارد ، شاخص های موجود در این محدوده توسط تقویت کننده های عطر و طعم پنهان می شوند زیرا تنظیم طعم ها به این روش غیر واقعی است.در جهان مواد معطر زیادی وجود ندارد ، آنها فوق العاده زیاد هستند.همه مواد معطر بی ضرر نیستند ، بنابراین استفاده از آنها توسط پیوست ها ، اسناد و لیست های جداگانه محدود و تنظیم می شود.
در روسیه می توان از چندین هزار ماده برای تشکیل طعم دهنده استفاده کرد.بوهایی که احساس می کنیم از چندین ماده معطر ساخته شده روی گیرنده های ما تشکیل شده است.
اسم های شیمیایی وحشتناک در طعم دهنده ها به معنای بد بودن همه چیز نیست.شیمیدانها حداقل بوی توت فرنگی را "بوی توت فرنگی" نمی نامند زیرا ده‌ها ماده طعم دهنده در توت فرنگی با نامهای ترسناکی مانند نالاکتون یا بنزیل استات وجود دارد.
بدون آموزش ویژه و تجربه آنچه ممکن است و چه چیزی نمی تواند درک کند ،این غیر واقعی است ، به ویژه که تولید کنندگان موظف نیستند که از مواد معطر در طعم دهنده استفاده کنند.
ما فقط می توانیم این طعم دهنده طبیعی یا مصنوعی را ببینیم.طبیعی بخشی است که در آن کلیه مؤلفه ها از منابع طبیعی به دست می آیند.مصنوعی شامل همه دیگران است.
توجه داشته باشید که در حال حاضر دیگر نباید طعم های "طبیعی" وجود داشته باشد ، طبقه بندی تغییر کرده است.
فقط در مورد ، به یاد داشته باشید که نمی توانید طعم هایی را برای شبیه سازی بوی محصول اضافه کنید.به عنوان مثال ، یک "نان" که طعم دهنده آن در نان یا "شیر" در شیر است.اما در محصولات لبنی از قبل امکان پذیر است.محصولات هنوز هم نمی توانند طعم دهنده بوی فساد شوند.
برای تقویت طعم طبیعی یک محصول و جذابیت آن به تقویت کننده های طعم مورد نیاز است.مشهورترین این سدیم گلوتامات (E621) است.پیرامون او بحث و جدال زیاد است: اینکه او مقصر این همه دردسرها از چاقی تا سردرد باشد یا اینکه او را کاملاً بی ضرر بدانیم.
یک راه یا راه دیگر ، اما قوانین ما توصیه می کنند که اسیدهای گلوتامیک ، گوانلیک و اینوزینریک را به همراه نمک های آنها (E620 - E633) و همچنین با 5 ریبونوکلئوتیدها (E634 - E635) با احتیاط درمان کنید.
شیرین کننده ها ، مواد افزودنی و دفوامرها
فهرستها:E700 - E900.
همه قبلاً آموخته اند که شکر شر است.اما در جهان مواد طبیعی (استویوسید ، اسیدهای آمینه) و مصنوعی (ساکارین ، زایلیتول ، سیکلامات) وجود دارد که بسیار شیرین تر از قند و مضرات آن هستند.شیرین کننده های مورد نیازرژیم غذایی ، آنها برای افراد مبتلا به دیابت توصیه می شود.اما برخی مکمل های شیرین عوارض جانبی دارند.به عنوان مثال ، Cyclamates (E952) از لیست سفید لیست 2010 حذف شده است.
به یاد داشته باشید اگر این محصول حاوی ایزومالتیت (E953) ، زایلیتول (E967) ، لاکتیت (E966) ، مالتیتول (E965) ، مانیتول (E421) ، سوربیتول (E420) ، اریتریتول (E968) باشد.آنها می توانند اثر ملین داشته باشند.
شیرین کننده هایی که باید کنترل شوند: آسپارتام (E951) ، استسولفام (E950) ، نمک آسپارتام-استسولفام (E962) ، نئوژسپریدین دی هیدروکلکلون (E959) ، ساکارین (E954) ، ساکارز (E955) ، تااتاتین (E955).
مکمل ها
فهرست:E900 - E1999.
این گروه عظیمی از مواد است که در بخش های قبلی قرار نمی گرفت.در اینجا مواد افزودنی مورد نیاز برای بسته بندی محصولات خود ، تثبیت کننده ها و موارد دیگر را مشاهده می کنید.
موارد زیر باید زیر نظر گرفته شود: دیاستین (E1517) ، تری سیتین (E1518) ، بنزیل الکل (E1519) ، تری اتیل سیترات (E1505).
چگونه می توان فهمید که محصولی قابل خوردن است
برای محاسبه اینکه تولیدکننده چه محصولی را ارائه می دهد بی شکر است.بدیهی است ، مکمل های غذایی روشی برای ارزان تر کردن غذا یا تبدیل چیزی خوراکی معمولی به چیزی جذاب است.همین کالباس بدون گوشت می تواند بی ضرر باشد.و کاملاً بی فایده است.
بنابراین ، هرچه محصول افزودنی کوچکتر باشد ، اصل کار بهتر می شود.
اما حتی محصولات با کیفیت و مفید بدون مواد افزودنی هم نمی روند ، فقط اجازه دهید دو مورد از آنها استفاده شود نه 20.
طبق استاندارد ها ، هر یک از افزودنی های موجود در بسته بندی باید به طور کامل شرح داده شود: چرا مورد نیاز است (آنتابع) ، فهرست (در صورت وجود) یا نام.در حالت ایده آل ، تولید کننده صادق نیست"طعم دهنده" خواهد نوشت.لازم است مشخص کنید که طعم آن چیست ، از چه چیزی تشکیل شده است و یا به چه چیزی گفته می شود.و مواد افزودنی پیچیده باید رمزگشایی شود.
آیا لازم است به طور جداگانه ضبط کنید که مکمل ها ممنوع است و بررسی هر جعبه با این لیست؟ارزشش را نداردحتی اگر یکی از تولید کنندگان به نوعی تصمیم بگیرد و کالای ممنوعه را بدست آورد و به کار ببرد ، بعید نیست که وی به تعبیر خوب آن را روی بسته بندی نشان دهد.اگر شک دارید ، بهتر است با چک کردن بسته بندی با مقررات Sanpin یا اتحادیه گمرک ، بازرسی را انجام دهید.
تا سال 2020 ، EFSA باید تا 20 ژانویه 2009 کلیه مکمل های غذایی مجاز در اتحادیه اروپا را مجددا ارزیابی کند. مجله رسمی اتحادیه اروپا.این بدان معناست که می توان انتظار زیادی از اخبار مربوط به آنچه می خوریم ، انتظار داریم.
