نحوه برخورد با جوندگان باغ و باغ - موش های زمینی، مول ها، موش ها، خرگوش ها در منطقه روستایی، در گلخانه در تابستان و زمستان: روش های موثر، داروهای مردمی، نکات. چه جوندگانی در کلبه ها، در باغ و باغ سبزی، زیرزمینی زندگی می کنند: مختلف

در این مقاله، نحوه تشخیص آفت در منطقه خود، در مورد روش های مقابله با جوندگان و سایر آفات را خواهید آموخت.

چه جوندگانی در کلبه ها، در باغ و باغ سبزیجات، زیر زمین زندگی می کنند: انواع

کنترل آفات برای تابستان ساکنان این سایت در تمام طول سال مرتبط هستند: در تابستان و بهار آفات پیاز و ریشه گیاهان، سبزیجات، گل ها را می خورند، در زمستان پوست درختان را می جوند. ساکنان تابستانی از کار آنها قدردانی می کنند و وقتی گیاهان فرهنگی، درختان میوه و سبزیجاتی که خودشان رشد می کنند مورد حمله آفات مختلف قرار می گیرند شرم آور است. بسیاری از باغبانان و ساکنان تابستانی با دست پرورش می دهند، مبارزه با آفات اغلب به هیچ ختم نمی شود. جوندگان برای چندین ماه ناپدید می شوند و سپس به تعداد بیشتر و با اشتهای خوب ظاهر می شوند.

اگر آفات در سایت شما ظاهر شده اند، باید به هر قیمتی از شر آنها خلاص شوید. قبل از انجام اقدامات، بیایید بفهمیم که کدام جوندگان می توانند در زیر زمین، در باغ، در باغ سبزی زندگی کنند و کدام یک از آنها واقعا مضر هستند.

رایج ترین آفات ناخواسته عبارتند از:

• موش ولوم
• موش خاکستری
• مول
• زیرک
• موش آبی
• خرگوش
• برخی از پرندگان

مهم: بزرگترین گروه آفات جوندگان هستند. اندازه آنها بین 5 تا 35 سانتی متر است. مقابله با جوندگان به دلیل احتیاط این حیوانات و جلب توجه آنها دشوار است. در میان جوندگان حیوانات باهوشی وجود دارد، به عنوان مثال، موش، مبارزه با چنین حیواناتی به ویژه مشکل ساز است.

گل موش به چندین گونه تقسیم می شود:

• موش معمولی
• موش قرمز
• موش صحرایی

گرد موش معمولی به رنگ خاکستری با نوار تیره روی بازگشت. طول بدن حدود 10 سانتی متر است. غلات می خورد، به غده های سیب زمینی و پیاز گل آسیب می رساند. یک موش در اعماق کم زیر زمین زندگی می کند. او از گذرگاه‌های پیچیده و گیج‌کننده عبور می‌کند، انباری دارد، جایی که تمام لوازم خود را می‌برد. درست اینجا، زیر زمین، یک لانه موش وجود دارد. ول خیلی سریع تولید مثل می کند، به خصوص در تابستان. هر سه هفته یک نوزاد جدید تا 13 توله ظاهر می شود. موش های جوان در روز بیست و یکم زندگی از قبل آماده زندگی مستقل هستند و در هفته پنجم زندگی می توانند فرزندان جدیدی تولید کنند. موش های ول در کلنی ها زندگی می کنند.

ول قرمز با رنگ قرمز متمایل به قهوه ای رنگ آن متفاوت است. اندازه این جونده بیش از 11 سانتی متر نیست. ولزهای مو قرمز تنها زندگی می کنند. آنها لانه های خود را در پناهگاه هایی در زیر سنگ ها یا در حفره های درختان، زیر انبوهی از چوب برس می سازند. داخل لانه با علف خشک پوشانده شده است، ورودی سوراخ با برگ پوشیده شده است. ول قرمز 3 بار در سال 3-5 توله به دنیا می آورد. از دانه های گیاهان و درختان تغذیه می کند، در تابستان به برگ ها و شاخه های سبز تغییر می کند و در زمستان از پوست درخت تغذیه می کند. ول قرمز می تواند از درختان بالا برود، لانه های آن را می توان در لانه های پرندگان یا خانه های پرندگان پیدا کرد.

​​

صحرا خز قهوه‌ای دارد. شما می توانید این گونه از موش های معمولی را با خز تشخیص دهید. خز ول بلندتر است. طول بدن بزرگترین فرد می تواند به 13 سانتی متر برسد و 2 تا 3 بار در سال فرزندان تولید می کند. در مراتع، نزدیک درختان و درختچه ها زندگی می کند. لانه ها در علف های ضخیم به زیر زمین می روند. به گیاهان آسیب می رساند، شاخه ها و برگ های سبز را می خورد و در زمستان از پوست درخت و شاخساره تغذیه می کند.

موش خاکستری در همسایگی خود خطرناک است نه تنها به دلیل آسیب به گیاهان و درختان، حیوانات. او ناقل بیماری های عفونی است. طول بدن موش بین 19 تا 25 سانتی متر است. دم بلندی دارد که کمی کوتاهتر از بدن است و از 17 تا 24 سانتی متر است. موش خاکستری پسیوک نیز نامیده می شود. این حیوان بسیار مراقب است، می تواند با شرایط مختلف سازگار شود و سبک زندگی یک فرد را انتخاب کند تا بدون آسیب رساندن به خود عمل کند. اصولاً موش های خاکستری در شب فعال هستند.

موش‌ها می‌توانند هم گیاهان و غلات و هم تخم‌مرغ، جوندگان کوچک و مارمولک‌ها را بخورند. موش صحرایی که از فرصت فرار محروم است، می تواند به شخص حمله کند. می تواند شنا کند.موش ها می توانند در ساختمان ها (انبار، زیرزمین و غیره)، در سوراخ هایی که در زیر زمین حفر شده اند (طول سوراخ می تواند به 2-5 متر برسد)، در مکان های پوشیده از پوشش گیاهی زندگی کنند. در یک سال مساعد، یک موش می تواند تا 7 بار برای 9 تا 10 توله موش بستر بیاورد.

موش آبی در نزدیکی تالاب ها یا در مناطق با ارتفاع زیاد زندگی می کند. رطوبت از پوشش گیاهی، توت ها، ریشه ها، دانه ها تغذیه می کند. می تواند به خوبی شنا کند و شیرجه بزند. برای زمستان، زمانی که آب یخ می‌زند، به زمین‌های انسانی نزدیک‌تر می‌شود، تونل‌های پیچیده‌ای را در باغ‌ها حفر می‌کند که موش‌ها را با خاک سست خود جذب می‌کند.

خروس شبیه موش است، اما دارای بینی دراز به شکل پروبوسیس است. این حیوان از لارو، کرم خاکی و حشرات ساکن در خاک تغذیه می کند. اگر از این طرف به آن نگاه کنید، فوایدی به همراه دارد. اما از طرف دیگر، زهره باغ را در جستجوی حرکاتش حفر می کند و به سیستم ریشه گیاهان آسیب می رساند. به همین دلیل است که ساکنان تابستان با این حیوان کوچک درگیر می شوند.

خال ، مانند شرور، از کرم های بی مهرگان تغذیه می کند. ، حشرات لارو اما در عین حال، سیستم ریشه گیاهان سبزیجات آسیب می بیند. شما اغلب می توانید سوراخ های متعددی را ببینید که توسط یک خال حفر شده است. بدن خال بین 5 تا 21 سانتی متر متغیر است و وزن آن به 170 گرم می رسد. خز خال مخملی، ضخیم و یکدست است. این حیوان نابینا است، اما شنوایی و حس بویایی بسیار خوبی دارد.

آفات همچنین می‌توانند شامل خرگوش‌ها که به طور فعال به باغ در دوره زمستان و بهار آسیب می‌رسانند، و پرندگان که میوه‌ها، انواع توت‌ها و آجیل را در باغ می‌خورند، باشند. تابستان خرگوش ها شاخه های درخت را می جوند، پوست می کنند، کلیه ها را از بین می برند. درختان و درختچه های جوان به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند.

نحوه برخورد با جوندگان باغ و باغ - موش های خاکی، موش های صحرایی در باغ، در باغ سبزیجات، در گلخانه: روش های موثر، درمان های مردمی، نکات

به با جوندگان مبارزه کنید، ساکنان تابستان از روش های مختلف مبارزه استفاده می کنند. آنها را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

1. شیمیایی. استفاده از انواع مواد شیمیایی سمی
2. اولتراسونیک. دستگاه های دارای سونوگرافی توسط انسان قابل شنیدن نیستند، اما جوندگان می توانند به خوبی بشنوند.
3. تله. تله موش، تله، تله چسب و سایر وسایلی که به گرفتن آفات کمک می کنند.
4. روشهای عامیانه. اینها عبارتند از دفع کننده های صدا از وسایل بداهه، کاشت انواع مختلف گیاهان که آفات را تحمل نمی کنند، حصارهای محافظ و توری برای درختان و درختچه ها.

مهم: گربه‌های خیابانی، پرندگان اهلی و وحشی می‌توانند توسط طعمه‌هایی با سمی که برای جوندگان آفات طراحی شده است مسموم شوند.بنابراین بسیاری از افراد این روش را رد می کنند.

مواد شیمیایی سمی به شکل زیر استفاده می شود:

• طعمه های مایع. سم به آب و شیر اضافه می شود. ظروف حاوی سم در سایت قرار داده شده است.
• محصولاتی که برای جوندگان جذاب هستند (پنیر، دانه‌ها، گوشت خوک، نان در روغن) با سم مخلوط شده و در قلمروی که جوندگان در آن زندگی می‌کنند پخش می‌شوند.
• سم به شکل پودر در نزدیکی لانه ها و ردپای جوندگان پراکنده است.

برای دستیابی به اثر خوب در مورد طعمه‌های دارای سم، ابتدا جوندگان را با غذای بدون سم تغذیه کنید. پس از 2-3 روز، هنگامی که می بینید که غذا در حال ناپدید شدن است، می توانید "معالجات" جدید را تهیه کنید، اما از قبل با سم. پس از چند روز، طعمه های کنترل با سم گذاشته می شوند.

سموم سریع الاثر عبارتند از:

• فسفر زرد
• Chryside
• ) Vacor
• سولفات تالیم
• فلوراستامید
• گلی فلور

) مهم: اگر از سم برای خلاص شدن از شر سوسک های ناخواسته استفاده می کنید، حتماً دستورالعمل های مربوط به رقیق کردن سم را به شدت دنبال کنید، از محافظت شخصی مراقبت کنید. شرایط را برای نگهداری بیشتر باقی مانده های سم رعایت کنید.

دستگاه های اولتراسونیک برای دفع جوندگان محبوب هستند. آنها به مردم آسیب نمی رسانند، اما روی جوندگان به خوبی کار می کنند. از معایب چنین دستگاه هایی می توان به اثر محدود اولتراسوند اشاره کرد. هرچه برد دستگاه بیشتر باشد، هزینه آن نیز بیشتر می شود. دستگاه های اولتراسونیک می توانند از برق یا از باتری ها تغذیه شوند. اگر موانعی در مسیر ارتعاشات صوتی وجود داشته باشد (مثلاً دیوار)، اولتراسوند از آنها نفوذ نمی کند. حتی یک پارتیشن گچ تخته نازک سونوگرافی را مسدود می کند. دستگاه های اولتراسونیک برای استفاده در داخل ساختمان طراحی شده اند. آنها برای ترساندن جوندگان در گلخانه ها، انبارها، اتاق های ابزار، در خانه مناسب هستند.

مهم: یکی از مطمئن ترین روش های کنترل جوندگان، گربه است. گربه های اصیل معمولی که در خیابان زندگی می کنند و موش ها را دوست دارند مخصوصاً برای این اهداف مناسب هستند. حتی بوی گربه در منطقه می تواند جوندگان را بترساند.

تله‌ها برای قرار دادن در فضاهای محدود راحت هستند. در باغ سبزیجات و در باغ، جایی که جوندگان می توانند در کلنی ها فعالیت کنند، گذاشتن تله بی معنی است. مزیت استفاده از تله ها سازگاری با محیط زیست آنهاست. تله اغلب برای اثر کنترل استفاده می شود، در صورتی که یکی از آفات سم را نخورد.چندین گزینه برای تله جوندگان وجود دارد:

• تله چسب. یک ماده چسبنده مخصوص روی مقوا وجود دارد که با وارد شدن به آن، موش یا موش هر چقدر هم که تلاش کنید فرار نمی کند.
• تله موش معمولی. یک روش قدیمی قابل اعتماد برای صید جوندگان. طعمه غذا در تله موش قرار می گیرد و باید هر 2 تا 3 روز یکبار تجدید شود. همچنین لازم است به طور مرتب بررسی شود که آیا یک موش گیر افتاده است یا خیر.
• تله آب. آب داخل ظرف ریخته می شود، طعمه در مرکز قرار می گیرد یا لبه ها با محصولی که برای جوندگان معطر است آغشته می شود. جوندگان کوچک هنگام تلاش برای رسیدن به خوراکی ها در آب می افتند و بنابراین نمی توانند از آن خارج شوند.
• لغزان. برای این، گردن از بطری پلاستیکی بریده می شود. مقدار کمی روغن آفتابگردان داخل آن ریخته می شود تا دیواره ها لیز شوند. بطری در یک زاویه قرار می گیرد. جوندگان وارد بطری می شوند، بنابراین نمی توانند خارج شوند.

مهم: اگر تصمیم دارید جونده ای را با طعمه خوراکی بگیرید، در مورد طعم و مزه آن اطلاعات کسب کنید. کرم خاکی را می توان روی لارو یا کرم، موش صحرایی یا موش گرفت - روی یک تکه پنیر، دانه ها، گوشت خوک.

)

یکی از روشهای کم هزینه مبارزه با جوندگان این است که سوراخ ها را با آب و ترجیحاً آب جوش از شلنگ پر کنید.

جوندگان نمی توانند بوی گیاهان زیر را تحمل کنند:

• نعنا
• افسنطین
)
• پیازهای نرگس

شاخه ها و برگ های این گیاهان را می توان در نزدیکی لانه ها و مسیرهای جوندگان، در باغ، در گلخانه قرار داد. درختان و بوته های ارزشمند را با روغن نعناع اسپری می کنند تا از پوست و شاخساره ها محافظت شود. پیازهای نرگس را می‌توان در سوراخ‌هایی فرو کرد یا در اطراف محیط تخت‌هایی با محصولات سبزیجات قرار داد.

ویدئو: چگونه از شر موش ها و موش ها خلاص شویم؟

مهم: خال شنوایی خوبی دارد. باغبانان و ساکنان تابستان این ویژگی را می دانند و با موفقیت از آن در مبارزه برای حفظ محصول استفاده می کنند.

راه شماره یک برای مقابله با خال ها دفع کننده های نویز است. از بین بردن این حیوان غیرانسانی است، زیرا غده سبزیجات و گل را نمی خورد، ذخایر و پوشش گیاهی را از بین نمی برد. برعکس، خال حتی برای خاک مفید است. زهکشی خوب خاک را فراهم می کند. نکته دیگر این است که خال در روند فعالیت خود سیستم ریشه گیاهان را نقض می کند و همچنین می تواند به ظاهر چمنی که به خوبی نگهداری می شود آسیب برساند.او را به سادگی باید از قلمرو خود اخراج کرد تا در جایی دیگر به تهیه غذا برای خود به شکل لارو و کرم ادامه دهد.

سر و صدا شرایط نامساعدی را برای زندگی خال ایجاد می کند. برای این کار از دستگاه های مختلفی اعم از خانگی و فروشگاهی استفاده می شود.

بیایید طرح ها و گزینه های دفع کننده های نویز برای خال ها را در نظر بگیریم:

• ساده ترین کار این است که چوب ها را در امتداد محیط خال قرار دهید. سایت یا در الگوی شطرنجی. قوطی های حلبی معمولی را روی چوب قرار دهید که با کوچکترین نفس باد صداهای مشخصی ایجاد می کند.
• بطری های پلاستیکی بر اساس همان اصل استفاده می شود. از قبل، سوراخ‌هایی در بطری‌ها ایجاد می‌شود تا باد به داخل آنها بپیچد.
• افراد باتجربه روش پدربزرگ را مانند نی می شناسند. برای انجام این کار، ساقه های بلند نی انتخاب می شود، قسمت بالایی آن بریده می شود تا یک لوله بیرون بیاید. سپس این لوله ها در سوراخ هایی قرار می گیرند و حدود 0.5 متر از طول آن از سطح زمین باقی می مانند. باد "زوزه می کشد"، وارد این لوله ها می شود و پروانه ها را کاملاً دفع می کند.
• همچنین بازدارنده های صوتی ویژه ای برای مبارزه با خال ها وجود دارد. پیشنهاد می شود چندین دستگاه از این دست را در سایت قرار دهید تا به نتیجه خوبی برسید.

روش قرار دادن قوطی ها و وسایل پر سر و صدا در سایت به خلاص شدن از شر یکی از "مهمانان ناخواسته" در باغ - پرندگان کمک می کند. سارها، گنجشک ها، ژی ها و انواع دیگر پرندگان می توانند بی رحمانه به توت ها و میوه های رسیده نوک بزنند و عملاً چیزی برای صاحب آن باقی نماند.

خال ها بوی گیاهان خاصی را دوست ندارند. درست مثل موش‌ها و موش‌ها، خال‌ها نمی‌توانند بوی پیاز نرگس و گل‌های خروس را تحمل کنند. لوبیا سیاه یکی دیگر از دشمنان گیاهی خال است. ساکنان تابستانی که گیاهان را در امتداد محیط یا به صورت پلکانی در زمین خود می کارند، توجه دارند که تعداد تپه های زمین کاهش می یابد و در نهایت به طور کلی ناپدید می شوند.

مهم: پیازهای نرگس توصیه می شود قبل از کاشت در چاله ها له شوند، آنها یک سم طبیعی برای خال ها و سایر جوندگان هستند.

بوهای دیگری وجود دارد که خال را دفع می کند:

• تار
• نفتالین
• نفت سفید
• کاربید کلسیم

تکه های پارچه را در محلول انتخاب شده خیس کنید، سپس آنها را در زمین دفن کنید.

برای اینکه تله کار کند، اقدامات زیر باید انجام شود:

1. ابتدا حرکت اصلی را پیدا کنید.
2. از این پیچ به بیرون سوراخی حفر کنید.
3. سوراخی در فاصله 1 متری دهانه ایجاد کنید تا تله را در آن قرار دهید.
4. تله باید با خاک پوشانده شود.

بنابراین، پیش نویسی در سوراخ خال ظاهر می شود که حیوان آن را دوست ندارد. به زودی خال می آید تا سوراخ را ببندد و در تله بیفتد. تله ای که به درستی نصب شده باشد می تواند 1 ساعت کار کند.

مهم: خال بسیار حریص است و اوج فعالیت آن در سپیده دم است. در این زمان می توانید ببینید که چگونه یک خال در لایه های بالایی خاک به دنبال غذا می گردد. حرکت خاک محسوس خواهد بود. در این لحظه می توانید با بیل خال را از خاک بیرون بیاندازید. این کار باید به شدت انجام شود و تعیین دقیق محل خال بسیار مهم است.

سگ راه مطمئن دیگری برای گرفتن خال است. سگ با حس کردن مکان حیوان، شروع به حفاری در زمین می کند و خود خال را می گیرد.

​​

برخی از ساکنان تابستانی در صورت عدم امکان برداشتن خال با ابزارهای انسانی به وحشیانه ترین اقدامات متوسل می شوند. پس از دیدن یک تپه زمین تازه، چاله ای حفر می کنند و با فشار زیاد از شلنگ آبیاری آب می ریزند. با احساس خطر، خال به بیرون می رود.

بهترین راه برای محافظت از محل، مبارزه با خال نیست، بلکه جلوگیری از ورود آن به محل است. اگر سوراخ های خال را در نواحی مجاور دیده اید، اما هنوز خودتان آن را کشف نکرده اید، وقت آن است که اقدامات پیشگیرانه را شروع کنید. برای این کار می توانید یک توری فلزی ظریف را به عمق 0.5 متر در امتداد محیط محوطه یا باغ حفر کنید.قسمتی از توری باید بالای سطح زمین باقی بماند. برای چنین حصاری می توان از مش زیادی استفاده کرد، فرآیند دفن مش زمانبر است، اما ارزشش را دارد. کرم‌های خاکی می‌توانند آزادانه در سوراخ‌های مش حرکت کنند، اما خال نمی‌تواند وارد آن شود.

شایان ذکر است که خال در خواب زمستانی نمی افتد، بنابراین می تواند در هر زمان در سایت شما ظاهر شود.

ویدئو: یک روش موثر و ارزان برای ترساندن خال زمستان: روش‌های مؤثر، روش‌های عامیانه، نکات

در زمستان، محصول برداشت می‌شود، محصولات سبزیجات در باغ دیگر در خطر نیستند. اما درختان و درختچه های باغ نیز وجود دارند که در فصل سرما مورد حمله خرگوش ها، موش ها و موش ها قرار می گیرند. این حیوانات به خواب زمستانی نمی روند و غذای زیادی در طبیعت باقی نمی ماند، بنابراین جوندگان مستقیماً به باغ می روند.

جوندگان در شب فعال هستند، زمانی که هیچ چیز آنها را تهدید نمی کند، اما به خصوص خرگوش های گونه دار را می توان در طول روز در باغ مشاهده کرد. خرگوش ها می توانند صدمات زیادی به درختان وارد کنند. با دندان های محکم خود پوست درخت را می جوند تا درخت بمیرد. بهترین خوراکی ها برای آنها نهال های جوان است که پس از چنین خوردنی به سادگی هیچ شانسی برای زنده ماندن ندارند. به عنوان یک قاعده، خرگوش ها درختان قدیمی را لمس نمی کنند.

یک محافظ قابل اعتماد در برابر خرگوش ها حصار فلزی است.ارتفاع آن باید حداقل 1.3-1.5 متر باشد، در غیر این صورت خرگوش ها به راحتی از حصار کم می پرند. علاوه بر این، حصار باید با دقت به عمق حداقل 30 سانتی متر در زمین حفر شود. این کار از تخریب محافظت می کند که خرگوش ها به راحتی در صورت گرسنگی انجام می دهند.

اگر ایده با حصار ممکن نیست، تنه درخت باید پوشانده شود.. برای این کار از:

• جوراب شلواری کاپرون قدیمی آغشته به نفت سفید یا بنزین استفاده کنید.
• کاغذ روغنی ضخیم و مواد سقف در بالا.
• بطری های پلاستیکی از طول بریده شده و اطراف تنه درختان جوان محکم می شوند.
• تنه بدون شکاف را با شاخه های افسنطین پوشانده و سپس با طناب محکم می کنند. افسنطین باید دم پایین قرار گیرد. این گیاه از پوست درخت نه تنها از خرگوش، بلکه از موش نیز محافظت می کند.
• شاخه های مخروطی نیز می توانند تنه را بپوشانند. در همان زمان، شاخه ها در چندین لایه قرار می گیرند، سوزن ها به پایین. چندین لایه چوب صنوبر به خرگوش ها فرصتی برای رسیدن به پوست نمی دهد.

پوشاندن تنه درخت نه تنها به خلاص شدن از شر خرگوش، موش و سایر آفات کمک می کند، این روش همچنین از تنه درخت در برابر آفتاب سوختگی و یخ زدگی محافظت می کند.

دافع عامیانه وجود دارد که جوندگان را دفع می کند. برای ساختن چنین ابزاری به:

• 4 غلاف فلفل تند نیاز دارید.
• 2 هنر. ل روغن زیتون؛ [۲۰۹] (۰) (۲۱۰) آب کمی;
• کمی مایع ظرفشویی.

برای شروع، فلفل را آسیاب کنید، آن را با سایر اجزاء مخلوط کنید و با آب به نسبت 1:8 رقیق کنید. درختان و زمین اطراف آنها را با این محصول اسپری کنید. عیب این روش این است که این روش باید بعد از باران تکرار شود.

روش دیگر برای ترساندن جوندگان، محلول آهک خشک شده، سرگین گاو و اسید کربولیک است.

اگر نمی خواهید برای تهیه مواد دفع کننده وقت صرف کنید، می توانید پودرها و محلول های آماده خریداری کنید. آنها به جوندگان آسیب نمی رسانند، اما آنها را از قلمرو می ترسانند.

موش ها و موش ها برای زمستان لانه هایی را در زیر زمین حفر می کنند. حتی موش های آبی به خشکی نزدیک تر می شوند و در خاک گرم زمستان می گذرانند. این جوندگان دوست دارند لانه‌های خود را در مکان‌هایی بسازند که چوب برس، برگ‌ها و کنده‌های قدیمی انباشته می‌شوند. برای اینکه زمین خود را به مکان مساعدی برای زندگی چنین «مهمان‌هایی» تبدیل نکنید، باید زمین را برای زمستان با دقت آماده کنید: چنگک زد، و سپس سوخت.

تخت ها کنده شده است.

دایره تنه درختان و بوته ها نیز کنده شده است.

از کنده های قدیمی، بقایای درختان افتاده خلاص شوید.

مهم: برخی از باغبانان درختان را با کاه عایق بندی می کنند. از نظر محافظت در برابر جوندگان، این بهترین روش نیست. کاه گرم جوندگان کوچک را جذب می کند، آنها به راحتی می توانند در اینجا لانه بسازند و در تمام زمستان از پوست درخت تغذیه کنند.

برخی از باغداران از روش زیر پا گذاشتن برف استفاده می کنند. موش یا موش خطر شکستن یک برف متراکم را ندارد، بنابراین به دنبال مکان جدیدی برای زندگی می‌گردد.

منابع غذایی جذاب را در دسترس موش قرار ندهید. اغلب، این جوندگان توسط کلنی به اتاق‌های خدمات و خانه هدایت می‌شوند، در صورتی که مواد غذایی در دسترس آزاد وجود داشته باشد.

دسته های علف که جوندگان آن را دوست ندارند، می تواند محافظی در برابر موش و موش باشد. اگر متوجه شدید که هیچ کمکی نمی کند و موش ها همچنان در اطراف منطقه سرگردان هستند، از مواد شیمیایی سمی استفاده کنید.

آفات موجود در سایت یک پدیده ناخوشایند و دردسر هستند. تعدادی از اقدامات جامع به دستیابی به یک اثر خوب در مبارزه کمک می کند. فراموش نکنید، گاهی اوقات جلوگیری از ظهور جوندگان آسان تر از خلاص شدن از شر آنها است. خلاص شدن از شر آفات برای همیشه غیرممکن است، در شرایط مساعد، آنها می توانند بار دیگر در کشور، در باغ، در باغ سبزیجات مستقر شوند. یک ساکن تابستانی باید همیشه به دقت نظارت کند و آماده اقدامات به موقع باشد.

ویدئو: چگونه از درختان در برابر جوندگان در زمستان محافظت کنیم؟