القاب در ادبیات و گفتار محاوره چیست؟ چه بخشی از گفتار یک لقب است؟
در این مقاله در مورد چیستی لقب و نحوه تشخیص آن در یک جمله یا ادبیات صحبت خواهیم کرد.
علیرغم این واقعیت که القاب به طور فعال در زبان روزمره ما استفاده می شود، بسیاری هنوز نمی دانند چه هستند و این کاملاً طبیعی است. با این حال، ما تصمیم گرفتیم بفهمیم که القاب چیست و چگونه آنها را بشناسیم.
لقب زبان و ادبیات گفتاری چیست؟
لقب یک عبارت مجازی است که به شما امکان می دهد پدیده ها و اشیاء را تا حد امکان واضح توصیف کنید. با بخش های مختلف گفتار بیان می شود.
- آب زنده.
- دسته های مخملی.
در ادبیات، القاب بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. آنها به شما امکان می دهند زبان را واضح تر و گویاتر کنید و همچنین احساسات نویسنده، قهرمانان و غیره را منتقل کنید. اغلب، القاب صفت هستند. اگرچه، قیدها از محبوبیت کمتری برخوردار نیستند، برای مثال "پرشور رنج می برند".
توجه به این نکته مهم است که یک لقب می تواند بیش از یک کلمه باشد، می تواند عبارات کاملی باشد که به متن سایه جدیدی از معنای می بخشد. در اینجا همه چیز به مکان در متن و زمینه استفاده بستگی دارد. هنوز نظر قطعی در مورد مفهوم مورد نظر وجود ندارد. کسی ادعا می کند که اینها فیگورها هستند، در حالی که دیگران آنها را به عنوان تروپ و فیگور می نامند، یعنی آنها را به عنوان یک وسیله بیان مستقل متمایز می کنند.
توجه به این نکته مهم است که نام مستعار به شما امکان می دهد بر ویژگی هایی تأکید کنید که منحصر به یک شی، رویداد یا حتی یک شخص خاص است. به دلیل استفاده از آنها می توانید تصویر کامل تری از رویدادها به دست آورید.
به لطف القاب، می توانید متن را به ویژه عمیق و گویا کنید. به عنوان یک قاعده، ساخت عبارت بسیار ساده است. این یک صفت و یک اسم در یک اتصال است.
اگر لقب به صورت عمودی، یعنی جداگانه قرار گرفته باشد، این به شما امکان می دهد صدای آن را تقویت کنید و متن را عمیق تر کنید. بنابراین، در کار A. Blok، تمام سطرها با لقب پایان می یابد:
لقب "عجیب" به شما این امکان را می دهد که یک اثر ایجاد کنید، که سکوت شکسته شود، و پس از خواندن آن، "مه آلود" نوعی رمز و راز و پژواک بلند باقی می ماند.
همچنین مهم است که بدانیم یک عنوان می تواند ساده باشد و فقط از یک کلمه تشکیل شده باشد، به عنوان مثال، "ابرهای تصویری" یا پیچیده، زمانی که کلمات بیشتری داشته باشد - «قصه دروغ متقاعد کننده».
برخی از القاب ممکن است منحصراً متعلق به نویسنده باشد. آنها این امکان را فراهم می کنند که به متن یک بیان، معنای خاصی داده شود، و سپس از گروهی از کلمات تشکیل شده است:
-در بشقاب ها - لیوان های نجات.
پس از خواندن چنین لقبی، بلافاصله معنی آن را درک نمی کنید، اما به تدریج تمام معنای آنچه گفته شد آشکار می شود و شروع به درک آن می کنید. نویسنده از زاویه ای متفاوت به چیزهای ساده برای همه نگاه می کند.
در لقبی که در بالا ارائه شد، می توان بلافاصله زیر متنی، حس کنایه خاصی، طعنه آمیز و شگفت زده را احساس کرد. و همه این احساسات را می توان تنها با یک عنوان منتقل کرد.
تنها یک مفهوم در ادبیات یافت می‌شود - لقب مزین است. با این حال، این کاملاً اشتباه است، زیرا فقط برای تئوری قدیمی قابل استفاده است و ادبیات در این مدت زمان زیادی برای تغییر داشته است و تفکر شاعران از قبل کاملاً متفاوت است.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که همه پدیده‌هایی که با چنین مفهومی مشخص می‌شوند در یک دسته قرار می‌گیرند که «لقب» نامیده می‌شود. نظریه ادبی مدتهاست می داند که هر تعریفی یک عنوان نیست. حتی چنین تعریفی وجود دارد که القاب فقط شامل قسمت تحلیلی هستند و به آنها زمان نیز می گویند.
اگر برای درک آنچه در حال رخ دادن است شروع به شکستن کل عبارت کنید، بلافاصله قابل توجه می شود که به لقب علامتی داده می شود که قبلاً در یک زمان برای کلمه تعریف شده وجود داشته است. این به این دلیل است که واقعاً مورد نیاز است و بدون آن درک آنچه در حال رخ دادن است دشوار خواهد بود. یک ویژگی برجسته ممکن است در ابتدا بی اهمیت یا حتی بی ربط به نظر برسد، اما برای یک شاعر یا نویسنده اینطور نیست.
به هر حال، یک نکته جالب دیگر وجود دارد - همیشه نمی توان بخشی از گفتار را لقب نامید، حتی اگر علائم یا پدیده هایی نشان داده شود. آنها می توانند محمول، ضمیمه یا تعیین کننده یک بار منطقی باشند، اما مستعار نباشند.
به عنوان مثال، اگر بگوییم "نگاه مستقیم" ، در این صورت لقب به وضوح در اینجا نخواهد بود. اما با تعبیر «نگاه مه آلود» قبلاً یک لقب وجود دارد.
برای یافتن نمونه های مناسب لازم نیست راه دوری بروید. بسیاری از آنها در ادبیات وجود دارد. از این گذشته ، در آن اغلب می توانید عباراتی مانند "دختر زیبا" ، "رفیق خوب" و غیره را ببینید. ضمناً مرسوم است که آنها را دائمی می نامند، زیرا در آثار مختلف یافت می شوند.
همانطور که القاب توسعه یافتند، استفاده از آنها بیشتر در ادبیات شروع شد، زیرا امکان انتقال کامل احساسات و احساسات قهرمانان و رویدادها را فراهم می کند. القاب بسیاری در شعر وجود دارد. او بیشتر از دیگران از آنها استفاده می کند.
نقش القاب تنها با یک جمله مشخص می شود - آنها بخشی از ساختارهای پیچیده هستند و نه تنها باید افکار و احساسات نویسنده را منتقل کنند، بلکه آنها را با احساسات غنی کنند.اگر القاب و مسیرهای دیگر را به درستی ترکیب کنید، می توانید تصاویر جالب و غیر استاندارد ایجاد کنید:
در این مورد، نویسنده القاب ها را فهرست می کند، نه تنها حرکت و رنگ را بیان می کند، بلکه آنچه را که اتفاق می افتد نیز توصیف می کند. جدا شدن شنل نه تنها قرمز، بلکه خونین تر به نظر می رسد. و القاب‌هایی که این حرکت را توصیف می‌کنند، درک آنچه در گذشته برای میزبان رخ داده و این واقعیت که او هنوز یونیفرم نظامی دارد را ممکن می‌سازد.
