ضد یخ قرمز، سبز، آبی: تفاوت بین آنها چیست. ویژگی های علامت گذاری و رنگ های ضد یخ طبقه بندی
طبقه بندی ضد یخ بر اساس رنگ و علامت گذاری.
ضدیخ مایعی است که به خنک شدن سیستم در خودرو کمک می کند تا در زمستان نجوشد و یخ بزند. در این مقاله به شما خواهیم گفت که ضدیخ قرمز، سبز و آبی چه تفاوتی با هم دارند.
ضد یخ قرمز، سبز، آبی: تفاوت در چیست - طبقه بندی ضد یخ بر اساس رنگ
همه این مواد از نظر ترکیب متفاوت هستند. واقعیت این است که ضد یخ قدیمی ترین است، اما قدیمی ترین آن همیشه بهترین نیست. این شامل ابتدایی ترین مؤلفه ها است که اکنون از نظر اخلاقی منسوخ شده اند. اگر آنها کم و بیش برای اسب های آهنی قدیمی مناسب هستند، برای اتومبیل های اسپرت مدرن که عملاً پرواز می کنند کاملاً مناسب نیستند. یک طبقه بندی از خنک کننده ها وجود دارد که در آن آنها بر اساس نامگذاری و همچنین رنگ تقسیم می شوند.
اگر ضدیخ اشتباه اضافه شود، برخی از خودروهای ژاپنی روشن نمی شوند. در داخل سیستم آنالایزرهایی وجود دارد که به شما امکان می دهد ترکیب مایع خنک کننده را تعیین کنید. اگر جا نیفتد، فیوز خاموش می شود و ماشین روشن نمی شود. این اسب آهنی را از آسیب محافظت می کند. مایع نامناسب می تواند رادیاتور را "خورد" کند و باعث ایجاد سوراخ شود.
طبقه بندی و ترکیب:
- ضد یخ آبی ، یعنی ضد یخ را می توان ساده ترین و قدیمی ترین در نظر گرفت. این مخلوطی از آب و اتیلن گلیکول است که در نهایت یک مخلوط عجیب و غریب، یک امولسیون را تشکیل می دهد. در ایده آل خود، چنین مخلوطی بسیار فعال و تهاجمی است، اگر چیزی به آن وارد نشود. این به سادگی تمام لوله ها را از بین می برد، آنها با خوردگی پوشانده می شوند. به منظور جلوگیری از این اتفاق، افزودنی هایی که عمدتاً از بورات ها و سیلیکات ها تشکیل شده است، شروع به افزودن به چنین مخلوط هایی کردند.
- به زبان ساده، اینها نمک های غیر آلی هستند که وقتی در داخل لوله ها گرم می شوند، نوعی پوشش یا فیلم تشکیل می دهند که از تخریب و خوردگی خودرو و کل سیستم جلوگیری می کند. اما با گذشت زمان، افزودنی هایی از این دست برای خودروهای مد روز و مدرن نامناسب شدند. زیرا خود آلیاژها و ترکیب فلزی که از آن رادیاتورها، اجاق گازها و موتورها ساخته می شود، تفاوت چشمگیری پیدا کرده است.بعداً آنها فلزات سبک تری را ترجیح دادند که در معرض خوردگی نیستند، بر این اساس، مایع آبی برای آنها مناسب نیست، بنابراین نوع دیگری از خنک کننده تولید کردند.
- علاوه بر این، یک ضد یخ سبز رنگ وجود دارد که با علامت G11 مشخص شده است. در ترکیب آن، چندین با ضد یخ استاندارد متفاوت است. این ماده حاوی مواد افزودنی آلی مانند اسید کربوکسیلیک است. این باعث می شود که یک لایه نازک روی نازل ها تشکیل شود و از تخریب فلز جلوگیری شود. نقطه ضعف اصلی این است که این فیلم می تواند هدایت حرارتی فلز را کاهش دهد، بنابراین بهترین گزینه نیست.
- ضد یخ قرمز یکی از ضدیخ های جهانی در نظر گرفته می شود، که در آن نسبت مواد آلی بیشتر است. ناخالصی های ارگانیک بسیار زیادی وجود دارد که این ماده را برای همه مارک های خودرو جهانی می کند. این کاملاً خوب عمل می کند، اما اسید کربوکسیلیک خود در برابر تشکیل خوردگی و زنگ زدگی محافظت نمی کند، بلکه فقط در مراحل اولیه آن را از بین می برد. چنین ضد یخ برای حدود 5 سال کافی است.
- چندی پیش، در حدود سال 2012، ماده جدیدی در بازار خودرو ظاهر شد که به آن lobrid می گویند. چنین موادی از نظر ترکیب کاملاً جدید هستند، زیرا در آنها اتیلن گلیکول، یکی از اجزای اصلی خنک کننده، با پروپیلن گلیکول جایگزین شد. چنین جایگزینی به این دلیل است که ماده ای که قبلا استفاده می شد مضر و تهاجمی تلقی می شود. و این به محیط زیست آسیب می رساند.
بسیاری از رانندگان تعجب می کنند که چرا تمام مایعات دیگر، اگر می توانید از قرمز یا بنفش استفاده کنید? در واقع همه چیز چندان ساده نیست، زیرا مشخص شد که مواد افزودنی موجود در چنین خنک کننده ها برای رادیاتورها و سیستم های خنک کننده عمدتاً از آلومینیوم مناسب نیستند. آنها به آنها آسیب می رسانند، آنها به سرعت شکست می خورند. بنابراین، هنگام انتخاب یک خنک کننده، فلزی که رادیاتور از آن ساخته شده است نیز در نظر گرفته می شود.
جالب ترین چیز این است که در ابتدا رنگ ضد یخ اصلاً به عنوان راهی برای علامت گذاری چیزی انتخاب نمی شد. این یک ترفند بازاریابی بود. در واقع، خود رنگ به مواد افزودنی بستگی ندارد. این فقط یک رنگ فلورسنت است. وظیفه اصلی رنگ این است که هنگام نشت ماده قابل مشاهده باشد. به طوری که صاحب اسب آهنی بتواند تشخیص دهد که واقعاً یک سیستم خنک کننده نشتی دارد.
علامت گذاری ضد یخ: G-11، G-12، G-13]
ویژگی ها:
- روی رنگ تمرکز نکنید، باید به علامت گذاری نگاه کنید، یعنی G 11 سبز است خنک کننده این عمدتا حاوی مواد افزودنی سیلیکات است که یک لایه بسیار ضخیم روی نازل ها تشکیل می دهد که شبیه به رسوب در کتری یا مارپیچ ماشین لباسشویی است.بر این اساس، اگر این تکه ها شروع به خرد شدن کنند، رادیاتور مسدود می شود.
- مرحله بعدی ظهور G12 بود. اینها مایعات سیلیکات هستند، فقط با افزودن اسید کربوکسیلیک. آنها عملا هیچ لایه نازکی را تشکیل نمی دهند، بنابراین چیزی برای تخریب روی دیوارها وجود ندارد.
- G 13 مرحله بعدی است، به اصطلاح مایعات بنفش، یعنی لوبرید، که در آن اتیلن گلیکول با پروپیلن گلیکول جایگزین می شود.
بنابراین، اغلب، رنگ ضد یخ روی برچسب تعمیر و نگهداری سیستم خنک کننده، ممکن است به طور مستقیم با شرکت سازنده متفاوت باشد. باید روی علامت گذاری با حرف G تمرکز کرد. همچنین مواد هیبریدی با علامت g12+ وجود دارد، به این معنی که کربوکسیلیک اسید بسیار بیشتر است و برخی از افزودنی های سیلیکات با نمک های معدنی دیگر جایگزین می شوند.
یک خنک کننده برای اسب آهنی خود انتخاب کنید، نه بر رنگ ضد یخ، بلکه بر روی آن تمرکز کنید. علامت گذاری و ترکیب. ضد یخ قرمز با اسید کربوکسیلیک برای رادیاتورهای آلومینیومی مناسب نیست. سبز را ترجیح دهید
