کودک بیش فعالی: مضر ، بیمار یا کودک نیلی؟

درمان بیش فعالی - آیا برای والدین یا فرزندان خود لازم است؟

ما همچنان با اسطوره های بیش فعالی در کودکان سروکار داریم.شایع ترین تشخیص "اشتباه" اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) چیست؟آیا عدم درمان کم کاری بیش از حد در دوران کودکی می تواند زندگی فرد را خراب کند؟و چه فایده و مضراتی برای کودکان نیلی دارد؟

کودک مبتلا به ADHD تشخیص داده شد و معالجه وی را تجویز می کرد.مادر در تلاش است تا بفهمد چگونه اکنون زندگی کند و چگونه می توان با او روابط برقرار کرد.اطلاعات جدید را با دیگران به اشتراک می گذارد.اما هرکدام از دیگران دیدگاه خود را نسبت به اوضاع دارند.دیدگاه های بسیاری وجود دارد ، و آنها با یکدیگر ناسازگار هستند.بیایید سعی کنیم با هر گروه اعتقادی جداگانه برخورد کنیم.

بیش فعالی فقط موضوع ترحم است.متقاعد کردن وی در غیر این صورت تقریبا غیرممکن است.شما می توانید ادبیات ویژه ای را برای او به همراه داشته باشید ، نمودارهایی را نشان دهید ، در مورد لوب های فرونتال ، اختلال در عملکرد کنترل ، حتی بازگرداندن انتقال دهنده های عصبی درشکاف سیناپسی ... اما برای اینکه یک تصویر از جهان در ذهن شخص دیگر تغییر کند ، باید مدت زمان زیادی طول بکشد ، او باید برخی مشاهدات را انجام دهد و به نتیجه برسد.

مشکل کودکان محروم این است که بزرگسالان محدودیتی برای رفتار قابل قبول ندارند.به محض تعیین این محدودیت ها با درجه جدی بودن ، رفتار کودکان عادی می شود.در مورد ADHD ، مشکل متفاوت است: حتی اگر کودک کاملاً خوب بفهمد چگونه می تواند رفتار کند و می خواهد خیلی خوب رفتار کند ، باز هم به دلیل بی انگیزگی ناکام است.این بدان معنی نیست که او نیازی به فشار به مرز ندارد - او قطعاً مجبور است!

بیش فعالی یک اختراع داستانی است

"قبلاً این کودکان کجا بودند؟" - مردم اعتقاد دارند که ADHD چند سال پیش به وجود آمده است.اما پیش از این ، این بچه ها دقیقاً همانجا بودند که در آنجا بودند: در هر کلاس.شاید هرکسی بتواند یک یا دو زورگویی و مهمانی ، دلقک های طبقاتی ، شجاعان و ترفندها را به خاطر آورد.با احتمال زیاد ، این دقیقاً همان چیزی است که آنها بودند.

علاوه بر این ، مهمانی لیسانس و قلدر از چهره های بسیار محبوب در ادبیات کودکان است ، که در بسیاری از آثار به زیبایی آنها توصیف شده است.اگر كتابهای مورد علاقه كودكان خود را با توجه به ایده های علمی فعلی در مورد ماهیت مشكلات مدرسه تجزیه و تحلیل كنیم ، خواهیم دید كه عدم توجه و كاهش سطح فعال سازی مغز و بیش فعالی و دشواریهای خاص یادگیری ، طبقه بندی شده به عنوان تنبلی و قلدری است.

تشخیص مد

مشکل بیش فعالی تشخیص وجود دارد: تشخیص بیش فعالی در کودکانبعضی اوقات نه خیلی دقیق و گاه کاملاً غیرحرفه ای.غالباً فرد باید چیزی را بشنود مانند "تشخیصی که پزشک هنگام معاینه در مدرسه انجام داده است" یا "روانشناسان به مدرسه آمدند ، آزمایش شدند ، تشخیص داده می شوند".

این یک تخلف از روش تشخیص طبیعی است که مستلزم تکمیل پرسشنامه های چند صفحه ای ، آنامزی دقیق و مکالمه با معلم است.پزشکانی که درمورد تشخیص جدی هستند فقط چند ساعت را صرف صحبت کردن با والدین می کنند.

روانشناس نمی تواند چیزی را "تشخیص" دهد.معلم - حتی بیشتر از این.این روانشناس می تواند مسئله را برای پدر توصیف کند ، پیشنهاد کند که چه ارتباطی با آن دارد و توصیه می کند به پزشک مراجعه کند.

پزشک "ADHD" را براساس معاینه پنج دقیقه ای که کودک در طول مدرسه انجام داده است ، تشخیص داده و به مدت پانزده دقیقه که برای پذیرش در کلینیک به وی اختصاص داده شده است ، او نیز نمی تواند او را قرار دهد.

علاوه بر این ، هیچ پروتکل تشخیصی ADHD به طور رسمی تأیید شده در کشور وجود ندارد.و در حالی که از بین رفته است ، مشکل پدیده تشخیصی به جایی نمی رسد.با این حال ، اگر فردی مبتلا به ADHD به عنوان بی سوادی تشخیص داده شود ، به معنای عدم وجود چنین اختلال نیست.

کودکان به گونه ای رفتار می شوند که در بزرگسالان مداخله نکنند

سؤالی که بیشتر از آن باعث ناراحتی ADHD - برای کودک یا دیگران می شود - چندان ساده نیست.به نظر می رسددر حقیقت ، در بزرگسالان چنین مظاهر کودک ناتوان کننده است ، و در معرض خستگی قرار می گیرد ، به خصوص اگر در کودکان پیش دبستانی جوان بیش از حد باشد.

اما کودکان نیز مشکل دارند.مطالعه ای که در سال 2009 در مجله پیشرفتهای علوم پزشکی منتشر شد ، نشان می دهدکودکان مبتلا به ADHD تقریباً دو برابر بیشتر از صدمات هستند (به خصوص کشش مکرر ، زخم های باز روی سر ، گردن ، بدن و اندام ها و شکستگی اندام ها).خطر آسیب جدی (شکستگی جمجمه ، گردن ، ستون فقرات ، شکستگی جمجمه و آسیب مغزی ، آسیب دیدن اعصاب و نخاع) با ADHD سه برابر بیشتر است.

در اشکال شدید بیش فعالی و بی احتیاطی در بعضی از کودکان ، حتی غفلت های آموزشی نیز ظاهر می شود - این با هوش عادی و والدین دوست داشتنی ، دلسوز است!فقط برای نشستن کودک برای گوش دادن به کتاب ، یادگیری رنگها ، شروع به درک حروف و اعداد ، او باید تمرکز کند.و او نمی تواند در شرایط عادی این کار را انجام دهد ، و هنوز هم خوب است اگر والدین یا معلمان بتوانند با استفاده از روش هایی برای جلب توجه ناپایدار او و حداکثر استفاده از چند دقیقه ای که در اختیار دارند استفاده کنند.

در ADHD اغلب با مشکلات مهارت های اجتماعی روبرو می شویم: کودکان درک کمتری از قوانین رفتاری با همسالان دارند ، شوخی ، درک در ژست ها و بیان افراد دشوارتر است ، بیش از حد انگیزه ، بیش از حد بی تاب ، صف را دنبال نمی کنند ، مانند فرمان دادن به یک تجارت.دیر یا زود بسیاری از چنین کودکانی خود را بدون دوست می یابند و این از قبل مانع از زندگی شخصی آنها برای آنها می شود ، اما اصلاً برای بزرگسالان اینگونه نیست.

بی توجهی ، هرج و مرج ، بی نظمی ، مطالعه را برای آنها بسیار دشوار می کند ، مقابله با چنین امور ساده و بدون کمک ، حفظ حداقل نظم در امور و امورشان غیرممکن است.حتی وقتی این ویژگی ها منجر به درگیری با دیگران شود ، حتی مشکل تر نیز خواهد بود.در خود جلوه هاADHD به اندازه پیامد آن شدید نیست - ناسازگاری اجتماعی.

بسیاری از مطالعات نشان می دهند که اگر کودک به موقع کمک نکند ، هزینه های اجتماعی ADHD بسیار بالا است.در بیشتر کودکان بالغ ، این اختلال همچنان به بزرگسالی ادامه می یابد (محقق راسل بارکلی تخمین می زند که در واقعیت ، فقط 20-35٪ از بزرگسالان ADHD خود را "بیشتر" می کنند).

بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD مشکلات جدی تری دارند (رفتارهای اجتماعی ، ناتوانی در یادگیری ، عزت نفس پایین ، افسردگی) و تشخیص شدیدتر (5-10٪ موارد) (اختلال عاطفی دو قطبی ، اختلال اجتماعی)رفتار)

10-25٪ از الكل و مواد روانگردان سوء استفاده می كنند.25-36٪ مدرسه را تمام نمی کنند.افراد مبتلا به ADHD در تطبیق با شغل جدید مشکل دارند و شغلی که پیدا می کنند با سوابق تحصیلی و مدارک تحصیلی آنها مطابقت ندارد.آنها شغل ها را بیشتر عوض می کنند ، معمولاً به دلیل اینکه حوصله و یا به دلیل درگیری هستند.آنها در روابط با دوستان و عزیزان ، سطح بالاتری از درگیری های خانوادگی و طلاق ، مشکلات بیشتری دارند.سطح بالاتر تخلفات راهنمایی و رانندگی ، بیشتر حوادث - و این تصادفات جدی تر است.

برخی والدین با تمایل شدید خواستار انطباق جامعه با فرزندان هستند.البته در حالت ایده آل ، ترافیک باید دو طرفه باشد.اما اگر جامعه به سمت کودک حرکت نمی کند ، ما نه تنها باید تلاش کنیم جامعه را تغییر دهد بلکه به کودک کمک کنیم تا در جامعه ای که هست زنده بماند.

بیش فعالی یک هدیه ویژه است

در اواسط دهه 2000 ، گستردهبه والدین فرزندان پیچیده مفهوم "بچه های نیلی" داده شد ، که در کتابی با همین نام توسط آمریکایی های جن تبر و لی کارول آمده است.طرفداران معتقدند كه كودكان مبتلا به ADHD در حقیقت مرحله جدیدی از پیشرفت بشریت هستند: كودكان به ویژه استعداد ، درخشان هستند ، در مدرسه كاملاً بی حوصله می شوند و به یك آموزش دیگر نیاز دارند ، نه سرکوبگر.

این مفهوم کاملاً مذهبی ، باطنی است و به عقاید جنبش غیبی عصر جدید است.به نظر رسیدن این امر یا نه ، این موضوع از دیدگاه شخصی است.ارزش علمی مفهوم صفر است؛ایده های اصلی بیشتر مورد توجه مذهبی است.

داستان ظهور "کودکان نیلی" چیزی شبیه به این است: لی کارول ، تاجری که تجهیزات رادیویی می فروشد ، به گفته وی در سال 1989 با یک شخص بیگانه به نام کریون تماس گرفت.کریون شروع به دیکته کردن پیام خود کرد.سپس پیروان کارول که خود را "کارگران نور" می نامند ، شروع به جمع شدن برای جلسات دیکته کردند.کریون اطلاعات زیادی را برای نجات بشریت به کارول دیکته کرد ، از جمله ذکر این که DNA انسانی انتظار می رود تغییر کند و بشریت بیشتر تکامل یابد.کودکان نیلی مطابق با اعتقادات "کارگران نور" - پیوند بعدی تکامل انسان است: در این کتاب آمده است که DNA آنها به طور متفاوتی مرتب شده است (که از نظر ژنتیک کاملاً پوچ است).

در این کتاب آمده است که نسل جدیدی از کودکان وارد جهان شده اند.اکنون آنها 90٪ متولد می شوند (یعنی استاندارد 10٪ باقی مانده است).آنها به عنوان نیلی شناخته می شوند زیرا دلسوز نانسی آن تپپ در هاله خود یک رنگ آبی روشن (نیلی) دیده است.برخی قبلاًاین کافی است که کتاب را برای همیشه کنار بگذاریم - معمولاً افرادی که دارای تفکر منطقی و علمی هستند.

اما اگر کسی عاشق غیر معمول ، غیور ، باطنی است و در عین حال کودکی بیش فعالی بی توجه دارد - این کتاب عمیقاً در روحش فرو می رود.این امر به ویژه بیان می کند که غالباً روحهای خردمند به اشتباه دچار ADHD می شوند و به جای تعلیم و تربیت همانطور که می توان پادشاهان ، خدایان و نبوغ را تربیت کرد ، رفتار می کنند.همانطور که یکی از مادران کودک مبتلا به ADHD به من گفت ، "من ترجیح می دهم که اعمال او تجلی نبوغ باشد تا عتیقه های یک احمق."

کتاب نیلی کودکان بیان می کند که کودکان نباید بزرگ شوند ؛ آنها همه چیز را می دانند و می دانند.آنها فقط نیاز به کارگردانی دارندبرای والدین گمشده ای که خود را در موقعیت های دشوار آموزشی قرار می گیرند ، به نظر می رسد که خبر نجات است: نیازی نیست به چیزی فکر کنید ، به کودک اعتماد کنید ، او همه چیز را می داند.

اما در پایان ، این ترجمه به یک تغییر انتخاب و مسئولیت انتخاب به کودکی که هنوز آماده ساختن آن نیست ، تبدیل می شود.بنابراین نویسندگان مجبور به اصلاح - تعیین مرزها بودند ، اجازه مجاز نمی دهند.شخصی خود مدتهاست که این قانون قدیمی آموزش را می شناسد ، اما برای بعضی ها ، برای اینکه افکار ساده ای برای هوشیاری در ذهن خود داشته باشند ، نیاز به خبرهایی از فضا ، شفقنا و نوید یک نبوغ آماده در هنگام خروج دارد.

برداشت درست این است که کودک شخصیتی بی نظیر ، با استعداد و احترام است؛کودک پتانسیل زیادی برای رشد دارد.رفتار با کودک به عنوان "مریض" ، "نقص" می تواند باعث آشفتگی زیادی شود.