آیا می توانید کودک خود را بر روی الاغ ضرب کنید.آیا می توانم با تنبیه فرزندان نیرومند باشم
آیا می توانم با تنبیه فرزندان سخت شوم
بسیاری از والدین نگران پرورش فرزند خود هستند و به مجازات جسمی متوسل نمی شوند.همیشه در همه زمان ها اختلاف نظر درباره این موضوع وجود دارد.طرفداران لگد زدن به پشت وجود دارند ، اما مخالفان قدرتمندی نیز وجود دارند.با این حال ، منصفانه است كه توجه كنید كه افراد دیگری نیز هستند كه حداقل یكبار یك مهار و اعتصاب نكرده اند.معمولاً آنها این کار را با احساسات و عصبیت توضیح می دهند.
البته خانواده های مثبت ، هنگامی که کودک به الاغ ضربه می زنند ، نمی خواهند او را تحقیر کنند و او را آزار دهند.آنها حتی تصور نمی کنند که این امر می تواند حالت عصبی کودک را مختل کند.والدین فکر می کنند که با استفاده از نیروی جسمی ، نگرش منفی خود را نسبت به عمل نشان می دهند.در حقیقت ، ممکن است برعکس باشد که کودک مجازات را تنها راه حل اختلافات تلقی کند.
باید به خاطر داشت که کودک در حال حاضر یک شخصیت است ، با هنجارهای رفتاری و خواسته های خود.در سنین جوانی کودک حتی نمی داند که چنین مجازات و ضرباتی که توسط دست مادر گرفته می شود برابر با درد است.با گذشت زمان ، او ممکن است خود را تعطیل کند و مراقب والدین باشد.
آسفالت های مداوم می توانند باعث شوند کودک دیگر بدون استفاده فیزیکی درخواست را اجرا نکند.در آینده مجازات های بدنی می تواند دروغ گفتن کودک را آسانتر از دریافت مجازات کند.
ضرب و شتم کودک لازم نیست ، مهم است که جوهر مجازات را به کودک منتقل کنیم.لازم است این کار را با برخی توضیحات یا ممنوعیت ها انجام دهید.نکته اصلی این است که به موقع انجام دهید ، نه بعد از مدتی.به عنوان مثال ، کودک بعد از ظهر میخ زده و با محروم کردن او از نبات در شام ، مجازات می شود.انجام این کار توصیه نمی شود ، لازم است که عمل بلافاصله پس از خنثی شدن انجام شود.کودک در روند مجازات باید به آنچه می تواند منجر به ابطال آن شود برسد.
برای مثال اسباب بازی ها را حذف نکرد.شما می توانید یک زن و شوهر از اسباب بازی های مورد علاقه و قابل توجه خود را مخفی کنید و وقتی او متوجه غیبت آنها شد ، سپس توضیح دهید که آنها به دلیل ظروف سرباز یا مسافر از آن پنهان شده اند.مهم است که آنها را دور نگذارید تا زمانی که او نفهمد اسباب بازی ها باید برداشته شوند.پس از تمیز کردن ، قرار دادن اسباب بازی ها در خط مقدم نوع "آنها برگشته اند" امری غیرممکن است.
والدین باید یاد بگیرند که با کودک صحبت کنند و موارد لازم را برای او به ارمغان آورند.این بسیار دشوار است و صبر زیادی می خواهد.در عین حال که برای کودک چیزی توضیح می دهیم ، باید به تنهایی عمل کنیم.هرچه زودتر با فرزند خود ارتباط برقرار کنید و درک کنید ، راحت تر می توانید بدون خشونت و فریاد زدن به آنها اقدامات نادرست را عنوان کنید.
والدین لازم نیست خود را بالای کودک قرار دهند.البته آنها مربی و مربی هستند اما نباید فراموش کرد که کودک فردی با شخصیت و تمایلات خود است.بنابراین ، باید مورد توجه قرار گیرد.
در نتیجه ، به والدین توصیه می شود که از نیروی جسمی استفاده نکنند ، بلکه بتوانند با کودک مذاکره کنند.با گذشت زمان ، چنین روابطی به هماهنگی با کودکان منجر می شود.در غیر این صورت ، نتیجه ترس کودک قبل از والدین و دروغ خواهد بود.