کاشت گوجه فرنگی در گلخانه پلی کربنات: فناوری در حال رشد

گوجه فرنگی به همراه خیار ، جایگاه خود را در مناطق حومه ای به دست آورده اند.برداشت این سبزیجات تنها در صورت ایجاد شرایط لازم غنی خواهد بود.این امر به ویژه هنگام کاشت گوجه فرنگی در گلخانه پلی کربنات بسیار مهم است.روکش پلاستیکی قوانین کشت و مراقبت از گیاهان را تنظیم می کند.

تضاد بین پوشش گلخانه ای و پوشش گوجه فرنگی

جنبه های مثبت زیادی از پلی کربنات وجود دارد ، اما ویژگی این ماده ، در صورت عدم اطلاع ، می تواند تمام مثبت ها را از بین ببرد.به همین دلیل ، اگر برای رشد گوجه فرنگی در گلخانه ای که با این ماده پوشیده شده است ، برنامه ریزی شده است ، لازم است ویژگی های فن آوری آن را نیز در نظر بگیرید.لازم به یادآوری است که گوجه فرنگی نیاز به:

• تهویه منظم فضای داخلی گلخانه.تهویه در ساختمان های محافظت شده توسط ورق های کامل مواد بدتر از گلخانه های پوشیده از فیلم ، شیشه یا در سازه هایی با پنجره های تهویه است.به همین دلیل ، برای رشد مناسب گیاهان گوجه فرنگی و برای بهبود اتصال میوه ، لازم است از طرح گلخانه استفاده شود که هم برگهای فوقانی و هم قسمتهای جانبی را فراهم می کند.مطلوب است که هنگام گرمای هوا یک دستگاه تهویه خودکار تأمین شود.

• اقدامات پیشگیرانه برای محافظت در برابر ضربات مضر فیتوفتورا ​​و آفات مختلف گیاهی که در مدت زمان کوتاه قادر به تکثیر در گلخانه هستند.قبل از کاشت نهال ، لزوماً پردازش ساختار از لارو حشرات ، پاتوژن ها ، اسپورهای قارچی انجام می شود.

• گوجه فرنگی نسبت به خیار به رطوبت و درجه حرارت کمتری نیاز دارد ، بنابراین می توانند در یک گلخانه رشد کنند.در غیر این صورت به دلیل شرایط نامناسب ، عملکرد یکی از محصولات زراعی کاهش می یابد.

علاوه بر این ، نور کافی یک نیاز مهم برای کشت موفق گوجه فرنگی است.حتی سایه اندک جزئی تأثیر چشمگیری در رشد گیاهان و در نتیجه روی محصولات زراعی دارد.پلی کربنات در قابلیت انتقال نور بسیار بدتر از شیشه است ، اگر اشیاء در نزدیکی سایه روی گلخانه وجود داشته باشد ، مطلوب است که در صورت امکان آنها را حذف کنید.ساده تر: بوته های پیوندی یا ساختار را در جای دیگری قرار دهید ، لازم است به طور مستقیم در سایت حل شود.

نباید فراموش کرد که سن گیاهچه باید بیش از 60 روز باشد.اینها گیاهان زنده و نیرومندی هستند که قادر به رشد در زیر پوسته پلیمری و سفت هستند.

مورد نیاز گیاهان گوجه فرنگی به هر گلخانه:

• برای محافظت از میوه ها از ایجاد لکه های سیاه و جلوگیری از ریزش گل آذین مورد نیاز کلسیم است.این عنصر کمیاب هنگام تغذیه با نیترات کلسیم و کلرید کلسیم وارد خاک می شود.

• برای گیاهان ، فسفر ، بور ، نیتروژن ، پتاسیم و منیزیم مورد نیاز است که با استفاده از آزوفسکی می تواند در نسبت مورد نظر وارد شود.

• خاک گلخانه می تواند مدت زیادی رطوبت را حفظ کند.اما در عین حال باید تنفس شود.برای کشت گوجه فرنگی توصیه می شود از خاک رس و لوم شنی استفاده شود ، آنها به سرعت خشک نمی شوند و بیشتر اوقات رطوبت بهینه 70 درصد را حفظ می کنند.درخاک شنی برای اضافه کردن ذغال سنگ نارس لازم است ، خاک رس از ذغال سنگ نارس یا خاک اره به خوبی پوست گرفته می شود.

چرخه زندگی یک گوجه فرنگی بسته به رسمیت و ویژگی های آن ، تقریباً 90-150 روز طول می کشد.برای اینکه بوته گوجه فرنگی مراحل مهمی از فصل رشد را در شرایط مساعد بگذراند ، لازم است گیاهچه زودرس کاشته شود.در حدود دهه دوم ماه مه ، نهال های هر ترم بلوغ باید در گلخانه رشد کنند.البته تاریخ کاشت مناطق شمالی در حال تغییر است تا منعکس کننده شرایط آب و هوایی منطقه باشد.

هنگام انتخاب انواع گلخانه ، مدت فصل رشد مهمترین ویژگی است.بدون شکست ، نهال گوجه فرنگی فقط پس از گرم شدن خاک تا عمق حداقل 20 سانتی متر کاشته می شود ، معمولاً در مناطق شمالی ، این زمان دیرتر فرا می رسد ، بنابراین ساکنان مناطق شمالی نیاز به انتخاب انواع گوجه فرنگی با چرخه عمر کوتاه دارند.

فن آوری نهال

این نکته را باید در نظر داشته باشید که هنگام رشد گوجه فرنگی در گلخانه ، لازم است که هر دو انتهای ساختمان و قسمت فوقانی آن قرار گیرد - چنین جزئیاتی باید از قبل مورد تفکر قرار گیرد ، گوجه فرنگی های گلدار به گرده افشانی اضافی احتیاج دارند.تهویهنکته مهم دیگر - حتما به این فکر کنید که چگونه گلخانه گوجه فرنگی روشن می شود ، نور خورشید برای این گیاهان از صبح تا عصر مورد نیاز است ، حتی یک بوته منفرد که در نزدیکی آن رشد می کند و سایه می اندازد می تواند عملکرد قابل توجهی را کاهش دهد.

1. آماده سازی خاک.تختخواب ها باید در امتداد سازه ساخته شوند ، و تعداد آنها به عرض بستگی داردگلخانه هاآنها باید 7 روز قبل از کاشت نهال ها آماده شوند ؛ آنها 60-90 سانتی متر عرض و 30-40 سانتی متر طول ساخته شده و اجازه عبور تقریبا 60 سانتی متر عرض را دهند.

2. کود خاک.لازم است تختخواب های 1 متر مربعی 10 لیتر خاک اره پخته ، هوموس یا ذغال سنگ نارس پخته شود.و اگر تختخواب ها روی خاک ذغال سنگ نارس ساخته شده اند ، باید بیش از 5 لیتر ماسه رودخانه و 10 لیتر خاک اره ، هوموس و چمنزار را روی آن بریزید.علاوه بر این ، باید 22 گرم سولفات پتاسیم و 40-45 گرم سوپر فسفات اضافه شود.خاک روی تختهای آینده به خوبی مخلوط شده است.قبل از کاشت نهال ، خاک باید با آب دادن آن با محلول ضعیف دارو ، 1 لیتر درون هر چاه ، آلوده شود.منگنز را می توان با ترکیب "Zaslin" جایگزین کرد ، در 0.25 لیتر 10 لیتر آب حل می شود ، و همچنین در چاه 1 لیتر محلول ریخته می شود.به مدت سه روز قبل از کاشت نهال باید روی نهال 3 برگ پایینی برداشته شود - این عمل باعث تاخیر در گسترش بیماری ، بهبود گردش هوا و ترویج گرد و غبار و توسعه اولین گل آذین می شود.

3. فرود نهال.لازم است گیاهان به طول 25 تا 30 سانتی متر بصورت عمودی کاشته شوند و خاک را تنها با گلدان از گلدان پر کنید.گیاهان رشد یافته بیش از 45 سانتی متر قد نیاز به تعمیق ندارند - ساقه بذر شروع به تشکیل ریشه های جدید می کند و رشد گیاه بطور قابل ملاحظه ای کند می شود.دورگه های F1 و گوجه فرنگی های بلند در ردیف 1 در مرکز تختخواب کاشته می شوند ، یا در فاصله 60 سانتی متری تکه تکه می شوند.با افزایش فضای آزاد بین گیاهان ، عملکرد نصف می شود.بوته گوجه فرنگی با رشد آزاد ، بسیاری از نوه های نوه را تشکیل می دهد و گلهای گل آذین های زیادی را از این طریق تشکیل می دهددلایل رشد و رسیدن میوه ها بیشتر طول می کشد.پس از اتمام کاشت نهال ها ، گیاهان را به مدت 2 هفته نمی توان سیراب کرد تا کشیده نشوند.

دو هفته پس از کاشت نهال ، آنها را می توان به یک سیم کشیده شده در ارتفاع 2 متر وصل کرد.معمولاً بوته در یک ساقه تشکیل می شود و به گلهای 7-8 گل اجازه می دهد.شما می توانید پله های پایینی را با یک گل آذین ترک کنید و نوه های دیگر باید به محض ظاهر شدن جدا شوند.بهتر است این عمل را صبح انجام دهید ، بنابراین شکستن آنها راحت تر است.برای کاهش خطر آلودگی تصادفی گیاهان مبتلا به بیماری ، مطلوب است که نوه ها به پهلو بچرخند.