کم‌آبی درمانی: انجام روش

در صورت لزوم برای خارج کردن مایعات اضافی از بدن ، از روش های کم آبی بدن استفاده می شود.در نتیجه چنین درمانی میزان آب موجود در بافتهای مغزی کاهش می یابد ، تولید مایع مغزی نخاعی کاهش می یابد و جریان خروج وریدی از جمجمه کاهش می یابد.این اثر با استفاده از داروهای خاص حاصل می شود.

جوهره تکنیک

درمانی با روش های دهیدراسیون با هدف از بین بردن مایعات اضافی از بدن است.چنین درمانی اغلب علامت دار است.درمان با تزریق داخل وریدی یا عضلانی از محلولهای مخصوص انجام می شود.آنها دارای اثر ادرار آور بر بدن هستند و این باعث افزایش مقدار دفع مایعات از بدن می شود.

اثر درمانی

پزشکان با هزینه اقدامات کم آبی ، منطقی می توانند چندین اثر درمانی را به طور همزمان به دست آورند.اصلی ترین آنها حذف مایعات اضافی است.علاوه بر این ، چنین درمانی اقدامات زیر را دارد:

• مقدار مایعات داخل عروقی را کاهش می دهد.
• مقاومت جریان خون را در بافتهای محیطی کاهش می دهد.
• بار قلب را کاهش می دهد؛
• انتشار اکسیژن از آلوئولها به خون را بهبود می بخشد.
• مقاومت در سیستم گردش خون کوچک را کاهش می دهد.
• بهبود می یابدتنفس سلولی و متابولیسم بافت.

شرایط استفاده

در بیماران دارای صدمات شدید مغزی ، استفاده از داروهای Lasix و Mannitol توسط ورید مرکزی کنترل می شود.، فشار داخل جمجمه و فشار خون.در معالجه بیماران دیگر ، اقدامات کم آبی بدن با کنترل دقیق شرایط بیمار انجام می شود تا از کمبود آب بدن جلوگیری شود.شاخص های زیر در نظر گرفته شده است:

• تعادل آب الکترولیت؛
• شاخص های اسمولاریته؛
• وضعیت خون اسید پایه.

هنگامی که دهیدراسیون درمانی

برای خلاص شدن بدن از مایعات اضافی ، روش کم آبی بدن لازم است.در این رابطه ، چنین درمانی علائم زیر را دارد:

• سم زدایی درمانی برای مسمومیت حاد با سموم محلول در آب.
• مسمومیت اورمیک در نارسایی حاد کلیوی.
• ادم در بیماری های کلیه ، قلب ، کبد ، سیستم لنفاوی.
• ادم اندام؛
• پرفشاری خون در اندامهای فردی (گلوکوم ثانویه ، ورم مغزی یا ریه).
• ادم در سندرم استرس قبل از قاعدگی.

از چه داروهایی استفاده می شود

برای انجام فعالیت های کم آبی ، از داروهایی که می توانند میزان دفع مایعات را افزایش دهند ، استفاده می شود.این خاصیت دارای دیورتیک است.اینها انواع دیورتیک های زیر را شامل می شوند:

• اسمزی.
• مهارکننده آنهیدراز کربنیک ؛
• نمکی.

اسمزیدیورتیک ها

اثر اصلی دیورتیک های اسمزی افزایش گردش خون در بافت های محیطی است.این عملکرد کلیه ها را بهبود می بخشد ، در نتیجه عملکرد فیلتر آنها را تحریک می کند.نتیجه آن حذف مایعات اضافی است.نمونه هایی از دیورتیک های اسمزی:

مهار کننده های انیدراز کربنیک

جذب بی کربنات سدیم در نتیجه استفاده از مهار کننده های انیدراز کربنی رخ نمی دهد.به همین دلیل ادرار قلیایی می شود.در نتیجه سدیم و پتاسیم از بدن خارج می شوند.نمونه هایی از مهار کننده های انیدراز کربنی:

Saluretics

داروهای این گروه از داروهای ادرارآور در تمام بخش صعودی حلقه هنل کار می کنند.در نتیجه استفاده از آنها ، یون های سدیم و پتاسیم از بدن حذف می شوند که این امر خاصیت کم آبی بدن را ایجاد می کند.دهیدراته کردن توسط نمک طعام های زیر انجام می شود:

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.