مالاریا چیست - عامل ایجاد کننده ، علائم و تشخیص ، درمان و پیشگیری

هر ساله میلیون ها نفر از مردم در سراسر جهان از تب باتلاق رنج می برند.قبل از رفتن به منطقه بومی ، شما باید بفهمید که مالاریا چیست ، چگونه می توان آن را آلوده کرد و برای پیشگیری از بیماری چه اقداماتی انجام داد.اشکال مختلفی از این بیماری خطرناک وجود دارد ، عود حاد می تواند چندین ماه یا سال پس از ورود پاتوژن به بدن انسان رخ دهد.

عامل ایجاد کننده

مالاریا یک اسم مشترک برای چندین نوع بیماری است که توسط یک انگل تک سلولی Plasmodium (Plasmodiu) ایجاد می شود ، که باعث گلبول های قرمز خون و ماکروفاژهای بافتی (سلول های دارای توانایی) می شود.برای گرفتن و هضم باکتریها ، ارگانیسم های دیگر و ذرات سمی بدن).ناقلین این بیماری پشه های ماده از جنس Anopheles هستند.انواع مالاریا همراه با تب ، هپاتومگالی و طحال (افزایش اندازه کبد و طحال) ، کم خونی (کاهش سطح هموگلوبین خون ، تعداد کلی گلبول های قرمز) است.

مالاریا همچنین به عنوان باتلاق تب شناخته می شود ، زیرا آب و هوای مرطوب گرم پیش شرط انتشار فعال بردار و عوامل بیماری زا آن است.بیماریدر کشورهای آفریقا ، اقیانوسیه و آسیای جنوب شرقی گسترده است ، در مناطقی که دمای پایین دارد ، باتلاق و بارندگی شدید وجود دارد.سالانه از 350 تا 500 میلیون عفونت ثبت می شود ، که به دلیل مقاومت بالا (مقاومت ، سازگاری) پلاسمودیوم در برابر داروهای خاص به دلیل جهش های ژنتیکی ثابت آن است.

یک عامل عفونی این بیماری ساده ترین نوع Plasmodium است ، مانند Sporeblock of Coccidia Squad.این جنس دارای چندین هزار گونه انگل است ، مالاریا در انسان به دلیل انواع زیر ایجاد می شود:

1. Plasmodium falciparum (عامل ایجاد کننده مالاریای گرمسیری).
2. پلاسمودیوم ویواکس (باعث مالاریا سه روزه).
3. مالاریای پلاسمودیوم (باعث توسعه مالاریا چهار روزه).
4. Plasmodium ovale (عامل ایجاد مالاریا بیضی)؛
5. Plasmodium knowlesi.

انواع بیماری های ایجاد کننده پلاسمودی ساختار مشابهی دارند ، چرخه زندگی خود را طی می کنند ، در بدن میزبان اصلی (پشه) و میزبان واسطه (انسان).توسعه انگل در دو مرحله اصلی اسپورانژیا (در بدن پشه) اسکیزوگونی (در بدن انسان) اتفاق می افتد.اسکیزوگونی دو مرحله را پشت سر می گذارد:

• بافت - در سلولهای کبدی (سلولهای پارانشیم کبد) رخ می دهد ، 10-14 روز به طول می انجامد ، مطابق با دوره جوجه کشی است و با آزاد شدن پلاسمودیوم در جریان خون پایان می یابد.
• گلبول های قرمز - با تولید پاتوژن های بیماری زا در گلبول های قرمز خون و ورود به پلاسما زباله فعالیت حیاتی آنها همراه است.این فرایندها علائم اصلی بیماری را تحریک می کنند.

همانطور که منتقل شده است

مسیر اصلی عفونت استمسیر قابل انتقال - پاتوژن هنگام نیش پشه ماده آلوده وارد بدن انسان می شود.انواع رایج در انتقال مالاریا کمتر رایج است اما ممکن است:

• hemotransfusion - هنگام انتقال خون اهدا کننده آلوده.
• پیوندی - از مادر تا شیرخوار در دوران بارداری.
• از طریق ابزار پزشکی غیرمستقیم.

دوره انکوباسیون

مدت دوره جوجه کشی همزمان با مدت زمان چرخه زندگی پلاسمودیوم ، به نام اسکیزوگونی بافت است.در سلولهای کبدی بروز می کند ، که با علائم بالینی همراه نیست.هر نوع انگل دارای نرخ اسکیزوگونی با نرخ های مختلف است ، بنابراین طول دوره انکوباسیون برای انواع مختلف مالاریا می تواند باشد:

• مالاریا گرمسیری-10-20 روز؛
• مالاریا چهار روزه - 25-40 روز؛
• مالاریا سه روزه - 2-3 هفته (در صورت آلوده شدن ، شکل آهسته در حال رشد پلاسمودیوم می تواند تا 6-12 ماه افزایش یابد).
• مالاریا بیضی-10-16 روز (هنگامی که عفونت به شکل آهسته ای از پلاسمودیوم ایجاد می شود - 6-18 ماه).

علائم

علائم بالینی مالاریا در مراحل مختلف بیماری متفاوت است.در دوره جوجه کشی ، هیچ علائم مشخصی وجود ندارد.قبل از دوره پیشرونده ، حملات حاد تب مکرر و به مدت 3-4 روز به طول انجامیده و همراه با وخیم شدن وضعیت عمومی ، ورم مفاصل (درد مفاصل) ، احساس ضعف ، لرز ، لرزش پوست ، سردرد و گاهی اوقات - ایسکمی مغز است.

حملات حاد (پاروکسیسم) که توسط آنها انجام می شودهمراه با اسکیزوگونی گلبولهای قرمز از پلاسمودی ، که در فواصل مختلف تکرار می شود و علائم زیر را ادامه می دهد:

• درجه حرارت به 39-40 درجه سانتیگراد افزایش می یابد ، و به دنبال آن لرز (از 15-20 دقیقه به 2-4 ساعت ادامه می یابد).
• گرما-درجه حرارت بدن تا 39-40 درجه سانتیگراد بالا می رود ، بیمار در حالت نیمه هوشیاری سرخوشی قرار دارد (مدت زمان مرحله از 2-3 تا 10-12 ساعت است).
• تعریق بیش از حد دما را تا زیر 36 درجه سانتیگراد کاهش می دهد (مرحله 2-4 ساعت طول می کشد ، معمولاً با خوابیدن کامل می شود).

در دوره بین حملات تب ، وضعیت بیمار تثبیت می شود ، شاخص های دما با مقادیر طبیعی متعادل می شوند.حملات می تواند با افزایش ضربان قلب ، هموگلوبینوریا (نوعی کم خونی همولیتیک) همراه باشد ، که در اثر آسیب رساندن به بدن سلول های قرمز خون ، هموگلوبین به مقدار زیادی وارد ادرار می شود) ، تراکم و بزرگ شدن در اندازه کبد (هپاتومگالی).

در کودکی (حداکثر 5 سال) ، دوره بالینی به دلیل عدم توسعه سیستم ایمنی بدن عجیب است.حملات آتیپیک تب بدون لرز و تعریق رخ می دهد.در مراحل اولیه بیماری ، درجه حرارت بدن می تواند تا 40 درجه سانتیگراد و بالاتر افزایش یابد ، سپس تا مقادیر فرعی (37-38.5 درجه سانتیگراد) تثبیت شود.ممکن است پوست بیمار کمرنگ ، بواسیر یا بثورات لکه دار باشد.مسمومیت عمومی با تهوع و استفراغ ، تشنج ، درد شکم و مدفوع همراه است.کم خونی و هپاتوسپلنومگالی ایجاد می شود.

گونه ها

اشکال مختلف تب باتلاق ناشی از انواع مختلف پلاسمودی در ماهیت و علائم آنها متفاوت است و پیش آگهی بالینی آنها را دارد.خطرناکترین نوع بیماری با احتمال زیاد مرگ ، مالاریا گرمسیری است که با رشد سریع همراه با صاعقه به اعضای بدن داخلی مشخص می شود.این بیماری ناشی از سویه Plasmodium falciparum است ، در برابر داروهای ضد مالاریا مقاومت بالایی دارد.ویژگی های بارز این بیماری عبارتند از:

• که تب را با نوسانات درجه حرارت از بین می برد تا از نظر بسیار زیاد و از نظر انتقادی کم باشد.
• عود حملات تب حاد هر 3-5 ساعت؛
• توسعه در زمینه بیماری های آسیب شناسی مغزی ، سپتیک ، کلیوی.
• احتمال زیاد کما در مالاریا وجود دارد.

عفونت با یک فرم سه روزه از مالاریا هنگامی اتفاق می افتد که پلاسمودیوم پلاسمودیوم ویواکس مصرف می شود.به دلیل شروع علائم و عوارض ، این نوع بیماری شبیه به مالاریا بیضی است ، که ناشی از سویه Plasmodium ovale است و بسیار نادر است.علائم این بیماری می تواند دو هفته پس از نفوذ میکروارگانیسم های بیماری زا به سلول های کبدی آشکار شود ، یا فاز اسکیزوگونی بافت می تواند تا 12-14 ماه طول بکشد (در صورت آلوده شدن به یک فشار آهسته در حال توسعه).این نوع مالاریا به خوبی درمان می شود.

به شکل مالاریا ناشی از نوع پلاسمودیوم Plasmodium malariae یک دوره چهار روزه گفته می شود.این بیماری با یک دوره خوش خیم ، بدون همراهی مشخص می شودبزرگ شدن کبد و طحال.علائم تب به راحتی توسط دارو تسکین می یابد ، اما درمان کامل دشوار است ، موارد عود پس از 15-20 سال از لحظه عفونت برطرف می شود.در مورد عفونت ها در نتیجه انتقال خون ، سویه های پلاسمودیوم مالاریا نیز غالب هستند.

عوارض

علاوه بر دوره دشوار ، بیماری ها در برابر عوارض پیش زمینه آن به طور خطرناکی توسعه می یابد ، در برخی موارد ، که می تواند منجر به مرگ شود.اشکال مختلف مالاریا با توسعه شرایط زیر مشخص می شود:

• گرمسیری: کما مالاریا در اثر میکروسیرکولاسیون عروق مغزی (مرگ بیمار در 98-96٪ موارد رخ می دهد).اختلالات روانی (برانگیختگی روانی ، توهم ، توهم).آلژید مالاریا (وضعیتی که همراه با فروپاشی عمیق ، کم آبی شدید اسهال ، کاهش درجه حرارت پوست با افزایش همزمان دمای رکتال است).
• سه روزه: پارگی طحال (همراه با درد حاد شکم ، که به شانه و تیغه شانه چپ ، تاکی کاردی و نبض رشته ، شوک هیپوولمیک می دهد).ورم مغزی (در مرحله حاد در برابر پس زمینه حداکثر دما رخ می دهد ، همراه با تشنج ، سردرد ، از دست دادن هوشیاری).
• سایر عوارض احتمالی: نارسایی حاد کلیوی در پس زمینه همولیز داخل عروقی گلبول های قرمز ، اختلال در گردش خون کلیوی ، هموگلوبینوری.سندرم ICE (اختلال هموستاتیک).

تشخيص

تشخيص براساس کلينيک (تظاهراتعلائم مشخصه و تب آتیپیک) ، علائم بیماری همه گیر (ماندن بیمار در مناطق آندمیک در طول سه سال گذشته) ، بیهوشی (تاریخچه زندگی و بیماری بیمار ، واقعیتهای انتقال خون).تشخیص آزمایشگاهی مالاریا برای تعیین نوع پاتوژن انجام می شود ، هدف صحیح دوره درمان ، شامل روش های زیر است:

• معاینه قطره ضخیم خون.
• اسمیر خون نازک؛
• یک مطالعه ایمونولوژیک برای تعیین پروتئین های خاص Plasmodium falciparum (روش سریع برای تشخیص اشکال گرمسیری)؛
• معاینه سرولوژیکی ELISA (سنجش ایمنی همراه با آنزیم) با استفاده از آنتی ژن های پلاسمودیوم محلول برای تعیین حضور آنتی بادی های مالاریا در خون وریدی.
• PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز خون) برای مالاریا - در بیماری هایی که انگل کم خون دارند ، استفاده می شود.

درمان مالاریا

بیمار مبتلا به مالاریا بدون در نظر گرفتن شکل و مرحله توسعه بیماری در بیمارستان بستری است.این درمان در شرایط بیمارستان عفونی انجام می شود که هدف آن تخریب پاتوژن با کمک داروهای خاص است.به موازات آن ، علائم درمانی ، پاتوژنتیک برای پیشگیری از عوارض انجام می شود ، یک روش ترمیمی ، تزریق تزریقی است که شامل تجویز داخل وریدی محلول ها یا آماده سازی برای عادی سازی تعادل آب الکترولیتی و اسید-پایه است.

مراقبت پرستاری نقش مهمی در درمان ایمن داردبیماران در حین حملات حاد و در بین.به بیماران استراحت در رختخواب ، رژیم غذایی ویژه و نوشیدن سنگین ، تغییر منظم ملافه تخت بعد از تعریق زیاد نشان داده می شود.در طی بهبودی ، تقویت ایمنی کلی بسیار مهم است.در صورت وجود نشانه ها ، بیماران مبتلا به اشکال پیچیده شدید تجویز می شوند (تجویز به بیمار خون او ، پاک شدن پلاسمودیوم بر روی مایع سوربنت) و همودیالیز (تصفیه خون خارج سلولی با استفاده از دستگاه "کلیه مصنوعی").

داروهای مالاریا

برای درمان اختصاصی داروی بیماری از کوئین و مشتقات مصنوعی آن استفاده می شود.تمام ضد دردها به اسکیزنتوکسیدهای بافتی تقسیم می شوند که بر روی شکل بافت پاتوژن توسعه تأثیر می گذارند - پریماچین ، کوئینوکسید و هماتوکسیدهایی که بر شکل گلبولهای قرمز پلاسمودیوم تأثیر می گذارند - ملامرین ، کوئینین ، کلروکین.این داروها طبق برخی از طرح های مختلط با هم تجویز می شوند.به عنوان مثال ، با یک فرم سه روزه ، ابتدا یک دوره سه روزه کلرچینین استفاده می شود و سپس یک کوینوئید به مدت 7-10 روز مصرف می شود.

Hydrochloride و quinine sulfate یکی هستند.از موثرترین ضد دردها.آنها بر اساس آلکالوئیدهای پوست درخت کینین ، به صورت پودری ساخته شده اند ، که توانایی سرکوب تولید مثل فرم های گلبول قرمز پلاسمودیوم را دارند.برای بیماری شدید و بدخیم از همه اشکال ، 1 تا 5 گرم در روز برای بزرگسالان به مدت 5-7 روز تجویز می شود.منع مصرف در تب هموراژیک.

Prevention

جلوگیری از مالاریا برای اقامت دائم یا مسافرت به مناطق بومی.بله ، واکسن برای این بیماری در حال توسعه استتلاش شده است تا یک پشه تراریخته مقاوم به پلاسمیدها استخراج شود.اقدامات اصلی برای جلوگیری از عفونت شامل محافظت در برابر نیش پشه و تجویز پیشگیری از داروهای ضد مالاریا است.هنگامی که در مناطق اپیدمیک قرار دارید ، محل توسط شبکه های پشه و حشره کش ها محافظت می شود ، و مواد دافع مصنوعی بر روی پوست و لباس اعمال می شود.

دوره مصرف داروها یك هفته قبل از سفر شروع می شود و 1-2 ماه پس از بازگشت در دوزهای زیر ادامه می یابد:

• Primachin: 30 میلی گرم برای بزرگسالان و 0.3 میلی گرم در كیلوگرمکودکان یک بار به مدت 2 روز؛
• کلروکین: 50 میلی گرم بزرگسال و 5 میلی گرم در کیلوگرم در روز.کودکان هر 7 روز؛
• مفلوکین: 25 میلی گرم بزرگسالان 0.05-0.25 میلی گرم کودکان هر 7 روز.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.