سیبازون در آمپول ها و قرص ها ، نشانه های استفاده از دارو

Sibazon دارویی است که ذکر شده استبه معنای قدرتمند شماره 1این ماده ضد آرام کننده ، ضد تشنج ، آرامش بخش ماهیچه ، عملکرد خواب آور است.ماده فعال دیازپام است.

دستورالعمل استفاده از سیبازون

هنگام تجویز داخل وریدی دیازپام ، لازم است که یک ورید بزرگ پیدا کرده و دارو را به میزان 5 میلی گرم (1 میلی لیتر) در دقیقه تجویز کنید.خطر رسوب ، جذب دارو احتمال تزریق داخل وریدی مداوم را محدود می کند.مصرف طولانی مدت دیازپام در دوزهای زیاد منجر به وابستگی به دارو می شود.به همین دلیل ، دارو به ندرت برای درمان طولانی مدت تجویز می شود.

ترکیب و شکل رهاسازی

این محصول به صورت قرص یا محلول برای تزریق داخل وریدی و عضلانی در آمپول موجود است.ماده فعال در هر دو نوع دارو دیازپام است.بسته به نوع رهاسازی (قرص یا محلول) ، ترکیبات مواد تحریک کننده ممکن است متفاوت باشد.در یک رایانه لوحی یایک میلی لیتر دارو حاوی 5 میلی گرم ماده است.

فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک

دیازپام موجود در آماده سازییک ماده فعال متعلق به کلاس بنزودیازپین ها.این داروی ضد درد ، اثر شل کننده عضلات مرکزی دارد و به عنوان یک قرص خواب آور آرام بخش عمل می کند.به دلیل تحریک گیرنده های بنزودیازپین ، اثر دارو ، تأثیر بر روی کمپلکس آمیگدال ، که در سیستم لیمبیک قرار دارد.این دارو احساس ترس ، اضطراب و اضطراب را سرکوب می کند ، تنش عاطفی را کاهش می دهد.

این دارو در روز 2-7 از شروع درمان موثر است.کاهش شدت نگاتیویسم ، لرزش ، اضطراب ، هذیان الکلی ، توهم در سندرم ترك و الكلیسم مزمن مشاهده می شود.با پایان هفته اول درمان ، بیماران مبتلا به آریتمی ، کاردیالژی و پارستزی اثر مثبت دارو را گزارش می کنند.

نشانه هایی برای استفاده از سیبازون

همانطور که دستورالعمل است ، از سیبازون باید در همه انواع اختلالات اضطرابی استفاده شود.این دارو اثرات سندرم ترک الکل را که با آشفتگی ، اضطراب آشکار می شود ، از بین می برد.لرزش ، حالت جت گذرا.به عنوان بخشی از درمان پیچیده ، داروها برای اختلالات روانی در اقدامات زنان و زایمان ، پره اکلامپسی ، وضعیت صرع ، فشار خون شریانی ، اگزما ، زخم گوارشی دستگاه گوارش تجویز می شود.تأثیر درمان در علائم و بیماریهای زیر مشاهده شده است:

• بی خوابی؛
• افتادگی؛
• شرایط اسپاستیک؛
• اسپاسم عضلانی اسکلتی؛
• آرتروز؛
• بوسریت؛
• آنژین؛
• صدمات نخاعی؛
• سردرد بیش از حد ، و غیره

روش مصرف و دوز

این دارو به صورت داخل وریدی ، عضلانی یا خوراکی تجویز می شود.درمان پیچیده با راه حل ، قرص ممکن است.حساسیت به دارو ، تصویر بالینی ، پاسخ فردی میزان دوز دارو را تعیین می کند.بسته به درمان یک بیماری خاص ، دوزهای زیر (محلول سیبازون یا قرص) ممکن است:

در آمپول

محلول به صورت عضلانی و داخل وریدی تجویز می شود.دوز متوسط ​​10 میلی گرم است.علائم مربوط به دارو - آمپول - اختلالات عصبی ، تسکین تحریک روانی ، افزایش صدای ماهیچه ها ، تسکین تشنج صرع ، افزایش شدید فشار خون.این راه حل برای اقدامات زنان و زایمان ، برای کلینیک بیماریهای داخلی تجویز می شود.

قرص

این فرمول در داخل گرفته شده است.برای بیماران بزرگسال ، متوسط ​​دوز در یک زمان 10 میلی گرم است ، گاهی اوقات تا 20 میلی گرم افزایش می یابد.در بیشتر موارد ، قرص 2-4 بار در روز مصرف می شود.کودکان و نوجوانان از 7 سال 5 میلی گرم در 2-3 دوز ، حداکثر - 10 میلی گرم در روز مصرف می کنند.دوز خاص به تصویر كامل بالینی ، وضعیت بیمار و خصوصیات فردی وی بستگی دارد.حداکثر دوز روزانه 60 میلی گرم است.

دستورالعمل های ویژه

در امتناع ناگهانی از استفاده از دارو ، یک سندرم تشکیل می شود ، همراه با سردرگمی ، توهم ، حساسیت به لمس ، سردرد ، اضطراب ،میالژی ، فتوفوبیا ، تشنج صرع ، غیرواقعی سازی ، دفع شخصی و بیش فعالی.ظهور واکنش هایی مانند افزایش پرخاشگری ، افکار خودکشی ، خواب سطحی ، افزایش گرفتگی عضلات منجر به لغو دارو می شود.

در دوران بارداری ، سیبازون بندرت تجویز می شود ، مگر در موارد استثنایی ، زیرا استفاده از آن ممکن است خطر نقص هنگام تولد را افزایش دهد و اثر سمی بر روی جنین داشته باشد.هنگام استفاده در اواخر بارداری می تواند فعالیت CNS در نوزاد را سرکوب کند.استفاده طولانی مدت در دوران فرزندآوری منجر به سندرم "ترك" در نوزادان ، افت فشار خون ماهیچه ، هیپوترمی می شود.

سیبازون و الکل

این دارو با نوشیدنی های حاوی الکل کاملاً ناسازگار است.در مواردی که بیمار آسیب شناسی قابل توجهی در سیستم کلیوی و کبدی دارد ، لازم است به طور مرتب بر پارامترهای آنزیم های کبدی و تصاویر خون محیطی نظارت شود.این ابزار هنگامی که از القاکننده های آنزیم های کبد میکروزومال استفاده می شود ، کارایی خود را از دست می دهد.میزان جذب دیازپام تحت تأثیر داروهای آنتی اسید است اما بر روی کامل بودن جذب تأثیر نمی گذارد.

تعامل با دارو

این دارو باعث افزایش شدت گروه های سرکوب کننده CNS از داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی ، آرامبخش ها ، ضد روان پریشی ها ، آرامش بخش های عضلانی ، عصب های عصبی ، داروهای بیهوشی عمومی می شود.مسکنهنگامی که با دومی در بیمار ترکیب شودافزایش وابستگی روانی ، افزایش سرخوشی وجود دارد.همراه با برخی داروها ، سیبازون به عنوان تقویت کننده عمل می کند و نیمه عمر را طولانی تر می کند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی مختلف مرتبط با اختلالات عصبی ، قلبی و قلبی ممکن است در ابتدای درمان با سیبازون رخ دهدعروقی ، دستگاه ادراری ، دستگاه گوارش ، اندام های خون ساز.واکنش های آلرژیک که خارش دارند و بثورات پوستی ایجاد می شود.ترومبوز وریدی یا فلبیت ، قرمزی و تورم اغلب در محل تجویز سیبازون ایجاد می شود.سندرم "ترک" ممکن است با محرومیت شدید دارو از درمان یا دوز کمتر.عمده ترین عارضه جانبی احتمالی عبارتند از:

• آتاکسی.
• بدتر شدن هماهنگی حرکات؛
• بی نظمی؛
• احساسات خواب؛
• روحیه افسردگی؛
• افت فشار خون؛
• اضطراب؛
• افت فشار خون؛
• شیوع پرخاشگری؛
• استفراغ و حالت تهوع؛
• اختلالات لیبیدو؛
• دیسمنوره؛
• آرگانولوسیتوز؛
• شخصیت سازی.
• کاهش سرعت واکنش موتور؛
• روان تحریک برانگیختگی.

مصرف بیش از حد

در صورت مصرف بیش از حد ، پزشکان تجویز intersorbents ، لاواژ معده و در صورت لزوم تهویه یا حفظ فشار خون و پارامترهای تنفسی.در بیمارستان ، فلومازنیل به عنوان یک داروی ضد نفخ تجویز می شود - برای حجامت وجلوگیری از تشنج.علائم مصرف بیش از حد با سیبازون:

• کاهش واکنش به محرک های درد.
• استون؛
• برادی کاردی؛
• لرز؛
• نستاگموس؛
• سقوط؛
​​
• سردرگمی آگاهی؛
• برانگیختگی متناقض؛
• خواب آلودگی؛
• درک بینایی مختل شده؛
• سرکوب عملکردهای قلبی عروقی و تنفسی.

موارد منع مصرف

منع مصرف اصلی مصرف دارو عدم تحمل فردی و واکنش آلرژیک به دیازپام است.داروها برای مسمومیت حاد با دارو یا الکل تجویز نمی شوند ، که همراه با آسیب به ارگان های حیاتی است.این دارو باید در صورت وجود سابقه صرع ، آتاکسی نخاع و مغزی ، نارسایی کلیوی یا کبدی ، آپنه شبانه و تمایل به سوء استفاده از داروهای روانگردان با احتیاط مصرف شود.این دارو در موارد منع مصرف است:

• گلوکوم زاویه ای.
• میاستنیا؛
• بارداری؛
• درمان شدید COPD (بیماری انسداد مزمن ریوی).
• Absans؛
• نارسایی حاد تنفسی.
• شیردهی.

شرایط فروش و انبارداری

این محصول فقط در داروخانه ها قابل فروش است و در صورت وجود این دارو فقط با نسخه پزشک شما در دسترس است..آن را دور از دسترس کودکان ، در معرض نور مستقیم خورشید ، در دمای بیش از 30 درجه سانتیگراد نگه ندارید.مهلتماندگاری محصول دارویی بیشتر از پنج سال نیست.

آنالوگ

هر آنالوگ Sibazon دارای تعدادی از نشانه ها ، عوارض جانبی و موارد منع مصرف است.برخی از آنها در تمرینات زنان و زایمان استفاده می شود ، برخی دیگر کاملاً منع مصرف دارند.همه با الکل ناسازگار است.اساس آن ماده فعال دیازپام است.برندگان متفاوت هستند.محبوب ترین آنالوگ ها Relanium و Rhelium هستند.

• Relanium.داروی مبتنی بر دیازپام که در اختلالات اضطرابی ، حالات واکنشی گذرا و به عنوان یک نسخه قبل از عمل جراحی آندوسکوپی نشان داده شده است.این ماده در شیردهی ، سندرم لنوکس-گاستو ، بارداری ، مسمومیت حاد با الکل منع مصرف دارد.
• ریلیوم.این دارو به شکل قرص یا آمپول موجود است.در ویرایش ، جداشدن زودرس جفت ، وضعیت صرع ، آرتریت ، میوزیت ، قلبی ، سندرم تركیب نشان داده شده است.منع مصرف آلرژی به خلفی های بنتودیازپین ها ، وابستگی به الکل و مواد مخدر ، هایپرکاپنیای مزمن ، گریویس میاستنی شدید.

بررسی

ایوان ، 55 ساله

پدری با سن شروع به رنج بی خوابی کرددردبا توجه به بررسی آشنایان و توصیه های پزشک سیبازون را خریداری کرد که پشیمان نشد.این دارو به شکل قرص گرفته شده است ، که برای افراد مسن بسیار ساده و مناسب است.به شما توصیه می کنم بعد از مشاوره با پزشک خود ، محاسبه کنید تا میزان مصرف شما محاسبه شود.

هلن ، 34 ساله

کودک از صرع رنج می برد ، اکنون به ندرت اتفاق می افتدتشنج صرع.سیبازون به مقابله کمک می کند.فشار پس از مصرف به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، اما برای من با تقویت استاندارد ، حیاتی نیست.پزشک فقط بدون توصیه داروهای مشابه دیازپام به او توصیه می کند.

نیکلاس ، 64 سال

وی ده سال از اعتیاد به الکل رنج برد.با وجود سندرم های پوستی ، پزشک استفاده از سیبازون را تجویز کرد.این دارو اضطراب ، لرزش ، تنش را تسکین می دهد.من از دکترم که تنها این دارو را توصیه کرده است سپاسگزارم.این می تواند با الکل استفاده شود ، بنابراین به زودی با اعتیاد مقابله کردم و به دنبال کمک دارو نبودم.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.