اکسیژن درمانی - انواع و روش های عملکرد ، ترکیب مخلوط گاز ، آماده سازی و ایمنی

این روش درمانی برای درمان و پیشگیری از کمبود اکسیژن ، که همراه با بیماری های بی شماری ، شرایط فوری ، از نوزادان تا بیماران سالخورده است ، استفاده می شود.چگونه اکسیژن درمانی انجام می شود که علائم و ممنوعیت استفاده دارد؟آشنایی با روشهای توانبخشی در بیمارستان در منزل ، روش و روش عمل مفید است.

درمان با اکسیژن چیست؟

کمبود اکسیژن می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.اکسیژن درمانی یک فرایند درمانی است با هدف اشباع بدن با این ماده ، که غلظت آن بالاتر از هوا است.در طول عمل در بیمار:

• کمبود اکسیژن پر شده است.
• تنفس سلولی ترمیم می شود.
• بازسازی بافت را تسریع می کند.
• فرایندهای مبادله بهبود یافته است.
​​
• تن عروق افزایش می یابد.
• فشار خون عادی شده است.
• مصونیت تقویت می شود.

اکسیژن (O2) در خالص ترین شکل خود می تواند اثر سمی بر بدن داشته باشد و باعث خشک شدن مجاری هوایی شود.به منظور جلوگیری از چنین عواقبی ، از مخلوط گاز در این روش استفاده می شود.اکسیژن موجود در آن در غلظت 40 تا 80 درصد است.برای از بین بردن اثرات تحریک کننده بر روی دستگاه تنفسی ، گاز با عبور دستگاه بابروف از طریق دستگاه مخصوص مرطوب می شود.در نتیجه استنشاق:

• ادم ریوی را از بین می برد.
• بدن را در اثر فعال شدن متابولیسم سم زدایی می کند.
• عملکرد تنفسی و همودینامیک را بهبود می بخشد.

پس از انجام عمل اکسیژن رسانی:

• فعالیت فرآیندهای اکسیداسیون را افزایش می دهد.
• حلالیت O2 در خون را افزایش می دهد ، اشباع آنها از هموگلوبین است.
• گردش خون مغزی را بهبود می بخشد.
• درد را کاهش داد.
• کلیه ها مایعات بیشتری تولید می کنند که تورم را تسکین می دهد.
• تحویل O2 از طریق مویرگها را بهبود بخشید.
• کیفیت و کمیت لکوسیت های خون را افزایش می دهد.
• خون رسانی به اندام های داخلی فعال می شود.

ترکیب مخلوط گاز

برای جلوگیری از عوارض ناشی از اکسیژن درمانی ، رعایت دوز مواد موجود در مخلوط درمانی بسیار مهم است.چندین فرمول مختلف وجود دارد که از نظر غلظت متفاوت هستند.هنگام بروز ورم ریوی ، این مخلوط از طریق یک عامل دفع آف منتقل می شود.برای رویهدرخواست کنید:

نشانه های این روش

درمان اکسیژن برای هیپوکسیمی تجویز می شود - نگهداری کافی از اهمیت برخوردار استسطح هفتم ماده مغذی است.اکسیژن درمانی یک روش جایگزین برای درمان زخم ها ، بیماری های سیستم عصبی ، اندام های دستگاه گوارش ، ریوی ، آسیب شناسی قلبی و عروقی است.مراحل زیر برای موارد زیر در نظر گرفته شده است:

• شرایط اضطراری - سکته مغزی ، شوک ، اغما ، آسیب دیدگی مغزی.
• عواقب بیماریهای شغلی - ذات الریه ، سیلیکوز ، بیماری سایسون.
• تاخیر در التهاب؛
• مسمومیت با مونوکسید کربن ، مواد سمی.

نشانه های درمان عبارتند از:

• بهبودی پس از بی حسی.
• آسیب شناسی نوزاد - تروما در هنگام تولد داخل جمجمه ، آسفیراسیون ، سندرم تشنج.
• آلودگی کرم؛
• واکنش های آلرژیک همراه با آسفکسی.
• توانبخشی پس از مسمومیت با الکل ؛
• آرتروز؛
• آرتروز؛
• سیانوز؛
• عفونت حاد تنفسی.

دلیلاستفاده از اکسیژن درمانی می شود:

• دستگاه تنفسی بدن خارجی.
• آسیب شناسی ریوی - آسم برونش ، فیبروز ، سل.
• چاقی؛
• بیماری چشم؛
• شکل حاد انفارکتوس میوکارد.
• آسم قلبی؛
• گانگرن گازی؛
• تومورهای بدخیم - اثر بخشی درمان سرطان را افزایش می دهد.

بیماریهای نوزادان

گرسنگی اکسیژن در نوزادان شایع نیست.تشخیص آسم ، که در طول توسعه داخل رحمی ظاهر می شود.تنگی نفس با یک رنگ مایل به آبی پوست ، ضعف لحن عضلانی ، ضربان آهسته قلب مشخص می شود.علل آسیب شناسی:

• پره اکلامپسی؛
• اختلالات گردش خون جفت.
• فشار خون پایین ، بیماری های تنفسی در مادران؛
• سیگار کشیدن در دوران بارداری.

هیپوکسی جنین به دست آمده (گرسنگی اکسیژن) در نتیجه ظاهر می شود:

• جدا شدن زودرس جفت.
• عدم تطابق جنین در کانال تولد؛
• بسته بندي بند ناف؛
• تروما داخل جمجمه در زایمان ؛
• فورسپس؛
• تولد زودرس؛
• نارس - وزن کودک تا 2.5 کیلوگرم؛
• اسپاسم کانال تولد؛
• آسیب شناسی سیستم تنفسی؛
• ورود مایع آمنیوتیک.

درمان با اکسیژن برای نوزادانی که:

بیماری های شغلی

درمان با اکسیژن برای معالجه بیماران با اختلال عملکرد تنفسی ناشی از شرایط دشوار کار انجام می شود.پنوموکونیوز باعث استنشاق گرد و غبار مضر برای بدن می شود.بیماریهای شغلی بسته به ترکیب آن ایجاد می شود:

• سیلیکوز - ذرات سیلیس با سیلیس آزاد.
• metalloconiosis - گرد و غبار فلزی - آلومینوز ، بریلیوز؛
• کربنیکوز - ذرات کربن دوده ، گرافیت ، زغال سنگ - گرافیتوز ، آنتراسوز.
• سیلیکاتوز - غبار معدنی دی اکسید سیلیکون با مواد معدنی - آزبستوز ، کائولینوز ، تالکوز.

پنوموسکلروز به آسیب شناسی شغلی که به اکسیژن درمانی نیاز دارد ، اشاره دارد.این بیماری با تعویض بافتهای طبیعی ریه ها در بافت همبند مشخص می شود که باعث اختلال در فرآیندهای تهویه می شوند.آسیب شناسی ناشی از:

• فعالیت بدنی را افزایش داد.
• در کوهستان کار می کند.
• استنشاق گرد و غبار در تولید ضعیف سازمان یافته در معادن.

از جمله بیماری های حرفه ای که نیاز به استفاده از روشها دارد عبارتند از:

• بیماری رفع فشار که در نتیجه کاهش سریع فشار فشار مخلوط استنشاق شده در زیر دریاها و غواصان ایجاد می شود.گازها
• آمفیزم ریوی - افزایش شفافیت بافت ریه ناشی از استرس ناشی از کار شیشه سازها ، موسیقی دانانی که سازهای بادی می نوازند.

صدمات و آسیب به مغز

خطر در اثر شرایط جدی ایجاد می شود که منجر به کاهش مصرف O2 ، اختلال در عملکرد بدن می شود.مراقبت فوری با استفاده از اکسیژن درمانی نیاز به آسیب مغزی و شکست آن دارد.هیپوکسی ناشی از: سکته مغزی

• - بواسیر ، ایسکمیک است.
• اختلال در گردش خون مغزی.
• تورم مغز؛
• نقض تنظیم فعالیت های قلبی؛
• نارسایی تنفسی؛
​​
• آنسفالیت - آسیب شناسی سیستم عصبی؛
• مننژیت یک روند التهابی غشای نخاع ، مغز است.

گرسنگی اکسیژن باعث آسیب دیدگی مغزی می شود.اکسیژن درمانی بیمار شروع به آمبولانس می کند.در تروما ، اختلال در گردش خون مغزی در نتیجه مشکلات وجود ندارد:

• تنظیم مرکزی کلیه سیستم های بدن؛
• سیستم انعقادی خون.
• سوخت و ساز مغز؛
• جریان خون؛
• لیکیدودینامیک.

آسیب شناسی ریوی و بیماری های قلبی

گرسنگی اکسیژن نتیجه اختلال در تهویه ریه ، کمبود O2 در جو است.چنین مشکلی با آسیب شناسی ریوی بروز می کند.اکسیژن درمانی برای تشخیص بیماری تجویز می شود:

• آمفیزم ریوی.
• مسمومیت با دی اکسید کربن.
• پنوموتوراکس - نفوذ هوااز طریق سوراخ در ریه در تروما.
• آسم برونشی.
• پنومونی؛
• برونشیت انسداد مزمن.
• ادم ریوی؛
• تاریخ تنگی نفس؛
• فیبروز کیستیک؛
• فشار خون ریوی؛
• سل؛
• مسمومیت با گاز سمی؛
• نارسایی تنفسی.

مخلوط گاز در طی این روش به مقابله سریع با علائم شدید بیماری های قلبی عروقی کمک می کند.فعال سازی گردش خون ، بهبود یک بیماری در آسیب شناسی های زیر وجود دارد:

• آنژیواسپاسم رگ ها.
• آسم قلبی؛
• انفارکتوس حاد میوکارد؛
• کم خونی؛
• نارسایی قلبی؛
• نقص دریچه قلب.
• ضایعات بافت غشایی در بیماری های عروقی.
• فشار خون بالا؛
• بیماری عروق کرونر قلب؛
• رگ های واریسی؛
• بیماری مادرزادی قلب.

شرایط حاد اضطراری

اغلب ، پزشکان فوریت های پزشکی به بیماران با اکسیژن درمانی مستقیماً در محل کمک می کنند.این به نجات جان بیمار ، تحویل آن به بیمارستان ، کمک به نفس و جریان O2 کمک می کند.این روش در حین حملات مؤثر است:

• نارسایی حاد تنفسی علل مختلف.
• تنگی نفس در آسم برونش.
• ادم ریوی؛
• آسم قلبی.

اکسیژن درمانی بیمار را در شرایط اضطراری حاد زیر نجات می دهد:

• آمبولی ریوی.
• هیپوکسی؛
• حالت شوک - عفونی ، سمی ، آسیب زا ،آنافیلاکتیک؛
• سکته؛
• پنوموتوراکس؛
• اختلال در انتقال قلب؛
• نارسایی حاد عروق کرونر.
• ادم حنجره؛
• غرق شدن؛
• اختلالات حاد گردش خون مغزی.
• واکنش آلرژیک همراه با تنگی نفس.
• کما.

بخارات سمی و مسمومیت با الکل

مواد گاز سمی ، مونوکسید کربن ، دی اکسید کربن باعث افسردگی تنفسی می شوند.این شرایط نیاز به کمک فوری دارد.در این وضعیت:

• روند با استفاده از O2 خالص شروع می شود تا زمانی که وضعیت بیمار بهبود یابد؛
• درمان با استفاده از مخلوط های گازی ادامه می یابد.
• اولویت با اکسیژن زدایی زیاد است.

در مورد مسمومیت با الکل ، روش های فیزیوتراپی بخشی از درمان های پیچیده است.اکسیژن درمانی باعث تقویت سم زدایی بدن

• می شود.
• از بین بردن تحریک روانی ، تظاهرات عصبی.
• افزایش قشر مغز.
• ترمیم تبادل هیدروالکتری؛
• بهبود کارکردهای فکری؛
• پیشگیری از هیپوکسی مغز؛
• رفع اختلالات همودینامیک؛
• عادی سازی تنظیم عصبی ، سیستم ایمنی بدن.

اکسیژن درمانی در آرایشی و بهداشتی

اکسیژن درمانی در روشهای آرایشی کاربرد گسترده ای دارد.درمان اکسیژن با وارد کردن ماده فعال به لایه های عمیق اپیدرم انجام می شود.بعد از عملمشاهده شده:

• بهبود پوست؛
• جلوگیری از پیری؛
• از بین بردن تظاهرات سلولیت؛
• فعال سازی فرآیندهای متابولیک در سلول.
• جذب بهتر مواد مغذی از مواد آرایشی.

درمان با اکسیژن به شکل مزوتراپی ترویج می کند:

• تغذیه عمیق و مرطوب کننده پوست حساس و خشک.
• از بین بردن چین و چروک های کوچک ، صاف کردن انواع بزرگ.
• جوان سازی پوست شکننده ، محو شدن پوست ، ترمیم خاصیت ارتجاعی آن.
• برداشتن کیسه های چشم ، ورم؛
• بازیابی انرژی؛
• درمان مشکلات اپیدرم ، هایپرپیگمانتاسیون ، آکنه.

انواع اکسیژن درمانی

فیزیوتراپی مقرون به صرفه و ایمن ، همراه با ماساژ ، ورزش درمانی و سایر دستکاری ها ، در بهبودی بیماران پس از جراحات و شرایط جدی نقش دارد.درمان در بیمارستان یا خانه انجام می شود.انواع روشهای زیر در پزشکی متمایز می شوند:

• استنشاق - از طریق کاتترها ، لوله های لوله گذاری ، ماسک ها.
• خارج از ریه - ورود اکسیژن به صورت داخل صفاقی ، زیر جلدی ، داخل حفره معده ، پلور.

از جمله روشهای درمانی رایج در مورد کمبود هیپوکسی روشهای زیر است:

• استفاده از چادر اکسیژن ، سایبان ، اسمیت برای نوزادان؛
• اکسیژن زدایی زیاد در محفظه؛
• انجام مراحل در حمام های اکسیژن.
• استفاده از قوطی های آئروسل ، بالش های مخلوط گاز؛
• استفاده از کوکتل های اکسیژن بر اساس آب میوه ، جوشانده گیاهان.

استنشاق(ریوی)

این روش اکسیژن درمانی رایج ترین است.اکسیژن توسط تجهیزات ویژه به سیستم تنفسی عرضه می شود.شرایط عمل:

• مطلوب است که از طریق بینی دستکاری کنید.
• مدت جلسه به شرایط بیمار بستگی دارد - از 10 دقیقه تا یک ساعت؛
• مخلوط گاز باید مرطوب باشد و از دستگاه بابروف عبور کند.

در طول درمان با اکسیژن با روش استنشاق (ریوی):

• اکسیژن از یک بالش ، بالون یا انبار بستری در کلینیک تحویل می شود.
• کاتتر برای درمان استفاده می شود ، که در اعماق بینی قرار می گیرند ، با گچ چسب ثابت شده اند ، ماسک های صورت با دریچه ها.
• در هنگام احیا ، عدم فعالیت تنفسی ، استفاده از لوله گذاری ، سیستم های تراشه.

فوق ریه

در بیماری های اندام های داخلی ، آنها از روش های دیگر ورود اکسیژن به بدن بیمار استفاده می کنند.از اکسیژن درمانی خارج ریه به روش های مختلفی استفاده می شود.غنی سازی بدن با مخلوط های گاز درمانی انجام می شود:

• به صورت زیر جلدی - در بیماری های سیستم عصبی.
• مقدمه با استفاده از کاوشگر به داخل معده - ترشحات ، ترشح ، عملکرد حرکتی ترمیم می شود ، خونریزی متوقف می شود.
• خارجی - برای آبیاری زخم ها به منظور سرعت بخشیدن به بازسازی بافت.

اکسیژن خارج سلولی شامل معرفی اکسیژن است:

• راه داخل صفاقی ، بطور رکتال ، - افزایش فشار جزئیسوخت و ساز بدن را در اندامهای گوارشی فعال می کند ، تشکیل صفرا را تنظیم می کند ، تنظیم فرآیندهای عصبی
• به داخل حفره پلور ، پلور - از بین بردن کمبود اکسیژن در آسیب های ریوی ، گانگرن بنزین ، مسمومیت با گاز ، زخم ها ، سل.
• روده - از بین بردن تهاجم هلمینتیک؛
• تزریق موضعی - با صدمات چشم ، التهاب ، مسمومیت با الکل متیل.

اکسیژن رسانی بیش از حد

تصفیه اکسیژن در محفظه ای بسته شده با مخلوط گاز با فشار بالا در بسیاری از آسیب شناسی ها اثر درمانی دارد.در نتیجه جلسات ، انتشار O2 به سلول ها افزایش می یابد.تحت تأثیر اکسیژن زدایی بیش از حد:

• مقاومت عروق محیطی را افزایش می دهد.
• تنفس مکرر و عمیق می شود.
• تاکی کاردی را کاهش داد.
• فشار عادی شده است.
• بازده قلب را کاهش داد.

عملکرد رویه در اتاق با سرعت ، راندمان بالا مشخص می شود.این روش برای درمان کمبود اکسیژن در تشخیص بیماری استفاده می شود:

• مسمومیت با مونوکسید کربن.
• آمبولی هوا؛
• بیماری رفع فشار.
• گانگرن گازی؛
• عفونت بی هوازی؛
• انواع شوک؛
• اختلالات در گردش خون.
• هیپوکسی از دلایل مختلف.

حمام با کمک اکسیژن

درمان با اکسیژن با بالنوتراپی یک روش غیر ریه از تجویز اکسیژن است.این مراحل در حمام ها با دمای 35 درجه انجام می شوددرمان - 20 جلسه 15 دقیقه.آب از اکسیژن اشباع شده است که با انتقال ضربان به سیستم عصبی مرکزی ، گیرنده های پوست را تحریک می کند.در نتیجه حمام کردن ، فرآیندهای ردوکس در پوست فعال می شوند:

• وضعیت سلامتی بهبود می یابد.
• فشار خون را پایین می آورد.
• بی خوابی رخ می دهد.
• میگرن ناپدید می شود.
• روند مبادله بهبود یافته است.
• سیستم عصبی آرام می شود.

کوکتل های اکسیژن و مخلوط ها به شکل موس

جوشانده های گیاهی ، میوه ، آب میوه و سبزیجات به عنوان پایه ای برای درمان اکسیژن داخل بدن استفاده می شوند.کوکتل های اکسیژن و موزها با عبور اکسیژن از مایعات تهیه می شوند.با ورود معده به دستگاه گوارش ، نوشیدنی ها به:

• ایمنی بدن کمک می کنند.
• افزایش توانایی های ذهنی؛
• عقب نشینی سندرم خستگی مزمن.
• عملکرد را افزایش داد.
• جذب مواد مغذی از هضم در دستگاه گوارش.
• تعداد داروهای مصرفی را کاهش می دهد.
• دفع مایعات اضافی.

نشانه های درمان با اکسیژن با استفاده از کوکتل های اکسیژن عبارتند از:

• که در مناطق زیست محیطی نامطلوب زندگی می کنند.
• SARS با تظاهرات لارنژیت ، رینوزینوزیت ، تراشهوبرونشیت ، رینیت ، فارنژیت ؛
• توانبخشی كودكان و بزرگسالان پس از بیماریهای جدی ، واکنشهای آلرژیك؛
• آسم برونشی.
• معالجه كودكان مكرر و پرخاشگر؛
• فشار روانی و جسمی مزمن در کودک؛
• جلوگیری از SARS در کودکانسن

چه روش ها و روش هایی استفاده می شود

استفاده از اکسیژن درمانی به میزان اکسیژن بستگی دارد.در درمان های بستری و مراقبت از خانه تفاوت هایی وجود دارد.از روشهای زیر در مورد اکسیژن درمانی استفاده می شود:

• در خانه - با استفاده از بالش های اکسیژن ، نیاز به پر کردن مجدد ، قوطی آئروسل با مخلوط گاز؛
• در شرایط درمانگاه - استفاده از سیلندرها ، انبارهای ثابت با رقیق سازی اکسیژن از طریق خطوط لوله به بخش ها ، اتاقهای بارومتریک.

در موسسات پزشکی

سازماندهی روش اکسیژن درمانی در موسسات پزشکی بصورت متمرکز انجام می شود.در بیمارستانهای کوچک از سیلندرهای اکسیژن استفاده می شود ، در کلینیک های بزرگ از یک گاز مخصوص نگهداری برخوردار هستند که از این طریق گاز به بخش های مراقبت های ویژه و بخش های ویژه توزیع می شود.برای استفاده از روشها:

• چادر ، سایبان های اکسیژن که بر روی تخت بیمار آویزان شده اند ، فضای محکم محدود ، دی اکسید کربن را هنگام بیرون کشیدن وارد ترمیم کننده می شوند.
• سوند لوله ای است که در معابر بینی وارد می شود.

برای انجام درمان با اکسیژن در یک مکان ثابت ، از موارد زیر استفاده می شود:

• کوازاز - برای از بین بردن آسفکسی در نوزادان؛
• ماسک های دهان و بینی - کپسول های پلاستیکی با دریچه های استنشاق و بازدم.
• دستگاه تهویه مصنوعی ریه ها با استفاده از لوله های تراشه ، لوله گذاری لوله گذاری ، دستگاه های برداشتن خلط.
• محفظه هایپر بریکاکسیژن رسانی

در خانه

برای کمک به بیمار در خانه می توانید از یک قوطی گاز استفاده کنید.این داروخانه در داروخانه ها فروخته می شود ، حاوی اکسیژن 80٪ است.تنفس از طریق ماسک مخصوص انجام می شود.استفاده از یک قوطی به شما کمک می کند:

• برای تسکین یک حمله نفس در آسیب شناسی دستگاه تنفسی ، حمله قلبی.
• علائم اغتشاش را از بین می برد.
• بر بی خوابی غلبه کرد.
• سندرم پاتوق را بردارید.

درمان خانگی با بالش اکسیژن به کاهش وضعیت بیمار با کمبود O2 کمک می کند.کیسه لاستیکی دارای ظرفیت حداکثر 75 لیتر است که از سیلندر پر می شود.برای انجام روش:

• دهان یا قیف را با پارچه ای مرطوب بپیچانید.
• به دهان بیمار فشار آورد.
• جرثقیل را باز کنید.
• استنشاق از طریق دهان ، بازدم از طریق بینی صورت می گیرد.
• پس از جلسه ، ابزارهای کمکی با پراکسید هیدروژن درمان می شوند.

آمادگی برای این روش

قبل از انجام درمان اکسیژن ، بیمار با قوانین انجام یک روش جسمی آشنا می شود.آموزش خاصی لازم نیست.این روش علاوه بر مراقبت های اضطراری ، نیاز به نظارت پزشکی دارد.نیاز به جلسات اضافی با اشباع خون با اکسیژن تعیین می شود ، که برای آن موارد زیر استفاده می شود:

• مشاهده بالینی این بیماری.
• کنترل فشار ، نبض.

تکنیک اکسیژن درمانی

روش دارای چندین ویژگی است.رعایت چارچوب امنیتی متداول است ،بررسی پر کردن مخزن بنزین با حضور مواد لازم برای تصفیه مواد مصرفی.روشهای مختلفی برای انجام اکسیژن درمانی وجود دارد:

• روش معمول استفاده از رطوبت دهی مخلوط در دستگاه بابروف است.سوند درج شده یا ماسک در آن قرار گرفته است ، گاز تأمین می شود.
• با استفاده از defoaming - برای ادم ریوی با آزاد شدن مایع فوم مورد استفاده قرار می گیرد.این ترکیب از طریق محلول اتیل الکل 50٪ تغذیه می شود.
• کاربرد چادر اکسیژن.

از طریق دستگاه Bobrov

برای کاهش اثر تحریک کننده بر روی غشاهای مخاطی مخلوط های گازی ، لازم است آنها را مرطوب کنید.برای این منظور از دستگاه ویژه ای استفاده می شود.دستگاه بابروف یک ظرف شیشه ای پر از مایع است ، اکسیژن از طریق لوله به آن تأمین می شود و از طرف دیگر یک ترکیب گاز مرطوب به بیمار عرضه می شود.با کمک دستگاه امکان پذیر است:

• ترکیب را با عبور دادن آن از طریق دفوها - به عنوان یک مایع الکل اتیل با غلظت 50٪ از ترکیب باربیوت کنید.
• با انجام مخلوط گاز از طریق آب ، مرطوب را انجام می دهد.

چادر اکسیژن

یکی از راه های مؤثر اکسیژن درمانی استفاده از چادر است.خصوصاً روش مؤثر در معالجه نوزادان نارس.هنگام استفاده:

• جلسه تا 25 دقیقه طول می کشد.
• فواصل دو ساعت یا بیشتر؛
• حذف هوای اگزوز و رطوبت؛
• از تخت گرم استفاده می شود.
• مقررات ، كنترل دادن وجود داردمخلوط درمانی

اقدامات احتیاطی ایمنی

اکسیژن یک ماده منفجره است ، بخصوص در ترکیب با روغنها و چربی.قوانین اکسیژن درمانی را رعایت کنید.کارگران جلسه مختصر هستند.مقررات ایمنی پیش بینی می کند:

• نصب بالون در شکاف مخصوص ساخته شده از فلز با بستن کمربند.
• استفاده غیرقابل قبول از تجهیزات منقضی شده با نقص در شیر ، مسکن؛
• عدم پذیرش استفاده از کرم دست روغنی؛
• وجود نقاشی و مارک مخصوص بادکنک.

احتیاط ایمنی اکسیژن نشان می دهد که بالون باید:

• در برابر نور خورشید محافظت کند.
• دستگاه های گرمایشی - 1 متر و آتش باز - پنج؛
• از ورود روغن به داخل اتصالات جلوگیری می کند.
• یک جعبه دنده را به یک فشار سنج مجهز کنید تا در فشار خاصی گاز را آزاد کند.
• به گونه ای تنظیم شده است که خروجی اتصالات را به طرف کارمند هدایت کند.
• در محل تهویه مطبوع نگهداری کنید.

عواقب و عوارض احتمالی درمان با اکسیژن

روش های درمان اکسیژن باید تحت نظارت متخصصان مراقبت های بهداشتی انجام شود.رعایت نسبت اجزای مخلوط گاز حائز اهمیت است.غلظت اکسیژن با افزایش مدت زمان جلسه می تواند عواقب ناخوشایندی به همراه داشته باشد.وجود دارد:

• استفراغ؛
• سرفه؛
• خشکی دهان؛
• تشنج؛
• از دست دادن هوشیاری؛
• سرگیجه؛
• خواب آلودگی؛
• سیانوز لب؛
• رنگ پریدگی پوست.

استفاده نادرست از کانول در طول عمل می تواند باعث تحریف دیواره بینی شود.رطوبت کافی مخلوط گاز ممکن است لایه اپیتلیال ریه ، عفونت باکتریایی ، ایجاد التهاب را از بین ببرد.سمیت اکسیژن هنگام استفاده بیش از حد باعث تحریک می شود:

• atelectasis - سقوط دیواره های آلوئول ریوی در مناطق جداگانه.
• مشکلات تنفسی - متناوب ، کم عمق؛
• سردرد؛
• سردرگمی آگاهی.

موارد منع مصرف برای درمان اکسیژن

موارد منع مصرف باید در نظر گرفته شود تا در هنگام انجام اکسیژن درمانی اثرات جدی در نظر گرفته نشود.درمان اکسیژن در شرایطی که همراه با کاهش عملکرد تهویه ریه ها است ، ممنوع است.انجام جلسات فیزیوتراپی در مورد:

• نارسایی طولانی مدت تنفسی غیر قابل قبول است.
• مصرف بیش از حد دارو؛
• خونریزی ریوی.
• دیستروفی مغز.

موارد منع مصرف در استفاده از اکسیژن درمانی عبارتند از:

• انسداد دستگاه برونش.
• بیهوشی عمیق؛
• ورم مغزی ، آسیب دیدگی مغزی همراه با ضایعات مرکز تنفسی.
• استفاده از نرم کننده های عضلانی.
• عمل جراحی قفسه سینه؛
• فیستول های برونکوپلاورال.
• نقض حق ثبتلوله های شنوایی؛
• اوتیسم؛
• صدمات قفسه سینه؛
• حساسیت به اکسیژن.
• خونریزی؛
• تشنج صرع؛
• افزایش دی اکسید کربن خون در هیپرکاپنیا ، افت فشار خون.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.