حذف سنگ کیسه صفرا با لیزر ، سونوگرافی ، لاپاروسکوپی و برداشتن اندام

مطالب

1کیسه صفرا چیستبیماری ها
2راه هایی برای از بین بردن سنگ کیسه صفرا
3فیلم ها

شیوع بیماری سنگ کیسه صفرا سالانه افزایش می یابد ، که با جهش شدید فرکانس عملیات روی کیسه صفرا همراه است ، که تعداد آنها در حال حاضر پس از برداشتن آپاندیس در رتبه دوم قرار دارد.در چارچوب طب مدرن ، روشهای مختلفی برای از بین بردن پیوندهای صفراوی ایجاد شده است ، اثربخشی آنها به امکان سنجی کاربرد در یک مورد خاص بستگی دارد.برای انتخاب صحیح روش برای رهایی از سنگ ، لازم است دلایل شکل گیری آنها را بدانید.

بیماری سنگ کیسه صفرا چیست

کوللیتاسیس ، یا کللیتیازیس (HCD) - تشکیل سازندهای متراکم (سنگ ها ، بتن ریزی) در کیسه صفرا و مجاری صفراوی است.مجرای دفع کننده را مسدود کرده و در حمل و نقل صفرا به اثنی عشر دخالت کنید.بسته به جایی که بتن ریزی ها در آن قرار دارند ، آسیب شناسی با اصطلاحات "کولسیستیکولیتیازیس" (مثانه) یا "کولدوکولیتیازیس" (در مجاری) مشخص می شود.

عناصر شبیه به سنگ تشکیل شده از ترکیبات آلی و معدنی است که از صفرا (کلسترول ، رنگدانه ها ، اسید فسفریک و نمک کربنات کلسیم) تشکیل شده است.بتن ها می توانند در اندازه های مختلف (کروی ، تخمک ، چند وجهی (روکش شده) ، بشکه ای شکل ، فرعی و غیره) و ترکیبات (کلسترول ،رنگدانه ، آهک یا مخلوط).

علل این بیماری به طور واضح مشخص نشده است ، فقط مکانیسم تشکیل سنگ و شرایطی که خطر ابتلا به کوللیتاسیس را افزایش می دهد ، مورد مطالعه قرار گرفته است.عوامل مؤثر در این بیماری شامل خصوصیات برون زا و درونزای زیر است:

زن (تشکیل سازندهای متراکم در زنان 5-8 برابر بیشتر از مردان اتفاق می افتد ، با این گروه در معرض خطر بیشتر شامل بیماران متولد شده است.)؛
سالمندان (شیوع بیماری سنگ کیسه صفرا در افراد پس از 70 سالگی حداکثر است)؛
ویژگی های قانون اساسی (افراد از نوع پیک نیک (با غلبه اندازه بدن در طول عرضی) به احتمال زیاد منجر به کوللیتاسیس می شوند).
اضافه وزن؛
کاهش شدید وزن بدن؛
تجویز داروهای هورمونی (داروهای ضد بارداری خوراکی ، استروژن).
ناهنجاری های مادرزادی که منجر به سکون صفرا (تنگی و کیست کولدوخ (مجاری مشترک) ، دیورتیکول (شکاف دیواره) حفره دوازدهم) می شود.
آسیب شناسی مزمن (هپاتیت ، سیروز).
تأثیر عوامل محیطی نامطلوب؛
اختلال در تحرک (دیسکینزی) دستگاه صفراوی.
مصرف پروتئین چرب یا غنی از حیوانات.

بسته به پاتوژنز كللیتاسیس ، سنگ اولیه و ثانویه از سنگ متمایز می شوند.بتنهای اولیه به عنوان یک نتیجه از اختلال در تبادل رنگدانه یا هایپرکلسمی ، ثانویه - در مقابل زمینه ایجاد می شوند که به شیوه های دو طرفه عفونت ، یک روند التهابی یا بعد از مداخله جراحی انجام می شود.دردر بعضی موارد ، تشکیل سنگ اولیه تحریک ثانویه را ایجاد می کند (عبور عناصر بزرگ از طریق مجاری ، یکپارچگی غشای مخاطی را نقض می کند ، که منجر به زخم شدن و حتی باریک شدن معابر باریک می شود).

كوليتيازيس مي تواند براي مدت طولاني بدون علامت باشد و آسيب شناسي در مراحل اوليه فقط بطور تصادفي هنگام سونوگرافي يا معاينه راديولوژي قابل تشخيص است.تنها علامت بارز که نشانگر وجود بتن ریزی در مثانه یا مجاری است ، حمله قولنج کبدی (درد ناگهانی در هیپوکندری راست) است.

از عوارض بیماری به دلیل مشکل خروج ترشح صفرا ، پیشرفت در کیسه صفرا صعود از لومن عفونت دستگاه گوارش (کوله سیستیت) یا التهاب مجاری (کولانژیت حاد یا مزمن) است.با افزایش فشار در سیستم صفراوی می توان به لوزالمعده صفراوی (التهاب لوزالمعده) مبتلا شود.

درمان کللیتیازیس بستگی به ماهیت بیماری و قطر کلی بتن دارد.روشهای محافظه کارانه برای سازندهای سنگی کوچک و انقباض طبیعی اندام مناسب هستند.در موارد دیگر ، حذف ذرات سنگی مانند با روشهای تهاجمی یا حداقل تهاجمی نشان داده شده است.انتخاب روش مداخله (از طریق برش های کوچک (لاپاروسکوپی) یا بزرگ (عمل جراحی حفره)) بر اساس وضعیت بدن بیمار و همچنین تغییراتی که در دیواره های مثانه کیسه صفرا و بافتهای مجاور ایجاد شده است ، تعیین می شود.

روش های از بین بردن سنگ های کیسه صفرا

پیشرفت کوللیتاسیس تا حد زیادی به میزان تشکیل سنگ و تحرک محاسبات بستگی دارد.بدون درمان مناسب این بیماری در اکثر موارد منجر به عوارضی می شود که به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیمار را مختل می کند.برداشتن سنگ از مجاری صفراوی و مثانه می تواند با استفاده از شوک موج یا لیزر لیزر (سنگ شکن سنگ با کمک امواج فراصوت ، پرتوی لیزر) انجام شود ، اما اثربخشی این روش کم است (حدود 25٪) و امکان پذیری آن با تعدادی از شرایط محدود شده است.

کوله سیستکتومی و کوله سیستکتومی لاپاروسکوپی شامل روش های حداقل تهاجمی برای متوقف کردن روند تشکیل سنگ با از بین بردن کیسه صفرا است.Kamneudalenie را می توان با کمک جراحی اندام نجات - کوله سیستولیتوتومی لاپاروسکوپی انجام داد.اگر اقدامات اعمال شده منجر به نتیجه مثبتی نشود ، از یک روش رادیکال (جراحی حفره) استفاده می شود.

یک روش غیر جراحی کمی برای درمان HCD لیتولیز دارو است.این روش بسیار مؤثر است (بیش از 70٪) ، اما به دلیل لیست زیاد موارد منع مصرف ، کمتر از 20٪ بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا مناسب هستند.همچنین می توان با آوردن داروهایی که حلالهای کلسترول بسیار فعال هستند ، مستقیماً به محل سنگها (لیتولیز تماسی) محلول بتن را حل کرد.

حذف سنگ کیسه صفرا بدون جراحی

تنهایک روش قابل اعتماد برای کمک به رفع قطعی بیماری سنگ کیسه صفرا ، جراحی است.روشهای عملیاتی به عنوان روشی بسیار مؤثر برای حل مشکل تشکیل سنگ در نظر گرفته می شوند ، اما در عین حال هر مداخله ای بسیار آسیب زا با تعدادی از خطرات همراه است و یک استرس برای بدن است.اگر این بیماری در مرحله حاد نباشد و بیمار تمایل به تسریع در ایجاد بستر نداشته باشد ، توصیه می شود که به روش های غیر جراحی درمان انجام شود.

پیش آگهی درمان کوله ای از درمان بدون جراحی به کفایت رژیم درمانی انتخاب شده و میزان مسئولیت بیمار بستگی دارد.لیتولیز خوراکی روش انتخابی برای تعیین درمان غیر جراحی از HSP است.این روش شامل داروهایی است که شامل اسیدهای هولیک (ترجیحاً ursodeoxycholic) هستند.دوره درمانی مدت طولانی طول می کشد (از شش ماه تا چند سال) و حتی با انحلال کامل عناصر سنگی مانند ، محافظت در برابر شکل گیری مجدد آنها تضمین نمی شود.

قبل از انتصاب لیتولیز خوراکی ، تعیین محلول در بتنهای تشکیل شده ضروری است.برای این منظور از تکنیک های زیر برای مطالعه ترکیب سنگ ها مانند میکروسکوپ ، اشعه ایکس ، تجزیه و تحلیل انتشار اتمی استفاده شده است.براساس تشخيص ، پزشك نقشه درماني را ترسيم كرده و مناسب ترين داروها را در اين مورد انتخاب مي كند.که معمولاً در تمرین درمانی مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:

کلرتیک - الیمتین ، آللو ، هولوساس.
کبد محافظت کننده - Zixorin ،Ursosan ، Ursodez ، لیبی؛
آماده سازی حاوی اسیدهای صفراوی - Henosan ، Henochol ، Henofolk ، Ursofalk.

با رژیم درمانی مناسب ، اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به HCV (بیش از 70٪) سنگ ها طی 1.5-2 سال کاملاً حل می شوند.در بخش کمی از بیماران (تقریباً 10٪) عود اتفاق می افتد و یک دوره مکرر لیتولیز یا درمان رادیکال لازم است.با وجود احتمال زیاد پیش آگهی مطلوب برای درمان غیر جراحی ، این روش به ندرت به دلیل لیست قابل توجهی از موارد منع مصرف ، مورد استفاده قرار می گیرد که عبارتند از:

شکل پیچیده بیماری سنگ کیسه صفرا.
اختلال عملکرد کیسه صفرا.
كلدوكوليتيازيس؛
2 و بالاتر از مرحله چاقی؛
تحت یک دوره درمان جایگزینی هورمون (با استفاده از استروژن - یک هورمون تحریک کننده سنگ).
بارداری؛
آسیب شناسی همزمان در شکل حاد یا مزمن (گاستریت ، زخم ، پانکراتیت ، دیابت قندی ، کولیت اولسراتیو) رخ می دهد.
اسهال بیش از 3 هفته به طول انجامید.
بدخیمی (یا مشکوک به سرطان).
وجود ترکیبات بیلی روبین (سنگهای پیگمنت) و کلسیم (کلسینه)؛
اندازه بزرگ سازندهای متراکم (بیش از 1.5 سانتی متر)؛
قولنج مکرر کبدی.
وجود تعداد زیادی بتن (بیش از نیمی از حجم اندام).

برای كنترل اثربخشی لیتولیز پزشکی انجام شده ، بیمار به طور منظم نشان داده می شودتشخیص سونوگرافی (هر 3 ماه) ، در صورت عدم وجود دینامیک مثبت ، توصیه می شود تاکتیک های درمانی را تغییر دهید.روش غیر جراحی برای رهایی از سنگ به همراه مزایای موجود در قالب درمان بدون آسیب و کم هزینه بودن ، دارای معایبی است که پزشک باید قبل از شروع درمان بیمار را به بیمار اطلاع دهد که مهمترین آنها شامل:

مدت دوره درمانی است.
خطر بالای عود؛
نیاز به تشخیص مکرر برای کنترل درمان.
محدوده باریکی از بیمارانی که این روش مناسب است.

سنگ زنی با سونوگرافی

اگر بتن های منفرد کوچک (قطر تا 1.5 سانتی متر) در هنگام تشخیص تشخیص داده شوند ، لیتروتریپس موج شوک (یاکوللیوتوتریپسی).ماهیت این روش در خرد کردن سازندهای متراکم توسط سونوگرافی به عناصر کوچک و به دنبال آن دفع آنها بطور طبیعی (همراه با مدفوع) نهفته است.این روش بر اساس توانایی امواج مافوق صوت ایجاد تغییرات تغییر شکل در هنگام تماس با جامد بدون ایجاد صدمه به بافتهای نرم است.

به دنبال انجام چنین جراحی ، درمان حامی باید طی یک سال انجام شود ، که شامل اسید ursodeoxycholic است.بدون این شرط ، احتمال عود در 5 سال آینده بیش از 50٪ است.لیتوتریپسی ، بسته به روش سلوک ، به این تقسیم می شود:

برون یابی - سنگ شکن سنگ از راه دور اتفاق می افتد ،اثر درمان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.نشانه عمل جراحی وجود آسیب شناسی هایی است که در آنها خطر عوارض در طول عمل جراحی از اثر احتمالی روش (نارسایی قلبی عروقی یا قلبی ریوی) فراتر می رود.

روش لیتروتریپس لیزر مبتنی بر تخریب سازندهای متراکم توسط امواج الکترومغناطیسی از یک محدوده خاص است ، که تابش آن توسط یک وسیله خاص (لیزر) تقویت می شود.وقتی پرتوی لیزر با سنگ برخورد می کند ، عنصر جامد به ماسه خرد می شود.خارج کردن ذرات شکافته از بدن به طور طبیعی اتفاق می افتد.این عمل با قرار دادن كاتتر با لیزر از طریق سوراخكی كه از قبل روی دیواره قدامی حفره انجام می شود ، انجام می شود.

روش لیزر برداشتن بتنی در مسکن و خدمات عمومی بسیار کاربرد دارد زیرا به دلیل مزایایی مانند تروما کم ، سرعت عمل جراحی (کمتر از 20 دقیقه) ، نیاز به توانبخشی طولانی است.در کنار مزایای لیتروتریپس لیزر ، این تکنیک دارای معایب متعددی است که مهمترین آنها عبارتند از:

احتمال زیاد عود مجدد بکرها.
خطر سوختگی مخاطی (که ممکن است ناشی از اقدامات نادرست پزشک عامل باشد) ، که غالباً منجر به تشکیل زخم می شود.
آسیب دیدن دیواره های بدن توسط قطعات تیز عناصر شکسته.
انسداد كلدوكها.

سنگ شکن با لیزر با هدف تصفیه کامل کیسه صفرا از سنگسازندها ، ضمن حفظ اندام.بیشتر بیماران این روش را ترجیح می دهند ، اما با توجه به وجود موارد منع مصرف مانند:

با وزن بیش از 120 کیلوگرم ، همه آنها مناسب نیستند.
پیری (بیش از 60 سال)؛
وضعیت کلی ارگانیسم رضایت بخش نیست.

كوليتوليز شيميايي

پزشك مدرن بر اصول نگهداري ارگان هاي درمان متمركز شده است و روش هاي جديد درمان HCB براي اين منظور تدوين شده است.چنین عملیاتی شامل كللیتولیز شیمیایی تماسی (یا لیتوتریپسی transdermal-transhepatic) است ، كه شامل معرفی از طریق كاتتر به كیسه صفرا (مثانه) است.دستکاری از طریق سوراخ (سوراخ) پوست و کبد انجام می شود.ماده ای (معمولاً متیل ترتبوتیل اتر ، به ندرت اتیل پروپیونات) معرفی می شود که قادر به حل کامل سازندهای صخره ای در طی چند ساعت است.

در طی این روش ، پزشک عامل به طور دوره ای حلال تزریق شده را به همراه محصولات انحلال مثانه تخلیه می کند و بخش جدیدی از لیتولیتیک را تزریق می کند.در مرحله آخر ، داروهای ضد التهابی معرفی می شوند.از مزایای استفاده از کولینتولیز شیمیایی می توان به پیش آگهی مطلوب درمان ، امکان استفاده در هر مرحله از مسکن و خدمات عمومی و برای از بین بردن سنگ از هر اندازه و نوع اشاره کرد.از مضرات این موارد قابل توجه است:

خطر ورود لیتولیک ها در روده ، که توسعه زخم گوارشی را تهدید می کند.
تهاجم روش؛
احتمال عود از این امر مستثنی نیست.
مطالعه کافی روش ، فقدان اطلاعاتدر مورد نتایج طولانی مدت این درمان

وجود سنگ های کلسترول یک نشانه مستقیم برای لیتروپری transdermal-transhepatic است ، اگرچه استفاده از روش نیز برای از بین بردن سایر انواع بتن قابل قبول است.موارد منع مصرف با كولولیز شیمیایی عبارتند از:

حاملگی.
ساختار عملکرد اندام کیسه صفرا یا غیر طبیعی.
تعداد زیادی از سازندهای سنگی (بیش از 50٪ از حجم مثانه).
بتن بیش از حد بالا (+100 و بالاتر از مقیاس هونسفیلد)؛
سنگهای شناور؛
سن بیماران زیر 18 سال.

لاپاروسکوپی

یکی از مظاهر کوللیتاسیس کوله سیستیت کلسولی است - بیماری که در آن ، همراه با علائم روند التهابی در کیسه صفرا عناصر سنگی تشکیل شده است.این پاتولوژی یک نشانه مستقیم برای جراحی با استفاده از روش جراحی مدرن - لاپاروسکوپی است.این روش را می توان با انجام کلیه دستکاری ها از طریق برش های بسیار کوچک (تا 1.5 سانتی متر) از عملیات سنتی متمایز کرد.

ابزار اصلی پزشکی مورد استفاده در این عمل ، لاپاروسکوپ (لوله مجهز به دوربین و لنزها) است که از طریق آن پزشک تصاویر اندام های داخلی را روی مانیتور دریافت می کند و سنگ ها را تشخیص می دهد.قبل از عمل ، بیمار بیهوشی عمومی انجام می شود ، پس از آن حفره شکمی با دی اکسید کربن پر می شود تا فضای عمل ایجاد شود.دکتر دریافت می کندعناصر متراکم توسط تروکارها (لوله های توخالی که از طریق آن ابزارهای اضافی معرفی می شوند) از طریق برش های روی دیواره شکم شناسایی می شوند.

عمل برای از بین بردن سنگ های کیسه صفرا حدود 1 ساعت طول می کشد و برای تکمیل این روش بریس ها مخصوص کشتی ها قرار می گیرند.دوره بهبودی که بیمار در آن در بیمارستان است 7-10 روز است.اصطلاح "لاپاروسکوپی کیسه صفرا" هم دلالت بر حذف سنگ از بدن و هم برداشت کامل آن دارد.در مقایسه با جراحی حفره باز ، این روش کمتر آسیب زا است و بنابراین ، بهبودی بیماران راحت تر و سریعتر انجام می شود.

اگرچه این روش ملایم تلقی می شود ، اما مداخله جراحی باقی مانده است و باعث منع مصرف آن می شود:

3 و بالاتر از درجه چاقی؛
وجود بتن ریزی به ابعاد خیلی بزرگ (از قطر 3 سانتی متر)؛
آمبیسم یا آبسه کیسه صفرا (التهاب حاد همراه با تجمع چرک).
وجود چسبندگی های بعد از عمل؛
اختلالات انعقادی؛
آسیب شناسی سیستم های قلبی عروقی و تنفسی.

مضرات لاپاراسكوپي در شرايط محدوديت حركت و ديد محدود ، بيشتر مربوط به پيچيدگي عمل است.از نظر پیامدهای منفی احتمالی درمان ، خطرات زیر قابل شناسایی است:

آسیب دیدگی به اندام های داخلی.
آسیب تروکار رگ خونی.
خونریزی داخلی.
نتیجه گیری ناقصدی اکسید کربن (حسی از درد را ایجاد می کند که در هنگام تنفس از گاز خارج می شود).
هیپوترمی ناشی از انسداد (تزریق گاز به داخل حفره شکم).

برداشتن کیسه صفرا

با کمک روشهای حداقل تهاجمی ، همیشه دستیابی به نتایج مطلوب درمان ممکن نیست و در این موارد نیاز به جراحی کامل باز است.علیرغم کشف روشهای درمانی جدید برای ورم ، کوله سیستکتومی همچنان روش انتخابی برای HBS است.علائم مربوط به جراحی علائم (درد مکرر) یا دوره پیچیده بیماری است که تشکیل سنگی بسیار بزرگ و ایجاد روند التهابی حاد را نشان داد.

در بعضی موارد ، کوله سیستکتومی به صورت غیرمترقبه انجام می شود - در صورت بروز عوارض در هنگام دستکاری یک روش با حداقل تهاجم.عمل برداشتن کیسه صفرا به روش باز و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.اندام از طریق برشهای (طول 15 تا 30 سانتی متر) برداشته می شود ، پوست و بافت زیر جلدی از ناحیه هیپوکندریوم راست تا ناف جدا می شوند.میزان بالای تروما در جراحی باز باعث ایجاد مضرات کوله سیستکتومی می شود ، مانند:

سندرم بعد از کولسیستکتومی (درد فانتوم ، مشابه مواردی که قبل از برداشتن اندام وجود داشت).
تقاطع مجرای صفراوی مشترک.
احتمال خونریزی داخلی و عفونت؛
خطر کشنده (از 1 تا 30 درصد متغیر است)بسته به ماهیت آسیب شناسی)؛
نقایص آرایشی و زیبایی (زخم).
سنگهای باقیمانده (عناصر باقی مانده در مجاری پس از عمل).
دوره توان بخشی طولانی ؛
خطر ابتلا به دیس لیپوپروتئینمی (متابولیسم لیپید) را افزایش می دهد.

كلوسیستكتومی حتی در صورت وجود لیست بزرگی از معایب ، یك روش بسیار مؤثر برای رهایی از بطن ها است (كارآیی آن به 99٪ می رسد).برای بیمارانی که به دلایلی روش سنتی جراحی را ترک کرده یا منع مصرف دارند ، یک گزینه جایگزین ، کوله سیستکتومی لاپاروسکوپی است.

روش دیگر برای از بین بردن کیسه صفرا ، که هنوز در دست توسعه است و مورد استفاده گسترده قرار نگرفته است ، ترجمه ای است.این روش حتی از لاپاراسکوپی تهاجمی تر است و شامل دستکاری جراحی از طریق دهانه های طبیعی بدن (واژن ، راست روده) است.برش هایی برای دسترسی فوری به مثانه در اندام های داخلی ایجاد می شود ، ضمن حفظ صداقت پوست.

عوارض

هرگونه مداخله در بدن انسان با خطر عواقب ناخواسته همراه است.هرچه تهاجم روش حذف بیشتر باشد ، احتمال بروز عوارض بیشتر است.تکنیک های جراحی کم تروما کمتر به نتایج ناخواسته منجر می شوند ، اما پس از وقوع آنها شیوع بالای عود بیماری ثبت می شود.کمبود به موقعدرمان HSP منجر به عواقب بسیار خطرناکی نسبت به موارد بعد از عمل می شود.

عواملی که خطر عوارض را افزایش می دهد به iatrogenic (به دلیل اقدامات غیر عمد کارکنان پزشکی) ، غیر قابل عبور (مربوط به شرایطی که نمی توانند تحت تأثیر قرار گیرند) و ذهنی (وابسته به اقدامات بیمار) تقسیم می شوند.اثرات منفی احتمالی حذف عناصر سنگی عبارتند از:

توسعه فرآیند چسب و تغییر اسکار.
خونریزی (از دیواره شکمی آسیب دیده ، بستر مثانه ، شریان مثانه).
نشت صفرا به داخل حفره شکم ، که باعث آسیب به غشای مخاطی می شود.
تشکیل آبسه های زیر کبدی یا زیر دیافراگمی.
توسعه روند التهابی؛
اختلال عملکرد دستگاه گوارش.

عوارض بعد از عمل به دلایل مختلف ممکن است منجر به ناتوانی شود (آمار نشان می دهد 2-12٪ از بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند دارای ناتوانی هستند).احتمال وخیم شدن بیمار پس از مداخله جراحی یا حداقل تهاجمی در دوره معالجه HVC در حضور عوامل زیر افزایش می یابد:

وزن اضافی بیمار؛
پیر یا پیر؛
عدم رعایت نسخه های پزشکی و رژیم های غذایی؛
فقدان طولانی مدت درمان بیماری؛
قبلاً عمل بر روی اندام های شکمی انجام می داد.
وجود آسیب شناسی همزمان.

بازیابی

برای به حداقل رساندن خطرات توسعهعوارض بعد از عمل ، بیماران باید از نسخه پزشک پیروی کنند.طول دوره توانبخشی و دوره آن به صحت توصیه‌ها بستگی دارد.پیش آگهی بهبودی تا حد زیادی تحت تأثیر عادتهای غذایی بیمار است.در مرحله ریکاوری (و در بیشتر موارد در تمام طول زندگی) ، توصیه می شود رژیم غذایی را دنبال کنید که شامل کاهش مصرف چربی ، کلسترول و قند باشد.

نتیجه نهایی درمان با معیارهای معینی (تفکیک کامل و برداشت بورس ، از بین بردن علائم HSP ، بدون عوارض) ارزیابی می شود.ارزیابی انطباق با معیارهای تعیین شده در هنگام تشخیص پس از بهبودی نهایی بیمار انجام می شود.برای اینکه نتایج کنترل بعد از عمل مثبت در طی 2-3 ماه اول پس از مداخله مثبت باشد ، باید قوانین زیر رعایت شود:

فعالیت بدنی را به حداقل می رساند (اما هیپودینامیا نیز منع مصرف دارد زیرا باعث رکود صفرا می شود)؛
ژیمناستیک درمانی را انجام دهید.
مراحل آب فقط باید در زیر دوش انجام شود تا از تماس سطح زخم با آب جلوگیری شود.
زخمها را با داروهای ضد عفونی کننده موضعی (محلول منگنز ، ید و غیره) درمان می كنند؛
داروهای تجویز شده توسط پزشك را مصرف كنید ؛
پس از ترخیص از بیمارستان ، رژیم شماره 5 تجویز می شود.Pvsner (تغذیه کسری ، از بین بردن چربی ها ، شیرینی ها و محصولاتی که ترشح معده را تحریک می کنند) در طول ماه اول مشاهده شود ؛
اجازه تغییر شدید وزن
به طور دوره ای (نه زودتر از 6 ماه پس از مداخله) به آسایشگاه های تخصصی مراجعه کنید.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.