آنیکلوز مفصل: چگونگی تحرک کامل ایجاد می شود

طبق آمار WHO (سازمان بهداشت جهانی) ، بیماری های مفاصل پس از آسیب شناسی سیستم های قلبی و عروقی و گوارشی در رتبه سوم شیوع قرار دارند.25٪ از جمعیت روسیه در سن 30-55 سال مستعد ابتلا به بیماری های مشترک هستند ، تا 60 سال این رقم به 100٪ نزدیک می شود.آنیکلوز مفصل یک ضایعه شدید مفصل مفصلی است که ناشی از آرتروز ، آرتروز و آسیب دیدگی اسکلتی عضلانی است و از بین رفتن کامل تحرک اندام و ناتوانی را تهدید می کند.

آنیکلوز مشترک چیست

در صورت عدم درمان بیماری های عروقی ، احتمال ابتلا به آنکیلوز وجود دارد - وضعیت بی تحرک کامل ناشی از از بین رفتن غضروف مفصلی و قرار گرفتن در معرض لایه تحت استخوان استخوان.محدودیت قابل توجه تحرک در اثر بزرگ شدن بافت های داخل مفصل (فرم فیبروتیک) یا پوکی استخوان (شکل استخوان) ایجاد می شود.بیماری ها معمولاً به مفاصل مفصل مفصلی مستعد هستند - محل اتصال مفاصل کوچک (مانند فالانکس انگشتان دست یا دست) بسیار نادر است.

آسیب شناسی با تحرک تدریجی طولانی مدت مشخص می شود ، که در نهایت منجر به "سخت شدن" اندام در موقعیت معینی می شود (ankylos ترجمه شده ازیونانی به معنی "خم" است).اگر موقعیتی که مفصل در آن ثابت است مناسب باشد ، آنکیلوز به عنوان مفیدی نامیده می شود - در این حالت ، بیمار می تواند حرکت کند و حتی ظرفیت خود را از دست ندهد.در غیر این صورت ، حرکت بیمار به طور قابل توجهی مانع می شود - بسته به محل ضایعه ، فرد توانایی پیاده روی یا استفاده از دست خود را به طور کامل از دست می دهد.

بیماری های مشترک با طبیعت مختلف (آرتریت ، آرتروز ، تروما) انگیزه ای برای پیشرفت آسیب شناسی است.علاوه بر موارد اکتسابی ، آنیکلوزهای مادرزادی نیز وجود دارند که ناشی از نقص عضله در دوره رحم است.به عنوان یک قاعده ، آنکیلوز مفصل تحت شرایط زیر ایجاد می شود: ظهور بافت گرانول که غضروف را می خورد و استراحت محلی طولانی می کند ، اجازه می دهد تا بعد از گرانول بافت پیوندی شکل گرفته شود تا انتهای مفصل را به یکی بچسباند.

علل

توسعه آنکیلوزس معمولاً توسط فرآیندهای دیستروفی که در مفصل مفصلی رخ می دهد ایجاد می شود.علل این بیماری عوامل زیر است:

• فرآیندهای التهابی با طبیعت مختلف (آرتریت ، آرتروز).
• شکستگی های پیچیده داخل مفصلی.
• صدمات باز با توسعه بعدی فرآیند چرکی.
• مجبور شده است برای مدت طولانی بی حرکت شود.
• جراحی هایی که به دلیل عفونت و خستگی پیچیده است.

طبقه بندی

تعدادی از مکانیسم ها برای پیشرفت بیماری وجود دارد.در این راستا ، چندین طبقه بندی آسیب شناسی وجود دارد:

• انواع زیر مشخص می شوند ، در صورت امکان با فعالیت حرکتی:

1. آنکیلوز کامل به دلیل عدم وجود عملکرد حرکتی همراه با تغییرات برگشت ناپذیر در ساختار مفصل مفصلی است.آسیب شناسی فقط با کمک جراحی درمان می شود.
2. ناقص در اجرای حرکت چرخشی از تحرک محدود برخوردار است.در برخی موارد ، چنین شکستهایی قابل برگشت است ، یعنی احتمال بازگشت عملکرد (احتمالاً جزئی) عملکردهای موتور وجود دارد.

علائم

مرحله اولیه آنکیلوز با درد و سفتی در ناحیه مفصل مبتلا ، تب موضعی ، تورم ناحیه بیمار مشخص می شود.نشانه اصلی بیماری محدودیت تحرک است ، در برخی موارد (به شکل فیبروتیک) - یک سندرم درد شدید ، که نه تنها در هنگام ورزش بلکه در حالت استراحت نیز رخ می دهد.

سایر علائم به محل اتصال مفصل بستگی دارد.به عنوان مثال ، اگر "انجماد" مفصل زانو در حالت خمیده اتفاق بیفتد ، پیاده روی طبیعی غیرممکن می شود (حرکت در یک صندلی چرخدار انجام می شود)؛اگر پا با زاویه 180 درجه یا کمی کمتر ثابت شود ، بیمار قادر به راه رفتن خواهد بود.

آنکیلوز مفصل لگن

20٪ از کل آنکیلوزها ضایعات مفصل لگن هستند ، که می تواند باعث التهاب چرکی ، سل ، پوکی استخوان سر استخوان ران شود.علاوه بر این ، تروما جدی می تواند با نقض یکپارچگی ناحیه بزرگی از استخوان ایجاد شود ، بنابراینآنکیلوز حاد مفصل ران به عنوان رایج ترین در نظر گرفته می شود ، اما آنکیلوز کامل فیبر نیز یافت می شود.از نظر عملکردی راحت برای مفصل ران - فلكس تا 145-155º.

هنگام راه رفتن ، عدم حرکت در مفصل ثابت با فعالیت یک پا سالم جبران می شود.راه رفتن به این ترتیب عجیب و غریب می شود - فرد اندکی به یک اندام می لرزد ، اما این ، به عنوان یک قاعده ، بر عملکرد تأثیر نمی گذارد.رفع ناراحتی به طور جدی بر توانایی بیمار در راه رفتن و کار تأثیر می گذارد.جابجایی دو طرفه در موقعیت مطلوب امکان پذیر است ، اما احتمال بیرون زدگی در ستون فقرات وجود دارد.

مفصل مچ پا

آنکیلوز مفصل مچ پا در پس زمینه آسیب شدید و فرآیندهای التهابی رخ می دهد.ضایعه فیبری و استخوانی است.تنظیم پا در زاویه 110-115º یک دوره رضایت بخش را فراهم می کند ، ادغام در زاویه 120-130s باعث ایجاد مشکل در حرکت می شود.تشخیص آسیب شناسی به شرح زیر است - بیمار روی پشت خود دراز می کند و پای پایینی را تا حد ممکن به سطح فشار می دهد ، سپس پا با ظن آنکیلوز به آرامی خم می شود.براساس تحرک و درد ، می توان ماهیت بیماری را قضاوت کرد.

مفصل تمپورال و فک پایین

این آسیب شناسی به دلیل صدمات آسیب زا که توسط فرایند التهابی و تخریب غضروف مفصلی پیچیده می شود بوجود می آید.عفونت (به عنوان مثال به دلیل عفونت سل ، سوزاک ، تب اسکارل) که از طریق خون به مفصل وارد شده است ، همچنین می تواند باعث آنکیوز شود.مفصل تمپورودیبیبولارآسیب شناسی با توسعه طولانی و تدریجی مشخص می شود.

در کنار بیان مفصل مفصل مفصلی ، تغییر شکل استخوان یک علامت اصلی است.در بعضی موارد ، ظاهر چسبندگی فیبر وجود دارد ، اما بیشتر اوقات بین استخوان تمپورال و روند مفصل رشد استخوانی (سینوستوز) مشاهده می شود.در ضایعات شدید رشد چندین برابر بیشتر از حد نرمال به ضخامت می رسد.تخریب یک طرفه مفصل تمپورودیبیبولار در 75٪ بیماران مشاهده می شود.

اگر آنكلوز در حین رشد اتفاق بیفتد (80٪ از بیماران كودكان زیر 15 سال هستند) ، بیمار عدم تقارن صورت و ناسازگاری مندیبل (میكروژنیا) را ایجاد می كند كه منجر به اعوجاج صورت بیضی می شود.نعوظ فک و چانه مشاهده می شود که منجر به آتروفی عضلات جویدنی ، نقض لکه بینی ، تنفس و نیش زدن ، مشکلات دندان ها و لثه ها می شود.در شکستگی مفصل تمپورودیبیبولار در دوران کودکی ، بیمار از رشد دندانهای فک پایین و دائمی جلوگیری می کند.

مفصل شانه

هر دهم بیمار مبتلا به آنکیلوز مبتلا به ضایعه مفصل شانه است.التهاب کیسه مفصلی ناشی از تروما شدید ، عفونت ماهیچه ها و تاندون ها است.در صورت آسیب دیدگی ، بیمار به دلیل تحمیل گچ ممکن است متوجه علائم پاتولوژی نشود.در بعضی موارد ، بیمار چند هفته بعد سفتی مفصل شانه را نشان می دهد و شروع به درد شدید می کند.

عدم تحرک شانه در ابتدا به دلیل جبران تیغ ​​غیرممکن استکاهش در فعالیت حرکتی.در این حالت ، بیماری پیشرفت می کند و با گذشت زمان منجر به بی تحرکی می شود.در موارد نادر ، چسبندگی هایی بین استخوان و کپسول مفصل وجود دارد ، که حتی در هنگام استراحت بازو به درد منجر می شود.از نظر عملکرد مفیدی برای مفصل شانه - به زاویه 80-90º.به عنوان یک قاعده ، املاک و مستغلات دردناک در افراد بالای 60 سال ایجاد می شود.

درمان در مرحله اولیه شامل ژیمناستیک درمانی و تجویز همزمان داروهای مسکن ، از آنجا که ورزش با درد شدید همراه است.در آسیب های اندام فوقانی ، جنبه مهم ریخته گری مناسب گچ است ، که باعث تقویت فعالیت حرکتی جزئی می شود.اغلب ، بی حرکتی نادرست در یک شانه شکسته منجر به ایجاد آنکیلوز می شود.

مفصل زانو

آنیکلوز مفصل زانو معمولاً در نتیجه تخریب غضروف ، ظهور التهاب چرکی و زخم اسلحه به زانو اتفاق می افتد.برای مثال ، محل قرارگیری استخوان ها حائز اهمیت است.اگر درهم آمیختگی با زاویه حاد یا درست اتفاق بیفتد ، بیمار فقط قادر به حرکت در ویلچر خواهد بود.در صورت قرار گرفتن پا در زاویه 180 حرکت مستقل بیمار دشوار است ، اما ممکن است.

آنیکلوز زانو به تدریج پیشرفت می کند ، اولین تظاهرات ، به طور معمول ، برای بیمار بی توجه می شود (سفتی در صبح ، که به سرعت می گذرد ، پس از آن درد رخ می دهد).با گذشت زمان ، مدت و شدت درد افزایش می یابد - یک دوره حاد وجود دارد.عمل جراحیدرمان محافظه کارانه شامل اقدامات زیر است:

• دارو درمانی با استفاده از انواع مختلف داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، هورمون ها و مسکن ها.
• فیزیوتراپی به از بین بردن درد ، تورم ، التهاب در مفصل کمک می کند و بر بهبود تحرک تأثیر می گذارد.شامل الکتروفورز ، UHF (تأثیر میدان الکترومغناطیسی با فرکانس بالا) ، CMT (تأثیر جریان بر روی فیبرهای عضلانی).
• ژیمناستیک درمانی با هدف تقویت لحن عضلات اطراف مفصل آسیب دیده و ایجاد اندام بیمار.
• دستی درمانی؛
• ماساژ درمانی.

در ایجاد فیوژن نامطلوب یا در صورت وجود حالت در حال اجرا از بیماری ، از انواع مختلف جراحی استفاده می شود:

• Osteotomy عملی است که به منظور ارائه موقعیتی راحت از مفصل ثابت انجام می شود.
• برداشتن عمدتاً برای درمان فرم فیبروتیك ، معمولاً روی مچ پا یا مفصل زانو انجام می شود.
• اندوپروز پروتز جایگزین مفصل مصنوعی با مصنوعی (آندوپروز پروتز) است.

پیشگیری

تشخیص به موقع و درمان مناسب نقش مهمی در تسهیل وضعیت بیمار و تضمین کیفیت بالای زندگی برای بیمار دارد.برای پیشگیری از بیماری فاکتورهای زیر مهم هستند:

• مراقبت از کیفیت اندام ، رعایت توصیه های پزشک؛
• بیحرکتی مناسب پس از آسیب ، به رفع اندام تحتانی کمک می کندزاویه مناسب؛
• تربیت بدنی منظم؛
• ماساژ درمانی پزشک؛
• تصفیه آبگرم.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.