سینوویتیت مفصل ران در کودکان و بزرگسالان - طبقه بندی نحوه درمان و جلوگیری از عوارض
مطالب
یکی از شایع ترین آسیب شناسی مفاصل و عناصر آنها سینوس استvit یک بیماری التهابی غشای سینوویال است.به عنوان یک قاعده ، فقط در یک طرف بوجود می آید و پیشرفت می کند.طبق آمار ، یک سینوویتیت باسن عمدتاً واکنشی در کودک 3 تا 10 سال ، در ورزشکاران و افراد مسن با بیماری های سیستم غدد درون ریز (دیابت قندی ، غده تیروئید ، غده فوق کلیه) وجود دارد.
سینوویتیت مفصل لگن چیست؟
روند التهابی غشای سینوویال ، که با تشکیل و تجمع مایع در حفره مفصل همراه است ، سینوییت نامیده می شود.مکانیسم محرک برای شروع این فرایند پاتولوژیک آسیب عفونی یا نقض یکپارچگی عناصر مفصل است.کودک ممکن است سینوویت را که ناشی از ضایعات ویروسی است (مانند ذات الریه شدید یا آنفولانزا) یا راه رفتن طولانی مدت تجربه کند.
علل
سینوویتیت واکنشی حاد مچ پا ، زانو یا لگنمفصل در مواردی از اختلالات در ساختار آن به دلایل زیر رخ می دهد:
- صدمات ضربه مفاصل ، استخوان ها.
- واکنش های آلرژیک هنگام مسمومیت با بدن.
- بیماری های سیستماتیک خود ایمنی؛
- اختلال در عملکرد سیستم غدد درون ریز و عصبی.
- ضایعات عفونی؛
- فرآیندهای دژنراسیون در ترکیبات.
- ضعف پیوند.
علائم
میزان بروز التهاب غشای سینوویال بستگی به علت ، ماهیت سیر روند پاتولوژیک ، سن بیمار دارد.ویژگی های اصلی سینوویتیت عبارتند از:
- علائم درد.
- محدودیت یا از بین رفتن کامل تحرک.
- احساس فشرده سازی؛
- ناراحتی از حرکات اندام؛
- ورم موضعی؛
- تجمع چرک در کیسه مشترک؛
- اسپاسم عضلانی.
- تغییر شکل مشترک غیر طبیعی؛
- هیپرمی پوست؛
- تب (سینوویتیت عفونی).
سینوویتیت مفصل ران در کودکان
سینوویتیت گذرا مفصل لگن در کودکان در صورت صدمات مکرر ، کاهش ایمنی ، حضور تمرکز عفونت مزمن در بدن تجلی می یابد.یا حساسیت ژنتیکی به بیماری.علاوه بر این ، التهاب سینوویال می تواند با کمبود و سوء تغذیه ، کمبود ویتامین ایجاد شود.این بیماری در کودکان به طور حاد رخ می دهد ، شکل مزمن بسیار نادر است.
سینوویتیت خطرناک در کودکان با توجه به اینکه مایع در مفصل ران در کودک ممکن است منجر به پارگی داخل مفصلی شودرباط ها یا کپسول ها به دلیل عدم شکل گیری کامل آنها.آسیب های ارتباطی می توانند توانایی حرکت برای مدت طولانی را محدود کنند و این منجر به آتروفی عضلات و نیاز به بهبودی طولانی با کمک فیزیوتراپی ، فیزیوتراپی و ماساژ می شود.
طبقه بندی
از نظر بالینی اشکال زیر این بیماری را تشخیص می دهد:
- رنگدانه ویلونودولار.این بیماری با رنگ آمیزی هموسیدین ، تشکیل ویلی و تشکیل گره بیان می شود.نوع نادر بیماری ، عمدتاً در سنین جوانی مشاهده می شود.این بیماری در مدت زمان طولانی ایجاد می شود ، در هنگام تشدید بازدم وجود دارد ، تحرک را محدود می کند.
- واکنشی.در نتیجه یک روند التهابی مزمن که در حفره مفصل اتفاق می افتد رخ می دهد.بنابراین در غشای سینوویال اگزودات جمع می شود ، درد "احمق" در راه رفتن رشد می کند ، محل التهاب افزایش می یابد ، تغییر شکل می یابد.
- پس از ضربه.این شکل از بیماری بیشتر از سایرین شایع است و یک واکنش محافظ بدن برای آسیب رساندن به ساختارهای مفصل است.در دوره حاد درد شدید حاد ، سفتی.سینوویتیت مزمن پس از آسیب ، صاف ، درد و افتگی است.
- گذرا.این نوع سینوویت در کودکان بین سنین 1.5 تا 15 سال مبتلا است.این بیماری بطور حاد بروز می کند ، دردهایی در صبح وجود دارد ، حرکت محدود است.مدت زمان بیماری حدود 14 روز است.کودک این بیماری را بلافاصله پس از فارنژیت ، گلودرد یا لوزه ایجاد می کند.
عوارض
درعدم درمان به موقع ، التهاب مفصل می تواند آسیب شناسی جدی ایجاد کند.سینوویت واکنشی مفصل ران باعث ایجاد عوارض زیر می شود:
- لنگش مزمن.
- درد حرکتی؛
- آرتروز؛
- آرتروز؛
- تورم مفصل (قطره ای)؛
- تشکیل قرارداد؛
- تحرک محدود مفصل.
تشخیص
پزشک بر اساس تصویر بالینی ، معاینه ، لمس ، نتایج سونوگرافی مفصل لگن و رادیوگرافی سینوویال تشخیص می دهد.کیفعلاوه بر این ، برای درمان مؤثر ، باید یک سوراخ تشخیصی کیسه مفصلی برای جمع آوری مایعات التهابی و تعیین علت اصلی بیماری انجام شود.
با نوع بیماری آسپتیک ، آرتروپنوموگرافی یا آرتروسکوپی تجویز می شود.در بعضی موارد ، معاینه سیتولوژی ، بیوپسی سینوویال و آزمایش آلرژی خاص ممکن است لازم باشد.در صورت مشکوک غدد درون ریز ، اختلالات متابولیک ، مشاوره متخصصان باریک مربوطه (غدد درون ریز) لازم است.
درمان سینوویتیت باسن
اصول اصلی سینوویتیت درمانی: سوراخ کپسول ، داروسازی درمانی و در صورت لزوم ، جراحی یا زهکشی.هر نوع این بیماری بی حرکتی کامل یا جزئی را نشان می دهد ، یعنی بی حرکتی اندام با یک باند محکم ، که باید حداقل برای یک هفته یا رژیم های عرق کننده پوشیده شود.در بعضی موارد ، توصیه می شود اندام را در حالت بلند قرار دهیدموقعیت
دارو درمانی
درمان دارویی شامل استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، مسکن ها و در صورت لزوم آنتی بیوتیک ها:
- ایبوپروفن.داروی ضد التهابی غیر استروئیدی از گروه مشتقات اسید پروپیونیک.از این دارو برای درمان سینوویت و سایر ضایعات حاد و مزمن استفاده می شود.مزیت این دارو ارزان بودن و تعداد کم عوارض جانبی آن و منهای است - تعداد زیادی از موارد منع مصرف برای استفاده.
- آموکسی سیلین.یک داروی ضد باکتری با طیف گسترده ای که برای درمان سینوویتیت طبیعت عفونی استفاده می شود.بعلاوه استفاده از دارو اثرات مضر آن بر بسیاری از گروههای بیماری زا است و مضرات آن وجود موارد منع مصرف برای استفاده است.
جراحی
جراحی برداشتن از غلاف سینوویال است.این بیماری به شکل مزمن بیماری با تغییرات پاتولوژیکی برگشت ناپذیر در مفصل و همچنین در التهاب حاد مکرر انجام می شود.قبل از عمل ، سوراخ شدن اگزودات التهابی از پوسته کپسول انجام می شود ، سپس باز می شود و غشای سینوویال برداشته می شود.در دوره بعد از عمل بی حرکتی طولانی ، آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهاب ، روش های فیزیوتراپی نشان داده شده است.
پیش آگهی سینوویت مفصل ران
پیش آگهی التهاب حاد آسپتیک و آلرژیک غشای سینوویال مطلوب است.پس از تظاهرات درمانی پیچیده بیماری بطور کاملاگزودات ناپدید می شود ، حرکات به طور کامل حفظ می شود.سینوویتیت چرکی در بعضی موارد می تواند باعث ایجاد انقباض شود ، در موارد شدید از بروز عوارض خطرناک که جان بیمار را تهدید می کند (سپسیس) مستثنی نیست.در پسران مزمن می تواند سفتی ایجاد کند.
پیشگیری
برای جلوگیری از ایجاد سینوویت مفاصل مفصل ران ، توصیه های زیر باید رعایت شود:
- از ورزش راحت ، بدون لغزش یا فعالیت بدنی دیگری استفاده کنید.کفش هایی که به جلوگیری از آسیب کمک می کنند
- بیماری های ویروسی و باکتریایی را به موقع درمان کنید.
- هنگام دریافت جراحت برای جلوگیری از سینوویت ، اندام باید در آرامش کامل استراحت شود.
- غذاهای سرشار از ژلاتین ، ویتامین های C و D. بخورید.
- در صورت لزوم آماده سازی حاوی کلاژن مصرف کنید.
