نام دروازه ای که در مرکز نمادین است چیست؟ چرا دروازه ای که در مرکز مجسمه قرار دارد تزارسکی نامیده می شود؟ دروازه سلطنتی به عنوان یک نماد مهم در مسیحیت، یک عنصر معماری است. دروازه سلطنتی چه زمانی باز می شود؟
آیا می دانید دروازه پادشاه کجاست؟ بخوانید و بفهمید.
معابد در هر یک از ادیان بر اساس قوانین خاصی با تعدادی از اجزای اجباری ایجاد می شوند. برای مسیحیان، یکی از عناصر اصلی آن به اصطلاح دروازه سلطنتی است - ورودی اصلی باستانی (از قرن چهارم)، "رژه" به محراب و قسمت مرکزی نمادین.
دروازه سلطنتی ورودی برای حاکمان است
مورخان ادعا می کنند که در اصل دروازه سلطنتی واقعاً ورودی تشریفاتی برای حاکمان بوده است. واقعیت این است که در ابتدا مسیحیت یک دین زیرزمینی بود که توسط افراد - عمدتاً در خانه و جمع شدن در یک حلقه باریک از افراد همفکر - انجام می شد.
به تدریج، محبوبیت این ایمان افزایش یافت و در قرن چهارم پس از میلاد به دین دولتی در روم تبدیل شد. در آن زمان بود که فرمانروایان رومی بزرگ‌ترین ساختمان‌ها را در شهرها - کلیساها که مکانی برای تجارت و حل و فصل مسائل حقوقی بودند - برای برگزاری مراسم پیروان مسیحیت اختصاص دادند. دروازه سلطنتی قبلاً در کلیساها به عنوان ورودی نمایندگان نخبگان حاکم ساخته شده بود ، در حالی که مردم عادی فقط حق استفاده از معابر فرعی را داشتند.
بنابراین اتفاق افتاد که رئیس جامعه - اسقف و همچنین امپراتور (که همه حاضران منتظر او بودند) از دروازه سلطنتی وارد باسیلیکا شدند و این فقط یک علامت نبود. برای شروع مراسم عبادت، بلکه به طور کلی یک عنصر رسمی از خدمات است.
در ابتدا، در کلیساهای باستانی، بخش محراب از هم جدا نمی شد، اما به مرور زمان شروع به ساختن آن کرد. به طور معمول با کمک پارتیشن های کم مرتب شده اند، سپس - پرده هایی به نام کاتاپاتاسمی. این پرده ها در هنگام خدمات الهی، به ویژه در هنگام تقدیم هدایا مورد استفاده قرار می گرفت و در هزاره دوم با گلدوزی و صحنه هایی از زندگی مقدسین تزئین می شد.
پس از اختصاص بخش محراب معبد، در منتهی به محراب - مقدسات مقدسات، و نه درب ورودی - در مراسم عبادت اهمیت آیینی پیدا می کند.و فقط در جایی قبل از قرن پانزدهم، نمادی با محراب و دروازه سلطنتی، آشنا برای مؤمنان امروزی، شکل گرفت.
دروازه سلطنتی به عنوان نمادی مهم در مسیحیت
در مسیر توسعه مسیحیت، جامعه کلیسا چنان رشد کرد که به تدریج شروع به تقسیم به اجزای کوچکتر - کلیساها کرد که در کلیساها خدمات توسط کشیشان بدون مشارکت اسقف انجام می شد. به همین دلیل، در آغاز قرن نهم، روند ورود اسقف و کلیسا به طور کلی و خود محراب با آداب و محتوای جدید پر شد و نام "ورودی کوچک" را دریافت کرد (گزینه دیگر این است که ورودی با انجیل).
به انجیل اهمیت ویژه ای داده شده است، زیرا در هنگام تولد مسیحیت، این کتاب باید به دقت پنهان می شد و در حین خدمت به طور جدی بیرون می آمد. پس از ناپدید شدن نیاز به پنهان کردن کتاب، آن را روی تخت نگه داشتند و از دروازه شماس وارد کردند و از دروازه سلطنتی بیرون آوردند.
همچنین از طریق دروازه سلطنتی ورودی بزرگ است که در طی آن گروهی از کشیشان جام را انجام می دهند. با خون مسیح (شراب) و دیسکوها (بدن مسیح) تا اجرای آهنگ کروبی. این سنت را می توان به پایان قرن چهارم به عنوان نمادی از حمل جسد مرده مسیح با گذاشتن بدن مرده در تابوت و پس از آن احیا کرد که توسط بیزانسی ها به ملاقات مسیح به عنوان پادشاه با همراهی فرشتگان تعبیر شد.
دروازه سلطنتی به عنوان یک عنصر معماری
از آنجایی که دروازه سلطنتی ورودی بهشت - پادشاهی بهشت در نظر گرفته می شود، کلیسا می گیرد. طراحی آن بسیار جدی است. اولا، آنها منحصراً در امتداد محور مرکزی معبد و در پشت آنها - تاج و تخت و مکان کوه قرار دارند. این تزیین شده ترین عنصر شمایل با انواع تزئینات است.
واقعیت جالب: دروازه سلطنتی مجاز است از کلیسایی به کلیسای دیگر منتقل شود، و در عصر بی خدایی ستیزه جو، زمانی که کلیساها به طور دسته جمعی ویران شدند، مؤمنان برای نجات آنها عجله کردند تا بعداً آنها را در معابد بازسازی شده یا تازه ساخته شده قرار دهند.
تصویر روی دروازه سلطنتی چهار بشارت-حواری و بشارت یا نمایش شماتیک آنها سنتی تلقی می شود. به عنوان مثال، در قالب حیوانات، پرندگان و موجودات الهی: عقاب به جای یحیی الهیات، گوساله به جای لوقا، شیر به جای مرقس و فرشته به جای متی.
شام آخر، اشتراک رسولان، یا تثلیث مقدس به طور سنتی در بالا قرار می گیرد - راهی برای نجات روح انسان، که به لطف تولد و قربانی عیسی و مسیح باز می شود. در انجیل توضیح داده شده است.
به دلیل عدم وجود قوانین سختگیرانه در مورد مواد برای ساخت دروازه سلطنتی، آثار شگفت انگیزی که توسط معماران باستانی از چوب، سنگ، چینی و حتی آهن ساخته شده است تا به امروز باقی مانده است.
دروازه سلطنتی چه زمانی باز می شود؟
دروازه سلطنتی بخشی بسیار نمادین از معبد است و بنابراین فقط در موارد خاصی می توان آن را باز کرد. به عنوان مثال، در طول هفته عید پاک، آنها به هیچ وجه تعطیل نیستند، و نماد ورود احتمالی به بهشت برای همه فانی به لطف از خودگذشتگی عیسی مسیح است.
همان باز شدن دروازه سلطنتی مهمترین دوره های خدمت را نشان می دهد و خود روحانیون با اقامه نماز قبل از ورود به آنها تأکید می کنند و به ورود به مقدسات معبد اشاره می کنند. در اورشلیم برای همه، به جز کاهنان اعظم، ورود اکیدا ممنوع بود.
