Sulfadimethoxine - دستورالعمل: ترکیب و عملکرد داروها ، آنالوگ ها و بررسی های درمانی

برای درمان عفونت های باکتریایی ناشی از میکروارگانیسم های حساس به سولفانیل آمیدها ، پزشکان ممکن است پودر یا قرص سولفادی متیوکسین را به بیمار تجویز کنند.این داروی کم هزینه است که در زنده ماندن میکرو فلورای بیماری زا تداخل دارد.لطفا دستورالعمل استفاده از سولفادیمتوکسین را بخوانید ، از آن به درستی استفاده کنید ، اما تنها پس از مشورت با پزشک خود.

دستورالعمل استفاده از Sulfadimethoxin

طبق طبقه بندی پزشکی پذیرفته شده ، داروی Sulfadimethoxin به مواد ضد باکتری سولفانیل آمید اشاره دارد.اثر ضد میکروبی دارو توسط ماده تشکیل دهنده همان ماده با نام شیمیایی aminobenzenesulfamidodimethoxypyrimidine آشکار می شود.در اکثر باکتری های بیماری زا عمل می کند.

ترکیب و شکل رهاسازی

سولفادیمتوکسین به عنوان قرص و پودر خشک برای مصرف در دسترس است.ترکیب و توضیحات آماده سازی:

عمل دارویی

این دارو در برابر عفونت های باکتریایی مؤثر است.مکانیسم عمل آن مهار آنزیم گلوکز-6-دهیدروژناز است ، که وظیفه سنتز اسید دی هیدروفولیک (انواع فولیک) را بر عهده دارد.لازم است باکتری ها از پورین و پیریمیدین ها که بخشی از DNA سلول هستند ، تولید کنند.ماده فعال دارو تولید مثل را متوقف می کند ، اما باکتری های محصور شده را در حالت استراحت در بدن نمی کشد ، باعث مقاومت نمی شود.

مؤلفه فعال آنالوگ پارامینوبنزوئیک اسید است که باعث اختلال در متابولیسم باکتری ها و تولید آنزیم های فسفاتاز می شود.سولفادیمتوکسین تولید مثل استافیلوکوک های گرم مثبت ، استرپتوکوک ها ، E. coli گرم منفی ، میله های فری لنسر ، کلبسیل ، پنوموکوک ها ، پاتوژن های دیسنتری و سایر عفونت های شیگلوز را مهار می کند.این دارو رشد کلامیدیا را مهار می کند ، اما تأثیر کمی بر پروتئازها دارد.

این دارو نیم ساعت پس از تجویز در خون تشخیص داده می شود ، در 8-12 ساعت به حداکثر غلظت می رسد ، ضعیف در مغز خون نفوذ می کندبنابراین سد در برابر مننژیت (ناشی از مننژوکوک) و فرآیندهای التهابی مغز بی اثر است.ماده فعال ترکیب اندکی پس از جذب در دستگاه گوارش در مایع مفصل و صفاقی ، افیوژن پلور ، اگزودات گوش میانی یافت می شود.متابولیسم جزء در کبد رخ می دهد ، در ادرار و صفرا دفع می شود.

Sulfadimethoxin یک آنتی بیوتیک است یا نه.این ماده ضد میکروبی است که برخی از مواد مورد نیاز برای حیات سلول میکروبی را سنتز نمی کند ، اما مستقیماً باکتری ها را از بین نمی برد.کل گروه سولفونامیدها با یک عمل مشابه مشخص می شوند.

نشانه های استفاده از سولفادیمتوکسین

نشانه های زیادی برای استفاده از یک محصول دارویی وجود دارد.لیست های اصلی:

• ذات الریه ، گلو درد ، برونشیت.
• سینوزیت ، سینوزیت ، اوتیت مدیا ؛
• عفونت تنفسی دیگر با علت تایید شده (ویروسی) نیست.
• لوزه؛
• التهاب دستگاه ادراری ، مجاری صفراوی.
• پیودرما (ضایعات پوستی پوست) ، تهاجم استرپتوکوکی.
• دیستنری؛
• التهاب اریسیس در پوست؛
• عفونت زخم؛
• تراکوم (عفونت کلامیدیایی چشم)؛
• سوزاک؛
• بیماری باکتریایی نا مشخص
• فرم مقاوم در برابر آنتی بیوتیک مالاریا (همراه با داروهای ضد مالاریا).
• در دامپزشکی: بیماری های ناشی از کوکسیدیا.

نحوه مصرف سولفادیمتوکسین

بسته به نوع تجویز داروی آزاد شده ، روش مصرف ، دفعات مصرف و دوز متفاوت است.مدت زمان درمان برونشیت ، سینوزیت یا لوزه نیز توسط پزشک معالج تعیین می شود.قرص و پودر به صورت خوراکی مصرف می شود.شکل دیگری از Sulfadimethoxin به شکل پماد وجود دارد ، اما تحت نام دیگری از آن در خارج برای درمان زخم های آلوده استفاده می شود.قبل از استفاده از هر دارویی ، لازم است تا حساسیت به میکرو فلورای بیماری زا بررسی شود ، در غیاب آن ، درمان بی معنی است.

قرص

روز اول درمان با قرص ها شامل 1000 میلی گرم تجویز ، سپس مقدار آن به 500 میلی گرم در روز کاهش می یابد.در عفونت شدید دوز شروع به 2 میلی گرم افزایش می یابد ، سپس - 1 میلی گرم.این دارو یک بار در روز بعد از وعده غذایی 7-10 روز مصرف می شود.در روز اول به کودکان دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و در روز بعد 12.5 میلی گرم بر کیلوگرم داده می شود.پس از پایین آمدن دمای درمان 2-3 روز دیگر به طول می انجامد.

در طول استفاده ، زمان بیمار در آفتاب باید محدود باشد و از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خودداری شود.اگر یک دوز از دست رفته باشد ، دو برابر کردن آن ممنوع است.باید قرص ها را در اسرع وقت بنوشید ، اما مصرف خود را خیلی نزدیک به حالت بعدی تغییر ندهید - بنابراین از مصرف بیش از حد دوری می کنید.در داروهای دامپزشکی از دوز کودکان استفاده کنید.

پودر

سولفادیمتوکسین به شکل پودر با سینوزیت و سایر بیماری های اندام های گوش و حلق و بینی در هر 24 ساعت یک بار مصرف می شود.در روز اول بزرگسالان 1-2 گرم است ، در روز بعد - 0.5-1 گرم در روز.برای کودکان ، میزان دوز مصرف قرص است: 25 میلی گرم /کیلوگرماجساد در روز اول و 12.5 در موارد بعدی.در بیماری شدید ، داروها را می توان با آنتی بیوتیک های گروه پنی سیلین ، اریترومایسین یا سایر سولفونامیدها ترکیب کرد.

سولفادیمتوکسین به کودکان

استفاده از دارویی در کودکان منع مصرف ندارد.با سن 12 سالگی ، بسته به وزن بدن ، دوز تجویز کنید: 5 /12-25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن.دوز یک بار بعد از غذا مصرف می شود.بعد از 12 سال ، کودکان و نوجوانان به دوز بزرگسالان منتقل می شوند.تا دو ماه ، این دارو فقط می تواند برای درمان توکسوپلاسموز مادرزادی استفاده شود ، دوز توسط پزشک متخصص اطفال تعیین می شود.

دستورالعمل های ویژه

در طول درمان با سولفادی متیوکسین ، الکل ممنوع است ، که به طور چشمگیری اثر دارویی را کاهش می دهد.مصرف همزمان داروها و اتانول بر عملکرد کبد و کلیه تأثیر منفی می گذارد و ممکن است باعث مسمومیت شود.تعادل مایع طبیعی باید در طول درمان حفظ شود - حداقل 1200 میلی لیتر در روز ، ترجیحا نوشیدنی قلیایی مصرف کنید تا از دیورز اطمینان حاصل شود.

در دوران بارداری

پزشکان توصیه نمی کنند سولفادی متیوکسین پنومونی یا لوزه ها را در دوران بارداری و شیردهی توصیه کنند.ماده فعال این ترکیب به خوبی از طریق جفت نفوذ می کند ، در شیر مادر یافت می شود.از عواقب وارد شدن مؤلفه فعال در بدن کودک ، سوء هاضمه ، اختلال در عملکرد کلیه ، کبد ، زردی هسته ای ، کم خونی همولیتیک است.

برای معالجه حیوانات

در دامپزشکی ، این دارو در دوزهای اطفال استفاده می شود ، غالباً درترکیبی با Trimetoprim برای افزایش اثربخشی درمان.سولفادیمتوکسین عفونت های باکتریایی را در پرندگان ، گاوها ، خوک ها ، حیوانات کوچک از بین می برد.از پودر برای تهیه محلول ، رقیق کردن با نووکائین استفاده می شود.به حیوانات بزرگ محلول غلظت 10-20٪ ، كوچك - 5٪ داده می شود.

در سگها ، داروی مایکوپلاسموز ، ذات الریه ، اندومتریت ، پاستورلوزيس ، انتروکوليت را درمان می کند و ابزاری برای جلوگیری از ايزوسپوروز در توله سگ ها است.در روز اول درمان به حیوان دو قرص داده می شود ، سپس - نیم قطعه به ازای هر 10 کیلوگرم وزن بدن در طی 5-10 روز.برای درمان عفونت های تک یاخته ، این دوره هر 2-3 هفته 2-3 بار تکرار می شود.برای درمان کوکسییدیوز مرغ (مرغ و مرغ جوان) ، پودر به مقدار دوز 0.2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز اول و 0.1 گرم در کیلوگرم در روز به مواد غذایی اضافه می شود.ذبح حیوانات برای گوشت ، 10 روز پس از پایان درمان انجام می شود.

تداخل دارویی

هنگام استفاده از سولفادیمتوکسین برای معالجه دستگاه تنفسی ، باید آن را به دقت با سایر داروها ترکیب کرد.ترکیبات و خطرات:

1. این دارو اثر آنتی بیوتیک ها ، سفالوسپورین ها ، پنی سیلین ها را کاهش می دهد.
2. Procaine ، Tratrakain ، بنزوکائین عملکرد باکتریواستاتیک دارو را کاهش می دهد و پارامامینوسالیسیلیک اسید و باربیتورات ها افزایش می یابد.
3. داروهای ضد التهابی و میلوتی غیر استروئیدی ، آنالژین ، تیو استازون ، کلرامفنیکل ، متوترکسات باعث تقویت خونریزی شده توسط دارو می شود.
4. سولفادیمتوکسین عملکرد خود را تقویت می کندداروهایی که باعث کاهش لخته شدن خون ، فنیتوئین ، دیفنین ، بوتادیون ، سایر سولفونامیدها ، داروهای هیپوگلیسمی می شوند ، باعث کاهش کارآیی قرص های ضد بارداری در قالب قرص های ضد بارداری می شوند.
5. ایندومتاسین ، سالیسیلات ها ، مشتقات پیرازولون قادر به افزایش غلظت ماده فعال هستند.اوره اثر باکتریواستاتیک دارو را افزایش می دهد.
6. برای کاهش اثر بخشی دارو ممکن است برخی از غذاهای عجیب و غریب باشد: مقدار زیادی پروتئین ، آلو ، فراوانی آرد و شیرین ، ویتامین ها ، مواد گوارشی و افزایش اسیدیته آب معده.
7. دارو باعث مهار واکنشهای روانگردان نمی شود.

عوارض جانبی

در صورت بروز عوارض جانبی ، دوز را کاهش داده یا از درمان خودداری کنید.واکنشهای منفی سولفادیمتوکسین عبارتند از:

• سردرد ، سرگیجه.
• بثورات پوستی ، اریتم ، کهیر
• برانگیختگی عصبی؛
• عطش شدید ، خشکی مخاط دهان.
• حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال؛
• لکوپنی (کاهش سطح خون لکوسیت).
• آزوتمی (تجمع مواد ازت).
• سمیت کبدی ، هپاتیت کلستاتیک (سکون صفرا).

مصرف بیش از حد

علائم مصرف بیش از حد با سولفادیمتوکسین عطش شدید ، خشکی شدید دهان ، کاهش میزان ادرار و رنگ آمیزی ادرار است.به رنگ زرد قهوه ایممکن است بیمار از درد در ربع فوقانی راست و کمر شکایت کند.در تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی خونافزایش فعالیت آنزیم های کبدی.اقدامات درمانی برای از بین بردن مسمومیت ها عبارتند از:

• شروع راه استفراغ رفلکسوژن.
• لاواژ معده ، ورم پاکسازی.
• تجویز باندرها و جاذبهای خوراکی.
• ملین های نمکی؛
• دیورز اجباری.

منع مصرف

به کودکان زیر دو ماه احتیاط داده می شود.موارد منع مصرف دارو:

• بارداری ، شیردهی؛
• واکنشهای سمی آلرژیک: درماتیت مخرب ، هپاتیت ، کم خونی همولیتیک ، اگرانولوسیتوز ، تب دارویی.
• نارسایی مزمن قلب؛
• سن بالای 65 سال؛
• اختلال در عملکرد کبد و کلیه.

شرایط فروش و انبارداری

خرید دارو فقط با نسخه امکان پذیر است ، محصول باید حداکثر پنج سال در دمای اتاق نگهداری شود.

آنالوگ

تعداد زیادی آنالوگ و ژنریک دارو با همان ترکیب و عمل وجود دارد.جایگزین های محبوب عبارتند از:

• دوپوسول ، مادیبول ، آگریبون آنالوگ های مستقیم با همین ترکیب هستند.
• سولفالن - حاوی همان ماده فعال است.
• سولفازین - سدیم سولفادیازین در ترکیب موجود است.
• سولفامونومتوکسین یک داروی جایگزین با یک فرمول ماده فعال دیگر است.

نقد و بررسی

مارینا ، 34 ساله

پزشک سولفادیمتوکسین را برای سرماخوردگی تجویز کرد.من بسیار سخت بیمار شدم ، با این که درمان خیلی به تأخیر افتاد ، به آنژین ملحق شدمو برونشیتیک دوره هفتگی قرص های ضد باکتریایی مرا از مشکل رو به رشد نجات داد ، چهار روز بعد احساس کردم خیلی بهتر شده ام و سه روز بعد کاملاً درمان شدم.

ولادیسلاو ، 29 سال

من با ذات الریه به بیمارستان رسیدم - سوراخ نشدن ، درمان را نادیده گرفتم ، بنابراین عوارض ظاهر شد.در ابتدا ، من قطره ای به من داده شد ، و سپس به قرص Sulfadimethoxin منتقل شد.پس از 10 روز بستری در بیمارستان من مرخص شد ، آزمایشات نشان داد فقدان میکرو فلورای بیماری زا.من بیشتر مراقب سلامتی خودم خواهم بود.

جورج ، 38 ساله

من با سکس محافظت نشده سوزاک شدم.در ابتدا ، عفونت به هیچ وجه ظاهر نشد ، سپس درد و سوزش در آلت تناسلی ظاهر شد.تست ها را گذشتم و نتیجه ناامید کننده ای کسب کردم.پزشکان گفتند که این مرحله هنوز بی خطر است و به راحتی با قرص های سولفادیمتوکسین درمان می شود.هفته درمان اوضاع را اصلاح کرد.

آناستازیا ، 32 ساله

بینی شدید آبریزش به یک سینوزیت تبدیل شد ، سرم درد کرد ، نفس کشیدن دردناک بود.در ابتدا سولفادیمتوکسین را به تنهایی مصرف کردم ، بدون اینکه مجبور به کمک شوم.پزشکان گفتند که آنها نیاز به عمل جراحی دارند و پس از مصرف داروهای ضد باکتری ، آنالوگ سولفادی متیوکسین مؤثرتر را برداشتند.یک هفته بعد بهبود یافتم.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک واجد شرایط می تواند براساس آن ، درمان را تشخیص و توصیه کندخصوصیات فردی یک بیمار خاص.