استنوزولول مکانیسم عمل در مورد چگونگی مصرف و دوز برای زنان و مردان ، موارد منع مصرف و بررسی

ورزشکاران حرفه ای اغلب برای کسب بهترین نتیجه به دوپینگ متوسل می شوند.برخی از خصوصیات بدنی داروها باعث آسیب قابل توجهی به بدن می شوند ، در حالی که برخی دیگر سرعت تولید و غلظت کل هورمون های خاص را به سرعت تغییر می دهند.گروه دوم شامل Stanozolol است.این دارو برای عادی سازی سنتز پروتئین نیز برای اهداف پزشکی استفاده می شود.

Stanozolol چیست

این دارو یک استروئید آنابولیک است که از دی هیدروتستوسترون سنتز می شود.بر خلاف سایر مشتقات تستوسترون ، Stanozolol اثر آندروژنی قوی ایجاد نمی کند ، بنابراین اغلب توسط خانم ها مصرف می شود.در عمل پزشکی ، از این دارو برای عادی سازی سنتز پروتئین و ترمیم بدن پس از خستگی شدید استفاده می شود.در بررسی ها ، بیماران خاطرنشان کردند که با مصرف کوتاه مدت استانوزولول اشتها را به شدت افزایش می دهد.ویژگی های متمایز ماده:

• فعالیت تا 8 ساعت باقی می ماند.
• فقدان کامل عطر (انتقال به زنانه)هورمونهای جنسی)؛
• سمیت متوسط ​​کبد؛
• به عنوان ضد پروستوژن و ضد استروژن عمل می کند.
• آب اضافی بدن را از بین می برد.

در ابتدا ، این استروئید آنابولیک در دامپزشکی برای افزایش توده عضلانی و تحریک اشتهای حیوانات فقیر استفاده شد.در سال 1962 ، این دارو برای اولین بار در داروخانه ها ظاهر شد.این دارو برای درمان ورم ارثی آنژیونوروتیک ارثی و کم خونی در نظر گرفته شده بود.در سال 1970 ، آن را به طور فعال استفاده می شود بر روی اسب های متقاطع برای افزایش سرعت ، و سپس این دارو در ورزش های حرفه ای استفاده شد.

کاربرد

به طور رسمی ، استنوزولول استفاده در ورزش ممنوع است ، اما ورزشکاران اغلب از آن برای افزایش قدرت و استقامت کلی بدن استفاده می کنند.این ماده به تأکید بر تسکین ماهیچه ها به دلیل از بین رفتن چربی کمک می کند.در صورت اختلال در سنتز پروتئین ها در پزشكان ، پزشكان آنرا تجویز می كنند و میزان كاهش عمومی بدن وجود دارد.برای اهداف پزشکی ، استانوزولول برای شرایط زیر تجویز می شود:

• دیستروفی عضلانی.
• کم خونی آپلاستیک و هیپوپلاستیک.
• پوکی استخوان؛
• کش ، از جمله سرطان؛
• سوختگی و صدمات با شدت متفاوت؛
• گواتر سمی؛
• هیدراتاسیون سلول را افزایش داد.

یک ماده آنابولیک در طول آماده سازی بیماران برای انجام اقدامات طولانی مدت و پس از آن استفاده می شود.به منظور جلوگیری از کشکشی ، Stanozolol در طول تابش و هنگام بهبودی پس از قرار گرفتن در معرض شیمیایی تجویز می شود.درماندر دوزهای كوچك ، این ماده به بازگرداندن تعادل نیتروژن بدن در طول درمان با كورتون کمک می كند.

عمل دارویی

فعال سازی دستگاه ژنتیکی در نفوذ ماده به هسته سلولها در بیماران مشاهده می شود.ابزار تحریک فسفوریلاسیون اکسیداتیو ، سنتز ATP ، تجمع ماکروژرژیک است.تحت تأثیر استانوزولول افزایش در سنتز DNA ، RNA ، فعال شدن آنزیمهای پیوند نوکلئوتیدی وجود دارد.فرآیندهای کاتابولیک تحت تأثیر ماده شیمیایی کند می شوند و آنابولیک می شوند.

کلسیم ، پتاسیم ، نیتروژن ، فسفر و گوگرد در بدن استفاده می شوند.در نتیجه این فرایند ، استخوانهای لولهای متراکم تر می شوند و این می تواند باعث ایجاد پیشرفت پوکی استخوان شود.افزایش تراکم به دلیل رسوب کلسیم حاصل می شود.افزایش تنفس بافتی باعث افزایش استقامت عضلات می شود.استانوزولول با ترکیبات پروتئین Gm-STBP که گلوکوکورتیکوئیدها را به هم متصل می کنند ، تعامل دارد و این به کاهش تولید کورتیزول کمک می کند.

این دارو تولید اریتروپویتین را افزایش می دهد و منجر به افزایش تعداد گلبول های قرمز می شود.نیمه عمر آنابولیک 24 ساعت است.متابولیسم دارو در کبد رخ می دهد.بدن دارو را از طریق کلیه ها خارج می کند.این ماده طی 2-3 روز کاملاً دفع می شود.آزمایشگاه های مدرن با دقت بالا می توانند مشخص کنند که یک ورزشکار این استروئید آنابولیک را گرفته یا نه.مدت زمان کشف مواد مخدر 360 روز است.

دستورالعمل استفاده

Stanozolol را می توانید به صورت خوراکی وفرم تزریقبا تجویز عضلانی ، فعالیت استروئیدی 1.5 برابر افزایش می یابد.بسته به تأثیری که ورزشکار می خواهد ، یک دوره ترکیبی Stanozolol را انجام دهید.به منظور به حداقل رساندن عوارض جانبی ، از کبد محافظت کننده ها ، مکمل های مفصل و رباط ها با ماده گرفته می شود.درمان پس از دوره (PCT) ، عادی سازی کار سیستم هورمونی ، الزامی است.

هنگامی که اولین علائم ویروسی شدن در زنان (جوشهای سر سیاه ، کلیترومگالی ، تغییر صدا) ظاهر می شود ، دوره باید قطع شود.آزمایشات بالینی نشان داده است که ورزشکاران حرفه ای می توانند روزانه 10-20 میلی گرم مواد مصرف کنند تا آستانه بی هوازی را افزایش داده و باعث کاهش چربی بدن شود.ورزشکاران مبتدی برای بهبود توده عضلانی برای نتایج مشابه ، باید روزانه 50 میلی گرم استانوزولول مصرف کنند.دوز مصرفی باید براساس آنالیزها به طور جداگانه توسط پزشک انتخاب شود.

سمیت دارو به کبد حداقل است.یک فرد سالم قادر به مصرف حداکثر 900 میلی گرم در هفته بدون هیچ گونه اثرات جدی بر بدن خواهد بود.اگر در طول دوره درد در ناحیه کبد وجود داشته باشد ، می توانید هولوس را خیس کنید.این درمان باعث خروج صفرا و تسریع در دفع آنابولیک از بدن می شود.اگر درد بعد از مصرف هولوساس ادامه یابد ، باید با پزشک خود مشورت کنید و درمان را قطع کنید.

استنوزولول در قرص ها

بیمارانی که هرگز داروهای آنابولیک مصرف نکرده اند ، دوره را با حداقل دوز روزانه 10 میلی گرم شروع می کنند.برای حداکثر اثر ، توصیه می شود که قرص های Stanozolol روی معده خالی گرفته شوند.در صورت عدم وجود عوارض جانبی پس از چند روز ، دوز 5 میلی گرم افزایش می یابد و به تدریج آن را به 50 میلی گرم در روز می رساند.حداقل طول دوره 5 هفته و حداکثر مدت زمان 8 است.

تزریق

تجویز عضلانی ماده یک ورزشکار در حین جذب توده عضلانی تمرین می شود.اثر سمی محلول تزریق روی کبد 1.5 برابر از قرص ها قوی تر است.مقدار توصیه شده دارو همان مقدار قرص است.شما می توانید بیش از 50 میلی گرم در روز مصرف نکنید.برای دوره های ترکیبی با متان و سایر استروئیدها ، مقدار ماده مورد استفاده نباید بیش از 500 میلی گرم در هفته باشد.

برای زنان

دوز پزشک را بر اساس وزن بدن و وضعیت سلامتی بیمار محاسبه می کند.زنان غالباً به اثر چربی سوزی استنوزولول علاقه دارند.این در تمرین منظم تجلی می یابد.استنوزولول به طور جداگانه برای خانم ها ساخته نمی شود.مقدار کل روزانه ماده نباید از 15 میلی گرم تجاوز کند.توصیه می شود دارو را به طور مساوی مصرف کنید ، یعنی 3 بار در روز به مدت 5 میلی گرم.خصوصاً برای خانم های آنابولیک مستعد است که نباید بیش از 5 میلی گرم از ماده در روز مصرف کند.مدت دوره 4 تا 4 هفته است.فرم تزریقی دارو برای خانمها تجویز نمی شود.

عوارض جانبی

استنوزولول به شکسته شدن استروژن تبدیل نمی شود ، بنابراین تورم و ژنیکوماستی ناشی از بسیاری از هورمون های استروئیدی رخ نمی دهد.ورزشکاران تمرینی فعال اغلب با آسیب رباط و درد در مفاصل بزرگی که ناشی از این آنابولیک است مواجه هستند.برای به حداقل رساندن خطرات ورزشکارانتوصیه می شود با استنوزولول تستوسترون پروپیونات یا ناندرولون دكانات ترکیب شود.با مصرف طولانی مدت دارو ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشد:

• افزایش فشار خون.
• ریزش مو؛
• کلسترول را افزایش می دهد.
• آکنه؛
• بیماری ویروسی در زنان و مردان (بسیار نادر)؛
• پیشرفت آترواسکلروز.
• ظاهر درد در استخوان های لوله‌ای طولانی با کلسیم در ابتدا زیاد؛
• تغییر ترکیب آنزیمی خون؛
• سوء هاضمه؛
• اختلال انعقادی؛
• مهار جزئی از سنتز تستوسترون.
• دفع ادرار مکرر برای ادرار ، عمل پریپیسم؛
• ناهنجاری تخمدان ، کاهش /ناپدید شدن خونریزی قاعدگی.

میزان بروز عوارض جانبی به سن بیمار بستگی دارد.مردان جوان معمولاً از نظر نوع زن ، بزرگ شدن پستان ، نعوظ غیر ارادی دردناک ، تحریک مثانه دارند.در دوره قبل از بلوغ ، بیماران هنگام دریافت این ماده با کندی یا قطع کامل رشد روبرو می شوند ، هایپرپیگمنتیشن ایدیوپاتیک پوست رخ می دهد.

بیماران مسن اغلب مبتلا به هایپرتروفی و ​​سرطان پروستات هستند.در زنان با مصرف طولانی مدت بودجه شروع به افزایش غلظت کلسیم در پلاسمای خون می کند.این روند با درد در عضلات و مفاصل ، گرفتگی شبانه ، انقباضات آسیب شناختی فیبرهای عضلانی در خواب همراه است.به دلیل تغییر در تعادل هورمون ها در برخی از ورزشکاران بوجود می آیداختلالات چرخه قاعدگی و نشانگان ویروسی.

مصرف بیش از حد

در دوز توصیه شده ، بیماران به ندرت عوارض جانبی از مصرف دارو را تجربه می کنند.با مصرف بیش از حد ، بیماران عوارض جانبی را افزایش داده اند.بیماران از فشار خون بالا و طاسی الگوی سگمنتال رنج می برند.با استفاده طولانی مدت از یک ماده با دوز بالا ، بیماران با بیماری های زیر روبرو هستند:

• هیپرتروفی میوکارد.
• بیماری عروق کرونر قلب.

تنها راه برای عادی سازی وضعیت بیمار ، تنظیم دوز استنوزولول است.پزشک برای بررسی میزان کلسترول خون ، لیپیدمی و هورمونهای جنسی بیمار را به بیمار می فرستد.قبل از دریافت نتایج آزمایشات ، به بیمار حداقل دوز روزانه ماده معادل 5 میلی گرم تجویز می شود.اگر عوارض جانبی بعد از کاهش مقدار داروی مورد استفاده ناپدید نشود ، استروئیدهای آنابولیک کاملاً از بین می روند.

موارد منع مصرف

در یک بیماری قلبی ایسکمیک ، هر استروئید آنابولیک منع مصرف دارد.استانوزولول برای بیماران مبتلا به بیماری کلیوی و کبدی تجویز نمی شود.این دارو در دوران بارداری ، در دوران شیردهی و در صورتی که سن بیمار کمتر از 18 سال باشد ، تجویز نمی شود.مشتقات تستوسترون برای افرادی که بیماری قلبی مادرزادی و اکتسابی دارند توصیه نمی شود زیرا سنتز خون را افزایش می دهد و منجر به فشار خون بالا می شود.این ماده در بیماران با شرایط زیر قابل استفاده نیست:

• سرطان پستان در زنان.
• تصلب شرایین؛
• مزمنپروستاتیت؛
• حساسیت به مشتقات دی هیدروتستوسترون را افزایش داد.
• سرطان پستان با هيپرکلسمي.
• سرطان پروستات در مردان.

تعامل با مواد مخدر

این ماده به خوبی با پردنیزولون ، یک داروی سیتوستاتیک انجام می شود.با تجویز همزمان استنوزولول به همراه داروهای کبدی در بیماران تشدید عوارض جانبی.مشتقات دی هیدروتستوسترون باعث افزایش فراهمی زیستی آنتی انعقاد کننده ها ، داروهای قند خون ، عوامل ضد پلاکت می شود.بدون اطلاع پزشک ، ترکیب این ماده با سایر استروئیدهای آنابولیک توصیه نمی شود.

Analogues

Winstrol، Stromfort، Stanball، Stromba را می توان به جای Stanozolol در کاتالوگ های فروشگاه های ورزشی سفارش داد.همه این داروها ترکیب و دوز یکسانی دارند.اگر هدف اصلی این ورزشکار ساخت عضله باشد ، می توان Stanozolol را با Methandienone ، Dianabol یا Danabol جایگزین کرد.میزان استاندارد پذیرش این صندوق ها 4 هفته است.آنالوگهای Stanozolol از اقدامات دارویی شامل:

• تورینابول.ماده فعال اصلی دارو مشتقات متیل تستوسترون است.مانند استنوزولول ، این ماده باعث ایجاد ورم نمی شود ، عطر و طعم نمی دهد.با تورینابول ، تولید تستوسترون طبیعی تنها 30٪ سرکوب می شود.دوز روزانه توصیه شده برای آقایان 50 میلی گرم و برای زنان و نوجوانان - 20 میلی گرم است.مدت دوره 6 هفته است.
• اگزاندرولون.این دارو با فعالیت اندروژنیک پایین مشخص می شود.Oxandrolone در نقاشی نقش داردتسکین عضلات و افزایش قدرت.دوز استاندارد 40 میلی گرم ، حداکثر 80 میلی گرم در روز است.این دارو در 6 هفته مصرف می شود.استفاده مجدد از Oxandrolone در 60 روز امکان پذیر است.
• بولدنون.این ماده دارای خواص آندروژنی پایین است ، می تواند هم برای افزایش وزن و هم برای خشک کردن بدن مورد استفاده قرار گیرد.ورزشکاران اغلب برای رسیدن به یک اثر هم افزایی ، آن را با سایر داروها ترکیب می کنند.دوز هفتگی محصول 800 میلی گرم است.در دوزهای کمتری ، بولدنون برای افزایش توده عضلانی مؤثر نیست.مدت دوره 10 هفته است.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.